Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2009

Τα τελικά κριτήρια επιλογής Αεροσκάφους Ναυτικής Συνεργασίας του ΠΝ

Η καθήλωση του τελευταίου Ρ-3Β σε χρήση πλησιάζει αμείλικτα, αλλά η απαίτηση της ταχύτερης δυνατής παράδοσης των 5 νέων ΑΦΝΣ υποβαθμίζεται! (Αρχείο «ΕΑ&Α»/Σ. Δ. Βλάσσης)



Τα κριτήρια αξιολόγησης και επιλογής Αεροσκάφους Ναυτικής Συνεργασίας (ΑΦΝΣ) για το Πολεμικό Ναυτικό, όπως οριστικοποιήθηκαν πρόσφατα, παρουσιάζονται στο τεύχος Φεβρουαρίου 2009 του περιοδικού «Ελληνική Άμυνα & Ασφάλεια», που κυκλοφόρησε σήμερα. Τόσο οι απαράβατοι Ουσιώδεις Όροι όσο και οι συντελεστές βαθμολόγησης των επιθυμητών κριτηρίων της Μελέτης Επιχειρησιακών Επιδόσεων και Προδιαγραφών Επιδόσεων (ΜΕΑ-ΠΕ) μεταβλήθηκαν σημαντικά σε δύο φάσεις, αρχικά από το Ανώτατο Ναυτικό Συμβούλιο (ΑΝΣ) και κατόπιν σε επίπεδο ηγεσίας του ΠΝ. Είδηση πάντως αποτελεί η απαίτηση για προσφορά ενδιάμεσης λύσης από τους υποψήφιους προμηθευτές, η οποία θα καλύπτει τουλάχιστον την αποστολή Ναυτικής Επιτήρησης επιφανείας.

Ειδικότερα για τους Ουσιώδεις Όρους, οι παλινδρομήσεις της ελάχιστης διάρκειας πτήσης και της μέγιστης ταχύτητας απώλειας στήριξης αποδεικνύουν πως δεν διαμορφώθηκαν αντικειμενικά με βάση επιχειρησιακή έρευνα ή εμπειρική μελέτη, αλλά αυθαίρετα. Η ελάχιστη διάρκεια πτήσης σε συγκεκριμένη αποστολή περιπλανήθηκε από τις 6 ώρες της ΜΕΑ-ΠΕ στις 8 και 9 μεταγενέστερων εισηγήσεων, για να καταλήξει στις 7. Η ΜΕΑ-ΠΕ όριζε ελάχιστη ενδεικνυόμενη ταχύτητα πτήσης -ταχύτητα απώλειας στήριξης- όχι μεγαλύτερη των 180 κόμβων, αλλά το όριο κατέβηκε με διαδοχικά στους 170 και 125 κόμβους, για να οριστικοποιηθεί στους 140.

Εντυπωσιακές είναι οι ανατροπές στους συντελεστές των βαθμολογούμενων κριτηρίων του αεροσκάφους-φορέα και των συστημάτων του. Στα δύο τρίτα του αρχικού περικόπηκε ο συντελεστής της συντομότερης δυνατής έναρξης παράδοσης των αεροσκαφών, παρά την επικείμενη αδυναμία κάλυψης των εθνικών και συμμαχικών υποχρεώσεων από το μοναδικό Ρ-3Β σε υπηρεσία, στο οποίο απομένουν μόλις 40 ώρες πτήσης προτού απαιτήσει εργοστασιακή συντήρηση. Πρέπει να θεωρείται δεδομένο πως το Τουρκικό Πολεμικό Ναυτικό (TDK) κινείται ήδη στο ΝΑΤΟ για να διεκδικήσει την κάλυψη του κενού, καθώς πρόκειται σύντομα να θέσει σε υπηρεσία 19 σύγχρονα αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας. Σχεδόν στο ένα τρίτο περικόπηκε ο συντελεστής μείωσης της πολυτυπίας των ενόπλων δυνάμεων, ενώ αντίθετα ενισχύθηκε κατά 50% εκείνος της τυποποίησης των... αεροπορικών ηλεκτρονικών με αυτά των ελικοπτέρων του ΠΝ! Η αντίφαση είναι κραυγαλέα και αδικαιολόγητη. Δραματικές ήταν επίσης οι μεταβολές στους συντελεστές της μεγαλύτερης δυνατής μέγιστης ταχύτητας (-375%), της μεγαλύτερης δυνατής κανονικής ταχύτητας πτήσης (-375%), της χαμηλότερης δυνατής ταχύτητας απώλειας στήριξης (+250%) και της χαμηλότερης δυνατής ταχύτητας κατά την εκτέλεση επιχειρήσεων Ανθυποβρυχιακού Πολέμου (+500%). Οι μεταβολές αυτές θα ήταν ιδανικές για την επιλογή ΑΦΝΣ σε επιχειρησιακά περιβάλλοντα όπου δεν υφίσταται εναέρια απειλή. Στο Αιγαίο όμως και κυρίως στην ανατολική Μεσόγειο, η εναέρια απειλή θα είναι εντονότατη. Σε περίοδο πολεμικών επιχειρήσεων στο συγκεκριμένο επιχειρησιακό περιβάλλον, η διάρκεια περιπολίας χαμηλής ταχύτητας δεν μπορεί να θεωρείται τόσο σημαντικότερη της ικανότητας διαφυγής από εναέριες απειλές, όσο την καθιστούν οι προαναφερόμενοι συντελεστές. Μπορεί να υποστηρίξει κανείς πως η ΜΕΑ-ΠΕ ευνοούσε υπερβολικά τις υψηλότερες ταχύτητες, ωστόσο οι τελικοί συντελεστές καταλήγουν στο αντίθετο άκρο, με αποτέλεσμα να υπονομεύεται η αμερόληπτη αξιολόγηση των διαφορετικών επιχειρησιακών χαρακτηριστικών κάθε υποψηφιότητας. Οι συντελεστές και πρόσθετες λεπτομέρειες των οριστικών απαιτήσεων και κριτηρίων του ΠΝ για το ΑΦΝΣ περιέχονται στο άρθρο του τεύχους Φεβρουαρίου της «ΕΑ&Α» που κυκλοφορεί.

Πηγή: http://www.hellenicdefense.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Διαβάστε επίσης

Διαβάστε επίσης