Υπουργείο Εξω(φρεν)ικών

-Επέμεινε και αυτήν την εβδομάδα ο πρωθυπουργός ότι δεν συζητά με την Τουρκία θέματα ελλήνων πολιτών, και είμαστε απόλυτα πρόθυμοι να το πιστέψουμε. Μήπως όμως θα έπρεπε να εξηγήσει στον κάθε κύριο Νταβούτογλου ότι συνιστά πρόκληση και πολιτική υπονόμευση μιας κυβέρνησης που θέλει να είναι φιλική με την Τουρκία το να δηλώνει ότι συζήτησε τα θέματα μειονοτήτων σε Ελλάδα και Τουρκία με τον Γ. Παπανδρέου; Να πιστέψουμε ότι πιθανότατα τα βγάζει από το μυαλό του ο κ. Νταβούτογλου και είναι μυθομανής; Ας μας πει κάποιος δημοσίως…

-Υπηρεσία θα προσφέρει ο κ. Παπανδρέου, ο οποίος είναι γνωστός και δημοφιλής στη μειονότητα για τις ανοικτές του απόψεις, εάν κόψει οριστικά τη φαγούρα του κ. Ερντογάν για διαπραγμάτευση μειονοτικών ζητημάτων, απελευθερώνοντας τη μειονότητα από τα δεσμά του κάθε τούρκου προξένου και του κάθε τούρκου πολιτικάντη…

-Αυτός είναι στην κυριολεξία ο σεβασμός της αξιοπρέπειας όλων των ελλήνων πολιτών. Ας ελπίσουμε ότι ο κ. Παπανδρέου θα το καταλάβει και θα το υλοποιήσει.

-Αν κρίνουμε βεβαίως από την επιλογή της κ. Θάλειας Δραγώνα στη γενική γραμματεία του υπουργείου Παιδείας, τα πράγματα μπερδεύονται.

-Όσο διαιωνίζονται τα ειδικά γραφεία εκπαίδευσης μουσουλμανοπαίδων, τα ειδικά γραφεία κατάρτισης μουσουλμάνων και όλοι αυτοί οι κρατικοί μηχανισμοί που απλώς ροκανίζουν τον κορβανά νομίζοντας ανά περίπτωση ότι είτε καλοπιάνουν τον τούρκο πρόξενο και τον ψευδομουφτή είτε «ταΐζουν» υποτιθέμενους πράκτορες, δεν θα υπάρξει σωτηρία.

-Η κ. Δραγώνα έχει συνδεθεί με ένα πρόγραμμα επιμόρφωσης το οποίο έχει απορροφήσει δεκάδες εκατομμύρια δραχμών και σήμερα το τρέχει η παλιά συνεργάτιδά της, οπότε ο διορισμός της στο υπουργείο Παιδείας είναι λανθασμένο μήνυμα.

-Αν θέλει κάποιος να βοηθήσει τη μειονότητα υπάρχει τρόπος: Ας ανοίξουν παντού σχολεία. Δημόσια σχολεία, όπου τα παιδιά της μειονότητας θα διδάσκονται τη μητρική τους γλώσσα και θα εφοδιάζονται με γνώσεις που θα μπορούν να τους οδηγούν στα Πανεπιστήμια, στην επαγγελματική αποκατάσταση, στην ομαλή ένταξη στην κοινωνία.

-Έχουν αλλάξει τα πράγματα στη Θράκη από τη δεκαετία του ’80, και ο πρώτος και καλύτερος για να το πιστοποιήσει αυτό είναι ο διευθυντής του διπλωματικού γραφείου του πρωθυπουργού, πρέσβης Δ. Παρασκευόπουλος, που υπηρέτησε τότε εκεί.

-Αν ακούσαμε καλά τις δηλώσεις του, ο κ. Νταβούτογλου επιμένει στα στρατιωτικού τύπου Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης που έχει προτείνει η χώρα του για το Αιγαίο.

Όχι, δεν προβλέπουν την άρση των αμφισβητήσεων κ.λπ., αλλά απλώς τον περιορισμό της ελληνικής αντίδρασης όταν τα τουρκικά μαχητικά εισέρχονται στο FIR Αθηνών και παραβιάζουν τον ελληνικό εναέριο χώρο. Η τουρκική λογική είναι η ωραία παλιά κλασική συνταγή του ανατολίτικου παζαριού: «Θα περιορίσετε την αντίδρασή σας στα τουρκικά μαχητικά κι έτσι θα περιορισθεί αυτομάτως η ένταση», λένε οι Τούρκοι, και το τραγικό είναι ότι κάποιοι το συζητούν στην Αθήνα. Πολύ απλά, εάν πετάξουν πάνω από τη Ρόδο ή πάνω από την Κρήτη τα τουρκικά μαχητικά και τους καταδιώξουν οι πιλότοι μας, τότε πιθανότατα θα κατηγορηθούμε ότι εμείς δημιουργούμε ένταση και παραβιάζουμε τον Code of Conduct (Κώδικας Συμπεριφοράς) στο Αιγαίο.

-Κατά τα άλλα, ο κ. Νταβούτογλου θεωρεί ότι όλα τα προβλήματα είναι περισσότερο ψυχολογικά παρά ουσίας, και έτσι κρίνει και τα ελληνοτουρκικά. Καταπληκτική ιδέα. Τότε ας αρχίσουμε λοιπόν με μια απλή δήλωση που δεν έχει ούτε καν ψυχολογικό κόστος, ότι «τα Ύμια ανήκουν στην Ελλάδα», ας συνεχίσουμε με μια λειτουργία στην Αγιά Σοφία που θα μας ανεβάσει ψυχολογικά και μετά, αν χρειασθεί, πάμε και στην «ασήμαντη» ουσία, κατά τη θεωρία του κ. Νταβούτογλου...

-Ας τελειώσει αυτή η πλάκα. Τα προβλήματα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν τα προκαλεί η Ελλάδα, αλλά η Τουρκία και η πρόθεσή της να αμφισβητήσει το στάτους κβο. Αν ο κ. Νταβούτογλου θεωρεί ότι το θέμα είναι κυρίως ψυχολογικό, τότε ας κάνει το βήμα που οφείλει. Να δηλώσει ότι δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση εις βάρος της Ελλάδας. Ούτε γκρίζες ζώνες, ούτε ιδέες για υφαλοκρηπίδες και ζώνες δικαιοδοσίας μέχρι το κέντρο του Αιγαίου, ούτε μεγαλοϊδεατισμοί με όχημα υποτιθέμενες «τουρκικές κοινότητες» σε Θράκη, Ρόδο, Κω.

DΤις υπόλοιπες θεωρίες ας τις ξεφουρνίζει σε αυτούς που είναι θαμπωμένοι από το μεγαλείο του και δεν μπορούν καν να του υποβάλουν αυτονόητα ερωτήματα (τέτοιοι «πρόθυμοι» υπήρξαν και στην Αθήνα, αυτοί που επελέγησαν να προβάλουν τις απόψεις του με τη μορφή υποτιθέμενων συνεντεύξεων...).

-Με την ευκαιρία, να θέσουμε και το εξής ερώτημα: Από τη στιγμή που μπορεί –και ορθά– ο κ. Νταβούτογλου, επισκεπτόμενος την Αθήνα, να πηγαίνει να αποτίει φόρο τιμής σε τούρκους στρατιώτες που είναι θαμμένοι στο νεκροταφείο της Νίκαιας (τον Ιούνιο είχε ανακαλύψει τουρκικό νεκροταφείο ακόμη και στην Κέρκυρα), πότε θα βρεθεί ένας έλληνας πολιτικός να εφαρμόσει την αμοιβαιότητα και να επισκεφθεί την Κιουτάχεια, το Εσκί Σεχίρ, το Αϊδίνι ή τόσους άλλους τόπους μαρτυρίου για ν’ αφήσει ένα στεφάνι στη μνήμη των νεκρών μας; Δυστυχώς υποψιαζόμαστε ότι δεν χορηγεί τέτοιες άδειες ο κ. Νταβούτογλου, όσο κι αν θα θεωρεί το θέμα... ψυχολογικό.

-Εντατικοποίηση συνομιλιών ζητά η Τουρκία. Τρέχουν και επισπεύδουν οι κ. Χριστόφιας και Ταλάτ, που αποφάσισαν τον Ιανουάριο να συζητούν όλη την ημέρα σε συναντήσεις που θα έχουν στα σπίτια τους εναλλάξ. Και μαζί να κοιμούνται, και σε μοναστήρι να κλειστούν, που λέει ο λόγος, εάν η Τουρκία δεν αισθανθεί ότι το ανεπίλυτο του Κυπριακού θα της στοιχίσει ακριβά, δεν πρόκειται να συναινέσει σε αξιοπρεπή λύση. Ακόμη κι αν αναγκάσουν ή εκφοβίσουν τον κ. Χριστόφια, τέτοιες λύσεις δεν περνάνε στα δημοψηφίσματα, όσα βράδια και όσα πρωινά κι αν περάσουν παρέα οι ηγέτες των δύο κοινοτήτων...


> Η μόνιμη αντιπροσωπεία της χώρας μας στις Βρυξέλλες με τι ακριβώς ασχολείται; Βλέπουμε να κυκλοφορούν το ένα μετά το άλλο τα σχέδια της σουηδικής προεδρίας για τη Σύνοδο της επόμενης Πέμπτης και ουδεμία παρέμβαση φαίνεται να γίνεται. Τουλάχιστον τέτοια που να έχει αποτέλεσμα. Ο νέος μόνιμος αντιπρόσωπος κ. Σωτηρόπουλος θα πρέπει τώρα να αποδείξει ότι δεν ήταν ετερόφωτος όταν διηύθυνε το διπλωματικό γραφείο του κ. Σημίτη στους χειρισμούς δύσκολων υποθέσεων με την ΕΕ...


> Στην έναρξη των εργασιών της Συνόδου υπουργών Εξωτερικών του ΟΑΣΕ δόθηκε η ευκαιρία να συναντηθούν μετά από πολύ καιρό δυο παλιοί και αχώριστοι συνεργάτες. Τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κ. Παπούλια υποδέχθηκε ο υπεύθυνος για το task force της ελληνικής προεδρίας, πρέσβης Ν. Καλαϊτζιανός, ο οποίος ως διευθυντής του διπλωματικού γραφείου του τότε υπουργού Εξωτερικών Κ. Παπούλια είχε βάλει και αυτός τη σφραγίδα του στο υπουργείο και στην εξωτερική πολιτική τη δεκαετία του ’90 αλλά και το επόμενο μικρό διάστημα που ο κ. Παπούλιας υπηρέτησε ως επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας.
Το Παρόν