Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009

Η λεηλασία του Παρθενώνα

«... πρέπει να καταλάβετε τι σημαίνουν τα Μάρμαρα του Παρθενώνα για εμάς. Είναι το καμάρι μας. Είναι οι θυσίες μας. Είναι το υπέρτατο σύμβολο ευγένειας.Είναι φόρος τιμής στη δημοκρατική φιλοσοφία.Είναι η φιλοδοξία και το όνομά μας.Είναι η ουσία της ελληνικότητάς μας...».

Το αίτημα της Μελίνας Μερκούρη προς τις βρετανικές αρχές για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα,πιο επίκαιρο σήμερα από ποτέ,παραμένει αναπάντητο.Η λεηλασία του Παρθενώνα πριν από δύο αιώνες, η βίαιη καταστροφή του μνημείου με την αποξήλωση του γλυπτού του διάκοσμου,μια πράξη ακραίου βανδαλισμού από έναν ευγενή της Δύσης,αποτελεί μια μελανή σελίδα στην παγκόσμια ιστορία του πολιτισμού.

Με ένα τουρκικό φιρμάνι στα χέρια ο λόρδος Ελγιν, υπήρξε ένα μοιραίο πρόσωπο για τα μνημεία της Ακρόπολης ακριβώς στο γύρισμα του 19ου αιώνα. Ανενόχλητος επάνω στον Βράχο παρακολουθούσε τους εργάτες να τεμαχίζουν τις πλάκες της ζωφόρου του Παρθενώνα,να αποκόπτουν τα αρχιτεκτονικά μέλη.Τελικώς αφαιρέθηκαν από τον Παρθενώνα 18 εναέτια αγάλματα,15 μετόπες και περίπου 50 λίθους της ζωφόρου,που καλύπτουν μήκος 75 μέτρων.

Το γεγονός ότι τα γλυπτά συνιστούν αναπόσπαστα τμήματα του αρχιτεκτονικού έργου, που έχει απομείνει ακρωτηριασμένο,αποτελεί το βασικό επιχείρημα για την επιστροφή τους στην Ελλάδα και την επανένωσή τους με εκείνα που βρίσκονται στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης.Το αίτημα παραμένει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Διαβάστε επίσης

Διαβάστε επίσης