«Να μην περιμένουμε σωτηρία από τους πολιτικάντηδες…»

ME TON ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ

Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ της κυπριακής πολιτικής ζωής μπορεί να γίνεται με τρόπο τραγικό και με τρόπο κωμικό. Το τραγικό έγκειται στο γεγονός ότι η πολιτική ηγεσία έχει μείνει αγκιστρωμένη και εγκυστωμένη σε τόσο φθαρμένα και πεπερασμένα κλισέ, που δεν αγγίζουν πλέον σχεδόν κανένα πολίτη, εκτός από ένα 10-12%. Και αυτό το ποσοστό είναι οι κομματικοί παρατρεχάμενοι και μαγκουροφόρο, γνωστοί επιτήδειοι και γλείφτες, που πάνε με κάθε εξουσία. Το κωμικό του πράγματος είναι ότι τα κόμματα έχουν την ψευδαίσθηση ότι μπορεί ακόμα να αποτελέσουν τους μαντατοφόρους ενός νέου, πειστικού και αξιόπιστου πολιτικού μηνύματος, ώστε να παρακινήσουν τους πολίτες να ενταχθούν στα κομματικά μαντριά. Βεβαίως αποτυγχάνουν, επειδή δεν μπορούν και δεν θέλουν να ξεκολλήσουν από εγγενείς αμαρτωλές πρακτικές τους, που απαξιώνουν και τα κόμματα και την πολιτική ζωή.

Ακόμα χειρότερα, τα κόμματα και οι πολιτικοί αδυνατούν συχνά να αποκωδικοποιήσουν και τις πιο απλές και μονοσήμαντες εξελίξεις, επειδή ζουν και κολυμπούν στον δικό τους μικρόκοσμο, που θεωρεί ότι είναι το… κέντρο της γης και της πολιτικής. Οι σοβαροί άνθρωποι και πολίτες δεν τολμούν να εισέλθουν στον κομματικό βάλτο, που όζει διαφθοράς, σπιουνιάς, διαβολής, διαπλοκής και λάσπης. Η απαξίωση της πολιτικής και των κομμάτων είναι κακό για την πολιτική και τα κόμματα, αλλ’ είναι κάκιστο για τη Δημοκρατία. Ο γνωστός και συνεπής αναγνώστης της στήλης, Ανδρέας Τ. Λουκάς, πρόσφυγας από το Αγριδάκι της Κερύνειας μας, καταθέτει τους πιο κάτω προβληματισμούς, με αφορμή κείμενο του γνωστού και εκλεκτού Έλληνα Κύπριου ψυχολόγου, δρα Παν. Κωνσταντά, που διαπρέπει στις ΗΠΑ, για το σύνδρομο της Στοκχόλμης: «Σίγουρα χρειάζεται ψυχολόγος ή ψυχίατρος για να εξηγήσει το κυπριακό φαινόμενο. Λίγοι σ’ αυτόν τον τόπο έχουμε τα προσόντα για να δούμε τα πράγματα ή να τα αναλύσουμε με τον τρόπο που το κάνει ο συμπατριώτης, του οποίου την άποψη συμπεριέλαβες στο κυριακάτικό σου άρθρο στη «Σημερινή» (30.5.2010). Μας κατακλύζει, όμως, καθημερινά τέτοιος όγκος πληροφόρησης, που μόνο στραβοί δεν βλέπουν τι συμβαίνει γύρω μας. Έκαμα, προσωπικά, τις τελευταίες μέρες, μια διαπίστωση: Ότι αμέσως μετά την υπόθεση Όραμς, οι Εγγλέζοι, όχι μόνο πέτυχαν να αποκλείσουν την αναφορά για την εν λόγω απόφαση σε έκθεση του Γ.Γ. του ΟΗΕ, όπως προκύπτει από τα έγγραφα, τα οποία αποκαλύπτει συνεχώς ο καθηγητής, Κώστας Μαυρίδης, αλλά άρχισαν να μας προκύπτουν και απανωτές ξιστρεφτές, όχι μόνο από το ΕΔΑΔ, αλλά και από κάθε κατεύθυνση! Με τα εγγλέζικα δακτυλικά αποτυπώματα, ολοφάνερα παντού! Αναρωτιέται κάποιος: Είναι τυχαίο αυτό;

»Το 1999 κυκλοφόρησε ένα βιβλίο με τίτλο "The Cyprus conspiracy" (Εκδόσεις I. B. Tauris & Co Ltd -1999) με συγγραφείς τους Εγγλέζους δημοσιογράφους Brendan O’ Malley και Ian Craig, στο οποίο οι δύο αυτοί ισχυρίζονται πολλά και διάφορα και εναντίον του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Χωρίς περιστροφές, ισχυρίζονται πως οι μυστικές υπηρεσίες της Βρετανίας είχαν κατορθώσει να "ανακαλύψουν" κάποια στοιχεία, με τα οποία εκβίαζαν τον αείμνηστο Αρχιεπίσκοπο, μέχρι του σημείου μάλιστα να ισχυρίζονται πως η υπογραφή από μέρους του των Συμφωνιών της Ζυρίχης, ήταν αποτέλεσμα εκείνου του εκβιασμού (σελ. 74)! Χωρίς να υπάρχει από μέρους μου η παραμικρή πρόθεση να δεχτώ τους ισχυρισμούς των εν λόγω Εγγλέζων, των οποίων εξάλλου το εν λόγω βιβλίο βρίθει από απαξιωτικές ή εχθρικές αναφορές για το σύνολο ημών των Ελλήνων της Κύπρου, κρατώ μόνο ένα: Ότι οι εγγλέζικες υπηρεσίες και γενικά η εγγλέζικη διπλωματία μετέρχονται οποιοδήποτε μέσον για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα της χώρας τους. Και χωρίς καμιάν αμφιβολία, τον εκβιασμό. Καλό θα ήταν εδώ, να υπενθυμίσω την απάντηση που έδωσε ο σφαγέας του Ελληνισμού Churchill, όταν συμμάχησε με τον αιμοσταγή Σοβιετικό δικτάτορα, τον Στάλιν, για ν' αντιμετωπίσει τον Χίτλερ. Πως ακόμα και με το διάβολο θα συμμαχούσε, προκειμένου να καταστρέψει τη Γερμανία.
»Όλοι οι νομικοί, τους οποίους άκουσα να σχολιάζουν τις πρόσφατες αποφάσεις του ΕΔΑΔ, τις χαρακτήρισαν παράνομες! Και ακραία ανήθικες, προσθέτω εγώ! Όσα λέγουν οι διάφοροι πολιτικάντηδες, ότι δήθεν ήταν οι μαζικές προσφυγές στο ΕΔΑΔ που επέφεραν αυτά τα αποτελέσματα, μόνο τα χάχανα μπορούν να προκαλέσουν. Επειδή οι δικαστές του ΕΔΑΔ και αυτοί άνθρωποι με αδυναμίες είναι. Όπως άνθρωποι με αδυναμίες είναι και οι άνθρωποι οι οποίοι παριστάνουν τους πολιτικούς στην Κύπρο. Υπενθυμίζω εδώ τη λυσσαλέα αντίδραση πολλών ευρωβουλευτών, όταν η κ. Ελένη Θεοχάρους επεδίωξε να περάσει τροποποίηση σε κάποιους κανονισμούς τελευταίως, με την οποία θα αποκλείονταν κάποιοι "αλήτες", όπως τους χαρακτήρισε η ίδια από το πρόγραμμα του Λάζαρου Μαύρου, οι οποίοι δωροδοκήθηκαν από τους Τούρκους, με επαύλεις στα κατεχόμενα (με το δικό μου σπίτι ίσως….) για να γίνουν "τουρκότεροι" από τους Τούρκους προκειμένου να "ξεαπομονωθούν" οι "poor Turks".

»Σχετικά, λοιπόν, με τους δικαστές του ΕΔΑΔ, τι είναι εκείνο που έκαμε τον Ελβετό, τον Ιταλό, ακόμα και τον Έλληνα δικαστή να γίνουν "τουρκότεροι" από τους Τούρκους, να ανακρούσουν πρύμναν και να μας εξαποστείλουν για δικαιοσύνη στο βιαστή μας; Ή, ακόμα, τι είναι εκείνο που κάνει διάφορους Κυπρίους να είναι φανατικοί υποστηρικτές των διαφόρων αλλότριων συμφερόντων; Θα μου πεις ίσως πως υπάρχει και ο φόβος… Φόβος, όμως, για ποιο πράγμα; Για το 1974; Μα, και κάποιοι άλλοι είδαν το χάρο το 1974 και δεν κάνουν κι έτσι!! Αν κάποιος ισχυριστεί πως είναι από σύνεση, που κάποιοι συμπεριφέρονται όπως συμπεριφέρονται, η απάντηση είναι πως αν υπήρχε σύνεση στη συμπεριφορά τους, το Κυπριακό θα ήταν λυμένο εδώ και δεκαετίες. Όμως ο τρόμος δεν είναι, οπωσδήποτε, σύνεση.

Υ.Γ.: Από την ημέρα της Άλωσης έχουν περάσει 557 συναπτά έτη. Μπορεί κάποιος να απαντήσει ποιο είναι εκείνο το πραγματικά ουσιαστικό στοιχείο, το οποίο δεν επέτρεψε στον Ελληνισμό να απαντήσει αποτελεσματικά στους Τούρκους; Άκουσα, επί τη ευκαιρία της επετείου, πολλά και "ενδιαφέροντα". Προπάντων, σε συνδυασμό με την επέτειο της γενοκτονίας των Ποντίων. Γιατί, όμως, οι Νεότουρκοι αποφάσισαν ν' απαλλάξουν το χώρο, που σήμερα ονομάζεται Τουρκία, από τις άλλες εθνότητες, δεν το σχολίασε κανένας. Το χείριστο είναι που κανένας δεν σχολιάζει την εμφανέστατη ανικανότητά μας να δούμε την αλήθεια κατάματα. Και η πικρή αλήθεια είναι πως η ηγεσία των Νεότουρκων αντιλήφθηκε πως οι Τούρκοι στην περιοχή είχαν συμπληρώσει τον κύκλο τους. Και αποφάσισαν, για να επιβιώσουν, να βάλουν σε εφαρμογή τη μόνη μέθοδο που γνώριζαν και γνωρίζουν: Τη σφαγή και τον τρόμο. Και ενώ ο Βενιζέλος τούς είχε στο "κρόδωμα", βρέθηκαν και τότε Έλληνες εφιάλτες, οι οποίοι τους έστρωσαν το χαλί. Όπως ακριβώς και σήμερα! Δίδαγμα: Αν ακόμα αναμένουμε σωτηρία από τους σύγχρονους πολιτικάντηδες, κοιμόμαστε ύπνο βαθύ και αξύπνητο. Αυτοί μόνο εκλογές είναι άξιοι να κερδίζουν, όταν τις κερδίζουν…».