Από συστάσεως του Ελληνικού κράτους κύριο χαρακτηριστικό του είναι ο ωχαδερφισμός που διέπει την μεγάλη πλειοψηφία των στελεχών του, το βόλεμα, ο παραγοντισμός, ο συνδικαλισμός, και το δεν πειράζει «δικό μας είναι?» που ακούς από κλητήρες, μέχρι διευθυντές, είναι ο «κακός του δαίμονας».
Φωτογραφία: Τα 737-400, τα οποία πωλούνται για 5.000.000 ΕΥΡΩ, κάλλιστα θα μπορούσαν να συναποκτηθούν από Ελλάδα και Κύπρο, προκειμένου ως εναέρια TANKER να υπηρετούν το ενιαίο δόγμα, αν φυσικά αυτό μετά τις τελευταίες επισκέψεις των γειτόνων μας υφίσταται, και δεν έσβησε όπως οι ρυθμίσεις του ICAO, για τα σχέδια πτήσεις των Τούρκων στο Αιγαίο.
Υπηρεσίες που δεν επικοινωνούν μεταξύ τους, υπηρεσίες που αγνοούν η μία την ύπαρξη της άλλης, υπηρεσίες που υπάρχουν ενώ θα έπρεπε να έχουν καταργηθεί, (Υπηρεσία Διαχείρισης Άλατος, Υπηρεσία Αποξήρανσης της Υλίκης), και άλλες ουκ έστιν αριθμός. Το δια ταύτα όλων αυτών των υπηρεσιών και των στελεχών που τις πλαισιώνουν, είναι ένα υδροκέφαλο κράτος, με άγνωστο αριθμό υπαλλήλων, μηδενική παροχή παραγόμενου έργου, με αποτέλεσμα η χώρα να φθάσει στον γκρεμό και να αρχίσει ελεύθερη πτώση χωρίς «αλεξίπτωτο».
Και μέσα σ΄αυτό το θολό τοπίο του ευρύτερου δημόσιου τομέα, θα είναι αμαρτία να μην αναφερθούμε στον χρηματισμό όλων αυτών των επίορκων υπαλλήλων που έφτιαξαν περιουσίες εκμεταλλευόμενοι τις ανάγκες του κοινού, εκβιάζοντας, και πολλές φορές απειλώντας. Και όλα αυτά γιατί δεν πήγε ποτέ κανένας φυλακή, δεν δημεύτηκε καμιά περιουσία, δεν διαπομπεύτηκε ποτέ κανένας.
Δεν έχει περάσει χρόνος όταν συνελήφθη ο Έφορος της Δ' ΔΟΥ Αθηνών να χρηματίζεται μαζί με μία συνάδελφό του, στο Κολωνάκι ημέρα Παρασκευή, όταν είχαν βγει για την εβδομαδιαία περαντζάδα τους. Ε, και τι έγινε? Έπεσαν πάνω οι συνδικαλιστές, γλύτωσαν το αυτόφωρο και ορίστηκε τακτική δικάσιμος!!! Ο κύριος αυτός ήταν μεγάλο στέλεχος στον τομέα οικονομίας της Ν.Δ. (Χαιρετίσματα στην Εξουσία).
Παρατηρώντας όλα αυτά τα χρόνια τη λειτουργία του ευρύτερου δημόσιου τομέα, την ασυνεννοησία που υπάρχει μεταξύ των υπηρεσιών, και τα προβλήματα που δημιουργούνται καθημερινά, θα μπορούσε να αναφέρει κανείς πλείστα όσα παραδείγματα ανίκανων και επίορκων υπαλλήλων που έκαναν περιουσίες ενώ δεν είχαν τσιγάρο να καπνίσουν.
Τεράστιο θέμα για το ελληνικό κράτος είναι οι προμήθειες των Ενόπλων Δυνάμεων. Είναι ασύλληπτα τα ποσά που δαπανώνται κάθε χρόνο για την εύρυθμη λειτουργία και την ανανέωση του εξοπλισμού των, όπου ο ελληνικός λαός συναινεί, και αποδέχεται να πληρώνει αγόγγυστα τα ποσά που απαιτούνται. Το μόνο που ζητούσε όλα αυτά τα χρόνια είναι να έχει ετοιμοπόλεμες και αξιόπιστες Ένοπλες Δυνάμεις. Ευτυχώς που δεν χρειάστηκε μέχρι σήμερα να αποδειχτεί εάν έπιασαν τόπο οι θυσίες που έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια, για πανάκριβα οπλικά συστήματα, υλικά, και βέβαια μια στρατιωτική θητεία η οποία μέχρι πριν από λίγο καιρό ήταν από τις μεγαλύτερες στον δυτικό κόσμο.
Και βέβαια γύρω από τις προμήθειες των οπλικών συστημάτων στην Ελλάδα έχει αναπτυχθεί ένα ιδιόμορφο καθεστώς, εταιρειών δημοσίων σχέσεων, αντιπροσώπων, ενδιαμέσων κάθε λογής, εκδοτικών οίκων, αποστράτων αξιωματικών και γιατί όχι και εν ενεργεία. Και όλοι αυτοί ζουν από το ιδιόμορφο καθεστώς των προμηθειών, εξυπηρετώντας με τον καλύτερο τρόπο τους εντολείς τους και αδιαφορώντας πλήρως για την χώρα μας.
Έτσι τις τελευταίες δεκαετίες πλήθος αποστράτων ενεργοποιούνται στις διάφορες εταιρείες συμβούλων – δημοσιών σχέσεων, με πρωταρχικό σκοπό την καλύτερη από μεριάς οικονομικής αξίας πώληση στις ένοπλες δυνάμεις, αδιαφορώντας για το εθνικό συμφέρον και στοχεύοντας μόνο στην «κονόμα».
Πολλές δε φορές, απόστρατοι και εν ενεργεία συμμάχησαν, ώστε να αγνοηθούν ευκαιρίες για τις ένοπλες δυνάμεις στο να προμηθευτούν απολύτως απαραίτητα προϊόντα σε χαμηλές τιμές, γιατί θα έχαναν την μίζα τους, με αποτέλεσμα οι ηγεσίες που αγνοούν τα τεκταινόμενα στις αγορές να παρασυρθούν και να ζημιωθούν τόσο οι ένοπλες δυνάμεις όσο και η ελληνική πολιτεία.
Τρανό παράδειγμα της συμπαιγνίας αυτής, είναι η απόσυρση από την Ολυμπιακή Αεροπορία το 1994 -5 των αεροσκαφών Boeing 707, τα οποία θα μπορούσε να προμηθευτεί η Πολεμική Αεροπορία με μηδενικό κόστος, να τα ανακατασκευάσει, και να τα χρησιμοποιήσει σαν tanker για τον εναέριο ανεφοδιασμό των αεροσκαφών της, καθώς επίσης θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει σαν ιπτάμενα ραντάρ με τις κατάλληλες τροποποιήσεις.
Δυστυχώς, το κατεστημένο (έμποροι, εταιρείες, εκδότες, ένστολοι και απόστρατοι) έθαψε το θέμα και έτσι η Π.Α. δεν απέκτησε εναέριο ανεφοδιασμό για τα αεροσκάφη της που τόσο πολύ τον έχει ανάγκη. Προμηθεύτηκε βέβαια ιπτάμενα radar από την ελεύθερη αγορά!!! Βέβαια τα Boeing 707 τα αγόρασαν «μπιρ παρά» οι Αμερικάνοι και τα χρησιμοποιούν ακόμα και σήμερα στην USAF, σαν tanker και σαν ιπτάμενα radar. Τους την φέραμε για άλλη μια φορά!!!
Σήμερα που η Ολυμπιακή πουλά τα ΑΤR έναντι 2.000.000 Ευρώ θα τους την ξαναφέρουμε;
Είναι γνωστές οι ανάγκες των Ε.Δ. σε αυτή την κατηγορία των α/φων. Χρειάζονται τουλάχιστον οκτώ κομμάτια τόσο για το Π.Ν. που κόβεται από πέρυσι να εξοπλίσει την Μοίρα της Ναυτικής Συνεργασίας με νέα α/φη, όσο και για την Π.Α. που χρειάζεται άμεσα να αντικαταστήσει τα ήδη καθηλωμένα α/φη C-130 H.Π. με νέα εμπορικού τύπου.
Άραγε θα σκεφθούν κάποιοι ειδήμονες, αν έχουν απομείνει κάποιοι, μήπως αυτό είναι χρυσή ευκαιρία όχι μόνο λόγω οικονομικής στενότητας, αλλά και λόγω ταχύτατης ολοκλήρωσης του προγράμματος και δυνατότητας άμεσης εμπλοκής της εγχώριας βιομηχανίας στην προμήθεια. Φυσικά δεν συζητάμε για την δυνατότητα απορρόφησης και των αργόσχολων της Ολυμπιακής που ακόμα μετατάσσονται ή ετοιμάζονται να συνταξιοδοτηθούν με ότι αυτό συνεπάγεται....
Αρκετοί μηχανικοί, ιπτάμενοι και λοιπό προσωπικό των ATR θα μπορούσε να ενταχθεί στην ΕΑΒ ή στην ΠΑ και την ΜΑΕΔΥ και να υποστηρίξει αυτά τα αεροσκάφη.
Σίγουρα αυτά δεν χρειάζονται μόνο για τους προαναφερθέντες ρόλους, αλλά και για πολλούς ακόμα, που για ευνόητους λόγους δεν μπορούμε να αναλύσουμε. Το σίγουρο είναι ότι οι γείτονες και φίλοι μας τα χρησιμοποιούν, όχι μόνο για μεταφορά υλικών και VIP, αλλά για επιτήρηση, διοίκηση και έλεγχο, έλεγχο ραδιοεκπομπών και ραδιοβοηθημάτων, έλεγχο και κατεύθυνση των απαρατήρητων UAVs, συντονισμό αεροπορικών μέσων πυρόσβεσης κλπ. Τα αεροσκάφη αυτά έχουν υποδομή, βιβλιογραφία, εξομοιωτές και εκπαιδευμένο προσωπικό, στοιχεία που μαζί με το υπάρχον απόθεμα κρίσιμων υλικών καθιστούν ελκυστικότατη για «Επιχειρηματίες» την προσφορά.
Φυσικά για τους ειδικούς υπάρχει το αρχαίο «ΕΜΠΟΔΙΟ» η ανυπαρξία στη χώρα μας μηχανισμού πιστοποίησης των τροποποιήσεων που απαιτούνται προκειμένου ικανοποιήσουν τις ανάγκες των κλάδων. Άραγε θα βάλουν το μυαλό να δουλέψει και να δώσουν την πιστοποίηση ως Α.Ω, (το τελευταίο) σε εταιρεία του εξωτερικού για πρώτη και τελευταία φορά, ώστε να κάνουμε και στη χώρα μας αυτή την απαραίτητη για την βιομηχανία υπηρεσία;;;;
Κάτι ανάλογο θα μπορούσε να συμβεί και με τα 737-400, τα οποία πωλούνται για 5.000.000 ΕΥΡΩ, κάλλιστα θα μπορούσαν να συναποκτηθούν από Ελλάδα και Κύπρο, προκειμένου ως εναέρια TANKER να υπηρετούν το ενιαίο δόγμα, αν φυσικά αυτό μετά τις τελευταίες επισκέψεις των γειτόνων μας υφίσταται, και δεν έσβησε όπως οι ρυθμίσεις του ICAO, για τα σχέδια πτήσεις των Τούρκων στο Αιγαίο.
ATR 72
Το ATR 72 είναι ένα δικινητήριο ελικοφόρο "τούρμπο-προπ" αεροσκάφος μικρών αποστάσεων, κατασκευασμένο στην Ιταλία και την Γαλλία από τον όμιλο ATR. Έχει χωρητικότητα μέχρι 72 επιβάτες σε διαμόρφωση μίας θέσης. Η Αμερικανική American Eagle Airlines, ο μεγαλύτερος χρήστης του τύπου, αποκαλεί τα μοντέλα της ως Super ATR.
Η ανάπτυξη του ATR 72 αναπτύχθηκε από το βραχύτερο ATR 42. Το ATR 72 διαφέρει από τον βραχύτερο "αδερφό" του από την κατά 4,5 m μακρύτερη άτρακτο, το μεγαλύτερο εκπέτασμα φτερών, ισχυρότερους κινητήρες και μεγαλύτερη χωρητικότητα καυσίμων κατά 10%. Ο σχεδιασμός του ATR 72 ανακοινώθηκε το 1986 και η παρθενική πτήση έγινε στις 27 Οκτωβρίου του 1988. Ακριβώς ένα χρόνο αργότερα, στις 27 Οκτωβρίου 1989, η Φιλανδική Finnair δρομολόγησε το αεροσκάφος στην πρώτη του πτήση. Μέχρι τον Ιανουάριο του 2007, συνολικά 323 ATR 72 έχουν παραδοθεί, με 113 επιπλέον να κατασκευάζονται.
ATR στην Ελλάδα
Από το 1989-1990 εμφανίζονται τα πρώτα αεροσκάφη ATR 42. Τα 2 πρώτα SX-BIY KAI SX-BIX λειτουργούσαν στην Ο.Α. για μικρό χρονικό διάστημα. Αργότερα εμφανίστηκαν και τα ΑΤR 72. Μέχρι το 2002 , η Ολυμπιακή παρέλαβε 4 ATR 42-320 ιδιόκτητα και 2 μισθωμένα καθώς και 7 ATR 72-202. Επίσης η Aegean Airlines είχαν μέχρι το 2003 αεροσκάφη τύπου ATR 72. Τα ATR της Ολυμπιακής λειτουργούν μέχρι σήμερα κανονικά και χρησιμοποιούνται σε μικρές αποστάσεις μέσα στην Ελλάδα κυρίως στα νησιά καθώς και σε κοντινές αποστάσεις εξωτερικού.
ΤΟΥΡΚΙΑ
Υπό παραγωγή βρίσκεται και στρατιωτική έκδοση του -500 εντοπισμού υποβρυχίων, που βασίζεται στην στρατιωτική έκδοση του ATR 42-500 η οποία έχει επιλεχθεί από το Τουρκικό Ναυτικό για εναέρια λιμενική περιπολία και εντοπισμό υποβρυχίων. Το Τουρκικό Ναυτικό έχει παραγγείλει δέκα αεροσκάφη με παράδοση μέχρι το 2010. Το αεροσκάφος θα είναι εξοπλισμένο με πυραύλους αέρος-εδάφους και τορπίλες εναντίων υποβρυχίων και πλοίων. Θα φέρει επίσης και συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου και αναγνωριστικά συστήματα. Θα χρησιμοποιείται επίσης και για ναυτικές αποστολές έρευνας και διάσωσης.
Τεχνικά Χαρακτηριστικά
* Πλήρωμα: Δύο (Κυβερνήτης και Συγκυβερνήτης)
* Επιβάτες: 72
* Ταχύτητα (Μέγιστη): 509 km/h
* Ακτίνα: 1,685 km
* Άνοιγμα Φτερών: 27.1 m
* Μήκος: 27.2 m
* Ύψος: 7.7 m
* Εμβαδόν Εμπορευμάτων: 10.6 m³
* Μέγιστο Βάρος Απογείωσης: 21,500 kg
Boeing 737
Το Boeing 737 είναι το δημοφιλέστερο επιβατικό αεροσκάφος μέσων αποστάσεων - στενής ατράκτου στον κόσμο. Κατασκευάζεται από την εταιρεία Boeing Commercial Airplanes χωρίς διακοπή από το 1967. Με περίπου 6,160 αεροσκάφη να έχουν παραγγελθεί και 5,009 να έχουν παραδοθεί σε αεροπορικές εταιρείες, αποτελεί το πιο διαδεδομένο αεροσκάφος τζετ που έχει βγει ποτέ στην παραγωγή. Κάθε στιγμή υπάρχουν περίπου 1,250 αεροσκάφη 737 κάθε τύπου στον αέρα παγκοσμίως. Κατά μέσο όρο, ένα Boeing 737 απογειώνεται κάθε πέντε δευτερόλεπτα.
Υπάρχουν τρεις βασικές γενιές του 737, η Original (Αυθεντική), Classic (Κλασσική) και Next-Generation (NG, Επόμενης Γενιάς)
* Original: είναι τα 737-100 και -200 (σε παραγωγή από το 1967 μέχρι και το 1988)
* Classic: τα 737-300, -400 και -500 (σε παραγωγή από το 1983 μέχρι το 2000)
* Next Generation (ή 737NG): 737-600, -700, -800 και -900 (Σε παραγωγή από το 1997)
Η μεγάλη πλειοψηφία των 737 σε χρήση σήμερα είναι μοντέλα από τις γενιές Classic και Next Generation.
Γενικά Χαρακτηριστικά
Εκπέτασμα πτερύγων: μεταξύ 28,3 m και 34,3 m
Μήκος: 36,45 μ. (-400)
Ύψος Ουραίου Πτερυγίου: 12,6 m (-600)
Εσωτερικό Πλάτος Καμπίνας: 3,5 m σε όλα τα μοντέλα
Επιλογές Κινητήρων: Δύο κινητήρες τζετ, μεταξύ 64,4 kN και 117,3 kN έκαστος CFMI CFM56-3 (-300, -400, -500)
Μέγιστο βάρος Απογείωσης: 650,000Ν
Χωρητικότητα Επιβατών: 85 με 215 επιβάτες
Συστήματα Αυτόματου Πιλότου, οθόνες, συστήματα πλοήγησης και αισθητήρες κατασκευάζονται από τη Honeywell.
Σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία για τα 737 σε χρήση σήμερα, υπολογίζεται πως ένα 737 απογειώνεται κάθε πέντε περίπου λεπτά κάπου στον κόσμο.
diplomatia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου