Μοντέλο Κύπρου» στη Θράκη!

ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΤΟ ΔΟΓΜΑ ΝΤΑΒΟΥΤΟΓΛΟΥ Και εξ αδιαιρέτου κυριαρχία στην Κύπρο Ενθαρρύνει η εκκωφαντική απουσία της Αθήνας

«Μοντέλο Κύπρου» θα εφαρμόσει η Άγκυρα στη Θράκη, στο πλαίσιο μεσοπρόθεσμης στρατηγικής της, αρχής γενομένης από τη διεκδίκηση «συλλογικού εθνικού αυτοπροσδιορισμού» της μουσουλμανικής μειονότητος.

Κι αυτό σε συνάρτηση με την ευρύτερη πολιτική της «για τις βαλκανικές μειονότητες», όπως τις αποκαλεί ο νέος υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου, θέτοντας έτσι σ' εφαρμογή τις θεωρίες για τον «παντουρανισμό», όπως αυτές αναπτύσσονται στο βιβλίο του «Στρατηγικό βάθος». Ο Νταούτογλου θεωρεί πως σε ό,τι αφορά τα ελληνοτουρκικά, θα πρέπει να υπάρξει μια συν τω χρόνω ανατροπή του σημερινού status quo στο Αιγαίο, με συνεχή κι επίμονη αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδος. Εξ ου και οι παραβιάσεις που αποβαίνουν προκλητικότερες, κυρίως γιατί δεν συναντούν σοβαρές αντιδράσεις και δεν προκαλούν ούτε καν στοιχειώδεις εντάσεις! Η ανεκτικότητα των Αθηνών είναι πέραν κάθε ορίου, προδίδοντας εν πολλοίς αδιαφορία. Σχετικά με το Κυπριακό (που αποτελεί σημείο στρατηγικής αναφοράς για την Άγκυρα) ο Νταβούτογλου, σύμφωνα με ηλεγμένες πληροφορίες, τις οποίες έχει και το υπουργείο Εξωτερικών μας διά των αρμοδίων του υπηρεσιών: α) Οριοθέτησε (κατά τη διάρκεια επισκέψεως-αστραπής που πραγματοποίησε στα Κατεχόμενα μόλις ανέλαβε) τις «τελικές κόκκινες γραμμές» για την επιδιωκόμενη λύση, που θα ενταχθεί στο πλαίσιο ενός «εκ παρθενογενέσεως ομοσποδιακού συνεταιρισμού», βασισμένου σε «μίαν κυριαρχίαν, αλλά διά δύο κι εξ αδιαιρέτου», αποκλειομένης της διχοτομήσεως! β) Έθεσε κατά τη διάρκεια επαφών του με τη νέα τουρκοκυπριακή ηγεσία και τον ίδιο τον Ταλάτ -εκτός κάθε συζητήσεως τα εγγυητικά δικαιώματα της Τουρκίας, τα οποία κατοχυρώνουν τον κηδεμονευτικό ρόλο της Άγκυρας στον σύνολο κυπριακό χώρο, υπογραμμίζοντας τη σημασία των στρατηγικών συμφερόντων της χώρας του σ' αυτήν τη γεωγραφία. Ο Νταβούτογλου (του οποίου το βασικό στρατηγικό δόγμα είναι «η Τουρκία να βρίσκεται πάντα και για όλα ένα βήμα μπροστά») είναι υπέρμαχος της «ευέλικτης αλλά επιθετικής πολιτικής». Κι ενώ στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής, η Άγκυρα προχωρεί ταχύτατα σε αποκατάσταση σχέσεων καλής γειτονίας με όμορες και κυρίως τις παραδοσιακά εχθρικότερες προς την ίδια χώρες (όπως με την Αρμενία και τη Συρία), αφήνει ανοικτό το μέτωπο με την Ελλάδα. Ενθαρρυνόμενη τόσο από τις εσωτερικές αγκυλώσεις της δεύτερης όσο και από την αποσυνθετική κατάσταση που συνεχώς επιδεινώνεται και που έχει ως αποτέλεσμα την αποδυνάμωση των αντιστάσεων, η οποία εκδηλώνεται με την απουσία οποιωνδήποτε αξιόλογων αντιδράσεων στις αυθαιρεσίες και τις επιθετικές προκλήσεις στο Αιγαίο. Για τις οποίες, πλην μιας χλιαρής διαμαρτυρίας (κατόπιν εορτής) προς τον Μπαμπατζάν από την Ντόρα, τίποτε ουσιαστικό δεν υπήρξε. Κάτι δηλαδή που να δημιουργεί δυσκολίες ή τουλάχιστον δυσφορία στην Άγκυρα, η οποία και πήρε αντιθέτως διαβεβαιώσεις ότι από πλευράς Ελλάδας (και δυστυχώς Κύπρου) κανένα εμπόδιο δεν θα εγερθεί στην ενταξιακή της πορεία! Κι αυτό της λύνει τα χέρια. Από τις πληροφορίες πάντως (που αξιολογούνται από τις αρμόδιες Διευθύνσεις του ΥΠΕΞ) όσον αφορά τη νέα πολιτική που εγκαινιάζεται από την Άγκυρα, οι πιο ανησυχητικές αφορούν τη Θράκη, όπου το τελευταίο διάστημα έχουν ενταθεί τόσο οι ενέργειες των τουρκικών υπηρεσιών όσο και οι αμφίδρομες αποστολές μεταξύ μειονοτικών και τούρκων παραγόντων στην Άγκυρα. Το πήγαιν έλα είναι συνεχές, ενώ τα περί κυπριακού μοντέλου παραπέμπουν σε συγκεκριμένους σχεδιασμούς, που σκοπούν στη δημιουργία κάποιων τετελεσμένων, με την έννοια βεβαίως της ενισχύσεως «τουρκικών συλλόγων» και οργανώσεων, συντονισμό εκδηλώσεων κι ενεργειών, αλλά κυρίως στη δυναμική διατύπωση αξιώσεων, οι οποίες σε δεδομένη στιγμή θα αιτιολογήσουν διεκδίκηση αυτονομιστικών προνομίων. Κάτι που εάν τελικά συμβεί, θα έχει μοιραία ολέθριες συνέπειες για τον Ελληνισμό. Το Παρόν