| Αιφνιδιαστική άσκηση ταχείας ζεύξης υδάτινου κωλύματος, πιο απλά τη γεφύρωση του ποταμού Έβρου και την περαίωση εντός της ελληνικής επικράτειας τεθωρακισμένων δυνάμεων, έχει ξεκινήσει από σήμερα το πρωί η επίλεκτη 3η τουρκική Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία. Η εξέλιξη αυτή προβληματίζει ιδιαίτερα το ΓΕΕΘΑ και το ΓΕΣ για το τόπο διεξαγωγής της (περιοχή Ορεστιάδας όπως κατά σύμπτωση προέβλεπε το γνωστό σχέδιο Βαριοπούλα) και το χρόνο που επιλέχτηκε να γίνει αυτή η άσκηση, μόλις δύο εβδομάδες πριν από την επίσκεψη του Τούρκου Πρωθυπουργού στην Αθήνα. Πρόκειται για μία άσκηση που περιλαμβάνει καθαρά επιθετικού χαρακτήρα σενάριο αφού το μόνο ουσιαστικά υδάτινο κώλυμα που έχουν να αντιμετωπίσουν οι τουρκικές Ένοπλές Δυνάμεις στην περιοχή είναι ο ποταμός Έβρος. Η συγκεκριμένη μονάδα αποτελεί μία από τις καλύτερα εξοπλισμένες τεθωρακισμένες μονάδες του τουρκικού Στρατού και εδρεύει στην πόλη Cerkezkoy και Tekirdag (Ραιδεστός). Οι μονάδες της 3ης Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία που σταθμεύουν στην πόλη Cerkezkoy απέχουν 118 χλμ από τον Έβρο και οι μονάδες που σταθμεύουν στην πόλη Tekirdag απέχουν λιγότερο από 100 χλμ από τις όχθες του Έβρου. Η άσκηση αυτή αναμφίβολα στέλνει ένα σαφές μήνυμα στην ελληνική πλευρά, ιδιαίτερα αν συνδυαστεί με την πρόσφατη αποκάλυψη του σχεδίου εισβολής στον βόρειο Έβρο με τον κωδικό «Βαριοπούλα».  Το σχέδιο ως γνωστό περιελάμβανε την πρόκληση επεισοδίων και την διάβαση του ποταμού στο βόρειο τμήμα του Νομού Έβρου καθώς και την πλήρη αποκοπή του τμήματος αυτού. Θα ακολουθούσε ο πλήρης έλεγχος της περιοχής και επιχείρηση εθνοκάθαρσης κατά το πρότυπο που εφαρμόστηκε στους ελληνικούς πληθυσμούς στην νήσο Ίμβρο το 1964. Πρίν από 7 μήνες η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ (Τ. 181 σελ 6-7) είχε δημοσιεύσει ένα προφητικό άρθρο στο οποίο χαρακτηριστικά επισημαινόταν ότι «Σε επίπεδο στρατιωτικής προετοιμασίας η Τουρκία κυριολεκτικά «δεν κρύβεται» ίσως και δεν θέλει να κρυφθεί. Μία κρίση κερδίζεται περισσότερο σε επίπεδο ψυχολογίας, παρά σε επίπεδο όπλων. Η ψυχολογία και το κλίμα που θα δημιουργήσουν τα ΜΜΕ και συνεπώς οι μοχλοί πίεσης που θα προκύψουν από αυτό το κλίμα θα κρίνουν τα περισσότερα. Από εκεί και πέρα όμως έχουμε «σημάδια βαριά» για τις προθέσεις τους που οφείλουμε να τα λάβουμε υπόψη και να κινηθούμε ψύχραιμα για την αντιμετώπισή τους: -Ο τουρκικός Στρατός για πρώτη φορά μετά το 1974 παίρνει στον Έβρο επιθετική διάταξη. Το σημαίνει αυτό: Οι κύριες τουρκικές μονάδες του 3ου και του 5ου Σώματος Στρατού εγκατέλειψαν την γραμμή προκάλυψης και μεταφέρθηκαν ή μεταφέρονται σταδιακά ανατολικότερα «μακριά» από τα αδιάκριτα ελληνικά «μάτια». Στην γραμμή προκάλυψης έχουν απομείνει μονάδες β’ κατηγορίας, μεθοριακοί φρουροί σύνθεσης με μειονοτικούς (Κούρδους, Αλεβίτες κλπ). Μόνο δύο ταξιαρχίες, η μία στο βορρά και η άλλη στο νότο έχουν απομείνει από τις κύριες μονάδες. Η κίνηση αυτή όσο και αν ακούγεται ως «ακίνδυνη» στην πραγματικότητα είναι άκρως επικίνδυνη. Οι μονάδες μεταφέρονται 50 χλμ στα μετόπισθεν όταν θέλουν να προετοιμαστούν για επιχειρήσεις. -Δημιούργησαν 2 νέα Συντάγματα Μηχανικού. Δυστυχώς μόνο η στρατιωτική ηγεσία έχει λάβει στα σοβαρά τις «γέφυρες πολέμου» που στήνει στον Έβρο η Τουρκία. Η αποκάλυψη της «Σ» προ τριμήνου (Ιούλιος 2009), παρά το γεγονός ότι πέρα από τον επιχειρησιακό χαρακτήρα, έχει και βαθιά πολιτικό, ακόμα δεν έχει μπει στην ατζέντα των διμερών σχέσεων. Πρόκειται καθαρά για μία επιθετική κίνηση από την πλευρά της Άγκυρας. -Η δήθεν «εκπαιδευτική» Στρατιά του Αιγαίου παύει και επίσημα να είναι εκπαιδευτική: Μετονομάζεται και επίσημα σε «Διακλαδικό Επιχειρησιακό Σχηματισμό Ειδικών Αποστολών» και εντάσσονται σε αυτόν εκτός από τις πέντε ταξιαρχίες του Στρατού, μονάδες της Αεροπορίας Στρατού, πλωτά μέσα και σε επίπεδο Σχηματισμού υπάγονται και αεροπορικές μονάδες εγγύς υποστήριξης! Η 11η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχίας Πεζικού που εδρεύει στο Ντενιζλί, αναβαθμίζεται και το ίδιο συμβαίνει και με την 19η Πεζικού και την 3η εκπαιδευτική με έδρα την Αττάλεια». Κατά τα άλλα οι ηγέτες των δύο χωρών θα συζητήσουν σε δύο εβδομάδες από σήμερα για τα προβλήματα των δύο χωρών και το Συμβούλιο Στρατηγικής Συνεργασίας Υψηλού Επιπέδου των δύο κυβερνήσεων με τους 20 συνολικά Έλληνες και Τούρκους Υπουργούς θα ασχοληθεί με τη βελτίωση της συνεργασίας των υπουργείων των δύο χωρών. defencenet |
Πέμπτη 29 Απριλίου 2010
Αιφνιδιαστική άσκηση στον Έβρο με σενάριο "Βαριοπούλας" από την 3η Τ/Θ τουρκική Ταξιαρχία!
Τετάρτη 28 Απριλίου 2010
Βαρυσήμαντη δήλωση Μίκη Θεοδωράκη για ΔΝΤ και εθνικά θέματα
Και είναι περίεργο ότι κανείς έως τώρα δεν ασχολήθηκε με το πιο απλό, δηλαδή την οικονομική μας διαδρομή με αριθμούς και στοιχεία από τότε έως τώρα, ώστε να καταλάβουμε κι εμείς οι αδαείς τους πραγματικούς λόγους αυτής της πρωτοφανούς και ιλιγγιώδους εξελίξεως, που έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια της εθνικής μας αυτοτέλειας και μαζί της την διεθνή ταπείνωση.
Ακούω για το χρέος των 360 δισεκατομμυρίων, όμως συγχρόνως βλέπω ότι τα ίδια και μεγαλύτερα χρέη έχουν πολλές άλλες χώρες. Άρα δεν μπορεί να είναι αυτή η βασική αιτία της κακοδαιμονίας. Επίσης με προβληματίζει το στοιχείο της υπερβολής στα διεθνή χτυπήματα με στόχο την χώρα μας, μαζί με ένα τόσο καλά εναρμονισμένο συντονισμό εναντίον μιας ασήμαντης οικονομικά χώρας, που καταντά ύποπτος.
Έτσι οδηγούμαι στο συμπέρασμα ότι κάποιοι μας ντρόπιασαν και μας φόβισαν, για να μας οδηγήσουν στο ΔΝΤ, που αποτελεί βασικό παράγοντα της επεκτατικής πολιτικής των ΗΠΑ και όλα τα άλλα περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης ήταν στάχτη στα μάτια μας, για να μη φανεί ότι πρόκειται για μια καθαρά αμερικανική πρωτοβουλία, για να μας ρίξει σε μια εν πολλοίς τεχνητή οικονομική κρίση, ώστε να φοβηθεί ο λαός μας, να φτωχύνει, να χάσει πολύτιμες κατακτήσεις και τέλος να γονατίσει, έχοντας δεχθεί να τον κυβερνούν ξένοι.
Όμως γιατί; Για να εξυπηρετηθούν ποια σχέδια και ποιοι στόχοι;
Παρ’ ό,τι υπήρξα και παραμένω οπαδός της ελληνοτουρκικής φιλίας, εν τούτοις πρέπει να πω ότι με φοβίζει αυτή η αιφνίδια σύσφιξη των κυβερνητικών σχέσεων, οι επαφές υπουργών και άλλων παραγόντων, οι επισκέψεις στην Κύπρο και η έλευση του Ερντογκάν. Υποψιάζομαι ότι πίσω απ’ αυτά κρύβεται η αμερικανική πολιτική με τα ύποπτα σχέδιά της, που αφορούν τον γεωγραφικό μας χώρο, την ύπαρξη υποθαλάσσιων κοιτασμάτων, το καθεστώς της Κύπρου, το Αιγαίο, τους βόρειους γείτονές μας και την αλαζονική στάση της Τουρκίας, με μόνο εμπόδιο την καχυποψία και την εναντίωση του ελληνικού λαού.
Όλοι γύρω μας, ποιος λίγο ποιος πολύ, είναι δεμένοι στο άρμα των ΗΠΑ. Η μόνη παραφωνία εμείς, που από την επιβολή της Χούντας και την απώλεια του 40% της Κύπρου ως τους εναγκαλισμούς με τα Σκόπια και τους υπερεθνικιστές Αλβανούς, δεχόμαστε συνεχώς χτυπήματα δίχως να βάλουμε μυαλό.
Θα έπρεπε λοιπόν να καταργηθούμε ως λαός και αυτό ακριβώς γίνεται σήμερα. Καλώ τους οικονομολόγους, πολιτικούς, αναλυτές να με διαψεύσουν. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει άλλη λογικοφανής εξήγηση παρά το γεγονός ότι υπήρξε μια διεθνής συνωμοσία, στην οποία συμμετείχαν και οι Ευρωπαίοι φιλοαμερικανοί τύπου Μέρκελ, η ευρωπαϊκή Τράπεζα, ο διεθνής αντιδραστικός τύπος, που όλοι μαζί συνωμότησαν για το «μεγάλο κόλπο» της υποβάθμισης ενός ελεύθερου Λαού σε υποτελή. Τουλάχιστον εγώ δεν μπορώ να δώσω καμμία άλλη εξήγηση. Παραδέχομαι όμως ότι δεν διαθέτω ειδικές γνώσεις αλλά μιλώ βασισμένος στον κοινό νου. Ίσως και πολλοί άλλοι να σκέφτονται όπως εγώ κι αυτό ίσως το δούμε στις μέρες που θα ‘ρθουν.
Πάντως θα ήθελα να προετοιμάσω την κοινή γνώμη και να τονίσω ότι εάν η ανάλυσή μου είναι ορθή, τότε η οικονομική κρίση (που όπως είπα μας επεβλήθη) δεν είναι παρά μόνο το πρώτο πικρό ποτήρι στο λουκούλειο γεύμα που θα ακολουθήσει και που αυτή τη φορά θα αφορά ζωτικά και κρίσιμα εθνικά μας θέματα, που δεν θα ήθελα ούτε να φανταστώ πού θα μας οδηγήσουν.
Μακάρι να έχω άδικο.
Αθήνα, 27.4.2010
Μίκης Θεοδωράκης"
Τρίτη 27 Απριλίου 2010
Ιδού οι συνθήκες εργασίας των πιλότων
| Η καθημερινή κατάσταση κινδύνου με την οποία είναι αναγκασμένοι να συμβιώνουν οι χειριστές της ΠΑ, καταδεικνύεται με τον πλέον αυταπόδεικτο τρόπο στη φωτογραφία που παρατίθεται παρακάτω. Το αεροσκάφος που εικονίζεται είναι το A-7E της 336Μ που συγκρούστηκε με το πτηνό πάνω από την περιοχή της Μεγαλόπολης, την περασμένη Τετάρτη και λίγο έλειψε να στερήσει τη ζωή από τον χειριστή του Σμηναγό (Ι) Ιωάννη Μάραντο. Μπορείτε να διαπιστώσετε την κατάσταση του πιλοτηρίου και πως ο χειριστής αυτός με υπεράνθρωπες προσπάθειες κατάφερε να προσγειώσει το αεροσκάφος του στην 120 ΠΕΑ στην Καλαμάτα.  (c) DefenceNet Media Στην ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ που κυκλοφορεί μπορείτε να διαβάσετε ένα πραγματικό σενάριο μάχης για τον βομβαρδισμό της 9ης AJU στο Balikesir της Τουρκίας από ελληνικά μαχητικά F-16 και F-4. Σε αυτό το σενάριο οι απώλειες αναμένεται να ανέλθουν μέχρι και στο 30% για τα ελληνικά μαχητικά προκειμένου να "νεκρωθεί" το κρίσμο για την αεροπορική κυριαρχία στο Αιγαίο, τουρκικό αεροδρόμιο! Δηλαδή μιλάμε για εν δυνάμει θυσίες και πιθανούς μελλοθάνατους... H κατάργηση της αυτοτελούς και ευνοϊκής –κατά τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Ε. Βενιζέλο- φορολόγησης του επιδόματος ιπταμένων της ΠΑ, στο πλαίσιο των εφαρμογών περιστολής δαπανών του ΥΕΘΑ, αποτέλεσε κατά τα φαινόμενα μια κίνηση η οποία πραγματικά έκανε το «ποτήρι να ξεχειλίσει». Το ψαλίδισμα του πτητικού επιδόματος (κατά σχεδόν 30%) το οποίο είναι επίδομα επικινδυνότητας και όχι επίδομα πολυτελείας ή παροχής προνομίων σε κάποια συντεχνία -τέτοια φαινόμενα συναντώνται αλλού και όχι στην ΠΑ - κινδυνεύει να θέσει την κατάσταση στην ΠΑ προ γενικού αναβρασμού. Η συμπεριφορά του υπουργείου Αμύνης προκαλεί σοβαρά ερωτηματικά για το σκοπό της στοχευμένης αυτής περιστολής δαπανών, μιας περιστολής που όπως αποδεικνύουν τα γεγονότα φαίνεται πως έχει ως στόχο το ίδιο το ανθρώπινο δυναμικό της, το κρισιμότερο δηλαδή κομμάτι της. Η πραγματικά λυπηρή δήλωση του υπουργού εθνικής Άμυνας αποκαλύπτει μια διάθεση για «μετωπική σύγκρουση» με τους ανθρώπους που διακινδυνεύουν καθημερινά την ίδια τους τη ζωή πάνω από το Αιγαίο και όχι μόνο, αντικαθιστώντας αναγκαστικά οι ίδιοι την έλλειψη ειδικού βάρους στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής της χώρας, όπως τουλάχιστον θα αυτή θα έπρεπε να ήταν. defencenet |
Δευτέρα 26 Απριλίου 2010
Κινδυνεύετε να γίνετε νεκροθάφτης της χώρας, κύριε Παπανδρέου
 Του Μάκη Κουρή | ||||
| | ||||
| Kαλώς τα αφεντικά μας... Κορώνα πλέον στο κεφάλι μας... Αργήσαμε κάπως να βρούμε τον δρόμο, αλλά τελικά ανακαλύψαμε τη διεύθυνσή τους στην τάδε λεωφόρο της Νέας Υόρκης... Μόνο που αυτή η καθυστέρηση μας κόστισε κάπως ακριβούτσικα... | ||||
Διπλή ταρίφα πληρώσαμε στο... ταξί. Αλλά αφού ήταν εξαρχής αποφασισμένο να πάμε στο ΔΝΤ, γιατί δεν παίρναμε το αεροπλάνο... Τότε μάλιστα δεν υπήρχε και πρόβλημα σκόνης από το ηφαίστειο... Μόνο αν πηγαίναμε διά θαλάσσης κινδυνεύαμε να μας σταματήσει κανένα παγόβουνο... Λογικό δεν είναι, αφού εμείς θα πληρώσουμε τον τελικό λογαριασμό, να μάθουμε τουλάχιστον πόσο πήγε; Και πόσα θα είχαμε γλιτώσει αν μπαίναμε εγκαίρως στον... παράδεισο του ΔΝΤ, που μέχρι πριν από τον Οκτώβριο το λέγαμε κόλαση; Από τις εκλογές μέχρι σήμερα με πόσα δισεκατομμύρια επιβαρύνθηκε το δημόσιο χρέος μας; Κι όλα αυτά τα δισεκατομμύρια, ποιοι –ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΑ– τα τσέπωσαν; Ποιος φταίει που δεν προβλέψατε σωστά, κύριε Παπανδρέου; Ασφαλώς ο υπουργός σας των Οικονομικών, ο άπειρος κ. Παπακωνσταντίνου. Δική σας όμως επιλογή δεν είναι; Ποιοι επέτρεψαν τα τεράστια κερδοσκοπικά παιχνίδια με τα ελληνικά ομόλογα που παίχτηκαν επί τόσους μήνες; Αν είχε η Ελλάδα δανεισθεί τον Οκτώβριο τα χρήματα που είχε ανάγκη, ακόμη και τον Γενάρη, που τα spreads ήταν κάτω και από το μισό των σημερινών, θα είχε αποφευχθεί η ένταξή μας στο κολαστήριο της... Μέρλιν. Όμως το οικονομικό επιτελείο που φτιάξατε, κ. Παπανδρέου, αποδείχθηκε κατώτερο των περιστάσεων. Χρειαζόταν, σε αυτές τις δύσκολες, τις πρωτόγνωρες ώρες που ζει η Ελλάδα, που κάθε άλλο παρά ήρθαν τυχαία, ένα άτυπο συμβούλιο προσωπικοτήτων, από τους χώρους της οικονομίας και της αγοράς, και πολιτικών του χώρου σας, κύριε Παπανδρέου, που θα πρότεινε συγκεκριμένες κινήσεις κάθε μέρα και θα υλοποιούνταν αμέσως. Πολλά θα είχατε προλάβει... Και τώρα, παρ’ όλο που φθάσατε στην ακραία κατάληξη, είναι απαραίτητο. Γιατί τα χειρότερα δεν έχουν έρθει. Και μπορούν να αποτραπούν ή τουλάχιστον να μετριασθούν οι οδυνηρές επιπτώσεις τους. Και υπάρχουν διέξοδοι: 1) Η σιωπηρή, χωρίς φανφάρες, αναδιαπραγμάτευση του χρέους με τις ξένες τράπεζες, που έχουν ελληνικά ομόλογα αρκετών δισεκατομμυρίων, όπως η Deutsche Bank, θα μπορούσε να μειώσει το χρέος 50 μέχρι και 100 δισ. ευρώ! 2) Να απαιτήσουμε να καλύψει η Ευρωπαϊκή Ένωση το κόστος των εξοπλισμών για την άμυνά μας, που είναι και άμυνα των κρατών της ΕΕ, στο ποσοστό που υπερβαίνει τον μέσον όρο των αμυντικών δαπανών των άλλων χωρών-μελών της ΕΕ. Θα απέφερε οικονομία 4 με 5 δισ. ευρώ τον χρόνο, που θα πήγαιναν για την αποπληρωμή του χρέους. Παράλληλα με σωστούς χειρισμούς και με προσπάθεια μείωσης του κόστους των δαπανών του δημοσίου τομέα, από 69 δισ. ευρώ που είναι στα 60 δισ., μπορεί όλα αυτά μαζί να συμβάλουν να βγούμε από το τούνελ σύντομα, σε δύο - τρία χρόνια, όπως λένε αισιόδοξοι οικονομικοί αναλυτές. Επιλογές υπάρχουν. Όπως και άλλος δρόμος, διαφορετικός από την αμερικανική λεωφόρο που μας οδήγησε στο ΔΝΤ. Υπάρχει και περιμένει να τον ακολουθήσετε... Δική σας λοιπόν η απόφαση. Δική σας και η ευθύνη. Παίζεται η υστεροφημία σας. Η ιστορία των Παπανδρέου κινδυνεύει να αμαυρωθεί. Η πιθανότητα να καταγραφείτε ως ο νεκροθάφτης της χώρας και του ελληνικού λαού ελάχιστα απέχει από το να γίνει πραγματικότητα. Μπορείτε να το αποτρέψετε. Αποδείξτε το. Ο ηγέτης στις κρίσεις αναδεικνύεται. Αλλιώς αφήστε στην άκρη τους εγωισμούς, βάλτε όλοι στο ράφι τις διαφορές σας, ξεχάστε αν θα επανεκλεγείτε. Κοινός στόχος όλων μας ένας και μόνο ένας. Νυν υπέρ πάντων η πατρίδα. Και αφού το καταφέρουμε, τότε... ξανατρωγόμαστε... | ||||
Υπουργείο Εξω(φρεν)ικών
Πάλι καλά που θα είναι παρών και εκπρόσωπος της (υποτελούς) χώρας…
Όταν ο κ. Έρογλου διοχετεύει ότι θα βάλει στη διαπραγματευτική ομάδα του όχι μόνο τον υιό Σερντάρ, αλλά και τον πατέρα Ραούφ Ντενκτάς, και προειδοποιεί ότι θα προσέλθει μεν στις συνομιλίες, αλλά «χωρίς προϋποθέσεις», πόση αισιοδοξία άραγε δημιουργεί στους Ελληνοκύπριους;
-Όταν ακούς στο Κυπριακό από τουρκικής πλευράς το «χωρίς προϋποθέσεις», το συμπέρασμα είναι ότι μάλλον κάτι γίνεται και θέλουν πάλι να ροκανίσουν το πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών και της ΕΕ. Το τραγικό είναι ότι κάθε φορά όλο και κερδίζουν ένα βήμα παραπάνω.
Τα φληναφήματα περί αμοιβαίας μείωσης των αμυντικών δαπανών αποτελούν φθηνά και επικίνδυνα παιγνίδια που αποσκοπούν να
χαϊδέψουν τα αυτιά των πολιτών. Η μείωση των εξοπλισμών δεν μπορεί να έχει καμιά ελπίδα όσο μαχητικά πετάνε πάνω από ελληνικά νησιά και
όσο δεν υπάρχει ξεκάθαρη διμερής συμφωνία που θα αναγνωρίζει τα μεταξύ των δύο χωρών σύνορα.
Γνωρίζετε κάποιον Βασίλη Παπαδημητρίου; Μας είπαν ότι ακολουθούσε τον Γ. Παπανδρέου από το υπουργείο Εξωτερικών. Ρωτάμε γιατί διαβάσαμε δηλώσεις του περί της οικονομίας σε ξένα μίντια, που τον παρουσίαζαν ως εκπρόσωπο της ελληνικής κυβέρνησης. Με τόσους «εκπροσώπους», άντε να βρεθεί άκρη ποιος διοχετεύει τι στα ξένα ΜΜΕ και ποιος είναι υπεύθυνος για δημοσιεύματα που προκαλούν ζημιά στην οικονομία και στη χώρα.
-Το έχουμε ξαναπεί. Με τη χώρα να καταρρέει οικονομικά, μειώνεται απολύτως και η αξιοπιστία της εξωτερικής πολιτικής της. Πόσω μάλλον εάν δεν υπάρχει στιβαρό χέρι στο τιμόνι του υπουργείου Εξωτερικών καιαπουσιάζει παντελώς η συνολική στρατηγική.
Στα Βαλκάνια, που αποτελούν τον ζωτικό χώρο της Ελλάδας, η ελληνική εξωτερική πολιτική έχει υποχωρήσει πλήρως. Η υποχώρηση αυτή γίνεται με τόσο άγαρμπο τρόπο, που δεν είναι δυνατόν να μην υπάρξουν και σκέψεις για ηθελημένη εγκατάλειψη του χώρου αυτού, προς όφελος της Τουρκίας, η οποία τον τελευταίο χρόνο έχει εξαπολύσει πραγματική εκστρατεία «γοητείας» στη χερσόνησο του Αίμου.
Αφήνοντας στην άκρη τις άριστες και στρατηγικού χαρακτήρα σχέσεις της
Άγκυρας με τη FYROM και την Αλβανία, τη διείσδυση στο Κόσοβο και στο Μαυροβούνιο, ο προσεταιρισμός του Βελιγραδίου από τον Α. Νταβούτογλου αποτελεί σημαντική ήττα για την ελληνική εξωτερική πολιτική. Ήταν αναμενόμενο πάντως. Η ηγεσία της Σερβίας δεν έχει και τόσο ανάγκη από εταίρους που απλώς τους μεταφέρουν τις αποφάσεις των ΗΠΑ και των Βρυξελλών. Η Τουρκία έχει ρόλο στα Βαλκάνια. Τον δημιούργησε στη βάση των νεοοθωμανικών
οραμάτων της κυβέρνησης Ερντογάν και τον υλοποιεί με τη μαεστρία της διπλωματίας της
Υψηλής Πύλης ο κ. Νταβούτογλου.
-Τελευταίο δείγμα η πρόσκληση του κ. Νταβούτογλου στο Βελιγράδι για να συμμετάσχει στη συνάντηση του υπουργού Εξωτερικών της Σερβίας με τον εκπρόσωπο της ισπανικής προεδρίας της ΕΕ, υπουργό Εξωτερικών της Ισπανίας κ. Μορατίνος. Ναι, όπως το ακούσατε, ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών ως... εγγυητής των σχέσεων της ΕΕ με τη Σερβία…
Έχει ενοχλήσει η «καταδίκη» από την ΕΔΥ όσων συνόδευσαν τον Δ. Δρούτσα στην Άγκυρα και εργάσθηκαν, παρά την απεργία. Πολλοί επιμένουν, και ορθά, ότι δεν μπορεί για οποιοδήποτε συνδικαλιστικό αίτημα να υπονομεύονται εθνικά ζητήματα και η αξιοπιστία της υπηρεσίας για την οποία υποτίθεται ότι όλοι αγωνιούν και κοπιάζουν.
Ακούστηκαν πολλά στη γενική συνέλευση των διπλωματών, μέχρι και απειλές παραίτησης από μέλη της ΕΔΥ υπήρξαν. Αλγεινή εντύπωση όμως προκαλούν οι παρεμβάσεις μελών και μη της ΕΔΥ που συνδέονται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο με την υπηρεσιακή και πολιτική ηγεσία του υπουργείου. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι παρεμβάσεις θυμίζουν... διατεταγμένη υπηρεσία.
-Δοκιμάζει τα νεύρα της ελληνικής κυβέρνησης ο σκοπιανός πρωθυπουργός, καθώς τους παίζει παιγνίδια με την ενδεχόμενη συμμετοχή του σε συνέδριο του Economist. Έχει προσκληθεί, έχει αποδεχθεί την πρόσκληση, έχει μπει στο πρόγραμμα και παρ' όλα αυτά, όλα είναι στον αέρα.
Ο λόγος είναι πολύ απλός. Θεωρεί ότι ο εκβιασμός του θα πιάσει, όπως έγινε και πέρυσι τον Ιούνιο, όταν η κ. Μπακογιάννη φρόντισε να κάνει μια… έκπτωση, αφήνοντας τον κ. Μιλόσοσκι να προσγειωθεί με αεροσκάφος που έφερε τα διακριτικά «Republic of Macedonia» στο αεροδρόμιο της Κέρκυρας.
Ας ελπίσουμε ότι τουλάχιστον σε αυτόν τον εκβιασμό δεν θα υποκύψει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών. Ας γίνει το συνέδριο και χωρίς τον κ. Γκρούεφσκι…
Και μόνον ο κατάλογος των συμμετεχόντων είναι αρκετός να δείξει πόσο ενδιαφέρεται η ελληνική κοινή γνώμη για τις εξελίξεις στην Κύπρο. Αναφερόμαστε στην εκδήλωση που οργανώθηκε την περασμένη εβδομάδα στην Παλιά Βουλή από την Κίνηση Πολιτών για την Κύπρο, όπου φυσικά το ενδιαφέρον στράφηκε όχι μόνο στο μήνυμα του προέδρου της Κίνησης, κ. Χρήστου Ρούσσου, αλλά στην ομιλία του πρώην υπουργού Οικονομικών και τέως διοικητή της Τραπέζης Κύπρου Χρ. Χριστοδούλου με θέμα τα «Οικονομικά της Διζωνικής Ομοσπονδίας».
Θερμά «συγχαρητήρια» στον υφυπουργό και κυβερνητικό εκπρόσωπο Γ. Πεταλωτή. Δεν θα τον κατηγορήσουμε γιατί κάλεσε στην Αθήνα (με έξοδα προφανώς του ελληνικού Δημοσίου) εκδότες και δημοσιογράφους του τοπικού Τύπου της εκλογικής περιφέρειάς του, με έμφαση στον μειονοτικό Τύπο. Βεβαίως τα πιο μεγάλα μειονοτικά Μέσα σνόμπαραν την πρόσκληση, εξάλλου προτιμούν να επισκέπτονται την Τουρκία προσκεκλημένοι της τουρκικής κυβέρνησης. Το ατόπημα του κ. Πεταλωτή είναι όμως ότι δεν προσκάλεσε το μοναδικό πομακικό Μέσο που υπάρχει στην περιοχή, την εφημερίδα «Ζαχαλίτσα». Το χειρότερο είναι ότι κανείς δεν πίστεψε ότι επρόκειτο περί λάθους…
Επειδή φωνάζουμε για τη Θράκη και πολύ σωστά κάνουμε: Από πότε υπάρχει επιβολή της τουρκικής γλώσσας στις δημοτικές επιχειρήσεις της Κομοτηνής; Μας λένε ότι ο δήμαρχος κ. Κωστάκης φρόντισε να κρεμάσει δίγλωσσες ταμπέλες στις υπηρεσίες του δήμου, όπου δίπλα στα ελληνικά προβάλλει η τουρκική. Δεν θα το χαρακτηρίσω εγώ, αλλά παραμένει ερώτημα το ποιος ευθύνεται περισσότερο για τον εγκλωβισμό της μειονότητας σε απομόνωση και σε έκθεση στον τουρκισμό. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, δεν είναι η Άγκυρα που κρέμασε ταμπέλες στην τουρκική γλώσσα στη δημαρχία Κομοτηνής…
Την εμμονή του κ. Παπανδρέου να κουβαλήσει τον Τ. Ερντογάν με το μισό Υπουργικό Συμβούλιό του στην Αθήνα τη στιγμή που η χώρα βουλιάζει, κανείς δεν μπορεί να την καταλάβει.
Τελικά σε τι ύψος φθάνουν
οι απόρρητες δαπάνες στο υπουργείο Εξωτερικών; Και αφού οι Κούρδοι δεν παίρνουν, στη Θράκη δεν πάνε χρήματα ούτε στους Βορειοηπειρώτες, κτίρια δεν επισκευάζονται στο εξωτερικό, τελικά
«πού πάνε τα λεφτά;».
Ποιος έδωσε εντολή να εγκριθούν θεωρήσεις σε τούρκους «διπλωμάτες» ώστε να έρθουν για «εκπαιδευτική» περιοδεία στη Βόρεια Ελλάδα; Και δεν μιλάμε για έναν ή δύο, αλλά, όπως μας είπαν, γέμιζαν… πούλμαν. Εκτός κι αν προετοιμάζουν το έδαφος για τον κ. Ερντογάν.
Παρόν
Από Στρατηγείο υποβαθμίστηκε σε Αρχηγείο η Λάρισα!
Διλήμματα ιστορικών διαστάσεων για τις σχέσεις της Ελλάδας με το ΝΑΤΟ, αλλά κυρίως για τον εθνικό έλεγχο στο Αιγαίο, αντιμετωπίζει η κυβέρνηση εν όψει των οριστικών αποφάσεων για τη νέα δομή της Ατλαντικής Συμμαχίας και την οργάνωση της περίφημης αντιπυραυλικής άμυνας των Αμερικανών.
Τα κυβερνητικά διλήμματα, που «στοιχειώνουν» κυρίως τον υπουργό Εθνικής Άμυνας Ευ. Βενιζέλο, έχουν να κάνουν αφενός με την ουσία των θεμάτων και αφετέρου με τον χρόνο κατά τον οποίο η Ελλάδα θα συναινέσει ή θα διαφωνήσει με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ. Ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου και ο κ. Βενιζέλος θα πρέπει να αποφασίσουν αν, πότε και πώς θα συμβιβαστούν ή θα αντιπαρατεθούν με τους ξένους συνομιλητές τους. Οι συνομιλίες με τους επιτελείς του ΝΑΤΟ και τους Αμερικανούς θα γίνουν μάλιστα εν μέσω οικονομικής κρίσης, που μειώνει μεν τα περιθώρια χειρισμών τους, αλλά δεν θα πρέπει να αποτελέσει άλλοθι για υποχωρήσεις.
Ως προς την ουσία των υποθέσεων, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας έχει κληρονομήσει από την κυβέρνηση της ΝΔ το θέμα της εναλλαγής έλληνα και τούρκου διοικητή στο ΝΑΤΟϊκό «κέντρο συνδυασμένων αεροπορικών επιχειρήσεων» (CAOC-4) στη Λάρισα. Τον Μάιο του 2009, ο τότε πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής και οι τότε υπουργοί
Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας Ντ. Μπακογιάννη και Ευ. Μεϊμαράκης είχαν δεχθεί αυτήν την εναλλαγή μαζί με το «χρύσωμα του χαπιού» ότι θα συνοδευόταν από την εναλλαγή έλληνα και τούρκου αξιωματικού, σε επίπεδο επιτελάρχη, στο «αεροπορικό στρατηγείο» του ΝΑΤΟ στη Σμύρνη (CC Air Izmir). Μάλιστα το υπουργείο Εξωτερικών, επί των ημερών της κ. Μπακογιάννη, είχε δεχθεί τη φόρμουλα της εναλλαγής
ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2008, ενώ ως τότε το ΝΑΤΟ πρότεινε αμερικανό αξιωματικό αντί του τούρκου! Η συμφωνία που είχε δεχθεί η κυβέρνηση Καραμανλή έπασχε για τα εθνικά συμφέροντα σε δύο βασικά σημεία:
- Πρώτον, η επιχειρησιακή ευθύνη της Λάρισας ταυτίζεται με τη διοίκηση όχι μόνον του ΝΑΤΟ αλλά και της ίδιας της Ελλάδας στην περιοχή. Όσο κι αν οι ΝΑΤΟϊκοί υπόσχονταν διάφορες ασφαλιστικές δικλίδες, ώστε να μην υπάρχει ανάμειξη του τούρκου διοικητή της Λάρισας στον έλεγχο του ελληνικού FIR στο Αιγαίο, στην πράξη δεν θα υπήρχε καμία εγγύηση. Αντίθετα, το CC Air Izmir, όπου θα υπήρχε έλληνας αξιωματικός, έχει μικρή περιοχή ευθύνης για το ίδιο το ΝΑΤΟ και μειωμένο ενδιαφέρον για την ίδια την Τουρκία.
- Δεύτερον, η Τουρκία αποκτούσε μόνιμη και ανώτατη παρουσία στη Λάρισα (θα είχε αξιωματικό ως διοικητή ή υποδιοικητή), ενώ η Ελλάδα μόνον προσωρινή και κατώτερη (σε επίπεδο επιτελάρχη, χωρίς εξουσία διοίκησης).
Τον Δεκέμβριο του 2009 ο κ. Βενιζέλος, αξιοποιώντας το ότι η εντολή της κυβέρνησης Καραμανλή δεν είχε κατατεθεί επίσημα στα πρακτικά του ΝΑΤΟ από τον πρώην αρχηγό ΓΕΕΘΑ, στρατηγό Δ. Γράψα, ακύρωσε τη συμφωνία. Ωστόσο το πρόβλημα παραμένει! Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας ελπίζει ότι στο πλαίσιο των συζητήσεων για το νέο δόγμα και τη νέα δομή του ΝΑΤΟ μπορεί να υπάρξει κάποια αξιοπρεπής λύση, αλλά το πρόβλημα (όπως επεσήμαναν και πολλά μέλη της αρμόδιας Επιτροπής της Βουλής στον κ. Βενιζέλο) είναι αν οι αρμοδιότητες Λάρισας και Σμύρνης θα είναι του ιδίου επιπέδου και ποιοι θα έχουν αρμοδιότητα (ή… συναρμοδιότητα) στο FIR Αθηνών.
Χάσαμε το στρατηγείο!
Στην ενημέρωση που έκανε την Τετάρτη στην Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής, ο υπουργός Άμυνας ανακοίνωσε ότι το Στρατηγείο Λάρισας γίνεται... Αρχηγείο! Που σημαίνει ότι η Λάρισα υποβαθμίζεται. Και φυσικά και ο στρατηγικός ρόλος της Ελλάδας στην περιοχή μας. Και ο κ. Βενιζέλος χρύσωσε το χάπι, ότι ο διοικητής του Αρχηγείου θα είναι μόνιμα Έλληνας, αποσιωπώντας όμως ότι το κόστος ήταν η απώλεια του Στρατηγείου. Και αυτό κανένα από τα μέλη της επιτροπής δεν το... ανακάλυψε!
Μ' αυτήν την υποβάθμιση γίνεται πιο αγωνιώδες το ερώτημα ποιος θα έχει τον έλεγχο του FIR στο Αιγαίο. Το Αρχηγείο Λάρισας ή το Στρατηγείο της Σμύρνης; Χρειάζεται άμεση αποσαφήνιση εγγράφως, κύριε υπουργέ!
Η αντιπυραυλική άμυνα
Το δεύτερο πρόβλημα είναι αν και πώς η Ελλάδα θα συμμετάσχει στην αντιπυραυλική άμυνα που θα εγκατασταθεί στην Κεντρική Ευρώπη και στη ΝΑ Μεσόγειο. Τα αρχικά αμερικανικά σχέδια, επί Μπους, όπως είχαν παρουσιαστεί στην κυβέρνηση Καραμανλή σε απόρρητη ενημέρωση τον Μάρτιο του 2007, προέβλεπαν μόνον σύνδεση της αντιπυραυλικής άμυνας με τα (αναβαθμισμένα) ελληνικά Patriot. Τα νέα σχέδια Ομπάμα είναι λιγότερο ψυχροπολεμικά έναντι των Ρώσων και του
Ιράν, αλλά ο κορμός της αντιπυραυλικής ασπίδας μετατοπίστηκε προς τα Βαλκάνια και τη ΝΑ Μεσόγειο, οπότε το πρόβλημα εμπλοκής της Ελλάδας γίνεται μεγαλύτερο!
Οι Αμερικανοί ζητούν τώρα την εγκατάσταση «αισθητήρων» στα διεθνή ύδατα του Αιγαίου, αλλά κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι θα περιοριστούν σε αυτά και δεν θα ζητήσουν παρουσία και στα ελληνικά χωρικά ύδατα. Επίσης, οι «αισθητήρες» θα πρέπει να συνδέονται όχι μόνον με τα ελληνικά ραντάρ και τους Patriot αλλά και με τα περίφημα συστήματα «Aegis» που οι Αμερικανοί επιμένουν να μας προτείνουν (αν και οι κυβερνήσεις Καραμανλή και Παπανδρέου έχουν δεσμευθεί υπέρ των γαλλικών φρεγατών FREMM και των συστημάτων τους).
Ο κ. Παπανδρέου κατά το προεκλογικό debate των πολιτικών αρχηγών και, προφανώς, γνωρίζοντας τις αμερικανικές απαιτήσεις είχε δηλώσει ότι δεν θα δεχθεί ποτέ συστήματα της αντιπυραυλικής άμυνας στο ελληνικό έδαφος, αλλά δεν είπε τίποτε για… χωρικά ύδατα! Στο διάστημα δε που μεσολάβησε, οι Αμερικανοί προχώρησαν και σε άλλη μια έξυπνη κίνηση: Ζητούν τώρα το σύστημά τους να μεταβαπτιστεί σε αντιπυραυλική ασπίδα και του ΝΑΤΟ, οπότε μια ελληνική άρνηση γίνεται ακόμα πιο δύσκολη. Η απόφαση θα ληφθεί στη σύνοδο των ηγετών του ΝΑΤΟ στη Λισσαβώνα τον Νοέμβριο, οπότε οι κ. Παπανδρέου και Βενιζέλος θα έχουν απλώς να διαλέξουν μεταξύ αμιγώς αμερικανικού μοντέλου ή μεικτού ΝΑΤΟϊκού.
Παρόν
Τουρκικό «όχι» σε Νορβηγίδα καθηγήτρια
Οι τουρκικές αρχές απαγόρεψαν την είσοδο στη χώρα και στη συνέχεια επιβίβασαν σε αεροπλάνο με προορισμό τη Νορβηγία, την καθηγήτρια και πρόεδρο του ευρωπαϊκού παρατηρητηρίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία, Καριάνε Γουέστερχαϊμ.
Όπως δήλωσε η ίδια δήλωσε, της απαγορεύθηκε η είσοδος στη χώρα για πολιτικούς λόγους. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, η Γουέστερχαϊμ κρατήθηκε το Σάββατο από τις τουρκικές αρχές στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης όπου αξιωματούχοι την κατηγόρησαν πως υποστηρίζει αυτονομιστικά κινήματα και ότι ασκεί έντονη κριτική στην τουρκική πολιτική. Στη συνέχεια την υποχρέωσαν να επιβιβαστεί σε αεροπλάνο προκειμένου να επιστρέψει στην πατρίδα της.
Η Γουέσταρχαϊμ, είναι η καθηγήτρια του πανεπιστημίου στο Μπέργκεν και έχει δημοσιεύσει εργασίες σχετικά με το PKK και τις σχέσεις της Τουρκίας με τους Κούρδους.
Μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει επίσημη ανακοίνωση από την Τουρκία.
enet
Παρασκευή 23 Απριλίου 2010
Περί ραντάρ παρακολούθησης πολιτικών αεροσκαφών και μοίρασμα του Αιγαίου
Αγαπητέ σύντροφε Διηνεκή,
Σε σχέση με το άρθρο που δημοσιεύεις περί ραντάρ παρακολούθησης πολιτικών αεροσκαφών, θα ήθελα να κάνω μερικές παρατηρήσεις.
1. το σύστημα το ραδιοερασιτέχνη sv1hl αποτελείτε από δύο δέκτες, ένα στην Θεσσαλονίκη και ο άλλος στην Αθήνα. Οι δέκτες λοιπόν λαμβάνουν σήματα όπως και ένα ραδιόφωνο. Όσο πιο καλή κεραία έχεις, τόσο πιο δυνατά σήματα λαμβάνεις και φυσικά από πιο μακριά. Ρόλο σημαντικό παίζει άν η κεραία βλέπει στον ανοικτό ορίζοντα ή έχει εμπόδια. Γι΄αυτό λοιπόν το σύστημά του δέν μπορεί να "δεί" τα σήματα των αεροσκαφών και να τα αποκωδικοποιήσει.
Με μόνο δύο συστήματα είναι αδύνατο να "Βλέπει" όλη την κίνηση των αεροσκαφών.
Για αναζητήστε, πόσο τέτοια επαγγελματικά συστήματα έχει η ΥΠΑ, για να διεκπεραιώνει άψογα την δουλειά της.
2. Όσον αφορά τη λέξη Μακεδονία και FYROM , απλά είναι ο χάρτης από το Google Earth.
Ας κάνουμε και κάποιο παράπονο και προς τα εκεί.
Συμπερασματικά για το άρθρο, ούτε μοιράσματα υπάρχουν ούτε τίποτα.
φιλικά και πατριωτικά everythingisgreece
============================================================================================
ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΡΑΝΤΑΡ ΤΟΥ " AIR TRAFFIC " ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΠΕΛΑΓΟΣ ( LIVE ) ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ, ΠΩΣ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΔΙΧΟΤΟΜΗΘΗΚΕ !!!!
ΑΥΤΗ, ΕΙΝΑΙ Η ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΡΑΝΤΑΡ ΤΟΥ AIR TRAFFIC TOY ΑΙΓΑΙΟΥ (LIVE)http://www.sv1lh.net/rdr/
ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΛΙΓΟ ΜΕΧΡΙ ΝΑ «ΦΟΡΤΩΣΕΙ». ΜΕΤΑ, ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΕ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ ΤΟΥ
GOOGLEARTH. ΣΤΗΝ ΑΝΩ ΔΕΞΙΑ ΜΕΡΙΑ, ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΠΤΗΣΕΩΣ, ΤΟ ΔΗΛΩΤΙΚΟ ΤΗΣ ΠΤΗΣΕΩΣ, Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ, Η ΩΡΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΧΑΡΤΗ, ΤΟ ΥΨΟΣ ΠΤΗΣΕΩΣ, Η ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΣΚΑΦΟΥΣ ΣΕ ΜΟΙΡΕΣ, ΤΟ ΕΑΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΑΝΥΨΩΣΗ Ή ΚΑΤΑΒΑΣΗ, Η ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΤΟΥ, Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΤΟΥ ΣΚΑΦΟΥΣ, ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ, Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΗΣ ΠΤΗΣΕΩΣ, Ο ΚΩΔΙΚΟΣ - ΟΝΟΜΑ ΚΛΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΕΡΟΣΚΑΦΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΤΟΠΟΙ ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΑΦΙΞΕΩΣ. ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΤΑ ΒΛΕΠΕΤΕ ΑΦΟΥ ΚΑΝΕΤΕ «ΚΛΙΚ» ΕΠΑΝΩ ΣΕ ΕΝΑ ΑΕΡΟΣΚΑΦΟΣ.
ΠΑΡΑΤΗΡΕΙΣΤΕ, ΠΩΣ ΤΑ ΑΕΡΟΣΚΑΦΗ ΣΤΗ ΝΟΤΙΟ ΣΕΡΒΙΑ, ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ, ΤΟ ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ, ΤΟ ΚΟΣΣΥΦΟΠΕΔΙΟ, ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΝΤΙΛΗΠΤΑ. ΕΚΕΙΝΑ ΓΙΑ ΡΟΔΟ, ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΑΙΓΑΙΟ ΠΕΛΑΓΟΣ (ΕΩΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ ΚΑΙ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ), «ΜΑΥΡΟ ΣΚΟΤΑΔΙ»...
ΠΑΡΑΤΗΡΕΙΣΤΕ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΣΚΟΠΙΩΝ. ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ FYROM !!!
ΤΑ ΑΕΡΟΣΚΑΦΗ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΠΕΡΝΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΝΟΗΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ
ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟ ΤΗΣ ΣΗΤΕΙΑΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ, ΕΦΑΠΤΕΤΑΙ ΤΗΣ ΘΗΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΚΤΗΣ ΤΗΣ
ΝΑΞΟΥ ΚΑΙ ΦΘΑΝΕΙ ΣΤΗΝ ΚΑΒΑΛΑ, ΑΦΙΝΟΝΤΑΣ ΑΠ' ΕΞΩ, ΤΙΣ ΝΗΣΟΥΣ ΘΑΣΟ, ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ, ΛΗΜΝΟ,
ΜΥΤΙΛΗΝΗ, ΧΙΟ, ΣΑΜΟ, ΙΚΑΡΙΑ, ΟΛΑ ΤΑ ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΑ, ΤΗΝ ΑΜΟΡΓΟ ΚΑΙ ΤΗ ΣΗΤΕΙΑ ΤΗΣ
ΚΡΗΤΗΣ !!!
ΤΟ «ΦΑΙΔΡΟ» ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΟΣ: "HELLENIC AIRSPACE TRAFFIC
MONITORING".
ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΓΕΓΟΝΟΣ, ΤΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕ ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΟΔΟ, ΣΕ
ΑΕΡΟΣΚΑΦΟΣ ΑΠΟ ΡΟΔΟ ΠΡΟΣ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΕΡΟΣΚΑΦΟΣ ΑΠΟ ΑΘΗΝΑ ΓΙΑ ΜΥΤΗΛΙΝΗ ΤΟ ΟΠΟΙΟ
ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΙΚΕ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΡΥΣΤΟ ΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ. ΑΦΙΕΡΩΣΤΕ ΛΙΓΗ ΩΡΑ ΚΑΙ ΘΑ
ΕΚΠΛΑΓΕΙΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΤΗΣΕΩΝ. ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ΜΑΣ ΠΟΥΛΗΣΑΝ...
ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ, ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΙΛΟΤΩΝ ΤΩΝ
ΑΕΡΟΣΚΑΦΩΝ ΜΕ ΤΟΝ ΠΥΡΓΟ ΕΛΕΓΧΟΥ (ΖΩΝΤΑΝΑ)
http://www.liveatc.net/flisten.php?mount=lgav
ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙΤΕ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ: http://e-rodios.blogspot.com/
Γιατί οι μουσουλμάνοι δοξάζουν σήμερα τον Αγιο Γεώργιο
Οπως επισημαίνει στο «Βήμα» ο Εξαρχος του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα Αρχιμανδρίτης κ. Δαμιανός, τρεις είναι οι λόγοι που οι μουσουλμάνοι λατρεύουν τον Αγιο Γεώργιο: Το πράσινο χρώμα της στολής του, που για εκείνους σημαίνει τη ζωή, και γι΄ αυτό τον ονομάζουν «ο Πράσινος», δεύτερον, είναι επειδή πολλοί μουσουλμάνοι δήλωναν ότι βίωναν τα θαύματά του και, τρίτον, επειδή ως τροπαιοφόρος με το ξίφος και τη στολή, τους προκαλούσε φόβο και σεβασμό. Αυτός ο σεβασμός των μουσουλμάνων φαίνεται και από το γεγονός ότι όλα τα μοναστήρια του Αγίου Γεωργίου που βρίσκονται στη Μέση Ανατολή διασώθηκαν και δεν γκρεμίστηκαν, όπως άλλωστε και οι ναοί που είναι αφιερωμένοι στην Παναγία. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Αγιος Γεώργιοςέζησε στα τέλη του 3ου αιώνα και στις αρχές του 4ου. Ηταν αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού και διακρίθηκε για τον ηρωισμό του.
ΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ
Το Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου στη Λύδδα: Πρόκειται για το κενοτάφιο του αγίου, καθώς το λείψανο εκλάπη από τους σταυροφόρους και έχει απομείνει μόνο ένα μικρό κομμάτι του. Με το παλαιό ημερολόγιο που τηρεί για λόγους παράδοσης το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, το μεγάλο πανηγύρι θα τελεστεί στις αρχές Μαΐου αλλά ήδη οι μουσουλμάνοι έχουν αρχίσει να αγοράζουν τα αρνιά που θα θυσιάσουν για να τιμήσουν τον άγιο. Ο Αγιος Γεώργιος στο Κάιρο: Πρόκειται για παλιό φρούριο του ρωμαϊκού στρατού όπου κατά την παράδοση έζησε φυλακισμένος ο άγιος. Καθημερινά συρρέουν εκεί μουσουλμάνοι προσκυνητές.
Το Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου Κουδουνά στην Πρίγκιπο: Επί ώρες περιμένουν για να επισκεφθούν το ιστορικό μοναστήρι. Μάλιστα ξεσπούν και φασαρίες με τους ορθόδοξους κληρικούς όταν το Πάσχα, που εορτάζεται με βάση τη Σελήνη και την ισημερία, πέφτει μετά τη γιορτή του αγίου, οπότε και αυτή μετατίθεται, όπως και το πανηγύρι του μοναστηριού.
Το Βήμα
Ατύχημα σε Α-7Ε της 116 Πτέρυγας Μάχης
| Ένα μονοθέσιο αεροσκάφος A-7E της 336 Μοίρας από την 116 Πτέρυγα Μάχης στον Άραξο υπέστη ατύχημα χθες το μεσημέρι όταν ένα πτηνό προσέκρουσε πάνω του.  Αεροσκάφος Α-7Ε της ΠΑ (εικόνα αρχείου) (C) ΠΑ Συγκεκριμένα χθες και περί τις 12:00 το μεσημέρι, το αεροσκάφος, με τον σμηναγό Μάραντο Ιωάννη στα χειριστήρια, και ενώ πετούσε σε υψόμετρο 3.000 ποδών στην ευρύτερη περιοχή της Μεγαλόπολης χτυπήθηκε στο αλεξήνεμο από ένα πτηνό με αποτέλεσμα την θραύση του και τον τραυματισμό του χειριστή. Το αριστερό τμήμα του αλεξήνεμου διαλύθηκε τελείως, αλλά ο χειριστής πέτυχε να διατηρήσει τον έλεγχο του αεροσκάφους. Στην συνέχεια κατευθύνθηκε στην 120 ΠΕΑ στην Καλαμάτα προκειμένου να προσπαθήσει να προσγειώσει το αεροσκάφος του, με το νούμερο δυο του σμηναγό K. Τοπαλίδη πάντα στο πλευρό του. Πραγματικά αξίζει να δώσουμε συγχαρητήρια στον χειριστή του αεροσκάφους, αφού κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες πέτυχε να προσγειώσει το αεροσκάφος, ενώ θα μπορούσε να επιλέξει να το εγκαταλείψει. defencenet |
Πέμπτη 22 Απριλίου 2010
Δεν παραλαμβάνει το C4I το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη
Προθεσμία 15 ημερών στην SAIC για να παραδώσει το έργο ή να προτείνει θεραπεία αποκατάστασης
Την μη έγκριση της οριστικής παραλαβής και τελικής αποδοχής του συστήματος C4I από την εταιρεία Science Applications International Corporation (SAIC), όπως προβλέπεται από τη Σύμβαση 020 Α/03, αποφάσισε ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη, Σπύρος Βούγιας.
Όπως τονίζει το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, "εκτός από τις ελλείψεις/αποκλίσεις του που καταγράφονται στο Πρωτόκολλο (2004-00/6/2-οζ από 14.11.2008) ποιοτικής και ποσοτικής παραλαβής της Επιτροπής Ελέγχου και Παραλαβής Προμηθειών (Ε.Ε.Π.Π.) Συστημάτων C4I Ολυμπιακής Ασφάλειας, δεν προκύπτει ότι η αντισυμβαλλόμενη εταιρεία απέδειξε ότι η Επιτροπή Παραλαβής επιβεβαίωσε ότι το σύστημα είναι, σύμφωνα με τη σύμβαση και το νόμο, ενιαίο και διαλειτουργικό και ότι παραδόθηκε 'με το κλειδί στο χέρι', δηλαδή πλήρως λειτουργικό και έτοιμο για επιχειρησιακή χρήση, ύστερα από γενική δοκιμή του σε πλήρη έκταση εφαρμογής με όλους τους αναγκαίους χρήστες του και ανεξάρτητα από την εκπαίδευση του προσωπικού".
Ακόμη, ο υφυπουργός αποφάσισε "την παρακράτηση εγγυητικών επιστολών προκαταβολής, ποσού 3.106.766,29 ευρώ και καλής εκτέλεσης, ποσού 15.770.610 ευρώ που αφορά στον εξοπλισμό του συστήματος, δηλαδή συνολικού ποσού 18.877.376,29 ευρώ, λόγω πιθανής αστοχίας του συστήματος C4I Ολυμπιακής Ασφάλειας".
Το υπουργείο επισημαίνει ότι "η διαπιστωθείσα παράβαση συνιστά υπαίτια αδυναμία εκπλήρωσης της θεμελιώδους συμβατικής υποχρέωσης από την πλευρά της εταιρίας SAIC, παρά τις οχλήσεις και την καταβολή από πλευράς του υπουργείου του μεγαλύτερου μέρους της προβλεπόμενης αμοιβής. Για το λόγο αυτό, σύμφωνα με τον όρο 34.3.1. της σχετικής σύμβασης, όπως ισχύει μετά τις τροποποιήσεις, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη δηλώνει σήμερα, Τετάρτη 21 Απριλίου 2010, την πρόθεσή του στην εταιρεία SAIC να καταγγείλει την σύμβαση, εκτός εάν, εντός της συμβατικά προβλεπόμενης προθεσμίας 15 ημερών, η εταιρεία παραδώσει το εν λόγω σύστημα "με το κλειδί στο χέρι" ή προτείνει θεραπεία αποκατάστασης και χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης υλοποίησης της εν λόγω θεραπείας, σύμφωνα με τις συμβατικές της υποχρεώσεις".
Προσθέτει δε, ότι η παράδοση του συστήματος περιλαμβάνει υποχρεωτικά την υποβολή του σε ελέγχους και δοκιμές επαρκείς για την απόδειξη της ορθής λειτουργίας του ως διαλειτουργικού, ενιαίου και ολοκληρωμένου συστήματος ασφάλειας, και την ικανοποιητική ανταπόκρισή του στις εν λόγω δοκιμές και ελέγχους.
Το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη σημειώνει ότι σε περίπτωση μη εμπρόθεσμης ανταπόκρισης της εταιρείας SAIC στην παραπάνω εξώδικη δήλωση πρόσκληση, επιφυλάσσεται για την άσκηση κάθε νόμιμου δικαιώματός του που απορρέει από τη σύμβαση και το νόμο.
Βορειοκορεάτικη τορπίλη χτύπησε το πλοίο της Σεούλ
Σε τορπίλη από βορειοκορεάτικο υποβρύχιο αποδίδει η στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών της Νότιας Κορέας τη βύθιση, τον Μάρτιο που μας πέρασε, της κορβέτας Cheonan που κόστισε τη ζωή 46 ανθρώπων.
Η εκτίμηση αυτή των νοτιοκορεάτικων αρχών βασίζεται σε πληροφορίες οι οποίες συγκεντρώθηκαν από κοινού με τις ΗΠΑ, σύμφωνα με δημοσίευμα του ειδησεογραφικού πρακτορείου Yonhap. Το ναυάγιο του προηγούμενου μήνα, ενδέχεται να αποτελεί ένα από τα αιματηρότερα επεισόδια μετά το άτυπο τέλος του πολέμου της Κορέας (1950-53).
"Τα υποβρύχια της Βόρειας Κορέας είναι όλα οπλισμένα με βαριές τορπίλες με εκρηκτική γόμωση 200 κιλών", είπε η πηγή των ενόπλων δυνάμεων στο Yonhap.
"Η εκτίμηση της υπηρεσίας πληροφοριών του στρατού είναι ότι [υποβρύχιο της Βόρειας Κορέας] επιτέθηκε βάλλοντας τορπίλη. Η υπηρεσία πληροφοριών κατέστησε την αναφορά διαθέσιμη στον Κυανό Οίκο και στο υπουργείο Άμυνας αμέσως μετά το ναυάγιο τονίζοντας ότι επρόκειτο σαφώς για έργο των ενόπλων δυνάμεων της Βόρειας Κορέας".
Η Σεούλ σχεδιάζει να ανασύρει το συντομότερο την πλώρη της κορβέτας 1.200 τόνων, που βυθίστηκε κοντά σε διαφιλονικούμενη περιοχή, και να δημοσιοποιήσει το πόρισμά της για τα αίτια της έκρηξης που τη βύθισε.
Αναλυτές σημειώνουν ότι η Νότια Κορέα δεν έχει πολλά περιθώρια αντίδρασης στην περίπτωση που η Πιονγκγιάνγκ κριθεί ότι ευθύνεται για το ναυάγιο--καθώς μια στρατιωτική αντίδραση θα προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στην οικονομία της χώρας, που μόλις συνέρχεται από την οικονομική κρίση, και θα ενισχύσει την εικόνα του Βορειοκορεάτη ηγέτη, Κιμ Γιονγκ-ιλ.
Από την πλευρά της η Πιονγκγιάνγκ έχει διαψεύσει ότι είχε οποιαδήποτε ανάμιξη στο ναυάγιο και κατηγόρησε τον Λι ότι επιχειρεί να εκμεταλλευθεί το επεισόδιο για να αποσπάσει μικροκομματικά οφέλη ενόψει των τοπικών εκλογών του Ιουνίου.
Ελευθεροτυπία
Τετάρτη 21 Απριλίου 2010
Η «ανακάλυψη» των Τουρκοκυπρίων
ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΠΑΥΛΟΥ
Οι Τουρκοκύπριοι, πριν από τη δεκαετία του 1950, αυτοπροσδιορίζονταν με τον πρέποντα και ορθό τρόπο ως μειονότητα της Κύπρου και με τον όρο τουρκοκυπριακή μειονότητα αναφερόταν σ’ αυτούς ο τύπος της Τουρκίας. Όταν η αποικιοκρατία αρχίζει να παρακμάζει και όλη η ανθρωπότητα θεωρεί πια ως αναχρονιστικό και απάνθρωπο κάθε αποικιοκρατικό καθεστώς, η Αγγλία «ανακαλύπτει» εντονότερα τους Τουρκοκυπρίους. Τους υπερπροβάλλει και τους υπερπροωθεί, και έτσι το Κυπριακό αρχίζει να εμφανίζεται, από θέμα απελευθέρωσης και αυτοδιάθεσης ενός αποικιοκρατούμενου λαού, ως πρόβλημα δύο αντιτιθέμενων «κοινοτήτων» του νησιού. Με την «ανακάλυψη» των Τουρκοκυπρίων, η Αγγλία πετυχαίνει από παρωχημένη αποικιοκρατική δύναμη να εμφανίζεται πια ως σύγχρονος επιδιαιτητής ο οποίος, από αγαθή συγκυρία, βρίσκεται στο νησί για να αποτρέπονται ακρότητες ανάμεσα στις αντιτιθέμενες δυνάμεις. Ήταν ένα παιγνίδι το οποίο η Αγγλία εγκαθίδρυσε με αληθινή μαεστρία, με την ενίσχυση της Τουρκίας και τη συναίνεση ελλαδικών και κυπριακών παραγόντων.
Η Τουρκία προχώρησε και αυτή στην «ανακάλυψη» των Τουρκοκυπρίων, εκμεταλλευόμενη τις πλάτες και κάθε άλλη υποστήριξη που της παρείχε η αγγλική πολιτική τη δεκαετία του ’50. Έκτοτε η Τουρκία «ανακαλύπτει» τακτικά την τουρκοκυπριακή παρουσία στο νησί, για να διεισδύσει στην Κύπρο και να επιβάλει εντονότερα τα συμφέροντά της, για να κερδίσει το στρατιωτικό και πολιτικό έλεγχο του τόπου μας. Και ενώ όλες οι πολιτικές κινήσεις του νησιού θεωρούσαν τους Τουρκοκυπρίους ως ισότιμους πολίτες και ουδέποτε υποστήριξαν κάτι που θα μείωνε τα δικαιώματά τους όμως, κάθε λίγο και λιγάκι, η Άγκυρα αναφέρεται στην προστασία των Τουρκοκυπρίων και απαιτεί περισσότερα. Έτσι η μειονότητα μετατράπηκε σε κοινότητα, για χατίρι της προσφυγοποιήθηκαν 200, σχεδόν, χιλιάδες πρόσφυγες και έγινε η σκληρότερη εθνοκάθαρση, αργότερα προβιβάστηκε σε κοινότητα με πολιτική ισότητα και συγκυρίαρχη, και αύριο επικυρίαρχη.
Όμως τους Τουρκοκυπρίους δεν τους «ανακαλύπτουν» μόνο η Τουρκία και οι Άγγλοι. Τους «ανακαλύπτουν» και οι Ελληνοκύπριοι. Γιατί όταν η ηγεσία μας υποκύψει στα άνομα σχέδια της Άγκυρας και του Λονδίνου, και αποδεχθεί διάφορες άδικες λύσεις και υποχωρήσεις, πρέπει μετά αυτά να τα πουλήσει και να τα κάνει αποδεκτά και στον δύσμοιρο λαό των Ελληνοκυπρίων. Και τότε αρχίζουν τα συγκινησιακά και πέφτει το δάκρυ κορόμηλο. Οι συμβιβασμοί που γίνονται, καθώς και διάφορα απαράδεκτα που δρομολογούνται, δεν είναι λόγω των απαιτήσεων της Τουρκίας και των πιέσεων των Άγγλων, δεν αποτελούν υποχωρήσεις σε άδικα σχέδια που καταστρατηγούν τα στοιχειώδη δικαιώματα της ελληνικής πλειοψηφίας, αλλά γίνονται για χατίρι των συμπατριωτών μας των Τουρκοκυπρίων. Ότι πρέπει να ανακαλύψουμε και την άλλη πλευρά και τα δικαιώματά της, και ότι πρέπει να φανούμε προοδευτικοί και σύγχρονοι, και να δείξουμε κατανόηση και για τις δικές της ευαισθησίες, και άλλα ηχηρά παρόμοια. Τη σκυτάλη μετά αναλαμβάνουν ημιμαθείς πανεπιστημιακοί και πολιτικοί αναλυτές και ατάλαντοι λογοτεχνίζοντες, που δημιουργούν έναν πολτό με σιροπιαστά ιδεολογικά πιλάφια και νεοκυπριακά ιδεολογήματα. Η «ανακάλυψη» των Τουρκοκυπρίων δημιούργησε τα πιο χαμηλού επιπέδου πολιτικά κείμενα και τη χειρότερη λογοτεχνία.
Οι νόμοι των μαθηματικών όμως είναι άτεγκτοι. Όταν σε ένα σύνολο υπερπροβάλλουμε ένα μέρος του, τότε το υπόλοιπο του συνόλου, έστω και αν αποτελεί το συντριπτικό του μερος, μπαίνει σε δεύτερη μοίρα, υποτονίζεται και αδικείται, τείνει σε μαρασμό και εξαφάνιση. «Ανακαλύπτοντας» συνεχώς τους Τουρκοκυπρίους, όλοι υποτονίζουν και μειώνουν συνεχώς, μέχρι εξαφανίσεως, τους Έλληνες του νησιού και τα στοιχειώδη δικαιώματά τους. Είναι καιρός, λοιπόν, να ανακαλύψουμε και την ιστορική πλειοψηφία του νησιού, είναι καιρός να ανακαλύψουν οι πολιτικοί μας ταγοί και τους Έλληνες του νησιού, και να απαιτήσουν τα στοιχειώδη δικαιώματα που δικαιούται κάθε άνθρωπος σ’ αυτόν τον πλανήτη.
Διαπραγματεύσεις για τον εκσυγχρονισμό των επιθετικών ελικοπτέρων ΑΗ-64A Apache
Η αρχική οικονομική προσφορά της κατασκευάστριας εταιρείας κρίθηκε ως «ιδιαίτερα υψηλή» (προσέγγιζε την αξία αγοράς ενός νέου ελικοπτέρου ανά μονάδα εκσυγχρονισμένου) και δεν έγινε δεκτή από το ΓΕΣ.
Το ΓΕΣ είχε ζητήσει τέσσερις διαφορετικές option εκσυγχρονισμού, αλλά όταν ανοίχθηκε η προσφορά της εταιρείας φάνηκε ότι αυτή ήταν μάλλον λάθος τακτική, αφού κατά πάγιο τρόπο οι εταιρείες σε εναλλακτικές προσφορές δίνουν πάντα υψηλές τιμές.
Η συζήτηση μεταξύ του υπουργού και των ανθρώπων της αμερικανικής εταιρείας έγινε μέσα σε καλό κλίμα και απ’ότι φαίνεται σύντομα θα κατατεθεί νέα πιο ρεαλιστική προσφορά.
Eίχε προηγηθεί συνάντηση η μεταξύ ανώτατων αξιωματικών του Γενικού Επιτελείου Στρατού και αξιωματούχων της αμερικανικής εταιρίας την Τρίτη 6 Απριλίου 2010. Στη συνάντηση έλαβαν μέρος ο Γενικός Επιθεωρητής ΓΕΣ Αντιστράτηγος Δημήτριος Λυμπέρης και επιτελείς του ΓΕΣ, με τον Διευθυντή Τμήματος Νότιας Ευρώπης (Director Southern Europe) της εταιρείας Roberto Valla (παρών και στην αποψινή σύσκεψη) και τον αντιπρόσωπο της εταιρείας στην Ελλάδα Διονύσιο Μουρελάτο
Στις 26 Αυγούστου 2008 το Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο αποφάσισε την αναβάθμιση των 19 - 20 τότε - επιθετικών ελικοπτέρων ΑΗ-64Α Apache του Ελληνικού Στρατού σε AH-64D, μεταξύ των ετών 2010 και 2012. Την περίοδο αυτή τα ελικόπτερα συμπληρώνουν 15 έτη υπηρεσίας και βρίσκονται στην ιδανική ηλικία για Εκσυγχρονισμό Μέσης Ζωής.
Η αναβάθμιση κρίνεται επίσης επιβεβλημένη για λόγους εφοδιαστικής υποστήριξης, η οποία είναι ήδη προβληματική καθώς το ΑΗ-64Α αποσύρεται από τον Στρατό των ΗΠΑ, ενώ και οι υπόλοιποι διεθνείς χρήστες ακολουθούν αναβαθμίζοντας τα ελικόπτερα σε AH-64D. Παράλληλα, με την ανακατασκευή των ελικοπτέρων θα καταργηθεί η απαίτηση εκπαίδευσης χειριστών και προσωπικού εδάφους για δύο διαφορετικούς τύπους ελικοπτέρων.
Zήτημα προς διαπραγμάτευση θα αποτελέσει ο αριθμός των ελικοπτέρων στα οποία θα εγκατασταθούν Ραντάρ Ελέγχου Πυρός (FCR) APG-78 Longbow και Συμβολόμετρο Ραδιοσυχνοτήτων (RFI) APR-48A. Κεντρικά χαρακτηριστικά της αναβάθμισης είναι η αντικατάσταση των υπολογιστών αποστολής, του εξοπλισμού ναυτιλίας και επικοινωνιών, καθώς και των παραδοσιακών ηλεκτρονικών και ηλεκτρομηχανικών οργάνων του ΑΗ-64Α από δύο έγχρωμες οθόνες πολλαπλής χρήσης υγρών κρυστάλλων (LCD) για κάθε μέλος του πληρώματος, με δυνατότητα προβολής κινούμενου χάρτη.
Σημαντικό προς διαπραγμάτευση ζήτημα είναι η προσθήκη του Βελτιωμένου Μόντεμ Δεδομένων (IDM). Η αναβάθμιση του Σκοπευτικού Πρόσκτησης και Σήμανσης Στόχου και του Αισθητήρα Νυχτερινής Όρασης Χειριστή (TADS/PNVS) Arrowhead σε Εκσυγχρονισμένο (MTADS/MPNVS) δεν αποτελεί τυπικά τμήμα της αναβάθμισης σε AH-64D, αλλά το αρχικό συγκρότημα ηλεκτροπτικών δεν είναι πλέον υποστηρίξιμο εφοδιαστικά και υπονομεύει καίρια την πλήρη αξιοποίηση των ελικοπτέρων. Ανάλογα ισχύουν για τον εξοπλισμό αυτοπροστασίας, ο οποίος αναμένεται να αντικατασταθεί από το Σύστημα Ολοκληρωμένων Αμυντικών Βοηθημάτων Ελικοπτέρου (HIDAS) των AH-64DHΑ.
Defencenet
Τρίτη 20 Απριλίου 2010
Τρεις νέες Αλβανικές προκλήσεις κατά του Ελληνισμού της Β. Ηπείρου
Τον εκμηδενίζουν πληθυσμιακά, συμμαχούν με τους «Τσάμηδες» και αρπάζουν τις περιουσίες τους
«Ρεσιτάλ» ενεργειών κατά του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου, αλλά και κατά της Ελλάδας, εκδηλώθηκε τις τελευταίες ημέρες.
«Ρεσιτάλ» ενεργειών κατά του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου, αλλά και κατά της Ελλάδας, εκδηλώθηκε τις τελευταίες ημέρες.
Το πρώτο… χτύπημα έρχεται από «Ελληνική» οργάνωση, το περιβόητο ΚΕΜΟ, των Τσιτσελίκη, Μπαλτσιώτη, Χριστόπουλου και Σκουλίδα.
Σε έρευνα του ΚΕΜΟ για την Ελληνική Μειονότητα της Αλβανίας επαναλαμβάνονται μερικές από τις πάγιες αβάσιμες και διαστρεβλωμένες θέσεις των Τιράνων για τους Έλληνες Βορειοηπειρώτες: «Δεν υπερβαίνουν τους 100.000 συνολικά το 1990 και τους 20.000 σήμερα»! «Η Ελλάδα «προσπαθεί να παρουσιάσει μια μεγάλη μειονότητα»! «Η Χειμάρα είναι απλώς ένας «χριστιανικός θύλακας»! «Η εναπομείνασα μειονότητα συνιστά μια κατ’ εξοχήν επιδοτούμενη κοινότητα»!
Τα συμπεράσματα αυτά προέρχονται από την ομάδα, που παλαιότερα είχε οργανώσει εκδήλωση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο για τη νομιμοποίηση των Τσάμηδων (!) οπότε αντιλαμβάνεται κανείς την βασιμότητά τους...
ΔΕΥΤΕΡΟ… ΧΤΥΠΗΜΑ
Το δεύτερο ύπουλο χτύπημα προέρχεται από τον Αλβανό υπουργό Εξωτερικών Ιλίρ Μέτα. Το κόμμα του, το «LSI», συμφώνησε κοινοβουλευτική και εξωκοινουβουλευτική συνεργασία με το κόμμα των Τσάμηδων «PDU», υπό τον Σπετίμ Ιντρίζι.
Ο Ιλίρ Μέτα δήλωσε πως «επιθυμούμε να προωθήσουμε τη συνεργασία αυτή και να δώσουμε ένα εποικοδομητικό μήνυμα στην Αλβανική πολιτική ζωή εντός και εκτός Βουλής. Η Ευρωπαϊκή ένταξη της Αλβανίας είναι προτεραιότητα για τις πολιτικές μας δυνάμεις και θα το αποδείξουμε συνεργαζόμενοι για ό,τι έχει να κάνει με τη σταθερότητα των θεσμών, τη βελτίωση της διακυβέρνησης, τα αιτήματα για την ευρωπαϊκή ένταξη της χώρας»!
Πώς, όμως, η συνεργασία αυτή βοηθάει στην ένταξη της Αλβανίας στην Ευρώπη, αφού οι Τσάμηδες εγείρουν θέμα εδαφικών διεκδικήσεων σε βάρος της Ελλάδας, που είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Το κόμμα των Τσάμηδων σε σχετική ανακοίνωσή του αναφέρει πως έγινε συζήτηση για την ένταξη της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το τσάμικο «ζήτημα» και την πολιτική συνεργασία ανάμεσα στα δυο κόμματα.
ΤΡΙΤΟ… ΧΤΥΠΗΜΑ
Οι τοπικές αρχές στο Μουρσί και στην Τζάρα των Αγίων Σαράντα αρχίζουν να υποψιάζονται ότι οι επισκέψεις του διαχειριστή του προγράμματος για την ανάπτυξη της περιοχής της Παγκόσμιας Τράπεζας (κατά σύμπτωση γαμπρού του Πρωθυπουργού της Αλβανίας), αποσκοπεί στο άρπαγμα των Μειονοτικών περιουσιών!
Όπως επισημαίνει ο Ευθύμιος Κώστας στην ιστοσελίδα «Δερόπολη», «τα κυκλώματα που ήδη έχουν οδηγήσει σε πολεοδομική αυτοκτονία τους Αγίους Σαράντα και τα Εξαμίλια, θέλουν με την ισχύ της εξουσίας να απλώσουν και σε άλλα μέρη, προς το παρόν παρθένα, την καταστροφή τους».
• Αυτά και άλλα πολλά προκλητικά ανθελληνικά εκ μέρους της επίσημης Αλβανίας, την οποία η Ελληνική Κυβέρνηση όχι μόνο παρακολουθεί με απάθεια, αλλά βάζει και πλάτη για να γίνει η Αλβανία μέλος της δημοκρατικής Ενωμένης Ευρώπης.
Πηγή: www.proinoslogos.gr
Δευτέρα 19 Απριλίου 2010
Ακτινογραφία στο ΕΛΙΑΜΕΠ από το ΑΡΔΗΝ - Ποιοι είναι, τι πρεσβεύουν
| Δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό ΑΡΔΗΝ, ένα άρθρο του Γιώργου Ρακκά για το περιβόητο ΕΛΙΑΜΕΠ. Το ΕΛΙΑΜΕΠ πρόσφατα μας είχε απασχολήσει για τα "όρια" που θεωρούσε ότι έπρεπε να μπουν στις ελληνορωσικές σχέσεις και την "απόρριψη" του ΤΟΜΑ BMP-3HEL για το οποίο θεωρούσε ότι "δεν αποτελεί προτεραιότητα για τις Ένοπλες Δυνάμεις", με άρθρο που είχε δημοσιεύσει στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ο "διευθυντης ερευνών" του Ιδρύματος Θάνος Ντόκος. Το άρθρο του ΑΡΔΗΝ είναι ιδιαίτερα διαφωτιστικό για το "πόθεν έσχες", ιδεών, αντιλήψεων, πολιτικής γραμμής, οικονομικών πόρων και όχι μόνο, του ΕΛΙΑΜΕΠ... "Είναι καιρός τώρα που ορισμένες επιλογές των κυβερνήσεων στην εξωτερική μας πολιτική, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στα ζητήματα της ευρύτερης περιοχής μας, τα Βαλκάνια, την Τουρκία και την Κύπρο, προκαλούν σε όλους μας έκπληξη. Ο βαθμός της ευθυγράμμισής τους με τις αμερικανικές επιταγές και τα αιτήματα των Τούρκων είναι εντυπωσιακός. Ακόμα περισσότερο εντυπωσιακή είναι η ομοφωνία με την οποία οι ελίτ της χώρας συγκατανεύουν σ’ αυτές τις επιλογές. Πράγματι, το μπλοκ των απολογητών της εξωτερικής κυβερνητικής πολιτικής είναι εδώ και πάρα πολλά χρόνια «τσιμενταρισμένο» και μια πλειάδα πολιτικών, μεγαλοδημοσιογράφων και ακαδημαϊκών σπεύδουν να απολογηθούν γι’ αυτήν όταν η συγκυρία το απαιτεί. Το μέγεθος της συναίνεσης μοιάζει κυριολεκτικά εξωπραγματικό αν κανείς δεν γνωρίζει ότι, πίσω από αυτούς τους «διαμορφωτές της κοινής γνώμης», υπάρχουν ολόκληρα δίκτυα στήριξης και κατάρτισης αυτής της πολιτικής. Μόνον αν κάποιος αποκτήσει μια ευρύτερη εποπτεία αυτών των δικτύων θα καταλάβει πως οι κυβερνητικές επιλογές προκύπτουν από μια στρατηγική που προωθείται συστηματικά στη χώρα μας. Ειδάλλως, οι στάσεις και οι συμπεριφορές ορισμένων ανθρώπων θα παραμένουν, στα μάτια ακόμα και του πιο καλοπροαίρετου παρατηρητή, απλά ως παροξυστικές εκφράσεις εθελοδουλείας. Ένα από αυτά τα ιδρύματα που συστηματικά προωθεί τη «συμφιλιωτική» ως προς τους Τούρκους, και πλήρως ευθυγραμμισμένη με τα κελεύσματα της αμερικανικής αυτοκρατορίας πολιτική σε ό,τι αφορά τα μείζονα εξωτερικά θέματα, την Κύπρο, την είσοδο της Τουρκίας στην Ε.Ε., το μέλλον των Βαλκανίων, αλλά και τον ευρωατλαντικό προσανατολισμό της Ε.Ε. καθώς και τον περιώνυμο πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας, είναι και το ΕΛΙΑΜΕΠ. Στο παρόν άρθρο θα αναφερθούμε κυρίως στις υλικές και ιδεολογικές σχέσεις που το ίδρυμα διατηρεί με αμερικανικούς και βρετανικούς κύκλους, καθώς και στις επιπτώσεις που έχουν αυτές για προσεγγίσεις και επεξεργασίες που αφορούν τα Βαλκάνια. Σε ό,τι αφορά την Κύπρο και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ειδική μνεία γίνεται σε άλλο άρθρο στα πλαίσια του αφιερώματος. Το ιστορικό του Ιδρύματος Το ΕΛΙΑΜΕΠ άρχισε να λειτουργεί στα μέσα του 1980. Επίσημη θεσμική έκφραση, ως ένα ανεξάρτητο μη-κερδοσκοπικό ίδρυμα με εκπαιδευτικό και ερευνητικό χαρακτήρα, πήρε στα 1988 με την ονομασία Ελληνικό Ίδρυμα Αμυντικής και Ευρωπαϊκής Πολιτικής. Μέχρι τότε, το ίδρυμα λειτουργούσε άτυπα, στα πλαίσια ανεπίσημων συναντήσεων πανεπιστημιακών, στρατιωτικών, διπλωματών και δημοσιογράφων που συζητούσαν σχετικά με τις διεθνείς εξελίξεις και την εξωτερική πολιτική της χώρας. Όπως αναφέρεται και στο σχετικό ιστορικό στην ιστοσελίδα του ΕΛΙΑΜΕΠ, ήδη από την περίοδο όπου το ίδρυμα λειτουργούσε άτυπα, ως χώρος διαλόγου, τα «δι-ατλαντικά θέματα» βρίσκονταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των συμμετεχόντων. Αντικείμενο των ερευνών και των εκπαιδευτικών προγραμμάτων του ιδρύματος είναι οι «εξελίξεις στις περιοχές της Μεσογείου, της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Μαύρης Θάλασσας, στους τομείς της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και των διατλαντικών σχέσεων που ενδιέφεραν άμεσα την Ελλάδα»1. Το 1993, το ίδρυμα αλλάζει την ονομασία του σε Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής. Η αλλαγή αυτή, όπως αναφέρεται στο σύντομο ιστορικό της ιστοσελίδας του τμήματος, πραγματοποιήθηκε για να αποτυπώσει τη διεύρυνση των δραστηριοτήτων του ιδρύματος με διάφορα ερευνητικά προγράμματα τα οποία: «συνέβαλαν στην εδραίωση των δημοκρατιών της Ανατολικής, Κεντρικής και Νοτιοανατολικής Ευρώπης με τη δημιουργία κοινωνίας των πολιτών, αποτελώντας ένα σημείο αναφοράς ανάμεσα σε ιδιωτικούς και δημόσιους φορείς, σε θέματα κοινωνικοπολιτικά, ασφάλειας και ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης»2. Η σύνθεση του παρόντος διοικητικού συμβουλίου είναι η εξής: Πρόεδρος: Λουκάς Τσούκαλης, Καθηγητής Ευρωπαϊκής Οργάνωσης, Πανεπιστήμιο Αθηνών. Αντιπρόεδρος A: Θάνος Βερέμης, Καθηγητής Πολιτικής Ιστορίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών. Αντιπρόεδρος B: Αλέξανδρος Φίλων, Πρέσβης / Διευθυντής, Κέντρο Ανάλυσης και Σχεδιασμού (ΚΑΣ), Υπουργείο Εξωτερικών. Γενικός Γραμματέας: Αλέξης Παπαχελάς, Δημοσιογράφος, MEGA Channel - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Ταμίας: Παναγής Βουρλούμης, Πρόεδρος Διοικητικού Συμβουλίου, Διευθύνων Σύμβουλος Ο.Τ.Ε. Α.Ε., Αθήνα. Μέλη : -Γιώργος Δαυίδ, Πρόεδρος, Δ.Σ. Coca Cola 3Ε, Αθήνα. -Αθηνά Δεσύπρη, Σύμβουλος Διοίκησης, EFG Eurobank, Αθήνα. -Μίνως Ζομπανάκης, Πρόεδρος, GISE A.G., Αθήνα. -Παναγιώτης K. Ιωακειμίδης, Καθηγητής Ευρωπαϊκής Ενοποίησης, Πανεπιστήμιο Αθηνών. -Θεόδωρος Κουλουμπής, Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών. -Γεώργιος Μπαμπινιώτης, Πρύτανης Πανεπιστημίου Αθηνών. -Μανούσος Παραγιουδάκης, Στρατηγός ε.α., Επίτιμος Αρχηγός Γενικού -Επιτελείου Εθνικής Άμυνας. -Ελένη Παπακωσταντίνου, Νομικός σύμβουλος. Επίσης, ο ιδρυτής καθηγητής Θεόδωρος Κουλουμπής κατέχει και διοικητική θέση, του Γενικού Διευθυντού. και ο Θάνος Ντόκος του Διευθυντή Ερευνών. Εκλεκτοί καλεσμένοι… Πολλές εκδηλώσεις του ιδρύματος φιλοξενούν διακεκριμένους Αμερικανούς ακαδημαϊκούς, διανοούμενους και αξιωματούχους που έχουν γίνει γνωστοί τόσο για την υποστήριξή τους στην πολιτική του Μπους όσο και για τη συμμετοχή τους στην υλοποίησή της μέσα από διάφορες θέσεις σε ιδρύματα και κρατικές υπηρεσίες. Από αυτές τις εκδηλώσεις, πολλές είναι κλειστές στο κοινό. Μερικά παραδείγματα είναι χαρακτηριστικά: Στις 3 Ιουνίου του 2001, το ΕΛΙΑΜΕΠ διοργάνωσε γεύμα εργασίας με τον γνωστό αρθρογράφο των New York Times σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, κ. Τόμας Φρίντμαν. O Φρίντμαν είναι γνωστός για τις δημόσιες τοποθετήσεις του υπέρ της παγκοσμιοποίησης και του νεοφιλελευθερισμού. Πέρα από αυτό, υποστήριξε τη διεξαγωγή του πολέμου στο Ιράκ ενώ, μετά από την τρομοκρατική επίθεση στο Λονδίνο, τον Ιούλιο του 2005, ο Φρίντμαν κάλεσε το Στέιτ Ντηπάρτμεντ να διεξαγάγει, παράλληλα με τις πολεμικές επιχειρήσεις, και έναν «Πόλεμο ιδεών» ενάντια σε όσους συσχετίζουν την έξαρση της διεθνούς τρομοκρατίας με τη δράση του ιμπεριαλισμού και του σιωνισμού στη Μέση Ανατολή3. Την 1η Οκτωβρίου 2001, το ΕΛΙΑΜΕΠ διοργανώνει κλειστή συζήτηση – ενημέρωση με τον καθηγητή Ρόμπερτ Χάτσινς (Robert Hutchings). Όπως μας πληροφορεί και η σχετική αναφορά στην ιστοσελίδα του ιδρύματος4, ο Χάτσινς είναι διευθυντής του Ατλαντικού Συμβουλίου των Ηνωμένων Πολιτειών και Αντιπρύτανης Ακαδημαϊκών Υποθέσεων στο Woodrow Wilson School του Princeton University. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα5 του συμβουλίου, οι ενέργειές του αφορούν μεταξύ άλλων: «Τον προσδιορισμό και τη διαμόρφωση απαντήσεων σε σημαντικά ζητήματα που αντιμετωπίζει η Ατλαντική συμμαχία και οι υπερατλαντικές σχέσεις. -Την οικοδόμηση της συναίνεσης ως προς την αμερικανική πολιτική στη Ρωσία, την Κίνα, την Ιαπωνία, την Κορέα και την Ταϊβάν. - Τη σύνταξη «οδικών χαρτών» για την αμερικανική πολιτική στα Βαλκάνια, την Κούβα, το Ιράκ και τη Λιβύη. […]» Η σταδιοδρομία, όμως, του Ρόμπερτ Χάτσινς δεν σταματά στις αναφορές του ΕΛΙΑΜΕΠ. Μια σύντομη περιήγηση στο διαδίκτυο μας επέτρεψε να συμπληρώσουμε το βιογραφικό του: ο Ρόμπερτ Χάτσινς χρημάτισε πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Πληροφοριών από το 2003 μέχρι το 2005. Σήμερα, έχει επιστρέψει στην ακαδημαϊκή του θέση και είναι αντιπρύτανης στο Woodrow Wilson School του Princeton University. Προηγουμένως, ήταν ειδικός σύμβουλος στο υπουργείο Εξωτερικών των Η.Π.Α. με τον βαθμό του Πρέσβη, διευθυντής του τμήματος Ευρωπαϊκών Υποθέσεων του Εθνικού Συμβουλίου Πληροφοριών και υποδιευθυντής του Ράδιο Ελεύθερη Ευρώπη.6 Στις 6/6/2002, το ΕΛΙΑΜΕΠ συνδιοργανώνει με την Αμερικανική Πρεσβεία κλειστή συζήτηση με τον διάσημο πλέον Τζον Νεγκροπόντε, τότε Πρέσβη των Η.Π.Α. στα Ηνωμένα Έθνη. Ο Τζόν Ντιμίτρι Νεγκροπόντε είναι διπλωμάτης καριέρας. Σήμερα υπηρετεί ως Πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου πληροφοριών των Η.Π.Α. Ο Νεγκροπόντε υπηρέτησε στο υπουργείο Εξωτερικών από το 1960 μέχρι το 1997. Από τον Σεπτέμβριο του 2001 μέχρι τον Ιούνιο του 2004, διετέλεσε πρέσβης των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Έθνη και, από τον Ιούνιο του 2004 μέχρι τον Απρίλιο του 2005, πρέσβης των Η.Π.Α. στο Ιράκ. Ο Νεγκροπόντε είναι μία αμφιλεγόμενη φιγούρα εξαιτίας της συμμετοχής του στην υπόγεια χρηματοδότηση των «Κόντρας» στη Νικαράγουα αλλά και της εμπλοκής του στην Υπόθεση της Ονδούρας όπου στρατιωτικοί, εκπαιδευμένοι από τη CIA, κατηγορούνται για βαρύτατες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σύμφωνα με τους Τάιμς της Νέας Υόρκης, ο Νεγκροπόντε είχε αναλάβει τη «συγκαλυμμένη δράση της κυβέρνησης Ρήγκαν για τη συντριβή της κυβέρνησης των Σαντινίστας στη Νικαράγουα7». Στις 3 Ιουνίου 2005, διοργανώνεται συζήτηση με θέμα: Οι προτεραιότητες των Ηνωμένων Πολιτειών στα Βαλκάνια και στη Μαύρη Θάλασσα, με ομιλητή τον κ. Μπρους Τζάκσον (Bruce P. Jackson*), πρόεδρο του προγράμματος Transitional Democracies. Ο Μπρους Τζάκσον είναι μέλος του Συμβουλίου για τις Διεθνείς Σχέσεις. Συμμετέχει στο Ινστιτούτο για τις Στρατηγικές Σπουδές και είναι μέλος της συμβουλευτικής επιτροπής στην New Atlantic Initiative. Ο Τζάκσον είναι πρώην αντιπρόεδρος στο τμήμα των οπλικών συστημάτων της Lockheed Martin (1993 - 2002). Επίσης, ο Τζάκσον υπήρξε πρόεδρος στο διαβόητο νεο-συντηρητικό ινστιτούτο Project for the New American Century και τώρα είναι πρόεδρος της Επιτροπής για την Απελευθέρωση του Ιράκ8. Το Project for the New American Century ιδρύθηκε το 1997 ως μια μη-κερδοσκοπική εταιρεία που σκοπό έχει την προώθηση της «αμερικανικής παγκόσμιας διακυβέρνησης». Ο πρόεδρος της οργάνωσης, William Kristol, είναι ένας από τους επιφανέστερους νεοσυντηρητικούς, εκδότης της Εφημερίδας Weekly Standard και στέλεχος του καναλιού FOX News9. Τέλος, ο Τζάκσον είναι ο ιδρυτής του ιδρύματος Project on Transnational Democracies, που σκοπό έχει την προώθηση του «εκδημοκρατισμού» των κοινωνιών που βρίσκονται σε μεταβατική φάση μετά το 1989 και την ομαλή ενσωμάτωσή τους στους ευρω-ατλαντικούς θεσμούς. Ο ελληνοβρετανικός διάλογος Παράλληλα με τις σημαντικές παρουσίες του αμερικανικού παράγοντα, το ΕΛΙΑΜΕΠ διατηρεί ισχυρές σχέσεις και με τη βρετανική πολιτική και διπλωματία. Στα πλαίσια αυτά, το ίδρυμα διοργανώνει, από το 2000 κι έπειτα, μια ετήσια ελληνοβρετανική συνάντηση πολιτικών, πανεπιστημιακών και διπλωματών στην Ύδρα. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα του ιδρύματος, στόχος της συνάντησης είναι: «η ενδυνάμωση των διμερών σχέσεων και η ανταλλαγή απόψεων σε θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος Στις συζητήσεις συμμετέχουν πολιτικοί, διπλωμάτες, δημοσιογράφοι και εκπρόσωποι του πανεπιστημιακού και επιχειρηματικού κόσμου»11. Στις συναντήσεις αυτές, θίγονται όλα τα βασικά ζητήματα της διεθνούς επικαιρότητας. Κατά τη διάρκεια των 6 ετών που λειτουργεί αυτός ο θεσμός, έχουν θιχτεί θέματα όπως: η διεύρυνση της Ε.Ε., η Ευρώπη και η Νέα Οικονομία, οι σχέσεις Η.Π.Α. και Ευρώπης, τα Ελληνοτουρκικά, η Κύπρος, η μετανάστευση, τα Βαλκάνια, ζητήματα ασφαλείας σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο κ.λπ. Από ελληνικής πλευράς, στις εκδηλώσεις αυτές συμμετέχουν ή έχουν συμμετάσχει12 μία ή περισσότερες φορές γνωστοί πανεπιστημιακοί, πολιτικοί και δημοσιογράφοι όπως ο Ν. Μουζέλης, ο Νικηφόρος Διαμαντούρος, ο Αλέξης Ηρακλείδης, η Αντιγόνη Λυμπεράκη, ο Κώστας Καρράς (Κέντρο για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη), ο Άλεξ Ρόντος, ο Τάσος Τέλογλου (MEGA), η Χριστίνα Πουλίδου (Επενδυτής), η Αμαλία Νεγρεπόντη (Τα Νέα) και πολλοί άλλοι. Από βρετανικής πλευράς συμμετέχουν βουλευτές και διπλωμάτες (όπως ο γνωστός σε μας Λόρδος Χάνεϋ, συντάκτης του Σχεδίου Ανάν), δημοσιογράφοι του Economist και του Guardian και πανεπιστημιακοί του London School of Economics. Ο ευρωατλαντισμός… Πέρα όμως από τις παρουσίες των προσώπων αυτών, οι οποίοι σαφώς αντιπροσωπεύουν, προβάλλουν και προωθούν την αμερικανο-βρετανική εξωτερική πολιτική, έτσι όπως σήμερα εξελίσσεται υπό το δόγμα Μπους – Μπλαίρ, σημασία έχουν επίσης και οι κατευθύνσεις των συζητήσεων του ΕΛΙΑΜΕΠ. Ένα μεγάλο κεφάλαιο ως προς αυτό αφορά τον ευρωατλαντισμό. Το δόγμα του ευρωατλαντισμού, ως γνωστόν, επιμένει στην ταύτιση στόχων και συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Η.Π.Α. Τούτο σημαίνει πως η Ευρώπη θα πρέπει να πάψει να ελπίζει στη συγκρότησή της ως ένας αυτόνομος πόλος στο παγκόσμιο σύστημα και να εγκαταλείψει την προοπτική ενός πολυπολικού κόσμου. Αντίθετα, αυτό που καλείται να κάνει, στα πλαίσια του ευρωατλαντισμού, είναι να υποταχθεί στις ανάγκες της εκστρατείας εναντίον της τρομοκρατίας, να έλθει σε αντιπαράθεση με το Ισλάμ και να ταχθεί υπέρ των αμερικανικών σχεδιασμών –σε επίπεδο οικονομικό, πολιτικό και διπλωματικό– έναντι όσων ανταγωνίζονται τη μονομέρεια που χαρακτηρίζει σήμερα την παγκόσμια υπερδύναμη και ιδιαίτερα έναντι της Ρωσίας και της Κίνας. Έτσι, σ’ αυτά τα πλαίσια, στις 6 Δεκεμβρίου 2002, το ΕΛΙΑΜΕΠ, σε συνεργασία με το υπουργείο Μακεδονίας–Θράκης, το υπουργείο Εξωτερικών, την Αμερικανική Πρεσβεία και με την υποστήριξη της London School of Economics και του ιδρύματος German Marshall Fund of the United States (GMFUS), διοργάνωσε εκδήλωση με θέμα: Ευρω-Ατλαντική κοινότητα, μια κοινότητα αξιών. Το ταμείο German Marshall προβάλλεται ως ένα ανεξάρτητο από κόμματα αμερικανικό ίδρυμα υποτροφιών για την πολιτική. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα, σκοπός του ιδρύματος είναι να προωθήσει την ευρύτερη συνεργασία και την κατανόηση μεταξύ Η.Π.Α. και Ευρώπης: «Το ίδρυμα προωθεί τους σκοπούς του μέσα από την υποστήριξη προσωπικοτήτων και ιδρυμάτων που εργάζονται σε δι-ατλαντικά θέματα, διοργανώνοντας συνέδρια στα οποία οι ηγεσίες συζητούν για τα σημαντικότερα ζητήματα που αφορούν τις δυο πλευρές του Ατλαντικού και διερευνώντας τρόπους μέσα από τους οποίους η ευρωατλαντική συμμαχία μπορεί να συμβάλει σε παγκόσμια ζητήματα πολιτικής. Επιπλέον, το ίδρυμα Μάρσαλ υποστηρίζει διάφορες πρωτοβουλίες που ενισχύουν τη δημοκρατία». Στις ίδιες σελίδες, διαβάζουμε ότι μεταξύ των χρηματοδοτών του Ιδρύματος συγκαταλέγονται και οι: • Εταιρεία Daimler-Chrysler • Ίδρυμα Ford • Γραφείο Τύπου και πληροφοριών του NATO • Ινστιτούτο για την Ανοιχτή Κοινωνία • U.S. Agency for International Development • Ταμείο αδελφών Ροκφέλλερ • Ίδρυμα Ροκφέλλερ • Υπουργείο Εξωτερικών (Ελλάδα)13 Στην πραγματικότητα, βέβαια, το ίδρυμα αυτό είναι γνωστό για τις διασυνδέσεις του με τα υψηλότερα κλιμάκια άσκησης της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Ιδρύθηκε την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, στη Γερμανία, προκειμένου να συσφίξει τις σχέσεις μεταξύ της Ευρώπης και των Η.Π.Α. έναντι της εξ ανατολών απειλής, της Ε.Σ.Σ.Δ. Όσο διαρκούσε ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα, το German Marshall Fund συντηρούσε ένα δίκτυο ιδεολογικής υποστήριξης και προπαγάνδας υπέρ των Η.Π.Α. σε όλη την Ευρώπη. Με την κατάρρευση του Ανατολικού Μπλοκ, προσωρινά, φάνηκε ότι το German Marshall Fund, όπως και άλλα ιδρύματα που έπαιζαν παρόμοιο ρόλο, δεν έχει θέση στη μετά-ψυχροπολεμική παγκόσμια σκακιέρα. Σύντομα όμως, οι νεοσυντηρητικοί κύκλοι των Η.Π.Α. ενεργοποίησαν τα φιλο-ατλαντικά δίκτυα του ψυχρού πολέμου για να τα χρησιμοποιήσουν στα πλαίσια των σχεδιασμών τους για τη «νέα, αμερικανική ηγεμονία του 21ου αιώνα»14. Φαίνεται πως αυτός ακριβώς ο ευρωατλαντισμός είναι που συγκινεί τους φορείς του ιδρύματος ΕΛΙΑΜΕΠ. Και τούτο δεν φαίνεται μοναχά από την εκδήλωση στην οποία αναφερθήκαμε. Στο κάτω- κάτω, κάποιος θα μπορούσε να αντιτείνει πως πρόκειται για μια μόνο περίπτωση ανάμεσα στις δεκάδες εκδηλώσεις που διοργανώνει το ίδρυμα κάθε χρόνο. Δυστυχώς, όμως, δεν πρόκειται για μια εξαίρεση. To ταμείο German Marshall χρηματοδοτεί ολόκληρο πρόγραμμα δράσεων σχετικά με τα ζητήματα αυτά, στο οποίο συμμετέχει το ΕΛΙΑΜΕΠ ως συνδιοργανωτής. Πρόκειται για το Forum on New Security Issues το οποίο, σύμφωνα με τη σχετική ιστοσελίδα15, σκοπό έχει: «Α) Να οικοδομήσει ένα μόνιμο χώρο διαλόγου που προωθεί την αμοιβαία κατανόηση και τη συναίνεση μεταξύ των διαμορφωτών της κοινής γνώμης των Η.Π.Α., της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Νoτιο-ανατολικής Ευρώπης. Β) Να κοινοποιήσει τα αποτελέσματα των ερευνών και των συνεδρίων στους διαμορφωτές της πολιτικής και της κοινής γνώμης, μ’ έναν τρόπο ο οποίος θα διευκολύνει τη διαμόρφωση αποτελεσματικών πολιτικών για τη Νοτιo-ανατολική Ευρώπη.» Παράλληλα με τη διεξαγωγή αυτού του προγράμματος, το ΕΛΙΑΜΕΠ έχει αναλάβει τον συντονισμό των υποτροφιών του Marshall στην Ελλάδα. Σχετικά με τους σκοπούς των υποτροφιών, η σχετική ιστοσελίδα του ΕΛΙΑΜΕΠ αναφέρει: «Οι υποτροφίες έχουν ως στόχο τη δημιουργία ενός δικτύου Ευρωπαίων και Αμερικανών νέων ηγετών, μέσα στα πλαίσια ενδυνάμωσης της διατλαντικής συνεργασίας. Το German Marshall Fund χορηγεί πάνω από 100 υποτροφίες κάθε χρόνο σε νέους δημοσιογράφους, εκπροσώπους του επιχειρηματικού και πολιτικού κόσμου και μη κυβερνητικών οργανισμών που ταξιδεύουν για να γνωρίσουν τους ευρωπαϊκούς και αμερικανικούς θεσμούς και κοινωνίες καθώς και τις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσουν η Ευρώπη και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, οι υπότροφοι έχουν συναντήσεις με επιφανείς επιχειρηματίες, πολιτικούς, ακαδημαϊκούς και δημοσιογράφους»16. Εξ άλλου, το ζήτημα του ευρωατλαντισμού θεωρείται τόσο σημαντικό από το ΕΛΙΑΜΕΠ, ώστε ο γενικός διευθυντής του, κ. Θ. Κουλουμπής, θεώρησε σκόπιμο να αρθρογραφήσει και στην Καθημερινή υπέρ αυτού, υποστηρίζοντας πως η επιλογή αυτή αποτελεί την καλύτερη δυνατή στρατηγική επιλογή για τη χώρα μας. Το ίδιο άρθρο, βέβαια, φιγουράρει και στην ιστοσελίδα του ιδρύματος, στη σελίδα όπου κατατίθενται οι απόψεις των φορέων του ιδρύματος σχετικά με τα διάφορα ζητήματα της επικαιρότητας. Τα Βαλκάνια Πλαισιωμένο μ’ αυτές τις διασυνδέσεις και δηλώνοντας ανοικτά την προτίμησή του προς τους αμερικανικούς γεωπολιτικούς σχεδιασμούς, δεν χρειάζεται και μεγάλη φαντασία για να προβλέψουμε το τι συζητά και προωθεί το ΕΛΙΑΜΕΠ αναφορικά με τα ζητήματα των Βαλκανίων. Η στρατηγική που προωθεί το ΕΛΙΑΜΕΠ για τα Βαλκάνια στηρίζεται στο γνωστό τετράπτυχο του δόγματος της Νέας Τάξης για την περιοχή: «ανθρώπινα δικαιώματα, πλουραλισμός, ελεύθερη αγορά, ατλαντισμός». Αυτό θα το συναντήσουμε σε κάθε δυνατή έκφραση μέσα από τις εκδηλώσεις και τα προγράμματα του ιδρύματος. Ήδη, αναφερθήκαμε στο πρόγραμμα που αυτή τη στιγμή «τρέχει» το ΕΛΙΑΜΕΠ σε συνεργασία με το ταμείο German Marshall. Σ’ αυτό, όπως είδαμε, γίνεται ρητή αναφορά στην προώθηση της «αμοιβαίας κατανόησης και της συναίνεσης» μεταξύ των Αμερικανών, των Ευρωπαίων και της Νοτιο-ανατολικής Ευρώπης (βλέπε Βαλκάνια). Γνωρίζουμε, βέβαια, το πώς μεταφράζονται οι ουδέτερες διπλωματικές έννοιες της «συναίνεσης» και της «κατανόησης» ανάμεσα στην παγκόσμια υπερδύναμη και τα μικρά, πολύπαθα βαλκανικά κράτη. Στην ουσία, η «κατανόηση» υλοποιείται ως ευθυγράμμιση των χωρών αυτών με τις αμερικανικές επιταγές, ενώ η «συναίνεση» είναι στην πραγματικότητα η ηγεμονία του παγκόσμιου αυτοκράτορα έτσι όπως επιβλήθηκε έπειτα από μια δεκαετία διαρκών πολιτικών και στρατιωτικών επεμβάσεων στην περιοχή. Στο ίδιο κλίμα, σε ό,τι αφορά το ζήτημα της ασφάλειας στην περιοχή μετά την 11η Σεπτεμβρίου, το ΕΛΙΑΜΕΠ διοργάνωσε, στις 24 Μαΐου 2002, διεθνές συνέδριο στην Αθήνα, σε συνεργασία με το Γραφείο Πληροφοριών του ΝΑΤΟ. Προφανώς, στα πλαίσια του συνεδρίου, δεν συζητήθηκε η απειλή που συνιστά για την περιοχή το ίδιο το ΝΑΤΟ, η αμερικανική εξωτερική πολιτική και η στρατηγική της αλλαγής των συνόρων, του κατακερματισμού και της επιβολής των νόμων της ελεύθερης αγοράς. Επίσης, κανένα περιθώριο για παρανοήσεις δεν αφήνει και μια άλλη εκδήλωση στην οποία αναφερθήκαμε πιο πάνω, εκείνη που φιλοξενούσε τον Μπρους Τζάκσον, του διαβόητου νεοσυντηρητικού Project for a new American Century, με θέμα: «Οι αμερικανικές προτεραιότητες στα Βαλκάνια και τη Μαύρη Θάλασσα». Ακόμα, στο πλαίσιο –προφανώς– της προώθησης της αμερικανικής στρατηγικής για τα Βαλκάνια στους «διαμορφωτές» της κοινής γνώμης της περιοχής, το ΕΛΙΑΜΕΠ διοργάνωσε διμερή συνάντηση αρχισυντακτών από την Ελλάδα και τη Βουλγαρία στις 14 Φεβρουαρίου 2001. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με το Free and Democratic Bulgarian Foundation, την ACCESS Association και το Συμβούλιο της Ευρώπης. Το Free and Democratic Bulgaria Foundation (FDBF) είναι ένα ιδιωτικό ίδρυμα που ιδρύθηκε στις 14 Ιουνίου του 1991 από την Ιβόν και τον Ντιμίτρι Πάνιτζα. Το ίδρυμα αυτό σκοπό έχει την ενίσχυση του εκδημοκρατισμού της βουλγαρικής κοινωνίας μέσα από: Τον πολιτικό πλουραλισμό Την Ελευθερία του Τύπου Την οικονομία της αγοράς Την ανοχή Την εκπαίδευση της νεολαίας Τον ανοιχτό διάλογο Στους χρηματοδότες του ιδρύματος, μεταξύ άλλων, συγκαταλέγονται και οι εξής: Η αμερικανική Πρεσβεία της Σόφιας Η βρετανική Πρεσβεία της Σόφιας Το παράρτημα του Ινστιτούτου για την Ανοιχτή Κοινωνία στη Σόφια (του Τζ. Σόρος) Το ίδρυμα Frederick W. Richmond Foundation (ΗΠΑ) Το ίδρυμα George E. Coleman Jr. Foundation (ΗΠΑ) Το ταμείο J. M. Kaplan (ΗΠΑ) Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα Τόσο οι χρηματοδότες όσο και οι διακηρυγμένες προθέσεις της οργάνωσης αφήνουν ελάχιστα περιθώρια παρανόησης του ευρύτερου ρόλου που διαδραματίζει. Ή μήπως θα ήταν παράλογο να υποθέσουμε, για μια οργάνωση που χρηματοδοτείται από τον Σόρος, τη βρετανική και την αμερικανική πρεσβεία και συγκαταλέγει στις δραστηριότητές της την «εκπαίδευση της νεολαίας», ότι ουσιαστικά εργάζεται για να στήσει τα δίκτυα των αμερικανοτραφών νεο-γιάπηδων, στα πρότυπα της OTPOR και τόσων άλλων οργανώσεων νεολαίας που προετοιμάζουν για μελλοντικούς ηγέτες φανατικούς οπαδούς της ελεύθερης αγοράς και των αμερικανικών αξιών; Σε ότι αφορά στην Κύπρο υπάρχει ιδιαίτερο άρθρο που ακολουθεί. Ωστόσο πρέπει να σημειώσουμε ότι όλες σχεδόν οι συζητήσεις έγιναν με χρηματοδοτούμενους υποστηρικτές του σχεδίου Ανάν. Συστηματικός προσκεκλημένος ο Χρήστος Στυλιανίδης, εκπρόσωπος Τύπου του γνωστού πρ. Βασιλείου καθώς και ο Τουρκοκύπριος Μουσταφά Ακιντζί ενώ βέβαια δεν προσεκλήθη ποτέ ο... Τάσσος Ππαπδόπουλος ή έστω ο Κύπριος πρέσβης στην Αθήνα. Οι χρηματοδότες του ιδρύματος Φυσικά, η σχέση του ΕΛΙΑΜΕΠ μ’ όλα αυτά τα διεθνή κέντρα προώθησης της αυτοκρατορικής πολιτικής δεν είναι μόνο ιδεολογική. Πέρα από τη συνδιοργάνωση των εκδηλώσεων, οι συνεργασίες αυτές εκτείνονται και σε αμεσότερο, υλικό επίπεδο. Μια ματιά στη λίστα19 των διεθνών χρηματοδοτών του ιδρύματος αρκεί για να μας πείσει ότι το ΕΛΙΑΜΕΠ συμμετέχει πλήρως στα ευρύτερα δίκτυα των μη-κυβερνητικών οργανώσεων που προωθούν την αμερικανική πολιτική σε παγκόσμιο επίπεδο: Διεθνείς Χρηματοδότες: Bertelsmann Foundation, Gόtersloh Carnegie Endowment for International Peace, Washington DC Commemorative Association for the Japan World Exposition (1970), Tokyo Council of Europe, Strasbourg Eleni Nakou Foundation, London Embassy of the United States, Athens E.U. Institute for Security Studies, Paris European Bank for Reconstruction and Development (EBRD), London European Commission, Brussels European Human Rights Foundation, Brussels European Parliament, Brussels European Science Foundation, Strasbourg Ford Foundation, New York Friedrich Ebert Stiftung, Bonn Friedrich Naumann Stiftung, Kφnigswinter Fund for an Open Society- Serbia, Belgrade German Marshall Fund of the United States, Washington DC Haniel Stiftung, Hannover Hellenic Resources Institute, Cambridge MA Institute for East-West Studies, New York Japan External Trade Organisation (JETRO), Tokyo Japan Foundation, Tokyo John D. and Catherine T. MacArthur Foundation, Chicago Kφrber Stiftung, Hamburg Kosovo Foundation for Open Society - Prishtina Michael Marks Charitable Trust, London NATO Public Diplomacy Division, Brussels Royal Ministry of Foreign Affairs, Oslo Open Society Foundation - Sofia Open Society Foundation for Albania, Tirana Open Society Fund - Bosnia and Herzegovina, Sarajevo Open Society Fund - Lithuania, Vilnius Open Society Georgia Foundation, Tbilisi Open Society Institute - Macedonia, Skopje Open Society Institute - Russia, Moscow Philip Morris Institute for Public Policy Research, Brussels Rockefeller Foundation, New York Soros Foundation - Hungary, Budapest Soros Foundation - Latvia, Riga Speros Basil Vryonis Center for the Study of Hellenism, Rancho Cordova CA Stability Pact for Southeastern Europe, Working Table I on Democratisation and Human Rights, Brussels United States Institute of Peace, Washington DC Volkswagen Stiftung, Hannover. …Μερικές πληροφορίες για τους χρηματοδότες Έχουμε αναφερθεί ήδη σε πολλές από τις οργανώσεις που εμφανίζονται ως χρηματοδότες στη σελίδα του ΕΛΙΑΜΕΠ. Άλλοι φορείς, όπως είναι η αμερικανική και η βρετανική πρεσβεία ή το ΝΑΤΟ δεν χρειάζονται –φυσικά- σχολιασμό. Τα σχόλια περιττεύουν επίσης και για τα ιδρύματα Ford και Rockfeller. Οι αναγνώστες του Άρδην είναι ήδη εξοικειωμένοι με τον ρόλο και τη διεθνή τους δράση από αναφορές σε προηγούμενα αφιερώματα20. Το United States Institute of Peace είναι ένας ανεξάρτητος οργανισμός που ιδρύθηκε και χρηματοδοτείται από το Κογκρέσο. “Σκοπός του είναι να συμβάλει στην αποτροπή, τη διαχείριση και την επίλυση διεθνών διενέξεων, τόσο μέσα από έναν συμβουλευτικό ρόλο όσο και μέσω της άμεσης εμπλοκής στις διεθνείς ειρηνευτικές αποστολές”21. Ο πρόεδρός του ιδρύματος, Τζ. Ρόμπινσον Γουέστ (J. Robinson West), συμμετείχε στην κυβέρνηση Φορντ (ως υψηλά ιστάμενος στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας) και της κυβέρνησης Ρήγκαν (υφυπουργός στο υπουργείο Πολιτικής, Διοίκησης και Προϋπολογισμού 1981-1983, με τομέα ευθύνης την εξωτερική πολιτική των Η.Π.Α. για το πετρέλαιο). Σήμερα, είναι επίσης αντιπρόεδρος στο συμβουλευτικό τμήμα του υπουργείου Ενέργειας και μέλος στο Εθνικό Συμβούλιο για το Πετρέλαιο και στο Συμβούλιο για τις Διεθνείς Σχέσεις των Η.Π.Α.22 Για το Ίδρυμα Ανοιχτής Κοινωνίας του Σόρος όπως και το ίδρυμα που φέρει το όνομά του, ο ρόλος και η δραστηριότητά του στην Ανατολική Ευρώπη, τα Βαλκάνια και την Ασία είναι γνωστός, ενώ γίνεται ειδική αναφορά σ’ αυτόν στα πλαίσια του αφιερώματος του περιοδικού. Επιγραμματικά, εδώ, να αναφέρουμε ότι ο Σόρος βρίσκεται πίσω από σχεδόν κάθε ευνοϊκή για τις Η.Π.Α. πολιτική εξέλιξη στις περιοχές αυτές: έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πτώση του Μιλόσεβιτς ενισχύοντας τη νεολαιίστικη οργάνωση OTPOR και άλλες δυναμικές οργανώσεις της αντιπολίτευσης˙ συνέβαλε τα μέγιστα στη νίκη της «πορτοκαλί επανάστασης» στην Ουκρανία˙ συντηρεί όλο το φιλοαμερικανικό δίκτυο στις χώρες του πρώην σοβιετικού μπλοκ κ.λ.π., κ.λ.π. Τέλος, αίσθηση κάνει ότι η Π.Γ.Δ.Μ. αναφέρεται ως «Μακεδονία» στην αγγλική εκδοχή της λίστας23 στην ιστοσελίδα του ΕΛΙΑΜΕΠ, ενώ στην Ελληνική αναφέρεται ως FYROM… Επίλογος Αναφερθήκαμε σύντομα και επί τροχάδην σε ορισμένες πτυχές της δραστηριότητας και των στρατηγικών που επεξεργάζεται το ΕΛΙΑΜΕΠ, σε μια προσπάθεια να κατανοήσουμε καλύτερα τον ευρύτερο ρόλο που διαδραματίζει στην ελληνική πολιτική σκηνή. Δυστυχώς, έτσι όπως έχουν τα πράγματα, φαίνεται πως αυτός ο ρόλος περιορίζεται σ’ ένα είδος διαύλου, μέσα από τον οποίο η πολιτική των Αγγλοσαξόνων –των Αμερικανών κατά κύριο λόγο και ύστερα των Άγγλων– εκφράζεται και γειώνεται στους όρους της ελληνικής πραγματικότητας. Πρόκειται, βεβαίως, για έναν παράδοξο ρόλο, εάν σκεφτούμε πως το ΕΛΙΑΜΕΠ λειτουργεί ως η κυριότερη δεξαμενή σκέψεως (think tank) για την επίσημη ελληνική εξωτερική πολιτική. Γιατί το ίδρυμα αυτό δεν είναι μόνο ένας «ανεξάρτητος», «μη-κερδοσκοπικός» οργανισμός. Παρόλο που δεν υπάρχει μία τυπική, άμεση σχέση του ιδρύματος με το υπουργείο Εξωτερικών ή με οποιοδήποτε άλλο υπουργείο, οι επιρροές του είναι σαφείς σε όσα υπουργεία έχουν να κάνουν με την εξωτερική πολιτική. Κατ’ αρχήν, ο ίδιος ο υφυπουργός Εξωτερικών, κ. Βαληνάκης, έχει διατελέσει επί σειρά ετών (1988-1998) γενικός διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ, ενώ, σε ό,τι αφορά το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το ίδιο το ΕΛΙΑΜΕΠ αναλαμβάνει συχνά σεμινάρια επιμόρφωσης των αξιωματικών του ΓΕΕΘΑ. Γνωρίζουμε, βέβαια, πως η ελληνική κυβέρνηση επηρεάζεται και πολύ συχνά δεσμεύεται από τις τοποθετήσεις του παγκόσμιου αυτοκράτορα. Τούτο θεωρείται δεδομένο στη συνείδηση της κοινωνίας, αποτελεί μόνιμο συμπέρασμα των σφυγμομετρήσεων και είναι ένας από τους βασικούς λόγους –πέρα από τις παγκόσμιες, καταστροφικές συνέπειες του αμερικανικού αυταρχισμού– για τον οποίο η κοινωνία αναπτύσσει ισχυρά αντιαμερικανικά αντανακλαστικά. Η περίπτωση του ΕΛΙΑΜΕΠ, όμως, είναι αυτή που καταδεικνύει ότι αυτή η δέσμευση συντελείται μέσα από πραγματικά δίκτυα οργανώσεων, ιδρυμάτων και οργανισμών τα οποία αναλαμβάνουν να υλοποιήσουν την ηγεμονία των Αμερικανών σε άμεσο και πρακτικό πολιτικό επίπεδο. Εξ άλλου ο πραγματικός “ηγέτης” του ΕΛΙΑΜΕΠ, Θ. Κουλουμπής, σύμφωνα με την εφημερίδα ΠΑΡΟΝ (15 Ιουνίου 2003, σελ. 7), σε άρθρο με τίτλο: «Βάζουν αμερικανό πολίτη στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων!», «είναι αμερικανός πολίτης, έχει υπηρετήσει στον αμερικανικό στρατό και έχει δουλέψει σε κρίσιμες υπηρεσίες του αμερικανικού πενταγώνου». «Είναι πρόκληση η συμμετοχή σ’ ένα τέτοιο όργανο», τελείωνε το ρεπορτάζ του «Π» το 2003. Και όπως γράφει και πάλι το ΠΑΡΟΝ στις 27/11/2005 «η παρούσα κυβέρνηση όλως περιέργως τον τοποθέτησε -κάτι που ούτε το ΠΑΣΟΚ τόλμησε να κάνει- τόσο στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων όσο και στην ακαδημία που εκπαιδεύει τους διπλωμάτες (και Κύριος οίδε πού αλλού μπορεί να βρίσκεται).» Defencenet |
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Διαβάστε επίσης
