Παρασκευή 31 Ιουλίου 2009

Τουρκικό ντοκιμαντέρ για την «τουρκική μειονότητα της Θράκης»


Οι τουρκικές προκλήσεις δεν έχουν τέλος. Σε ντοκυμαντέρ «ανεξάρτητων Τούρκων» κινηματογραφιστών, που χρηματοδοτήθηκαν από τον Σύλλογο Τούρκων Ευρώπης, γυρίστηκε ένα «ιστορικό» οδοιπορικό για την «τουρκική μειονότητα της Δυτικής Θράκης» και για την καταπίεση που αυτή έχει υποστεί, σύμφωνα με τους δημιουργούς του ντοκιμαντέρ, από το σκληρό και απάνθρωπο ελληνικό κράτος!

Η προπαγανδιστική αυτή ταινία, που προφανώς γυρίστηκε υπό την αιγίδα του τουρκικού προξενείου Κομοτηνής, του πραγματικού κυβερνήτη της περιοχής, ελέω ελληνικής αβελτηρίας και παντελούς ύπνωσης του ελληνικού «κράτους», θα κυκλοφορήσει και στα αγγλικά, προς διαφώτιση κάθε...ενδιαφερόμενου, για τα τουρκικά δίκαια.

Φυσικά δεν υπάρχει καμία αντίδραση από ελληνικής πλευράς.

Πως θα μπορούσε άλλωστε αφού σχεδόν όλα τα κόμματα του ελληνικού κοινοβουλίου, επέτρεψαν στους μουσουλμάνους υποψηφίους τους, κατά τις πρόσφατες ευρωεκλογές, να αναφέρονται ανοικτά σε τουρκική μειονότητα στη Δυτική Θράκη.

Τα ίδια κόμματα άλλωστε δεν υποχρεώνουν δεκαετίες τώρα τους Πομάκους να διδάσκονται τουρκικά, μετατρέποντάς τους σε ακούσιους γενίτσαρους;

Πολλά συγχαρητήρια στο υπουργείο Εξωτερικών και Άμυνας. Μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι.


www.defencenet.gr

Εύθυμα και........ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ


Του Πάνου Μαραγκού

Πέμπτη 30 Ιουλίου 2009

Παραδόθηκε στο ΠΝ η φρεγάτα ΕΛΛΗ (F450) μετά τον εκσυγχρονισμό

Η φρεγάτα ΕΛΛΗ (F450) κατά την τελετή παράδοσης. (Ελληνικά Ναυπηγεία ΑΕ)



Πραγματοποιήθηκε στις 28 Ιουλίου στα Ελληνικά Ναυπηγεία ΑΕ (ΕΝΑΕ) του Σκαραμαγκά η τελετή παράδοσης της φρεγάτας ΕΛΛΗ (F450) τύπου Standard ("S") στο Πολεμικό Ναυτικό, μετά την υποβολή της στο πρόγραμμα Εκσυγχρονισμού Μέσης Ζωής (ΕΜΖ). Η φρεγάτα παραδόθηκε στον Αρχηγό Στόλου Υποναύαρχο Ιωάννη Καραΐσκο (ΠΝ) από τον κ. Ιωάννη Μανωλέμη, Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου, Διευθυντή Πωλήσεων Πολεμικών Πλοίων και Διευθυντή Διαχείρισης Ναυτικών Προγραμμάτων της ΕΝΑΕ. Πρόκειται για την πέμπτη από τις 6 φρεγάτες "S" του προγράμματος ΕΜΖ, ενώ η τελευταία ΑΙΓΑΙΟΝ (F460) βρίσκεται στα ΕΝΑΕ και προγραμματίζεται να παραδοθεί τον Ιανουάριο του 2010.

Η σχετική Σύμβαση 010B/03 μεταξύ της τότε Γενικής Διεύθυνσης Αμυντικών Επενδύσεων (ΓΔΑΕ) και των ENAE υπεγράφη στις 12 Φεβρουαρίου 2003 και ήταν ύψους 381.575.580 Eυρώ, από τα οποία 257.768.200 κάλυπταν υλικά και υπηρεσίες του κύριου υποκατασκευαστή, της Thales Naval Nederland (TNNL). Τα υπόλοιπα 123.810.380 Ευρώ κάλυπταν εργασίες και υπηρεσίες των ENAE, ενώ οι ελληνικές εταιρείες Signaal Hellas και SSMART ανέλαβαν υποκατασκευαστικό έργο αξίας 43,6 εκατ. Eυρώ. Η υλοποίηση του προγράμματος άρχισε τον Ιούλιο του 2004, ενώ η πρώτη φρεγάτα ΚΟΥΝΤΟΥΡΙΩΤΗΣ (F462) παραδόθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2006. Ακολούθησαν στις 14 Φεβρουαρίου και 25 Οκτωβρίου 2007 αντίστοιχα οι ΑΔΡΙΑΣ (F459) και ΝΑΒΑΡΙΝΟΝ (F461), ενώ στις 28 Ιανουαρίου 2009 παραδόθηκε η τέταρτη φρεγάτα ΛΗΜΝΟΣ (F451).

Το πρόγραμμα ΕΜΖ διατηρεί γενικά αμετάβλητα τα οπλικά συστήματα των πλοίων, με εξαίρεση την προσθήκη εξοπλισμού Αυτόματης Εξαπόλυσης Αναλωσίμων (ALEX) της Sippican και δύο μονάδων Mk137 των 6 φυσιγγίων 130mm στις 4 φρεγάτες του Batch 1, καθώς οι ΕΛΛΗ και ΛΗΜΝΟΣ διαθέτουν ήδη ανάλογο εξοπλισμό. Ωστόσο αναβαθμίζεται αποφασιστικά η ικανότητα αξιοποίησης του οπλισμού, με την εγκατάσταση Συστήματος Διαχείρισης Μάχης (CMS) τύπου TACTICOS. Το τελευταίο αυτοματοποιεί τις λειτουργίες Αξιολόγησης Απειλών, Ανάθεσης Όπλων και Κατανομής Αισθητήρων (TEWASA) σε επίπεδο πλοίου και δύναμης επιχειρήσεων. Παρέχει επίσης μεγαλύτερη ανοχή σε βλάβες και αντοχή σε πλήγματα μάχης, επειδή στηρίζεται σε πανομοιότυπες Κονσόλες Χειριστή Πολλαπλής λειτουργίας (MOC) Mk3, στην κατανομή της ισχύος επεξεργασίας μεταξύ πολλαπλών υπολογιστών και σε διπλά δίκτυα σημάτων απεικόνισης (video) και δεδομένων, αποφεύγοντας μοναδικά σημεία των οποίων η αχρήστευση θα συνεπαγόταν καθολική κατάρρευση του συστήματος (single points-of-failure). Ενδεικτικά, σε περίπτωση αχρήστευσης ή υποβάθμισης απόδοσης ενός κόμβου υπολογιστή εκτελείται αυτόματη ανακατανομή των διαδικασιών λογισμικού. Το πρόγραμμα ΕΜΖ περιλαμβάνει την εγκατάσταση και ολοκλήρωση στο CMS τερματικού ζεύξης δεδομένων Link 11 τύπου MDM 2002 της Rockwell Collins.

Το σόναρ SQS-505 παραμένει αμετάβλητο, αλλά στον υπόλοιπο εξοπλισμό επιτήρησης και ελέγχου βολής οι παρεμβάσεις είναι εκτεταμένες. Ευδιάκριτες είναι η προσθήκη ενός ηλεκτροπτικού συστήματος ελέγχου βολής και επιτήρησης MIRADOR, καθώς και η αντικατάσταση του αντίστοιχου εξοπλισμού από ραντάρ έρευνας επιφανείας Χαμηλής Πιθανότητας Υποκλοπής (LPI) SCOUT Mk2 και από σύστημα Μέτρων Ηλεκτρονικής Υποστήριξης (ESM) CS-3701 της EDO, κάλυψης συχνοτήτων 0,5-2GHz χωρίς Εύρεση Διεύθυνσης (DF) και 2-18GHz με DF, ακρίβειας 2° RMS. Εκσυγχρονισμό και βελτιώσεις υφίστανται το κύριο ραντάρ επιτήρησης αέρος δύο διαστάσεων LW08 και τα ραντάρ ελέγχου βολής WM25 και STIR 180. Ειδικότερα στα πλοία του Batch 1, ο κοινός πομπός Ενισχυτή Διασταυρούμενου Πεδίου (CFA) του WM25 αντικαθίσταται από διαφορετικούς πομπούς έρευνας και ιχνηλάτησης. Το Ολοκληρωμένο Σύστημα Επικοινωνιών 3 (ICS3) αντικαθίσταται από νέο σχήμα της EADS Hagenuk, με διατήρηση ορισμένων συσκευών αλλά κυρίως με την εγκατάσταση σύγχρονου εξοπλισμού, περιλαμβανόμενων τριών πομποδεκτών UHF συμβατών με το πρότυπο αναπήδησης συχνότητας Have Quick II για επικοινωνία με αεροσκάφη, ενός V/UHF με χαρακτηριστικά Ηλεκτρονικών Αντι-Αντι-Μέτρων (ECCM) SATURN, καθώς και συστήματος ελέγχου και διαχείρισης επικοινωνιών. Περιλαμβάνεται επίσης ο εξοπλισμός τριών φρεγατών με σύστημα δορυφορικών επικοινωνιών INMARSAT FLEET 77.

Το σύστημα ναυτιλίας των φρεγατών ολοκληρώνεται με το TACTICOS για διανομή δεδομένων αναφοράς πλοίου και μετεωρολογίας. Δύο Συστήματα Αδρανειακής Ναυτιλίας (INS) σταθερής στήριξης Mk39 Mod3A με Γυροσκόπια Δακτυλίου Λέιζερ (RLG) αντικαθιστούν τις γυροσκοπικές πυξίδες Mk29 και Mk23, ενώ εγκαθίσταται επίσης δέκτης Παγκόσμιου Συστήματος Τοποθέτησης (GPS). Τα πλοία αποκτούν Ολοκληρωμένο Σύστημα Ελέγχου Φορέα (IPMS) στηριζόμενο στην τεχνολογία Ricom 3500 της ολλανδικής Imtech. Αντικαθίστανται τέλος τα συστήματα και υποσυστήματα λειτουργίας ατμού από ηλεκτρικό εξοπλισμό, οι βραστήρες παραγωγής πόσιμου ύδατος από μονάδες αντίστροφης όσμωσης, οι μεταλλάκτες 400Hz από δύο μονάδες 80kVA της EuroAtlas και οι αεροσυμπιεστές υψηλής και χαμηλής πίεσης, το σύστημα επεξεργασίας αποβλήτων, ο διαχωριστής υδάτων σεντίνας και οι αντλίες πυρόσβεσης.

Ελληνική Άμυνα

Ομολογία σοκ για κατασκοπεία



Ευρύτερες διαστάσεις προσλαμβάνει η υπόθεση της σύλληψης 30χρονου μουσουλμάνου που είχε στην κατοχή του πλούσιο φωτογραφικό υλικό από στρατιωτικές εγκαταστάσεις, δρόμους και άλλες δημόσιες υποδομές στρατηγικής σημασίας, καθώς ομολόγησε ότι εκτελούσε «ειδικές αποστολές» για λογαριασμό μυστικών υπηρεσιών της Τουρκίας.

Η ομολογία - σοκ ότι έκανε εδώ και καιρό, με επαγγελματικό μάλιστα τρόπο, φωτογραφήσεις «ευαίσθητων και στρατηγικών σημείων» προκάλεσε (και δικαιολογημένα) επιπλέον ερωτηματικά στους υπευθύνους των αρχών ασφαλείας και της ΕΥΠ για ύπαρξη ευρύτερου δικτύου κατασκοπείας στη Θράκη.

Ο άνδρας, που κατάγεται από το Μ. Δέρειο του Βόρειου Εβρου και κατοικεί κοντά στην Αλεξανδρούπολη, ασκεί το επάγγελμα του φωτογράφου και διατηρεί φωτογραφείο στην πρωτεύουσα του Εβρου.

Συνελήφθη την περασμένη Κυριακή στη Σαμοθράκη έπειτα από συντονισμένη επιχείρηση της ΕΥΠ, της Αστυνομίας και του υπουργείου Εθνικής Αμυνας. Πάνω του βρέθηκαν 600 φωτογραφίες, οι οποίες ήταν άρτιες τεχνικά και οι 400 από αυτές αξιολογούνται ως πολύ σοβαρές.

Δεν... τους γνώριζε
Σύμφωνα με πληροφορίες, ομολόγησε πως αναλάμβανε αποστολές για λογαριασμό Τούρκων, την ταυτότητα των οποίων, όπως είπε, δεν γνωρίζει. Εκανε καιρό τις φωτογραφήσεις και παρέδιδε τις φωτογραφίες στους Τούρκους, ενώ πληροφορίες αναφέρουν πως η οικογένειά του φέρεται ότι είχε σχέσεις με το προξενείο.

«Με πλησίαζαν δύο άτομα, τους οποίους δεν γνωρίζω, και μου ζητούσαν να φωτογραφίζω στρατόπεδα», φέρεται πως είπε κατά τις πρώτες ώρες μετά τη σύλληψή του, όταν υπό το κράτος του πανικού, όπως αναφέρουν αξιωματικοί της ΕΛ.ΑΣ., ήταν «λαλίστατος» και προέβη σε αποκαλύψεις, πριν τον συμβουλέψουν οι δικηγόροι του να σιωπήσει.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές ανέφερε πως έκανε μέχρι τώρα συνολικά οκτώ τέτοιες «ειδικές αποστολές», κατά τις οποίες τραβούσε έως και 300 φωτογραφίες τη φορά, και αμειβόταν με 500 ευρώ για κάθε αποστολή.

Αξιωματικός, που ήταν παρών στις ανακρίσεις στην Αλεξανδρούπολη, απέδωσε στον συλληφθέντα τη φράση «δούλευα για τη μητέρα πατρίδα μου, την Τουρκία».

Στη συνέχεια, μόλις ανέλαβαν την υπεράσπισή του δύο δικηγόροι από την Ξάνθη -ένας χριστιανός και ένας μουσουλμάνος-, «σφράγισε» το στόμα του και σήμερα αναμένεται να οδηγηθεί στον ανακριτή, στον οποίο θα καταθέσει απολογητικό υπόμνημα που του ετοίμασαν οι συνήγοροί του.

Ανώτεροι αξιωματικοί της Αστυνομίας εκτιμούν πως η υπόθεση, την οποία χειρίζεται η ΕΥΠ, δεν μοιάζει με περιπτώσεις άλλων πολιτών -Βουλγάρων, Τούρκων, ακόμα και ενός Φινλανδού- που έχουν συλληφθεί κατά καιρούς να φωτογραφίζουν στρατιωτικές εγκαταστάσεις στον Εβρο και απελαύνονται μετά τη δίκη τους.

«Πρόκειται για κάτι πιο σοβαρό από αυτό και με άλλες προεκτάσεις. Το άτομο αυτό αντιμετωπίζει κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα για κατασκοπεία, που επισείουν ποινές πολυετούς κάθειρξης», έλεγε στο «Εθνος» ένας από αυτούς, χωρίς να αποκλείει το ενδεχόμενο ο 30χρονος να είναι μόνο ένα από τα μέλη δικτύου δεκάδων ατόμων που συνεργάζονται με τουρκικές μυστικές υπηρεσίες.

Αναφορικά με τις φωτογραφίες που βρέθηκαν στην κατοχή του συλληφθέντα, αστυνομικές πηγές ανέφεραν πως απεικονίζουν πολύ ειδικές λεπτομέρειες στρατιωτικών εγκαταστάσεων, που δεν μπορούν να απεικονιστούν από δορυφόρο, παρά μόνο από επίγεια πηγή.

Σε δήλωσή του με αφορμή τη σύλληψη του 30χρονου, ο εκπρόσωπος του ΛΑΟΣ Κ. Αϊβαλιώτης ανέφερε: «Οσο κι αν καμώνονται οι Τούρκοι ότι είναι φίλοι, οι Τούρκοι είναι αντίπαλοι. Φαίνεται από τις παραβιάσεις, από την προώθηση των λαθρομεταναστών, καθώς και από τους πράκτορες που έχει σπείρει η Τουρκία σε όλη την Ελλάδα. Η εμμονή μας να μπει η Τουρκία στην ΕΕ ισοδυναμεί με εθνική αυτοχειρία.
Έθνος

Ναυάγιο Πολιτικής στο Αιγαίο




Του Χρύσανθου Λαζαρίδη

Αναλύοντας τα κοινωνικά φαινόμενα ο Έλληνας μαρξιστής θεωρητικός Νίκος Πουλαντζάς έκανε την κρίσιμη εννοιολογική διάκριση ανάμεσα στις κοινωνικές δομές και τις κοινωνικές πρακτικές.
Με δύο λόγια εκείνη η θεωρητική συμβολή του μεγάλουΈλληνα θεωρητικού είχε ως εξής:
-- Υπάρχουν δύο διακριτά πεδία κοινωνικών εξελίξεως: Οι κοινωνικές δομές, όπως αποκρυσταλλώνονται στους θεσμούς…
-- Και οι κοινωνικές πρακτικές, όπως εξελίσσονται, άλλοτε αναπαράγοντάς τους θεσμούς, άλλοτε αμφισβητώντας τους, άλλοτε οδηγώντας στην τροποποίησή τους (μεταρρυθμίσεις) κι άλλοτε στην πλήρη ανατροπή τους (επαναστάσεις).
* Κατά κάποιο τρόπο «δομές» είναι η αρχιτεκτονική του κοινωνικού συστήματος, όπως έχει «αποκρυσταλλωθεί» σε θεσμούς – είναι η στατική εικόνα, η «κάτοψη» της κοινωνίας.
* «Πρακτικές» είναι η «ενέργεια» της κοινωνίας όπως «αναβλύζει» μέσα από τις «δομές», άλλοτε στερνιώνοντάς τες, άλλοτε υπονομεύοντάς τες. Είναι η δυναμική διάσταση, το «μηχανολογικό σχέδιο» της κοινωνίας.
Η μελέτη της Ιστορίας αφορά και τις δύο αυτές πλευρές του «δράματος»: Αλλά και την αλληλεξάρτηση και τους αλληλο-επηρεασμούς τους.
Με το μοντέλο Δομών-Πρακτικών ο Πουλατζάς κατόρθωσε να ασκήσει συνολική κριτική σε κάποιες «παρεκκλίσεις» του μαρξισμού:
-- Για παράδειγμα στον «ιστορικισμό» που λαμβάνει υπ’ όψιν μόνο τις «κοινωνικές δομές», αλλά αγνοεί τις πρακτικές. Λες κι ότι συμβαίνει αποτελεί «νομοτελειακή» εξέλιξη των ίδιων των δομών, χωρίς να παίζουν ρόλο οι πραγματικοί άνθρωποι, οι κοινωνικές δυνάμεις.
-- Ο βολονταρισμός (βουλησιαρχία), από την άλλη πλευρά κάνει το αντίθετο σφάλμα: λαμβάνει υπ’ όψιν του μόνο τις κοινωνικές πρακτικές, αγνοώντας τις κοινωνικές δομές. Οι βολονταριστές πιστεύουν ότι μπορούν να επιτύχουν «ό,τι θέλουν πολύ» ανεξαρτήτως των περιορισμών που του θέτει το ιστορικό πλαίσιο.
Το έργο του Πουλατζά επηρέασε όχι μόνο τους Μαρξιστές. Μάλλον επηρέασε τους ΜΗ μαρξιστές περισσότερο από ό,τι τους μαρξιστές (δυστυχώς γι’ αυτούς τους τελευταίους)…
Και επηρέασε όχι μόνο την ανάλυση των μεμονωμένων κοινωνιών, αλλά και των διεθνών σχέσεων.
Εδώ ακριβώς θα σταθούμε σήμερα. Θα δούμε πως το θεωρητική σχήμα του Πουλαντζά «Δομές – Πρακτικές» μπορεί να εφαρμοστεί στη θεμελιώδη ανάλυση των διεθνών σχέσεων και γιατί γίνεται επίκαιρο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ιδιαίτερα τον τελευταίο καιρό, πάνω από το Αιγαίο…

«Δομές» και «πρακτικές» στις διεθνείς σχέσεις

-- «Δομές» στις διεθνείς σχέσεις είναι το νομικό και θεσμικό καθεστώς που υπάρχει σήμερα στον κόσμο. Αυτό που ονομάζουμε «διεθνές Δίκαιο» καθώς και οι διεθνείς οργανισμοί που λειτουργούν βάσει του διεθνούς δικαίου, παράγουν διεθνές δίκαιο και εφαρμόζουν τις προβλέψεις του.
-- «Πρακτικές» στις διεθνείς σχέσεις είναι η έμπρακτη υπεράσπιση και προώθηση συμφερόντων των επί μέρους κρατών (πέραν των ορίων της κυριαρχίας τους) καθώς η «προβολή ισχύος» εκ μέρους τους.
Όταν υπάρχει «ισορροπία» ανάμεσα στις διεθνείς δομές και τις διεθνείς πρακτικές, τότε υπάρχει διεθνής σταθερότητα..
Μ’ άλλα λόγια, όταν αυτά που κάνουν όλοι κινούνται απολύτως μέσα στα πλαίσια αυτών που εκ των προτέρων έχουν συμφωνήσει να κάνουν - ή να ανέχονται ο ένας από τον άλλο - τότε υπάρχει διεθνής σταθερότητα.
Αλλά όταν κάποιοι αποκτούν δύναμη και συμφέρον να κινηθούν πέρα από τα «συμφωνημένα», τότε αρχίζει να υπάρχει αστάθεια. Όταν κάποιος ή κάποιοι δεν μπορούν να προασπιστούν δικαιώματα που έχουν αποσπάσει από τους υπόλοιπους κατά το παρελθόν, τότε πάλι αρχίζει να υπάρχει αστάθεια.
Τότε οι διεθνείς δομές γίνονται αν-αντίστοιχες προς τις διεθνείς πρακτικές.
Αν μέσα σε συνθήκες αστάθειας κάποιοι αποφασίσουν να ξεπεράσουν τα «συμφωνημένα», τότε καταρρέει το διεθνές σύστημα. Και πρέπει είτε όλοι μαζί να συμφωνήσουν μια νέα διεθνή δομή, είτε να εξαναγκασθούν οι «παρεκτρεπόμενοι» να αποδεχθούν την υφιστάμενη δομή.
Μ’ άλλα λόγια, αν κάποιοι νιώσουν ιδιαίτερα δυνατοί, είτε θα ανατρέψουν προς όφελός τους την αρχιτεκτονική του διεθνούς συστήματος κατανικώντας όσους το υπερασπίζονται, είτε θα νικηθούν και θα αποδεχθούν την αρχιτεκτονική του συστήματος που προσπάθησαν προηγουμένως να αμφισβητήσουν.
Συνήθως μετά από μια τέτοια συνολική αμφισβήτηση - αναμέτρηση, τίποτε δεν μένει ίδιο. Το διεθνές σύστημα τροποποιείται είτε υπέρ είτε σε βάρος όποιων προσπάθησαν να το αμφισβητήσουν. Ανάλογα με το αν νικήσουν ή ηττηθούν…
Αυτό που ισχύει για τις δομές του διεθνούς συστήματος ισχύει και για τις επί μέρους περιφερειακές δομές.

Νομικό καθεστώς και στάτους-κβο

Έτσι στο Αιγαίο έχουμε από τη μια πλευρά το νομικό καθεστώς κι από την άλλα το στάτους-κβο.
-- Εδώ «νομικό καθεστώς» είναι το σύνολο των διεθνών συμβάσεων που αφορούν το Αιγαίο κι έχουν υπογραφεί από τα κράτη που βρέχονται από το Αιγαίο (την Ελλάδα και την Τουρκία).
-- Από την άλλη πλευρά στάτους-κβο είναι η έμπρακτη άσκηση δικαιωμάτων ή «προβολή ισχύος» στο χώρο του Αιγαίου, πέρα από τα αδιαμφισβήτητα όρια κυριαρχίας.
Έτσι το νομικό καθεστώς είναι η «δομή» του διεθνούς συστήματος για το Αιγαίο, ενώ το στάτους-κβο ορίζεται στο πεδίο των πρακτικών.
Το νομικό καθεστώς είναι αναλλοίωτο εδώ και δεκαετίες, από τη Συμφωνία του Μοντραί το 1932 και τη Ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα το 1947. Από τότε καμία προσθήκη δεν έγινε στο νομικό καθεστώς του Αιγαίου…
Αντίθετα, το στάτους-κβο της περιοχής αυτής αλλάζει συνέχεια. Άλλο στάτους-κβο υπήρχε τον καιρό που σέβονταν οι Τούρκοι τα 10 μίλια της Ελλάδας στο Αιγαίο (πριν τον 1974), άλλο στάτους-κβο υπήρξε μετά το 1974, άλλο όταν άρχισαν οι παραβιάσεις (μετά το 1978), άλλο όταν κλιμακώθηκαν οι παραβιάσεις (μετά το 1982), άλλο πριν την διακήρυξη του casus belli (1995), άλλο πριν την διακήρυξη των «γκρίζων ζωνών» (1996 - μετά τα Ίμια) κι άλλο σήμερα που κλιμακώθηκαν οι παραβιάσεις πάνω από το Φαρμακονήσι – Αγαθονήσι.
-- Το νομικό καθεστώς προσδιορίζεται από τις διμερείς και πολυμερείς συμβάσεις. Και αλλάζει μόνο αν υπογραφούν νέες συμβάσεις.
-- Το στάτους-κβο προσδιορίζεται από τα εκατέρωθεν πρακτικές που γίνονται εκ των πραγμάτων (de facto) εκατέρωθεν «αποδεκτές».
Κι αλλάζει κάθε φορά που μια πλευρά επεκτείνει τις πρακτικές της κι η άλλη δεν αντιδρά, ή κάθε φορά που μια πλευρά αντιδρά στις πρακτικές της άλλης, η οποία αναγκάζεται να «αναδιπλωθεί».
Στην περίπτωσή μας εκείνη η πλευρά που κατά κανόνα «επεκτείνεται» είναι η Τουρκία, ενώ η εκείνη που «αναδιπλώνεται» είναι κατά κανόνα η Ελλάδα.
Έτσι η τουρκική πολιτική στο Αιγαίο κλιμακώνεται συνεχώς, ώστε να ανατρέπει το στάτους-κβο, δοκιμάζοντας τα ανακλαστικά της Ελλάδας.
Κι έχει δημιουργηθεί μια αναντιστοιχία ανάμεσα στο νομικό καθεστώς (που έχει μείνει αναλλοίωτο) και το στάτους-κβο (που έχει αλλάξει δραματικά). Και η αναντιστοιχία αυτή δημιουργεί μια πηγή μακροπρόθεσμης αστάθειας.

Ποιος χρεώνεται την αστάθεια στο Αιγαίο

Αυτή η αστάθεια θα ξεπεραστεί με αποκατάσταση της συμβατότητας ανάμεσα στο νομικό καθεστώς και το στάτους-κβο
-- είτε το νομικό καθεστώς θα προσαρμοστεί στο σημερινό στάτους κβο, δηλαδή θα νομιμοποιήσουμε την τουρκική επιθετικότητα,
-- είτε η Τουρκία θα εξαναγκαστεί να εγκαταλείψει την επιθετική τακτική της και θα σεβαστεί το υφιστάμενο στάτους-κβο. Το οποίο θα προσαρμοστεί στο υφιστάμενο νομικό καθεστώς.
Έτσι την αστάθεια που δημιουργείται στο Αιγαίο δεν την «χρεώνεται» μόνο η Άγκυρα. Διότι ενώ επεκτείνει συνεχώς τις πρακτικές της σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, ταυτόχρονα ζητά συνολική ρύθμιση του νομικού καθεστώτος, ώστε να αποκατασταθεί η σταθερότητα (σε όφελός της).
Την αστάθεια τη χρεώνεται και η Ελλάδα, η οποία αρνείται να νομιμοποιήσει την επιθετικότητα της Τουρκίας, αλλά δεν τολμά και να τη σταματήσει εμπράκτως.
Με αποτέλεσμα στα μάτια των ξένων η Ελλάδα να εμφανίζεται ότι επιμένει σε δικαιώματα που η ίδια δεν μπορεί να προασπιστεί!
Παρά το γεγονός ότι η επιθετική πλευρά είναι η Τουρκική, η Ελλάδα δυσκολεύεται να εξηγήσει τη θέση της και να βρει διεθνή στηρίγματα, διότι η Ελλάδα αρνείται νέα ρύθμιση, ενώ η Τουρκία εμφανίζεται να την επιδιώκει.
Η Ελλάδα μένει μόνη, παρά το γεγονός ότι αντιδρά ήρεμα και συγκρατημένα, ή μάλλον επειδή ακριβώς δεν αντιδρά αποφασιστικά στην τουρκική επιθετικότητα.
Κι αυτό διότι η μεν Τουρκία φαίνεται να διακρίνεται για «ρεαλισμό» και «σύνεση», ενώ η Ελλάδα εμφανίζεται να εμφορείται από «λεγκαλιστικές αυταπάτες» και «ουτοπικό ιδεαλισμό».
-- Η Τουρκία εμφανίζεται ως «ρεαλίστρια», επεκτείνει τις πρακτικές της μόνο αφότου πειστεί ότι η αντίπαλός της (Ελλάδα) δεν θα αντιδράσει. Και ζητά να τροποποιηθεί το νομικό καθεστώς ώστε οι νέες πρακτικές της να είναι πλέον «νόμιμες».
-- Κι εμφανίζεται «συνετή» διότι οι προκλήσεις της κάθε φορά είναι τόσο «προσεκτικές», ώστε η Ελλάδα να μπορεί ανεπαισθήτως να υποχωρήσει χωρίς η ίδια να «εκτεθεί» (πολύ) και χωρίς η διεθνής κοινότητα να αντιδράσεις.
-- Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα εμφορείται από «λεγκαλιστικές αυταπάτες», διότι πιστεύει ότι από τη στιγμή που το διεθνές δίκαιο την καλύπτει, αυτό και μόνον αρκεί για να αναχαιτίσει την Τουρκία.
-- Και πάσχει από ουτοπικό ιδεαλισμό, γιατί νομίζει ότι αν η Τουρκία δεν συγκρατηθεί, θα σπεύσει η διεθνής κοινότητα να συνετίσει τους Τούρκους!
Η Ελλάδα πιστεύει ότι αργά η γρήγορα το υφιστάμενο νομικό καθεστώς θα γίνει σεβαστό από την Τουρκία υπό την πίεση της διεθνούς κοινότητας.
Ούτε που φαντάζεται ότι αργά η γρήγορα η διεθνής κοινότητα θα πιέσει την Ελλάδα να αλλάξει το νομικό καθεστώς, όχι την Τουρκία να το σεβαστεί.
Αυτό είναι το αδιέξοδο της Ελληνικής διπλωματίας τα τελευταία χρόνια.
Κι ο μόνος τρόπος να ξεπεράσουμε το αδιέξοδο είναι να δείξουμε ότι η Τουρκία παίρνει μεγάλα ρίσκα όταν θεωρεί «δεδομένη» την παθητικότητα της ελληνικής πλευράς στις προκλήσεις της.
-- Αν η Ελλάδα δεν θέλει να αποδεχθεί δυσμενή αναθεώρηση του νομικού καθεστώτος στο Αιγαίο, είναι υποχρεωμένη να ανακόψει την τουρκική επιθετικότητα και να σταματήσει την συνεχή επιδείνωση του στάτους κβο σε βάρος της.
-- Αν η Ελλάδα δεν είναι διατεθειμένη να πάρει κάποια τέτοια ρίσκα, τότε θα υποχρεωθεί να αποδεχθεί πλήρη συνθηκολόγηση! Που δεν θα σταματήσει στο μισό Αιγαίο. Διότι η Τουρκία δεν μπορεί να ελέγξει το μισό Αιγαίο μακροχρόνια, χωρίς επικυριαρχία και στη δυτική Θράκη…
Αν γίνει κατανοητή η διάκριση δομών-πρακτικών - που μεταφράζεται, στην περίπτωσή μας, σε διάκριση νομικού καθεστώτος-στάτους κβό - είναι εύκολο να αντιληφθούμε τι ακριβώς επιδιώκει η Άγκυρα μακροχρόνια σε βάρος μας.
Αν δε γίνει κατανοητή αυτή η διάκριση, τότε επικαλούμαστε ένα νομικό καθεστώς που οι ίδιοι αφήνουμε να γίνει διάτρητο…

Τετάρτη 29 Ιουλίου 2009

Συνέχεια εξοπλισμών για την τουρκία

Δορυφόρος παρατήρησης της ιταλικής Telespazio σε τροχιά. (Telespazio)

Υπεγράφη η σύμβαση με την Telespazio για τον τουρκικό δορυφόρο παρατήρησης Gokturk


Η εταιρεία Telespazio ανακοίνωσε στις 16 Ιουλίου πως την ημέρα εκείνη υπέγραψε στην Άγκυρα σύμβαση ύψους μεγαλύτερου των €250 εκατ. με την τουρκική Γραμματεία Αμυντικής Βιομηχανίας (SSM) για την προμήθεια του δορυφορικού συστήματος Göktürk. Η Telespazio ανήκει κατά 67% στον ιταλικό κρατικό όμιλο συμμετοχών Finmeccanica και κατά 33% στη γαλλική Thales. Η σύμβαση καλύπτει την προμήθεια ενός δορυφόρου παρατήρησης εξοπλισμένου με οπτικό αισθητήρα υψηλής ανάλυσης, ενός κέντρου ολοκλήρωσης και δοκιμών δορυφόρων το οποίο θα κατασκευασθεί στην Τουρκία και του συνολικού επίγειου εξοπλισμού για το σύστημα, ο οποίος θα ελέγχει την τροχιακή λειτουργία και θα εκτελεί την πρόσκτηση και επεξεργασία δεδομένων. Η διαχείριση του προγράμματος Göktürk ανήκει στην Telespazio με την ιδιότητα του κύριου αναδόχου, ενώ η εταιρεία θα αναλάβει επίσης την εκτόξευση και τις υπηρεσίες αρχικής τροχιάς και δοκιμών. Υπεύθυνη για τον δορυφόρο θα είναι η Thales Alenia Space, η οποία ανήκει κατά 67% στην Thales και 33% στη Finmeccanica. Οι τοπικοί βιομηχανικοί εταίροι είναι οι TAI, TUBITAK UEKAE, Maleri, Aselsan και Roketsa. Κατά την ανακοίνωση της Telespazio, η τουρκική βιομηχανία θα εμπλακεί στη φάση σχεδίασης και ανάπτυξης συστήματος, καθώς και στην προμήθεια ορισμένων υποσυστημάτων. Ειδικότερα οι εγχώριοι εταίροι θα βοηθήσουν στην κατασκευή του σταθμού πρόσκτησης δεδομένων και του κέντρου ολοκλήρωσης δορυφόρων, στα συστήματα σχεδιασμού αποστολής και στους επεξεργαστές δεδομένων τηλεπισκόπησης. Στο πλαίσιο του προγράμματος, θα ιδρυθεί εταιρεία κοινού επιχειρηματικού κινδύνου μεταξύ της Telespazio και τοπικού εταίρου για την ανάπτυξη και εμπορική προώθηση υπηρεσιών εφαρμογών.

Υπενθυμίζεται πως την ανάθεση του προγράμματος στην Telespazio αποφάσισε στις 18 Δεκεμβρίου 2008 η Εκτελεστική Επιτροπή Αμυντικής Βιομηχανίας (SSIK) της Τουρκίας. Το σχετικό Αίτημα Προσφορών (RfP) εκδόθηκε στις 14 Ιουλίου 2006, προβλέποντας πολυφασματική διακριτική ικανότητα καλύτερη από 3,2m και παγχρωματική καλύτερη από 80cm. Η παγχρωματική λειτουργία χρησιμοποιεί την ορατή περιοχή του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, παρέχοντας απεικονίσεις όμοιες με κοινές ασπρόμαυρες φωτογραφίες και είναι γενικά ακριβέστερη από άποψη διακριτικής ικανότητας εδάφους. Η πολυφασματική λειτουργία χρησιμοποιεί πολλαπλές διαφορετικές ζώνες της ορατής ή και της εγγύς υπέρυθρης περιοχής του φάσματος, απεικονίζοντας με διαφορετικά χρώματα ενδείξεις για χαρακτηριστικά της γήινης επιφάνειας όπως βλάστηση, άσφαλτος ή σκυρόδεμα, ορυκτά, υπόγεια ύδατα.

Ελληνική Άμυνα

Στην Αλβανία Ελληνική Μονάδα Αεροπυρόσβεσης

Το ΥΠΕΣ της Αλβανίας (Γεν. Διεύθυνση Εκτάκτων Αναγκών) υπέβαλλε σήμερα το απόγευμα (16.24) αίτημα στην Ελλάδα για συνδρομή με εναέρια μέσα δασοπυρόσβεσης προκειμένου να αντιμετωπισθεί μεγάλη δασική πυρκαγιά στην περιοχή των Αγίων Σαράντα (Kodra) η οποία απείλησε κατοικημένες περιοχές.

Η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, στα πλαίσια των διαδικασιών του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας και σε άμεση συνεργασία με το Πυροσβεστικό Σώμα και την Πολεμική Αεροπορία, ενεργοποίησε την «1η Εθνική Ευρωπαϊκή Μονάδα (Module) Αεροπυρόσβεσης» (GR/FFTR/1) αποτελούμενη από (2) αεροσκάφη CL-415, η οποία Α/Γ από την Ανδραβίδα στις 17.37 ενώ στις 18.45 τα ελληνικά αεροσκάφη επιχειρούσαν ήδη στην περιοχή των Αγίων Σαράντα.

Σημειώνεται πως η Αλβανική Πολιτική Προστασία, με τη συμβολή της ΓΓΠΠ υπέβαλλε το αίτημα (για πρώτη φορά) μέσω του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας και ειδικότερα στο Κέντρο Παρακολούθησης και Πληροφοριών (MIC).

Η ελληνική αποστολή εντάσσεται τόσο στα πλαίσια της διμερούς συμφωνίας της χώρας μας με την Αλβανία όσο και στα πλαίσια της πλήρους συμμετοχής μας στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Πολιτικής Προστασίας.
www.epirusgate.blogspot.com

Τρίτη 28 Ιουλίου 2009

Η τουρκία ετοιμάζεται και εμείς ...

Αερόστρωμνο Αποβατικό Σκάφος (LCAC) του Ναυτικού των ΗΠΑ, με 4 Ελαφρά Τεθωρακισμένα Οχήματα (LAV) και δύο HMMWV ("Hummer") του Σώματος Πεζοναυτών. (US Navy)

Ανακοίνωση μελέτης σκοπιμότητας για Αερόστρωμνο Αποβατικό Σκάφος (LCAC) από την τουρκική SSM

27 Ιουλίου 2009

Στον ιστότοπο της τουρκικής Γραμματείας Αμυντικής Βιομηχανίας (SSM) αναρτήθηκε στις 24 Ιουλίου ανακοίνωση για την έναρξη μελέτης σκοπιμότητας, με αντικείμενο την απαίτηση Αερόστρωμνου Αποβατικού Σκάφους (Langing Craft Air Cushion: LCAC) του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού (TDK). Στην έναρξη του προγράμματος, η SSM θα προσδιορίσει τους οργανισμούς και τις εταιρείες με πρόθεση και ικανότητα να συνεισφέρουν στον σχεδιασμό, στην κατασκευή και/ή συντήρηση του συστήματος. Οι ενδιαφερόμενες εταιρείες καλούνται να ενημερώσουν σχετικά την SSM μέχρι τις 7 Αυγούστου 2009.

Τα LCAC διακρίνονται αφενός σε μεγαλύτερα σκάφη για αυτόνομη δράση, όπως εκείνα του ρωσικού προγράμματος 1232.2 Zubr, αφετέρου σε σκάφη περιορισμένων διαστάσεων για επιχειρήσεις από τις δεξαμενές πλοίων αποβάσεων τύπου LHA, LHD, LPD και LSD. Στην τελευταία κατηγορία ανήκουν τα LCAC του Ναυτικού των ΗΠΑ (USN) εκτοπίσματος πλήρους φόρτου 170-182t, μήκους 26,4m και πλάτους 14,3m. Τα σκάφη αυτά μεταφέρουν φορτίο 60t ή 75t σε υπερφόρτωση. Με πλήρη φόρτο η ταχύτητα υπερβαίνει τους 40 κόμβους. Η αυτονομία με φορτίο φθάνει τα 200 μίλια με 40 κόμβους ή τα 300 με 35. Τα Zubr είναι πολύ μεγαλύτερα με εκτόπισμα πλήρους φόρτου 550t, μήκος σκάφους 56,2m και πλάτος 22,3m. Με μέγιστη ταχύτητα 60 κόμβων η αυτονομία φθάνει τα 300 ναυτικά μίλια, ενώ με μέγιστη διατηρούμενη 55 κόμβων επεκτείνεται σε 1.000. Επιπλέον 140 πεζοναυτών, το μέγιστο φορτίο φθάνει τους 130t.

Δεν αποκλείεται το ενδιαφέρον του TDK να εστιάζεται σε LCAC για το πρόγραμμα Αποβατικού Φορέα Δεξαμενής (LPD) για το οποίο εκδόθηκε Αίτημα Πληροφοριών (RfI) το 2007. Το προβλεπόμενο φορτίο του LPD ήταν 4 Αποβατικά Σκάφη Μηχανοκινήτων (LCM), 27 Αμφίβια Οχήματα Εφόδου (AAV) και δύο Αποβατικά Σκάφη Προσωπικού και Οχημάτων (LCVP). Κατά κανόνα, δεξαμενή με τις απαιτούμενες διαστάσεις για 4 LCM επιτρέπει την υποδοχή δύο LCAC του USN. Αυτό ισχύει ενδεικτικά στην προκαταρκτική σχεδίαση LPD των τουρκικών εταιρειών Εμπορική και Μηχανολογική Αμυντικής Τεχνολογίας (STM) και Delta Marine.

Η μελέτη σκοπιμότητας LCAC επιβεβαιώνει την πρόθεση γενικού εκσυγχρονισμού του τουρκικού αποβατικού στόλου. Υπενθυμίζεται πως στις 18 Δεκεμβρίου 2008 η Εκτελεστική Επιτροπή Αμυντικής Βιομηχανίας (SSIK) ανέθεσε το πρόγραμμα 8 ταχέων Αποβατικών Σκαφών Αρμάτων (LCT) στην εταιρεία Fultrans-ADIK, ενώ στις αρχές του 2009 κατατέθηκαν στην SSM δύο προσφορές από ιδιωτικά τουρκικά ναυπηγεία για το πρόγραμμα ναυπήγησης δύο Αποβατικών Πλοίων Αρμάτων (LST).

hellenicdefense

Κατάρριψη για να μπει τέλος στην τουρκική επιθετικότητα


Η ιστορία των τουρκικών προκλήσεων και παραβιάσεων είναι η ιστορία μίας κατάρριψης - τουρκικού πολεμικού αεροσκάφους- που μέχρι σήμερα δεν έγινε. Αυτή η κατάρριψη «καιρός είναι να γίνει», σύμφωνα με τον πρόεδρο της Δημοκρατικής Αναγέννησης και επικεφαλής του Πανελληνίου Μακεδονικού Μετώπου Στ. Παπαθεμελή, ο οποίος τόνισε ότι η Ελλάδα θα πρέπει να αποβάλει επιτέλους το φοβικό σύνδρομο που έχει απέναντι στην Τουρκία.
Aπαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων σχετικά με τις παραβιάσεις του εθνικού μας χώρου από τουρκικές δυνάμεις, είπε, ασκώντας σκληρή κριτική, ότι η δήθεν σώφρων, αλλά στην πραγματικότητα άνανδρη στάση της Ελλάδας απέναντι στη κλιμακούμενη τουρκική επιθετικότητα, υποδηλώνει φοβικό σύνδρομο και αποθρασύνει την Τουρκία, προτρέποντάς την, στην ουσία, να εντείνει τους στρατιωτικούς εκβιασμούς της: "Υπολογίζεται ότι, τα τελευταία χρόνια, υποχρεώθηκαν οι πιλότοι μας να προβούν σε 18.615 υπερπτήσεις αναχαιτίσεων, με το αποτρόπαιο κόστος των 280 εκατ. ευρώ. Οι τουρκικές παραβιάσεις εδραιώνουν τις έκνομες διεκδικήσεις της Αγκυρας, καλλιεργούν αίσθημα ανασφάλειας στο λαό μας, ιδίως στις βαλλόμενες περιοχές του Ανατολικού Αιγαίου, και, με τη μέθοδο του μαρτυρίου της σταγόνας, ενσταλάζουν ηττοπάθεια στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας.
Συχνά, χρησιμοποιείται ως δίλημμα το γνωστό ψευδοδίλημμα «ειρήνη ή πόλεμος». Είναι προφανές ότι όλοι είμαστε εναντίον του πολέμου και υπέρ της ειρήνης. Ομως το αληθινό δίλημμα είναι ''αποτροπή ή πόλεμος''. Και οι λογικοί άνθρωποι στον κόσμο είμαστε υπέρ της αποτροπής του πολέμου."
Και ο κ. Παπαθεμελής προτρέπει στα στρατιωτικά μέτρα της Τουρκίας να υπάρξουν ελληνικά στρατιωτικά αντίμετρα-αντίποινα, αφού η Ελλάδα ενημερώσει ΝΑΤΟ, ΗΠΑ και Ε.Ε., που υποχρεούνται σε αναγκαία συνδρομή.
Παρόμοια άποψη εξέφρασε και ο βουλευτής του ΛΑΟΣ Κ. Βελόπουλος σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Real news» καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι "Τελικά, ίσως μία κατάρριψη τουρκικού F-16 πάνω από το Αιγαίο μας, λέω ίσως, να είχε σταματήσει την Τουρκία και να οδηγούσε τους Ευρωπαίους εταίρους μας αναγκαστικά στην αλληλεγγύη προς την Ελλάδα", προσθέτοντας ότι "πρέπει να είμαστε έτοιμοι για όλα, ακόμα κι αυτό που όλοι απεύχονται, έναν πόλεμο".
strategy-geopolitics

Εξ αριστερών ρήγμα στην ομοφωνία υπέρ της τουρκικής ένταξης

Πάγωμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας όσο καιρό η χώρα αυτή παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, δεν εφαρμόζει καλή γειτονία και κατέχει στρατιωτικά τμήμα κυπριακού εδάφους, ζήτησε με δήλωσή του ο Πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλέκος Αλαβάνος, σπάζοντας για πρώτη φορά τη «σχεδόν ομοφωνία» του ελληνικού πολιτικού κόσμου στην υποστήριξη της τουρκικής ένταξης (που συνιστά και κεντρική αμερικανική «απαίτηση»).

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

«Οι προκλήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο είναι ακραίες, αλλά και η πλήρης απουσία εξωτερικής πολιτικής από την κυβέρνηση της ΝΔ είναι επίσης ακραία και ανησυχητική για τον τόπο», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Αλαβάνος. Η τοποθέτηση του ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ σηματοδοτεί μείζονα στροφή στις θέσεις της αριστεράς στα λεγόμενα εθνικά θέματα, αλλά και απηχεί την αποφασιστικότητα του ίδιου να αντιμετωπίσει τα προβλήματα του σχηματισμού του με μια «φυγή στην πολιτική». Προηγήθηκε άλλωστε αίτημα του Παν. Λαφαζάνη να ανοίξει επιτέλους ο «φάκελος της Κύπρου» και η προειδοποίησή του ότι, ίσως, αυτά που συζητώνται στην Κύπρο, είναι «χειρότερα από το σχέδιο Ανάν».
Μια τέτοια «φυγή στην πολιτική», σημειώνουν πολιτικοί παρατηρητές, συνιστά τομή εν σχέσει με την πολιτική «ισορροπιών» και «καρτέλ τάσεων» που οδήγησε την αριστερά είτε σε «αφωνία» στα θέματα εξωτερικής (και όχι μόνο) πολιτικής, είτε στην ταύτισή της με ένα «λόμπυ» πανεπιστημιακών-στελεχών που θεωρούν πρώτη προτεραιότητα την καταπολέμηση του «ελληνικού εθνικισμού», σε συνθήκες μάλιστα εντεινόμενης τουρκικής επιβουλής και καθημερινών προκλήσεων κατά Ελλάδας-Κύπρου. Η τάση αυτή πρακτικά επικρατούσε μέχρι τώρα στη δημόσια έκφραση της αριστεράς, παρόλο που δεν απηχούσε την πλειοψηφία των στελεχών, ιδίως δε τη βάση της. «Ο Αλαβάνος συνειδητοποιεί σήμερα το προσωπικό και παραταξιακό κόστος του «εύκολου οπορτουνισμού», της προσπάθειας να «μη στενοχωρήσει» κανένα, που οδήγησε την αριστερά να μην παράγει πολιτική, αν δεν βοήθησε να καταστεί αποδιοπομπαίος τράγος», υπογραμμίζει στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, προσθέτοντας: «δεν μπορούμε να χαρίζουμε στους ακροδεξιούς το μονοπώλιο του πατριωτισμού».
Τον ΣΥΡΙΖΑ ακολούθησε το ΚΚΕ που, με δήλωση της Κεντρικής Επιτροπής και πρωτοσέλιδα δημοσιεύματα στον «Ριζοσπάστη», κατήγγειλε τις ελληνοτουρκικές στρατιωτικές συνομιλίες για το Αιγαίο στη Σμύρνη ως «μέρος και συνέχεια σχεδίου (ΝΑΤΟϊκής) διευθέτησης» των «διαφορών» στο αρχιπέλαγος, χαρακτηρίζοντας «υποκριτική» τη στάση της κυβέρνησης ότι αναγνωρίζει ως μόνο πρόβλημα την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. (Είναι πάντως τραγικό για την ελληνική πολιτικο-στρατιωτική ηγεσία ότι κανείς δεν είχε κουκούτσι μυαλό να σκεφτεί, αν μη τι άλλο, ότι δεν επιτρέπεται να σε βάζουν να κάνεις τέτοιες συνομιλίες την επέτειο της τουρκικής απόβασης στην Κύπρο και να το δέχεσαι). Το ΚΚΕ βεβαίως θέλει να αμφισβητήσει κάθε χρησιμότητα στην ΕΕ και να διαφοροποιηθεί οπωσδήποτε από τον ΣΥΡΙΖΑ, γι’ αυτό και επικρίνει επίσης την άποψη ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως «χαρτί» της Ελλάδας το βέτο στην τουρκική ένταξη.

Αλλεπάλληλα χαστούκια

Στη Θράκη, τουρκόφωνα έντυπα ζητούν την παραίτηση του Περιφερειάρχη, στο Αν. Αιγαίο και την Κατσελλόριζο πυκνώνουν καθημερινά οι στρατιωτικές προκλήσεις, στην Κύπρο η Τουρκία δηλώνει ότι θέλει τα πάντα δικά της και στην Ευρώπη πολλαπλασιάζονται τα «χαστούκια». Μπιλντ και Φερχόιγκεν αποδίδουν τώρα στην Ελλάδα και στους ‘Ελληνες την ευθύνη για την παρουσία του τουρκικού στρατού στην Κύπρο, αλλά και τη λεηλασία της πολιτιστικής της κληρονομιάς! Οι ίδιοι πολιτικοί δεν θα τολμούσαν να πουν κουβέντα για τους Αρμένιους. Οι Αρμένιοι πολιτικοί και διπλωμάτες δεν ντρέπονται όμως να υπερασπίσουν τη χώρα και τον λαό τους διεθνώς! Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ουδείς καταγγέλλει διεθνώς την Τουρκία για την πολιτική της σε Κύπρο-Αιγαίο. Την ίδια ώρα που δύο μεγάλες εφημερίδες της Ελλάδας, χώρας στην οποία οι ΗΠΑ επέβαλαν το 1967 δικτατορία για να «λυθεί το κυπριακό», δημοσίευαν άρθρα αθωωτικά για το ρόλο της Ουάσιγκτον στο πραξικόπημα κατά Μακαρίου, βρέθηκε στην Κύπρο ένας «λεβέντης», ο Τουρκοκύπριος Λεβέντ, για να θυμίσει με άρθρο του στον «Πολίτη» τις ευθύνες Κίσσινγκερ στην κυπριακή τραγωδία!

"Κόσμος του Επενδυτή", 25.7.2009

Προκλητική η τουρκική πολιτική λέει η Ντόρα Μπακογιάννη

Για «προκλητική πολιτική αμφισβητήσεων» από πλευράς Τουρκίας έκανε λόγο στο Συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, η Ντόρα Μπακογιάννη. Έλλειψη προετοιμασίας καταλόγισε στην υπουργό ο πολιτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέας Λοβέρδος.

Όπως υπογράμμισε η επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας, η τουρκική πολιτική «έφθασε στο σημείο των διαδοχικών υπερπτήσεων τουρκικών στρατιωτικών αεροσκαφών πάνω από το ελληνικό έδαφος, αλλά και στην απόπειρα δέσμευσης τμημάτων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας». Αναφορικά με τη διαδικασία της διεύρυνσης της ΕΕ και την τουρκική υποψηφιότητα, η Ντόρα Μπακογιάννη επεσήμανε ότι μέχρι τώρα η Άγκυρα «δεν έχει τηρήσει τις δεσμεύσεις της», οι οποίες ορίζουν σαφώς την υποχρέωση σεβασμού των σχέσεων καλής γειτονίας και την ειρηνική επίλυση των διαφορών. "Συμμόρφωση α λα καρτ και επιλεκτική εφαρμογή των συμφωνηθέντων δεν μπορεί να γίνει δεκτή" ανέφερε η υπουργός Εξωτερικών καλώντας την Τουρκία "εάν επιθυμεί να γίνει μέλος της ΕΕ να τιμήσει την υπογραφή της". Η Ντόρα Μπακογιάννη δήλωσε ότι η Ελλάδα είναι ο πιο ειλικρινής υποστηρικτής της τουρκικής ένταξης αλλά ξεκαθάρισε ότι δεν θα γίνουν εκπτώσεις αναφορικά με την ανάγκη σεβασμού του διεθνούς δικαίου.

Λαθρομετανάστευση

Αναφερόμενη στο ζήτημα της λαθρομετάναστευσης, το οποίο απασχόλησε επίσης τους υπουργούς Εξωτερικών της ΕΕ στις Βρυξέλλες, η Ντόρα Μπακογιάννη τόνισε ότι η αντιμετώπισή του απαιτεί συντονισμό και κοινή δράση. Επεσήμανε δε, ότι το γεγονός πως η σουηδική προεδρία έχει περιλάβει τη λαθρομετανάστευση στις βασικές προτεραιότητές της, καταδεικνύει ότι η εκστρατεία ευαισθητοποίησης που έκανε η Ελλάδα από κοινού με τους νότιους εταίρους της αποδίδει καρπούς. Παράλληλα, τάχθηκε υπέρ της ενίσχυσης της κοινοτικής υπηρεσίας για τη φύλαξη των συνόρων, της γνωστής FRONTEX ενώ υποστήριξε την υπογραφή και εφαρμογή των συμφωνιών επανεισδοχής με τις χώρες προέλευσης και διέλευσης των λαθρομεταναστών. Ακόμη, τάχθηκε υπέρ του επιμερισμού του βάρους της διαχείρισης της λαθρομετανάστευσης μεταξύ των χωρών της ΕΕ.

Κλιματική αλλαγή

Πέραν της διεύρυνσης και της λαθρομετανάστευσης, στην ατζέντα των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ περιλήφθηκε και το θέμα της κλιματικής αλλαγής. Η Ελλάδα, είπε η Ντόρα Μπακογιάννη, ενθαρρύνει τη σουηδική προεδρεία, ενόψει της συνόδου της Κοπεγχάγης, να έρθει σε διαπραγματεύσεις με χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Ινδία και η Κίνα με σκοπό τη διαμόρφωση ευρύτερων συναινέσεων για την αντιμετώπιση του προβλήματος.

ΠΑΣΟΚ: Έλλειψη προετοιμασίας

Την εκτίμηση ότι οι παρεμβάσεις της Ελληνίδας υπουργού δεν οδήγησαν τους συναδέλφους της σε θετικές αντιδράσεις εξέφρασε ο πολιτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ για θέματα Εξωτερικών, Ανδρέας Λοβέρδος. "Δυστυχώς, όσα επισήμως γνωρίζουμε προέρχονται μόνο από τις δημόσιες δηλώσεις της κυρίας υπουργού Εξωτερικών. Από πληροφορίες, ωστόσο, προερχόμενες από τη Λευκωσία και τις Βρυξέλλες, συνάγεται ότι λόγω έλλειψης προετοιμασίας, οι παρεμβάσεις της υπουργού δεν οδήγησαν τους συναδέλφους της σε θετικές αντιδράσεις" είπε ο Α. Λοβέρδος.

Στη συνέχεια, πρόσθεσε ότι "σε πολιτικό επίπεδο, η έλλειψη προετοιμασίας κοστίζει ακριβά, ειδικά όταν στην άμεση προοπτική της Ελλάδας υπάρχουν οι εξελίξεις των ευρωτουρκικών σχέσεων με ορόσημο τον Δεκέμβριο του 2009".

Ελευθεροτυπία

Στη Βουλή νόμος για τον αγωγό


Στη Βουλή νόμος για τον αγωγό
Με «μπούσουλα» αντίστοιχο νόμο για το φυσικό αέριο, η κυβέρνηση επιδιώκει να επιταχύνει την κατασκευή του υπόγειου αγωγού Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη

Με νόμο επιδιώκει η κυβέρνηση να επιταχύνει τις διαδικασίες κατασκευής του αγωγού πετρελαίου Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη σε συνεργασία με Ρωσία και Βουλγαρία και ο καθ' ύλην αρμόδιος Κ.Χατζηδάκης θα ενημερώσει την Τρίτη την αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή για το περιεχόμενο του νομοσχεδίου που θα καταθετεί προς ψήφιση.


Ο υπουργός Ανάπτυξης σημείωσε ότι πρόκειται για έργο κομβικής σημασίας τόσο για τη χώρα μας, όσο και την ευρύτερη περιοχή. «Ακολουθούμε για την πρόοδο του έργου αντίστοιχες ρυθμίσεις που έχουν γίνει για την κατασκευή των αγωγών φυσικού αερίου. Χωρίς να ξεχνούμε την ιδιαίτερα σημαντική περιβαλλοντική διάσταση. Προχωρούμε σύμφωνα με τον προγραμματισμό μας, πιστεύοντας παράλληλα ότι όλοι οι συμβαλλόμενοι κινούμαστε προς την ίδια κατεύθυνση».

Σε γενικές γραμμές η νομοθετική πρωτοβουλία είναι αντίστοιχη παλαιότερης για την κατασκευή του συστήματος παροχής φυσικού αερίου στην Ελλάδα, όπου μέσω ενός ευέλικτου θεσμικού πλαισίου διευκολύνθηκε η κατασκευή του συστήματος.

Το έργο του υπογείου αγωγού χαρακτηρίζεται ως έργο μείζονος εθνικής σημασίας, δημοσίας ωφέλειας και δημοσίου συμφέροντος, ενώ προβλέπονται περιορισμοί της δόμησης σε ζώνες εκατέρωθεν του αγωγού για λόγους ασφαλείας των πολιτών και συντήρησης του έργου και αποζημιώνονται οι ιδιοκτήτες των εκτάσεων αυτών.

Παρέχεται, εξ άλλου, η δυνατότητα χρησιμοποίησης, από την εταιρία κατασκευής του αγωγού, δημοτικών ή κοινοτικών εγκαταστάσεων, αλλά και του λιμένα Αλεξανδρούπολης, αναγκαίων για την κατασκευή του αγωγού, ενώ επιτρέπεται η αναγκαστική απαλλοτρίωση κάθε μορφής έκτασης μόνον κατά το μέτρο που είναι αναγκαία για την εκτέλεση του έργου.
Έθνος

Άμυνα στα θέματα… Άμυνας



Πολιτικοί και στρατιωτικοί επικρίνουν τη «χαλαρή» πολιτική

Ένας από τους λόγους που ενθαρρύνεται η φυγοστρατία, προσδιορίζεται στο γεγονός ότι η διοίκηση της Εθνικής Φρουράς δεν μπορεί να παρέμβει στο έργο των γιατρών.

Η ΦΥΓΟΣΤΡΑΤΙΑ
Να αντιμετωπιστεί με αποτελεσματικά μέτρα

Η γενική απαξίωση στα θέματα της άμυνας και η γενικότερη κυβερνητική αμυντική πολιτική αποτελούν τις σημαντικότερες αιτίες του ανησυχητικού φαινομένου της φυγοστρατίας. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγουν στρατιωτικοί και πολιτικοί παράγοντες, οι οποίοι σχολιάζουν την πολιτική της Κυβέρνησης στα θέματα της Άμυνας. Ενδεικτικό της ανερμάτιστης κυβερνητικής πολιτικής αποτελεί η τελευταία απόφαση με συνοπτικές διαδικασίες τής αγοράς των ρωσικών αρμάτων, η οποία, αν και κρίνεται αναγκαία και επιβεβλημένη, εν τούτοις δεν θεωρείται ικανή να ανταποκριθεί στις πολλαπλές ανάγκες της Εθνικής Φρουράς.
Στρατιωτικοί κυρίως κύκλοι, οι οποίοι προτίμησαν την ανωνυμία τους, παρατηρούν επί τούτου ότι η αγορά και μόνον αρμάτων μάχης από μόνη της δεν λύνει τα προβλήματα, καθώς απαιτείται και υποστήριξή τους με πυροβόλα, αντιαεροπορικά και άλλα οπλικά συστήματα. Η απόφαση για αγορά των αρμάτων, η οποία έπρεπε να γίνει εδώ και δέκα περίπου χρόνια, όπως παρατηρούν, αποτελεί στην ουσία ψίχουλα μπροστά στις ανάγκες μας και δεν σώζει την κατάσταση. Για μια σωστή αμυντική πολιτική, απαιτούνται πολύ περισσότερα κονδύλια και μια συνολική αμυντική πολιτική και όχι αποσπασματικές ενέργειες, συμφωνούν οι στρατιωτικοί κύκλοι.
Για το κοινωνικό φαινόμενο της φυγοστρατίας, οι στρατιωτικοί που μίλησαν στη «Σ», παρατηρούν ότι δεν είναι τωρινό πρόβλημα, αλλά έχει ξεκινήσει εδώ και 15 περίπου χρόνια και αυξήθηκε τελευταίως με γεωμετρική πρόοδο. Σ’ αυτό συνέβαλε η γενικότερη απαξίωση των θεμάτων της Άμυνας, που έχει ως βασικότερη αιτία τις συζητήσεις επί του σχεδίου Ανάν και την κατάργηση της Εθνικής Φρουράς.
Επίσης, η συμπίεση των προϋπολογισμών για την άμυνα έχει επηρεάσει αρνητικά το κλίμα καθώς έχει δημιουργήσει μιαν απαξίωση για την άμυνα.
Η αντιμετώπιση του προβλήματος, κατά τους στρατιωτικούς, δεν γίνεται με ημίμετρα. Η διαπαιδάγωγηση, η οποία αποτελεί ένα μέτρο, δεν μπορεί να συμβάλει αμέσως καθώς απαιτούνται αρκετά χρόνια για να αποδώσει ένα τέτοιο μέτρο. Η αφαίρεση δικαιωμάτων για όσους φυγοστρατούν είναι, επίσης, ένα μέτρο το οποίο, σύμφωνα με γνωματεύσεις, αντίκειται στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ένας από τους λόγους που ενθαρρύνεται η φυγοστρατία, προσδιορίζεται στο γεγονός ότι η διοίκηση της Εθνικής Φρουράς δεν μπορεί να παρέμβει στο έργο των γιατρών, οι δε γιατροί εμφανίζονται πολύ ελαστικοί στις περιπτώσεις κατά τις οποίες εξετάζουν ψυχολογικά προβλήματα. Ο λόγος είναι ότι οι γιατροί δεν διακινδυνεύουν να υποχρεώσουν κάποιον να υπηρετήσει στην Εθνική Φρουρά, διότι, αν στη συνέχεια δημιουργηθεί κάποιο ανεπιθύμητο περιστατικό με αιτία τα ψυχολογικά προβλήματα, θα τους επιρριφθούν ενδεχομένως ευθύνες. Η εναλλακτική θητεία, επίσης, δεν θεωρείται από μερίδα στρατιωτικών ως η λύση του προβλήματος, επισημαίνοντας ότι δεν υπάρχει τρόπος να παρακολουθεί κανείς ότι γίνεται πράγματι η κοινωνική υπηρεσία, την οποίαν προβλέπει ο νόμος και δεν υπάρχει ο τρόπος επιβολής της διοίκησης.
Ένα μέτρο, ίσως, το οποίο θα μπορούσε να περιστείλει το φαινόμενο της φυγοστρατίας είναι η διαφοροποίηση του συστήματος εξέτασης των ατόμων με ψυχολογικά προβλήματα. Ίσως, τονίζουν, θα πρέπει να εξεταστεί η περίπτωση η επιτροπή να μην περιορίζεται μόνο στους ψυχιάτρους, αλλά να γίνεται και δεύτερη και τρίτη εξέταση.

Κρίσεις χωρίς προαγωγές…
Για τη δημιουργία του αρνητικού κλίματος που επικρατεί στα θέματα της άμυνας, οι στρατιωτικοί επισημαίνουν, επίσης, και τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουν τα στελέχη της Εθνικής Φρουράς. Εδώ και τρία χρόνια γίνονται κρίσεις χωρίς να γίνονται προαγωγές, ενώ δεν υπάρχει σχετική νομοθεσία, όπως συμβαίνει με όλους τους στρατούς του κόσμου και οι αξιωματικοί δεν ξέρουν πώς να προαχθούν. Εδώ και οκτώ περίπου χρόνια δεν έχουν γίνει προσλήψει ΕΠΥ, ενώ οι τελευταίοι που προσλήφθηκαν το 2002 έχουν ήδη μεγαλώσει και δεν υπάρχει ανανέωση.

ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΟΜΗΡΟΥ
Απονευρώθηκε το Δόγμα και η Άμυνα

Είναι η σταθερή μας άποψη ότι η άμυνα πρέπει να αποτελεί κορυφαία παράμετρο της εθνικής μας στρατηγικής. Αυτό σημαίνει τη διατήρηση σε υψηλά επίπεδα της επιχειρησιακής ικανότητας και της αποτρεπτικής ισχύος της Εθνικής μας Φρουράς. τη συνεχή και άρτια εκπαίδευση του προσωπικού και τη συνεχή αναβάθμιση και προμήθεια σύγχρονων οπλικών συστημάτων. Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα μετά την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ε.Ε. υπάρχουν ελλείμματα στην υπόθεση της άμυνας. Απονεύρωση της αμυντικής εργασίας στο πλαίσιο του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού χώρου με ακύρωση των κοινών διακλαδικών ασκήσεων και τη μη συμμετοχή των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων σε ασκήσεις της Εθνικής Φρουράς. Υπήρξε, επίσης, στασιμότητα στο θέμα των εξοπλισμών. Είναι, επίσης, γεγονός ότι εμφανίστηκε σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι στο παρελθόν το νοσηρό και φθοροποιό φαινόμενο της φυγοστρατίας. Παρατηρείται ταυτόχρονα και μία προσπάθεια υποτίμησης της άμυνας ως περιττής και μάταιας, που συνοδεύεται από μια προσπάθεια ελεεινολογίας του πατριωτικού φρονήματος. Η θέση του ΚΣ ΕΔΕΚ είναι σαφής και κατηγορηματική. Όσο υπάρχει κατοχή, όσο η τουρκική απειλή είναι παρούσα, η διατήρηση ενόπλων δυνάμεων υψηλής αποτρεπτικής ισχύος και επιχειρησιακής ικανότητας συνιστά αδήριτη ανάγκη. Καμιά πολιτική πρωτοβουλία, κανένας πολιτικός διάλογος και διαπραγμάτευση δεν μπορούν να επιτύχουν αν δεν στηρίζονται και δεν υποστηρίζονται από διπλωματική οικονομική και αμυντική ισχύ. Αυτό το διαχρονικό αξίωμά μας, που μας κληροδότησε ο Θουκυδίδης, δεν διαψεύστηκε ούτε κατ’ ελάχιστον τις τελευταίες χιλιετίες.

ΦΥΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Συνομιλίες, ναι, χωρίς υποβάθμιση της Άμυνας

Τα δεδομένα επί του εδάφους και το μέγεθος της τουρκικής απειλής δεν έχουν αλλάξει προς το καλύτερο για την πλευρά μας, δήλωσε στη «Σημερινή» ο βουλευτής του ΔΗΚΟ και μέλος της Επιτροπής Άμυνας της Βουλής, Φύτος Κωνσταντίνου. Άρα, συμπεραίνει, εκ των πραγμάτων η αμυντική μας θωράκιση πρέπει να ενισχύεται ώστε να μπορεί να λειτουργεί ως αποτρεπτική δύναμη. Βεβαίως διεξάγονται συνομιλίες, και βεβαίως επιθυμούμε τη λύση του Κυπριακού και βεβαίως δεν πρέπει να προβαίνουμε σε ενέργειες που να λειτουργούν προς την αντίθετη κατεύθυνση, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να υποβαθμιστεί με οποιονδήποτε τρόπο η Εθνική Φρουρά ενόσω υπάρχει η κατοχή, αλλά αντίθετα πρέπει διαρκώς να βελτιώνεται. Όμως πρέπει όλοι να είμαστε πολύ προσεκτικοί και υπεύθυνοι, ώστε μέσα από την καλόπιστη κριτική μας να μην πλήττουμε το ηθικό των στελεχών της Εθνικής Φρουράς και κυρίως των στρατιωτών μας. Επειδή, όταν δημιουργούμε άθελά μας την εντύπωση ότι η Εθνική Φρουρά έχει σοβαρότατες αδυναμίες ως προς τη λειτουργία της, μάλλον ωθούμε τους νέους μας προς τη φυγοστρατία. Έχουμε εμπιστοσύνη στην Εθνική Φρουρά, τονίζει ο κ. Κωνσταντίνου, έχουμε εμπιστοσύνη στα στελέχη της, έχουμε εμπιστοσύνη στους νέους μας, και πρέπει όλοι να βοηθήσουμε για την ενίσχυσή της.

Άρματα
Για την αγορά των μεταχειρισμένων ρωσικών αρμάτων, ο κ. Κωνσταντίνου αναφέρει ότι πρέπει να επιδεικνύουμε υπευθυνότητα για τα θέματα της Εθνικής Φρουράς και να μη μεταφέρουμε στην κοινή γνώμη θέματα που άπτονται της ασφάλειας του τόπου, υπενθυμίζοντας την κακή εμπειρία των πυραύλων S300.

Φυγοστρατία
Για τη φυγοστρατία ο κ. Κωσταντίνου ανέφερε ότι το ενδιαφέρον του ΔΗΚΟ για το θέμα είναι διαχρονικό και έντονο. Ήδη, είπε, καταθέσαμε αναλυτικές εισηγήσεις για την αντιμετώπιση και την πρόληψη της φυγοστρατίας στο Υπουργείο Άμυνας και στη Βουλή των Αντιπροσώπων και εξέφρασε την πεποίθηση ότι οι αρμόδιοι φορείς θα λάβουν τα μέτρα τους. Πιστεύω, είπε, ότι η μεγάλη πλειοψηφία των νέων μας είναι υπεύθυνοι πολίτες, ότι αγαπούν την πατρίδα τους και ότι πιστεύουν στην αναγκαιότητας της ανταπόκρισης στο καθήκον προς την πολιτεία. Αλλά, κατέληξε, πρέπει όλοι να επιδείξουμε σοβαρότητα και υπευθυνότητα ώστε να προστατεύσουμε τους νέους μας από τις σειρήνες της φυγοστρατίας.

Σημερινή

Δευτέρα 27 Ιουλίου 2009

Εθνική στρατηγική και ισχυρή αμυντική θωράκιση





Του ΙΩΑΝΝΗ ΧΡ. ΙΑΚΩΒΙΔΗ Διδάκτορος Παντείου Πανεπιστημίου


Έτσι αντιμετωπίζονται οι πάγιοι στόχοι της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής


Με σχετικά άρθρα, δημοσιευόμενα συχνά στην εφημερίδα σας, επισημαίνεται η διαρκώς κλιμακούμενη επιθετικότητα της Άγκυρας, η οποία αποσκοπεί αφενός σε λύση συνομοσπονδίας στο Κυπριακό με ανάξιες λόγου υποχωρήσεις της και αφετέρου στη συνδιαχείριση του Αιγαίου.
Αν επιχειρηθεί αναδρομή στην τουρκική εξωτερική πολιτική μετά το 1922, θα διαπιστωθούν η έλλειψη μακροχρόνιου σχεδιασμού και η συνεχής δική μας υποχωρητικότητα. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς… την επιστράτευση των «20 ηλικιών» (1941-1942) των Κωνσταντινουπολιτών, ενώ η Ελλάδα στέναζε υπό τη γερμανική Κατοχή (1941-1944), τον «Φόρο Περιουσίας» (Varlik), που τους επιβλήθηκε το 1943, τα Σεπτεμβριανά (1955) και τις απελάσεις (1964) ή τις ποικίλες φάσεις του Κυπριακού με αποκορύφωμα την τουρκική εισβολή του 1974, την κρίση των Υμίων (1996) και στις μέρες μας την άρνηση της Τουρκίας να συνεργαστεί με την Ελλάδα για το θέμα της λαθρομετανάστευσης;

Το υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας εκμεταλλεύεται πάντοτε τη δική μας ολιγωρία. Κατά πρώτον, αξιοποιεί τα ενδεχόμενα πολιτικής αστάθειας και ύπαρξης αδύναμης κυβέρνησης στην Ελλάδα για να δημιουργήσει τετελεσμένα γεγονότα. Ενδεικτικά αναφέρονται τρεις περιπτώσεις. Οι δύο παρατίθενται στο έργο του καθηγητή Θανάση Διαμαντόπουλου, «Η ελληνική πολιτική ζωή: Εικοστός αιώνας», Εκδ. Παπαζήση, 1997, σ.σ. 173-174 και 255-256. Συγκεκριμένα, η Ελλάδα οδηγήθηκε στην κρίση του Κυπριακού και στα Σεπτεμβριανά του 1955 λόγω της ασθένειας του Στρατάρχη Παπάγου. Είχε, μάλιστα, γραφτεί από συντηρητική εφημερίδα της εποχής εκείνης: «Με πρωθυπουργόν κοιμώμενον οριζοντίως και αντιπροέδρους κοιμωμένους καθέτως, αυτή δεν είναι κυβέρνησις αλλά σταυρόλεξον».

Η χούντα (1967-1974) κατάφερε να αποστρατιωτικοποιήσει τον στρατό με τις εκδηλωθείσες σε αυτόν διαιρέσεις ομάδων, ιδεολογικών τάσεων και ρευμάτων. Έτσι, κατά την τουρκική εισβολή του 1974 το στράτευμα δεν λειτούργησε «ως αμυντικός μηχανισμός του έθνους, όταν υπήρξε ανάγκη».

Το τρίτο παράδειγμα αντλείται από την «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους», τόμος ΙΣΤ', Εκδοτική Αθηνών, σ.420. Πρόκειται για την ασθένεια του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου το Φθινόπωρο του 1995, που οδήγησε τη χώρα σε πολιτική αστάθεια και επιδείνωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Μόλις ανέλαβε πρωθυπουργός ο Κώστας Σημίτης, οι Τούρκοι προκάλεσαν την κρίση των Υμίων.

Ο καθηγητής Χριστόδουλος Κ. Γιαλλουρίδης σε άρθρο του στην εφημερίδα σας με τίτλο «Η τραγωδία του '74: Η αθέατη πλευρά των επιπτώσεων», 19/7/2009, σ.15, αναφέρει ένα άλλο δεδομένο, που αξιοποιούν οι Τούρκοι. Αποτελεί διαπίστωση ότι η διεθνής κοινότητα μοιάζει σε μερικά σημεία με την ευρύτερη ανθρώπινη κοινωνία. Εάν σε αυτήν οιοσδήποτε από εμάς δεν διαθέτει αυτοσεβασμό και δεν τον απασχολεί η εικόνα του έναντι των υπολοίπων, τότε δεν θα χαίρει εκτίμησης και από τους συνανθρώπους του. Κατ' αυτόν τον τρόπο σκέφτονται οι Τούρκοι ιθύνοντες για κάποιους συναδέλφους τους στην Ελλάδα.

Σήμερα βιώνουμε την αδιέξοδη πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων από το 1996. Η κυπριακή τραγωδία, στα ερείπια της οποίας οικοδομήθηκε η σύγχρονη Ελληνική Δημοκρατία, δεν φαίνεται να έχει διδάξει ορισμένους αναφορικά με τις επιδιώξεις της Τουρκίας σε βάρος της χώρας μας. Οι Τούρκοι δεν αντιμετωπίζονται με ευχολόγια αλλά με τη χάραξη μακροχρόνιας εθνικής στρατηγικής και ισχυρής αμυντικής θωράκισης.

Για να καταστεί, όμως, εφικτή η ανωτέρω επισήμανση πρέπει να μεταβληθεί ο τρόπος σκέψης μερίδας των πολιτικών μας, των οποίων -κατά τον Κωνσταντίνο Ι. Αγγελόπουλο στο έργο του «Οι Άρχοντες της παρακμής», εκδ. Εξάντας, 2008, σ.σ. 58, 59- «η μαλθακότητα και η πολιτική ανικανότητα κρύβονται πίσω από ένα ομοίωμα ρεαλισμού».
Το Παρόν

Πού μας οδηγούν στο Αιγαίο

Τούρκος είναι, άσπρα θέλει
κι αν του δώσεις, κι άλλα θέλει.
Χιώτικη παροιμία


Φυλλομετρώντας τις εφημερίδες της περασμένης εβδομάδας, δεν βρήκα ούτε μία που να μην αναφέρεται, με ανησυχία και αγωνία, εκτενώς ή περιορισμένα, στην εξαιρετικά ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα που έχουν δημιουργήσει οι Τούρκοι στο Αιγαίο. Είναι η πλέον τεταμένη και επικίνδυνη της τελευταίας δεκαετίας. Η «Καθημερινή» (19/7) π.χ. αφιέρωσε μια ολόκληρη σελίδα και η «Ελευθεροτυπία» (20/7) το κύριό της άρθρο. Το «Π» φιλοξένησε τέσσερα-πέντε κείμενα υπογεγραμμένα από διαπρεπείς προσωπικότητες στον χώρο.

Μόνο οι κορυφαίοι της Πολιτείας που είναι ταγμένοι να φυλάνε Θερμοπύλες, οι υπουργοί Άμυνας και Εξωτερικών, παραμένουν παγερά αδιάφοροι, «ψύχραιμοι» και απαθείς και ανταγωνίζονται σε παραχωρήσεις, είτε προς την Τουρκία είτε προς το ΝΑΤΟ, που είναι ο... σπόνσορας της πρώτης στις ενέργειές της.

«Θιασώτες (αμφότεροι) της αψόγου στάσεως, μιας τακτικής στην εξωτερική πολιτική που στο παρελθόν έχει καταγραφεί ως συστατικό στοιχείο της ελληνικής υποτέλειας, οι υπουργοί

Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας διαχειρίζονται τις διεθνείς σχέσεις της Ελλάδας, ενώ στον γεωπολιτικό ορίζοντα πυκνώνουν τα νέφη και η εδαφική ακεραιότητα της χώρας τίθεται υπό αμφισβήτηση από την Pax Americana…», σημειώνει σοφά ο Συναξαριστής («Π» 19/7).

Ο Τούρκος επιχειρεί τώρα, σε μια περίοδο που αυτός έχει επιτυχώς επιλέξει να δημιουργήσει σύγχυση, αμφισβήτηση και πρόκληση «ανάγκης» διαπραγματεύσεων σε ΟΛΑ τα θέματα που αναφέρονται στο Αιγαίο, που κατ’ αυτόν είναι γκρίζα και θολά. Γράφω «επιτυχώς», γιατί αυτήν τη στιγμή η Ελλάδα διαθέτει μια αδύναμη έως ανύπαρκτη κυβέρνηση, ανίκανη να προασπίσει τα εθνικά συμφέροντα, και μια αντιπολίτευση που δεν έχει προτάσεις, που κριτικάρει αλλά δεν προτείνει, που δεν πείθει. Ομάδα του ΠΑΣΟΚ περιέρχεται, δίκην θιάσου, σχηματισμούς και μονάδες καλοκαιριάτικα, κραυγάζει για την ανάγκη ανατροπής της κυβέρνησης, γιατί δεν ανταποκρίνεται στις αμυντικές ανάγκες της χώρας, δίνει μια σφαλιάρα στο φρόνημα των στελεχών που βρίσκεται ήδη στο κατώτερό του επίπεδο, αλλά δεν προτείνει τίποτα. Επείγεται να επανέλθει στην εξουσία: Η ναυαρχίδα του ΠΑΣΟΚικού ή του αντικυβερνητικού, αν θέλετε, Τύπου, «Τα Νέα», στο φύλλο της 19/7 σχολιάζει: «Μπορεί να είναι ρεαλιστική η περιγραφή της κατάστασης από το ΠΑΣΟΚ (δηλαδή η παντελής ανικανότητα υπουργείου Άμυνας και υπουργείου Εξωτερικών στην περίπτωσή μας), αλλά είναι μόνο περιγραφή. Δεν παρουσιάζουν προτάσεις και, πολύ περισσότερο, λύσεις...»

Είναι πλέον ορατή και ψηλαφητή η εθνική παραλυσία σε μια άριστα οργανωμένη και συντονισμένη επίθεση με ανύπαρκτες αιτίες. Ένα αίσθημα απογοήτευσης και μελαγχολίας διακατέχει σήμερα όλους τους προβληματισμένους Έλληνες, που σ’ αυτήν τη δύσκολη για τη χώρα ιστορική συγκυρία διαπιστώνουν μια δραματική έλλειψη ικανότητας και υπευθυνότητας της πολιτικής ηγεσίας, καθώς και μεγάλη στρατιωτική αδυναμία.

Το υπουργείο Εξωτερικών βλέπει «προθέσεις» της Τουρκίας να αμφισβητήσει την ελληνική κυριαρχία, ενώ η πραγματικότητα είναι ότι το έχει ήδη κάνει. Το υπουργείο Άμυνας διαβεβαιώνει ότι «έχουν γνώση οι φύλακες», ενώ κάνει ό,τι μπορεί για να τορπιλίσει τη μαχητική ικανότητα αυτών των φυλάκων. Τα τουρκικά μαχητικά είναι τώρα αυτά που αναχαιτίζουν πλέον τα ελληνικά στις συγκεκριμένες περιοχές, δηλώνοντας άμεσα και σαφώς ότι η περιοχή αυτή τούς ανήκει, είναι τμήμα της τουρκικής επικράτειας.

Οι Τούρκοι γράφουν τα ελληνικά διαβήματα, ρουτίνας πλέον, στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, οι δε έλληνες επίσημοι και μη σέρνονται άβουλοι, απρόθυμοι να αντιδράσουν, σε κάποιο προσχεδιασμένο από τους απέναντι επεισόδιο που θα μας υποχρεώσει να καθίσουμε σ’ ένα τραπέζι για να «διαπραγματευτούμε» τα πάντα. Από Θράκη μέχρι Κύπρο, με το μαχαίρι στον λαιμό.

Κι ας υποθέσουμε το αδιανόητο αλλά καθόλου απίθανο, όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα η κατάσταση: Να συρθούμε με οδύνη, υπό την οδύνη των τετελεσμένων, σε διαπραγμάτευση (προ 20ημέρου είχα δημοσιεύσει στο «Π» λεπτομέρειες της διαφοράς δυναμικού των δύο Ενόπλων Δυνάμεων, όπως διαμορφώθηκαν από την ελληνική αβελτηρία, αδιαφορία και διαφθορά). Σε μια τέτοια διαδικασία, στην οποία ενθουσιωδώς θα μας σπρώχνουν να συμμετάσχουμε οι κ. Ομπάμα, Σαρκοζί, Μέρκελ κ.ά., ο καθένας θα έχει θέματα για απαιτήσεις και όρια παραχωρήσεων.

Εμείς τι θα ζητήσουμε; Την επαναλειτουργία της Σχολής της Χάλκης; Και τι θα δώσουμε, υποχρεωτικά; Εμείς τι Ένοπλες Δυνάμεις θα παρατάξουμε για να στηρίξουμε τις αντιστάσεις μας; Αυτές που διοικούνται από έναν κομματικό λεγεωνάριο, λοχία τεθωρακισμένων, και είναι εξοπλισμένες ούτε με τα ελάσσονα χρειώδη; Χωρίς τα στοιχειωδώς αναγκαία;

Ο κ. πρωθυπουργός πρέπει να έλθει προς των ευθυνών του και να αξιολογήσει ΤΩΡΑ τα πεπραγμένα των κ. Ευάγγελου Μεϊμαράκη και Ντόρας Μητσοτάκη. Επαναλαμβάνω, με όλη την ευθύνη που συνεπάγεται μια τέτοια δήλωση, ότι ουδέποτε από το 1974 και εντεύθεν οι Ένοπλες Δυνάμεις βρέθηκαν σε τέτοια κατάντια. Ας ξυπνήσουμε έστω την τελευταία ώρα.
Το Παρόν

Παρασκευή 10 Ιουλίου 2009

Πιο τσιγγούνης και από Ανάν

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑΚΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ

Έδαφος, σαφώς λιγότερο, απ' ό,τι προβλεπόταν στο σχέδιο Ανάν, είναι διατεθειμένοι να παραχωρήσουν οι Τούρκοι, σύμφωνα με δήλωση του κατοχικού ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ. Ούτε είναι έτοιμοι να καταθέσουν, σε αυτήν τη φάση, χάρτη για το εδαφικό.
Ο Ταλάτ άνοιξε για άλλη μια φορά τα χαρτιά του και επανέλαβε τις αδιάλλακτες θέσεις που προβάλλει τελευταίως, σε συνάντηση που είχε με το προσωπικό της εφημερίδας "Κίπρις". Σε αντίθεση με τη μυστικοπάθεια που χαρακτηρίζει τη δική μας ηγεσία, ο Ταλάτ δεν άφησε τίποτε μυστικό που να μην πει στους δημοσιογράφους της τουρκοκυπριακής εφημερίδας.
Συγκεκριμένα, όπως γράφει η "Κίπρις", ο κατοχικός ηγέτης ανέφερε για το εδαφικό ότι στόχος της τουρκοκυπριακής πλευράς είναι η μετακίνηση του μικρότερου αριθμού Τουρκοκυπρίων και ανάλογη αναπροσαρμογή του εδάφους που θα περιέλθει στα δύο συνιστώντα κράτη και του νέου χάρτη που θα διαμορφωθεί μετά τη λύση.
Ο Ταλάτ έκαμε καθαρό ότι χάρτης για το εδαφικό θα κατατεθεί στο τελευταίο στάδιο των διαπραγματεύσεων, "επειδή δεν υπάρχει λόγος να προκληθεί από τώρα ανησυχία στον κόσμο, σε περίπτωση μη λύσης", όπως ανέφερε. Αποκάλυψε ότι θέση της τουρκικής πλευράς είναι όπως μετακινηθεί ο μικρότερος αριθμός Τουρκοκυπρίων, σε σύγκριση με τον αριθμό του σχεδίου Ανάν, το οποίο προέβλεπε 45.000. Απέφυγε να δηλώσει κατά πόσον ο μικρότερος αριθμός σχετίζεται με τον περιορισμό της έκτασης του εδάφους που θα παραχωρηθεί.
Ο αρχισυντάκτης της "Κίπρις", Ρεσάτ Ακάρ, σημειώνει στο σημείο αυτό ότι ο Ταλάτ δεν πρόκειται να προβεί σε παραχωρήσεις μεγαλύτερες εκείνων που προέβλεπε το σχέδιο Ανάν.
Σημειώνει ακόμη ότι, ο κατοχικός ηγέτης, υποστηρίζει συνέχιση των εγγυήσεων, όπως διαλαμβάνεται στις Συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου. Ενώ οι κυριότερες διαφωνίες του με τον Πρόεδρο Χριστόφια εστιάζονται στα κεφάλαια εγγυήσεων, εκτελεστικής εξουσίας, εδαφικού και περιουσιακού.
Ο Ταλάτ δήλωσε, ακόμη, ότι η Τουρκία δεν θα ανοίξει τα λιμάνια της στα κυπριακά πλοία, σε περίπτωση που συνεχιστεί το αδιέξοδο. Αναφερόμενος στους λόγους της άρνησης της Τουρκίας, τους απέδωσε σε "εσωτερικές αντιδράσεις". Το άνοιγμα των λιμανιών, πρόσθεσε, μπορεί να γίνει ταυτόχρονα με το άνοιγμα του αεροδρομίου της Τύμπου στις διεθνείς πτήσεις και της λειτουργίας του λιμανιού της Αμμοχώστου. Παραπονέθηκε ότι ενώ το λιμάνι Αμμοχώστου λειτουργεί, κάποιες ναυτιλιακές εταιρείες απαιτούν ψηλά ναύλα, ή δεν δέχονται να μεταφέρουν φορτίο.
Επανέλαβε ότι η μη λύση δεν εξυπηρετεί τους Τουρκοκυπρίους, προειδοποίησε ότι χωρίς λύση δεν θα ανοίξουν πόρτες για τους Τουρκοκυπρίους, αλλά τόνισε ότι χάριν της λύσης δεν πρόκειται να αποδεχθεί τις όποιες "απαράδεκτες θέσεις" των Ελληνοκυπρίων.
Δήλωσε, ακόμη, ότι η τουρκοκυπριακή πλευρά δαπανά για την προβολή των θέσεών της 200.000 στερλίνες και επανέλαβε ότι δεν αποφάσισε ακόμη εάν θα είναι υποψήφιος στις "προεδρικές εκλογές" του 2010.

Μας κατηγορούν για ρατσισμό...
Ο ψευδοϋπουργός εξωτερικών των κατεχομένων, Χουσεΐν Οζγκουργκούν, κατηγόρησε την κυπριακή Κυβέρνηση για "ρατσιστικές ενέργειες" με σκοπό την "περαιτέρω απομόνωση" των Τουρκοκυπρίων.
Σαν τέτοιες ενέργειες ο ψευδοϋπουργός ανέφερε: Τον "εξαναγκασμό" από την Αρχή Λιμένων της εταιρείας "Holland American Lines" να αφαιρέσει την Αμμόχωστο από τους καταλόγους κρουαζιέρων, την παρεμπόδιση των ψευδοπανεπιστημίων να συμπεριληφθούν στη διαδικασία της Μπολόνια, τις προσφυγές στα διεθνή δικαστήρια από Ελληνοκυπρίους πρόσφυγες, οι οποίες, όπως παραδέχθηκε, "επέφεραν βαρύτατα πλήγματα στην οικονομία των Τουρκοκυπρίων" και στη "δυσφήμηση", από τους Ελληνοκυπρίους, του τουρισμού του ψευδοκράτους.
Ο Οζγκουργκούν ανέφερε ότι όλες αυτές οι ενέργειες γίνονται σε μια περίοδο που διεξάγονται διαπραγματεύσεις και απείλησε ότι "αν συνεχιστεί η ίδια στάση των Ελληνοκυπρίων, η διαδικασία των συνομιλιών θα αποτύχει και η τουρκοκυπριακή πλευρά δεν θα είναι υπεύθυνη για το αποτέλεσμα".


Πέμπτη 9 Ιουλίου 2009

Η ΘΗΛΕΙΑ ΤΟΥ ΝΙΜΙΤΣ ΣΦΙΓΓΕΙ ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΑ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.

ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ...

- Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΥΤΟΧΕΙΡΑΣ, είναι Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ που έχει αναδείξει τον ΕΝΔΟΤΙΣΜΟ σε ΕΠΙΣΗΜΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ…


- ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ… είναι ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ που ΑΠΟΣΙΩΠΟΥΝ από τον Ελληνικό λαό τις μεγάλες αλήθειες και ΔΕΝ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ στην πράξη την ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ…


- Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΙΤΙΑ, είναι Ο ΕΝΔΟΤΙΣΜΟΣ, Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ από την προώθησή τους, και Η ΕΝΟΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ από το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας του τόπου.

ΕΠΕΙΓΟΝ:

ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ την ύστατη στιγμή ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ η κυρία ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ η οποία είναι ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ της ΕΛΛΑΔΑΣ…

ΝΑ ΚΑΛΕΣΕΙ ΤΟΝ κ. ΝΙΜΙΤΣ και τον κ. ΜΙΛΟΣΟΣΚΙ και να πάνε για ΜΙΑ ΩΡΑ ΜΟΝΟ μια βόλτα στην ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ…ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ.

ΝΑ ΠΡΟΤΡΕΨΟΥΝ τον κ. ΜΙΛΟΣΟΣΚΙ να ανοίξει έναν διάλογο με το πρώτο ΠΕΝΤΑΧΡΟΝΟ ΠΑΙΔΙ που θα συναντήσουν στο δρόμο, ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΟΜΑΔΑΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΑΠΟ ΔΙΕΘΝΗ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΑ…

ΤΟΤΕ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ...
1. ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΓΛΩΣΣΑ ΜΙΛΑΝΕ ΟΙ ΣΚΟΠΙΑΝΟΙ.

2. ΑΠΟ ΠΟΥ ΚΡΑΤΑΕΙ Η ΣΚΟΥΦΙΑ ΤΟΥΣ και...
3. ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΦΕΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΟΩΘΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ, ΚΑΙ ΠΟΙΕΣ ΗΤΑΝ ΟΙ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ ΤΩΝ ΒΟΥΛΓΑΡΩΝ ΚΟΜΙΤΑΤΖΗΔΩΝ.

ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ???

ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ ΕΧΟΥΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ???

ΓΙΑ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΘΛΙΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΗ «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ» ΕΘΝΟΤΗΤΑ και τη «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ»

ΟΧΙ ΦΥΣΙΚΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ Ο κ. ΝΙΜΙΤΣ...
ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΞΕΔΟΝΤΙΑΣΤΕΙ Η ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ...
Πηγή

Μπράβο σας Γραικύλοι δήμαρχοι και δημοτικά συμβούλια!(και όχι μόνο)...

Άξιοι πολλών συγχαρητηρίων και του μισθού τους είναι οι «φιλέλληνες» άρχοντες και προύχοντες του τόπου μας!
Συγχαρητήρια σας κύριοι δήμαρχοι και δημοτικά συμβούλια που διατίθεται τα δημόσια κτίσματα και οργανισμούς σε επιβεβαιωμένους ανθελληνικούς κύκλους!
Σε συνονθύλευμα συνιστωσών που έχουν πάρει ξεκάθαρη θέση εναντίων των Ελλήνων, αυτών των ελλήνων που έχουν κατά ληστευθεί για να πληρώσουν αυτά τα δημοσιά κτήρια.

Υποβοηθάτε ανθελληνικά κινήματα εναντίων μας προσφέροντας δημόσια περιουσία (λες και ήταν του πατέρα σας) σε σκοτεινούς κύκλους που διοργανώνουν εξεγέρσεις των λαθρομεταναστών εναντίων μας, που κατευθύνουν όχλους Ισλαμιστών (με πρόσχημα σκισμένα ευχολόγια – μαϊμού κοράνι) εναντίων των Ελλήνων κατοίκων με συνθήματα όπως «Θάνατος στους Χριστιανούς» και προκαλώντας ανυπολόγιστες καταστροφές στις περιουσίες τους και πολλά χειρότερα.....»»»»

(βίντεο εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=esKjDDlkgIY)

Μήπως πρέπει να ξηλώσουμε και τους σταυρούς από τους τάφους των προγόνων μας(όπως έχουν κατ επανάληψη ζητήσει) ή ακόμα καλύτερα να τους πετάξουμε σε καμία χωματερή για μην ενοχλούνται οι λαθραίοι εισβολείς όταν τους βλέπουν???

Αν δικαιούνται αυτοί οι εξωκοινοβουλευτικοί ορκισμένοι εχθροί της πατρίδος και του Έθνους μας να χρησιμοποιούν τα δημοσιά κτήρια σαν ορμητήρια ανθελληνικών σχεδιασμών, θα θέλαμε να δούμε και την ίδια ευαισθησία όταν ζητηθούν οι αίθουσες να στεγάσουν κάποιο εθνικό κίνημα, παράταξη, κόμμα η πραγματικό Ελληνικό Λαϊκό Σύνδεσμο (που πήραν και παραπάνω ψήφους στις εκλογές από αυτές τις Ανθελληνικές συμμορίες) για να κάνουν συζητήσεις-εκδηλώσεις προωθώντας την εξύψωση του Ελληνικού πνεύματος και δημιουργίας, όχι για να οργανώνουν καταστροφές και επιθέσεις θρησκευτικού και φυλετικού μίσους!

Για ακόμα μια φορά επιβεβαιώνεται ότι ο μεγαλύτερο ο εχθρός είναι ο ντόπιος ο εχθρός!

Υ.Γ.: ακόμα να απαντήσουν όλοι αυτοί οι «κατατρεγμένοι και αδικημένοι» ή να παρουσιάσουν τιμολόγια, αποδείξεις και τους χορηγούς τους για το που βρήκαν τέτοιο πακτωλό χρημάτων από τις εκλογές μέχρι και σήμερα που συνεχίζουν να ξοδεύουν για διάφορους «σκοπούς».

ΠΗΓΗ: "PATRIA MEDIA"

Φως στο ναυάγιο του Έλγιν

ΟΥΤΕ ΙΧΝΟΣ ΑΠΟ ΓΛΥΠΤΑ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΗΣ


Μια επίκαιρη υποβρύχια αρχαιολογική έρευνα στο πλοίο του Έλγιν, τον «Μέντορα», που βυθίστηκε πριν από 207 χρόνια στα Κύθηρα με 17 κιβώτια γεμάτα γλυπτά της Ακρόπολης, ανέσυρε από τον βυθό πιατικά, γυαλικά και βόλια
Μάρμαρα ή θραύσματα μαρμάρων του Παρθενώνα δεν βρέθηκαν στη μεγάλη επιχείρηση «κατόπτευσης» του ναυαγίου του «Μέντορος», του πλοίου που βυθίστηκε κοντά στον Αβλέμονα Κυθήρων με αρκετά από τα γλυπτά που είχε αφαιρέσει βίαια και παράνομα από την Ακρόπολη ο λόρδος Έλγιν το 1802.

Οι Καλύμνιοι σφουγγαράδες που προσέλαβε αμέσως μετά τη βύθιση του «Μέντορος», σε μια πρωτοφανή σωστική προσπάθεια που κράτησε δυόμισι χρόνια, ανέσυραν όλη την πολύτιμη λεία που κατέληξε σε μια υγρή και ακατάλληλη αποθήκη στην έπαυλή του και, τελικά, πουλήθηκε στο Βρετανικό Μουσείο.

Σήμερα, το βυθισμένο σκάφος- ένα μπρίκι δικάταρτο με μήκος 20 μ. που βρίσκεται σε βάθος 22-24 μέτρων σε μια κόγχη του Αβλέμονα Κυθήρων- είναι σχεδόν τελείως σκεπασμένο από την άμμο.

«Αν πήγαινα σήμερα για πρώτη φορά δύσκολα θα αναγνώριζα τον χώρο» λέει στα «ΝΕΑ» ο αρχαιολόγος-δύτης Δημήτρης Κουρκουμέλης, ο οποίος τέθηκε στα τέλη Μαΐου επικεφαλής της διερευνητικής έρευνας που οργάνωσε η Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων στο ναυάγιο, με αφορμή και τα εγκαίνια του Νέου Μουσείου Ακρόπολης. Για να διαπιστώσει την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο χώρος- κηρυγμένος ως προστατευόμενος από το 2005-, να φωτογραφήσει, να βιντεοσκοπήσει το ναυάγιο και να περισυλλέξει τυχόν θραύσματα μαρμάρων που διέφυγαν την προσοχή των παλαιότερων ερευνητών.

Εκείνο που βρέθηκε, και ίσως σχετίζεται με τη συλλεκτική μανία του Έλγιν, είναι ένας σχιστόλιθος όπου είναι αποτυπωμένο το απολίθωμα ενός ψαριού. Εν τούτοις, η έρευνα στο ναυάγιο δεν περιορίζεται στον βυθό και στην πιθανότητα να κρύβονται κάποια μαρμάρινα θραύσματα της ζωφόρου του Παρθενώνα μέσα στην άμμο. Είναι ένα συναρπαστικό ανοιχτό κεφάλαιο, το οποίο μπορεί να συνδέεται με κάποιες αρχαιότητες με προέλευση από τα Κύθηρα που βρίσκονται τώρα στο Βρετανικό Μουσείο.

Επιπλέον, σώζονται τα ημερολόγια του πλοίου, οι φορτωτικές, λογαριασμοί και αποδείξεις για τα έξοδα και τον τρόπο της ανέλκυσης, που συνιστούν ένα συναρπαστικό χρονικό της υποβρύχιας περιπέτειας των Μαρμάρων του Παρθενώνα.

Οι Καλύμνιοι βουτηχτές κατέβαιναν γυμνοί, χωρίς κανέναν εξοπλισμό, σε βάθος 12-13 οργιές (22-24 μ.) κρατώντας την ανάσα τους. Για να φτάσουν στο αμπάρι και να δέσουν τις κάσες με σχοινιά χρειάστηκε να σπάσουν το κατάστρωμα του πλοίου. Μέχρι τώρα έχουν πραγματοποιηθεί έρευνες από τον Ζαν Ζακ Κουστό, το Ινστιτούτο Εναλίων Αρχαιοτήτων και την Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων στο ναυάγιο. Μάρμαρα δεν έχουν βρεθεί, παρ΄ ότι υπάρχει κάποιο μυστήριο σχετικά με το δέκατο έβδομο κιβώτιο.

Ο αρχαιολόγος Δημήτρης Κουρκουμέλης θεωρεί σημαντικό «να γίνει τελικώς μια συστηματική έρευνα, όχι τόσο πλέον με την ελπίδα να βρεθούν γλυπτά, αλλά επειδή αυτό το πλοίο έχει συνδεθεί έντονα με μια σημαντική και οδυνηρή στιγμή της πολιτιστικής ιστορίας μας».

Τι κι αν ναυάγησε ο «Μέντωρ».
Ο λόδος Έλγιν φόρτωσε άλλα, περισσότερα, γλυπτά από την Ακρόπολη τον Φεβρουάριο του 1803 και τα έστειλε με το πλοίο «Βraakel» στη Βρετανία

Το σταματημένο ρολόι

Το 1980 οργανώθηκε η πρώτη υποβρύχια ανασκαφή στην περιοχή του ναυαγίου, που αποκάλυψε τμήματα από το σκαρί του «Μέντορος». Τότε εντοπίστηκαν και τα πρώτα υπολείμματα από σκεύη και αντικείμενα του πληρώματος. Ανάμεσά τους ήρθε στο φως και ένα ρολόι, σταματημένο στη 01.10 ή 02.05- πρέπει να είναι και η ώρα της βύθισης του πλοίου, αφού ο γραμματικός του λόρδου Έλγιν αναφέρει στο ημερολόγιό του ότι το πλοίο άρχισε να βυθίζεται τις πρώτες πρωινές ώρες.


Το χρονικό

16 Σεπτεμβρίου 1802, πρωί. Ο «Μέντωρ» αποπλέει από τον Πειραιά με Μαλτέζο καπετάνιο και δωδεκαμελές πλήρωμα, με προορισμό τη Μάλτα. 16 Σεπτεμβρίου, στις 18.00, πνέει στο Ταίναρο δυνατός άνεμος που παρασύρει το μπρίκι 40 μίλια νοτιότερα. 17 Σεπτεμβρίου, στις 14.00, το πλοίο φθάνει στον Αβλέμονα Κυθήρων, ρίχνει δύο άγκυρες, που δεν κράτησαν, αλλά «ξέσουραν». Κόβει τα σχοινιά και προσπαθεί να σαλπάρει, αλλά χτυπά στα βράχια. Γέρνει και βυθίζεται σε λίγες ώρες, χωρίς θύματα. Το φορτίο ήταν γλυπτά από τη ζωφόρο του Παρθενώνα, τον Ναό της Απτέρου Νίκης, τμήματα αγαλμάτων- τρία μαρμάρινα μπούστα, ένας μαρμάρινος θρόνος, σφόνδυλοι κιόνων από τις «ανασκαφές» του συνεργάτη του Έλγιν Τζ. Μπατίστα Λουζιέρι στην Ακρόπολη. 1805. Οι Καλύμνιοι σφουγγαράδες που προσέλαβε ο Έλγιν κατάφεραν να ανελκύσουν όλα τα γλυπτά του Παρθενώνα.
Τα Νέα

Διαψεύδονται πλήρως οι εκτιμήσεις ΑΚΕΛ-ΔΗΣΥ

ΤΟΥ ΚΩΣΤΑΚΗ ΑΝΤΩΝΙΟΥ

Όταν άρχισαν οι απευθείας συνομιλίες και έγιναν γνωστές οι πρώτες αδιάλλακτες προτάσεις του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, οι ηγεσίες του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ, προκειμένου να καθησυχάσουν τον κόσμο, αλλά και να δικαιολογήσουν την άκριτη απόφασή τους να στηρίξουν τον Πρόεδρο Χριστόφια να εισέλθει σε ένα χωρίς κοινό αντικείμενο και κοινή βάση διάλογο, πουλούσαν παραμύθια στον κόσμο. «Είναι νωρίς ακόμα να κρίνουμε», έλεγαν. «Είναι φυσικό η τουρκική πλευρά να ξεκινά τις διαπραγματεύσεις βάζοντας ψηλά τον πήχυ, προκειμένου να αποκτήσει διαπραγματευτικό έρεισμα και αργότερα να μετακινηθεί σε πιο διαλλακτικές συμπεριφορές».
Μας έλεγαν, ακόμη, ότι δεν πρέπει να λαμβάνεται υπόψη τι δηλώνουν δημόσια οι Τούρκοι, αλλά τι καταθέτουν στο τραπέζι των συνομιλιών.

Εμείς είπαμε, τότε, στις δύο ηγεσίες ότι κάνουν λανθασμένες εκτιμήσεις και αγνοούν πλήρως τη διαπραγματευτική στρατηγική των Τούρκων. Τους είπαμε ότι η ιστορία αποδεικνύει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό που δηλώνουν οι Τούρκοι το εννοούν και το πράττουν. Και τους υποδείξαμε, ακόμη, ότι ποτέ και σε καμιά διαπραγμάτευση η τουρκική πλευρά δεν υποχώρησε στο τέλος από τις ακραίες θέσεις που κατέθεσε στην αρχή. Αντίθετα. Κάνει δέκα βήματα μπροστά, φθάνει στις πιο ακραίες απαιτήσεις, και στο τέλος κάνει, δήθεν, ένα βήμα πίσω, για να δείξει «καλή θέληση», αλλά ουσιαστικά προελαύνει εννιά βήματα πιο μπροστά από τις θέσεις που βρισκόταν προηγουμένως.

Δεν γνωρίζουμε εάν, σήμερα, οι ηγεσίες των δύο κομμάτων εξακολουθούν να έχουν τις ίδιες ψευδαισθήσεις. Εάν, δηλαδή, πιστεύουν ότι οι Τούρκοι θα υποχωρήσουν και πως όσα λένε ο Ταλάτ, το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας, ο Ερντογάν, ο Έρογλου, ή καταθέτουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων είναι λόγια του αέρα.

Οι ελπίδες όμως, ή μάλλον οι ψευδαισθήσεις του Δημοκρατικού Συναγερμού και του ΑΚΕΛ, ότι οι Τούρκοι ξεκίνησαν με τον πήχυ ψηλά, για να τον κατεβάσουν υστερότερα, ήδη διαψεύδονται παταγωδώς. Ο Ταλάτ, στη συνέντευξή του στη «Σημερινή», τους κατακεραύνωσε: Θέλει λύση δύο κρατών, παρθενογένεση, πολιτική και αριθμητική ισότητα, τουρκικές εγγυήσεις και επεμβατικά δικαιώματα, δεν επιστρέφει έδαφος και περιουσίες, και απαιτεί πενταμερή. Την ίδια στιγμή, το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας επανέλαβε, μόλις προχθές, τα ίδια. Όσον αφορά τη σύνδεση Κυπριακού και ενταξιακής πορείας της Τουρκίας, ο Εγκεμέν Μπαγίς μάς τόνισε ότι το Κυπριακό δεν είναι στην ενταξιακή ατζέντα της Τουρκίας.

Αλλά τέλος στις ψευδαισθήσεις των δύο ηγεσιών έδωσε και ο Υπουργός Εξωτερικών Μάρκος Κυπριανού. Μόλις πρόσφατα δήλωσε ότι η τουρκοκυπριακή πλευρά σκληραίνει τις θέσεις της.

Συμπέρασμα:

Οι ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων είτε περιπαίζουν το λαό, είτε δεν έχουν ορθή κρίση και στερούνται διορατικότητας. Είτε το ένα συμβαίνει, είτε το άλλο, αυτό αποτελεί δυστύχημα για την εθνική υπόθεση.

Σημερινή

Τετάρτη 8 Ιουλίου 2009

Απαξίωση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδος

Δυσφορία για την ματαίωση του ΚΥΣΕΑ στο ΥΠΕΘΑ και τον αποκλεισμό των Αρχηγών


Δυσφορία από πλευράς στρατιωτικής ηγεσίας για την ματαίωση του ΚΥΣΕΑ που επρόκειτο να γίνει στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Μία συνεδρίαση που θα είχε ιδιαίτερη σημασία, αφού θα συμμετείχαν και οι Αρχηγοί των Επιτελείων, οι οποίοι τελικά αποκλείστηκαν. Η δυσφορία βρίσκεται σε όλα τα επίπεδα των ένστολων και αγγίζει ακόμα και τον Α/ΓΕΕΘΑ, στρατηγό Δημήτριο Γράψα, τον οποίο πολλοί αξιωματικοί τον εγκαλούν ότι ανέχεται την απαξίωση των Ενόπλων Δυνάμεων αδιαμαρτύρητα. Χθες στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας ετοίμαζαν την αίθουσα που θα γινόταν η συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ, όταν αργά το βράδυ ήρθε "άκυρο" για να μην υπάρξει...πολεμικό κλίμα!. Μάλιστα κάποια στιγμή κυριάρχησε η σκέψη να μην γίνει ΚΥΣΕΑ, αλλά τελικά αποφασίστηκε να γίνει στο Μέγαρο Μαξίμου.

Και όμως υπήρχαν σημαντικοί πρακτικοί λόγοι όχι τόσο για να γίνει το ΚΥΣΕΑ στο υπουργείο, όσο για να γίνει με την ενεργό συμμετοχή των Αρχηγών των Επιτελείων. Είχαν ετοιμαστεί να παρουσιαστούν από τους Αρχηγούς, ιδιαίτερα σημαντικά στοιχεία για την ποιοτική και ποσοτική αύξηση της τουρκικής απειλής, τα οποία στοιχεία έμειναν στους φακέλους.

Πληροφορίες που δεν κατέστη δυνατόν να επιβεβαιωθούν, υποστηρίζουν ότι η ματαίωση της συνεδρίασης έγινε μετά από απαίτηση του υπουργείου Εξωτερικών.

Σε ότι αφορά τον Α/ΓΕΕΘΑ, στρατηγό Δ.Γράψα, οι συνάδελφοί του τον κατηγορούν ότι "Δεν παρουσιάζει την πραγματική εικόνα ελλείψεων και διαθεσιμοτήτων" και γενικότερα "Εξωραϊζει την κατάσταση", ενώ συναίνεσε στην μείωση της θητείας, ενώ όλα τα στοιχεία που υπάρχουν συνηγορούν για το αντίθετο.

Το παρασκήνιο σε ότι αφορά την ματαίωση του ΚΥΣΕΑ έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον αφού τέθηκαν λόγοι "κίνησης κλιμάκωσης και στρατιωτικοποίησης" του ΚΥΣΕΑ υποτίθεται "χωρίς να υπάρχει λόγος" και μάλιστα ακούστηκε και η φράση "Ο Σημίτης δεν έκανε το ΚΥΣΕΑ στο υπουργείο στην κρίση των Ιμίων θα κάνουμε εμείς τώρα χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος;"

DefenceNet

Το ΚΥΣΕΑ υπέγραψε για τα 223 M109A3GEA2



Με πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα ταχύτητα υπεγράφη η απόφαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ) για την προμήθεια μέσω διακρατικής συμφωνίας από τη Γερμανία 229 αυτοκινούμενων οβιδοβόλων M109A3GEA2. Με αυτό τον τρόπο φαίνεται ότι έληξαν με τον καλύτερο τρόπο τα προβλήματα του συγκεκριμένου προγράμματος το οποίο «ταλαιπωρείται» εδώ και αρκετούς μήνες στα συρτάρια της γραφειοκρατίας της ΓΔΑΕΕ. Αξίζει να επισημανθεί ότι για να καταστεί δυνατή η δια περιφοράς υπογραφή της απόφασης του ΚΥΣΕΑ το ΓΕΣ υπερέβαλε τον εαυτό του καθώς δε θα ήθελε να επαναληφθεί το πολύ πρόσφατο προηγούμενο της απώλειας κρίσιμου υλικού λόγω καθυστερήσεων της ελληνικής πλευράς.

Φυσικά αναφερόμαστε στην απώλεια των 13 Leopard 2A4 τα οποία τελικά απέκτησε η Τσεχία και των 30 Leopard 1A5 τα οποία απέκτησε η Βραζιλία με βάση επιβεβαιωμένες πληροφορίες από τη Βόννη.

Το defencenet.gr αποκαλύπτει σήμερα, ότι παραλίγο την ίδια τύχη να είχαν και τα M109A3GEA2 (εκ των οποίων 169 είναι σε πλήρη λειτουργική κατάσταση και 54 θα αποκτηθούν ως πηγή ανταλλακτικών).

Μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο «αντίπαλος» της χώρας μας δεν ήταν κάποια άλλη χώρα αλλά το... «οξυγόνο»!

Όπως είχε επανειλημμένα ειδοποιήσει η γερμανική κυβέρνηση, εάν μέχρι την πρώτη εβδομάδα του Ιουλίου δεν υπήρχε σαφής εκδήλωση της πρόθεσης της ελληνικής πλευράς για να προχωρήσει στην προμήθεια των οβιδοβόλων, τα πρώτα 15 από αυτά επρόκειτο να «κοπούν», δηλαδή να καταστραφούν!

Ο λόγος της βιασύνης της γερμανικής πλευράς έχει να κάνει με την απέλπιδη προσπάθεια μείωσης του λειτουργικού κόστους των γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Το υπουργείο Οικονομικών το οποίο διαχειριζόταν και τις τύχες του συγκεκριμένου υλικού, είχε θέσει ως απώτατο όριο (μετά από πολλές παρατάσεις) τις αρχές Ιουλίου, ώστε να αρχίσει την καταστροφή των οβιδοβόλων και την διακοπή της λειτουργίας πέντε εγκαταστάσεων της BWB όπου αυτά φυλάσσονται.

Αυτός ήταν και ο λόγος που το ΓΕΣ πιέζοντας υπερβολικά προς κάθε κατεύθυνση, εντός βέβαια του πλαισίου των αρμοδιοτήτων του, επέτυχε τελικά την έγκαιρη υπογραφή της απόφασης του ΚΥΣΕΑ.

Το επόμενο στοίχημα για το ΓΕΣ είναι η προμήθεια 14 τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης Μηχανικού, Leopard 1 Pioneer Panzer ΙΙ DACHS από τα αποθέματα του γερμανικού Στρατού, έναντι ποσού πέντε εκατομμυρίων ευρώ, συμπεριλαμβανομένων ανταλλακτικών και υλικών υποστήριξης.

Η συγκεκριμένη προμήθεια χρονολογείται, ούτε λίγο ούτε πολύ, επτά χρόνια τώρα, και ενώ τα οχήματα έχουν πολλάκις επιθεωρηθεί από επιτροπές του ελληνικού Στρατού, εν τούτοις, μέχρι σήμερα, δεν έχει καταστεί δυνατό να αρχίσει η ουσιαστική διαδικασία προμήθειάς τους.

Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει τόσο το ΓΕΣ όσο και ιδιαίτερα οι αρμόδιες υπηρεσίας του υπουργείου Εθνικής Άμυνας (ΓΔΑΕΕ) να κινηθούν αποφασιστικά και να «σκουπίσουν» ότι υλικά ενδιαφέροντος έχουν μείνει στα αποθέματα του γερμανικού Στρατού, καθώς η προμήθειά τους σε εξαιρετικά συμφέρουσες τιμές, αποτελεί βέλτιστη δυνατή επιλογή για τους χαλεπούς οικονομικά καιρούς που ζούμε και τις ενδεχομένως δυσκολότερες ημέρες που έρχονται.

Το γεγονός ότι η χώρα που την τελευταία δεκαετία δαπάνησε περισσότερο από δύο δισεκατομμύρια ευρώ για την αγορά αρμάτων μάχης από τη Γερμανία, «έμεινε» από άρματα μάχης (τα υπόλοιπα που χρειαζόταν) λόγω εξάντλησης των αποθεμάτων της χώρας-πωλητή (τα οποία θα έπρεπε να είχε εξασφαλίσει είτε δωρεάν είτε έναντι συμβολικού τιμήματος στο πλαίσιο του χρυσοφόρου συμβολαίου...), δεν αποτελεί τιμή ούτε για την πολιτική ούτε για τη στρατιωτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας.

DefenceNet

Τα επτά βήματα της Αειφορίας

Του Χρύσανθου Λαζαρίδη, αντιπροέδρου του ΔΣ/Δ21

Οι ευρωεκλογές πέρασαν, οι «Οικολόγοι πράσινοι» δεν πήγαν και τόσο καλά και η συζήτηση περί οικολογίας σταμάτησε στην Ελλάδα.
Ίσως γιατί δεν άρχισε ποτέ…
Και έτσι, λίγο πριν από τις επόμενες εκλογές, θα ανακοινωθεί η δημιουργία ενός… υπουργείου Περιβάλλοντος, το οποίο, βέβαια, δεν θα κάνει τίποτε απ’ όλα εκείνα που πρέπει να γίνουν. Γιατί δεν είναι υπόθεση ενός «νέου υπουργείου», αλλά μιας συνολικής νέας κατεύθυνσης - που δεν υπάρχει.
Χρειάζεται αλλαγή συνολικού υποδείγματος – όχι, απλώς, να βάλουμε «λίγο παραπάνω περιβάλλον» στη ζωή μας.
Αυτό το νέο υπόδειγμα ονομάζεται «Αειφορία» ή «βιώσιμη ανάπτυξη» ή «διατηρήσιμη ανάπτυξη» και αντιμετωπίζει το περιβάλλον ως πλουτοπαραγωγικό πόρο (resource), όχι ως «περιορισμό» (constraint) της αναπτυξιακής διαδικασίας.
Η Αειφορία συνδέει το αίτημα για τη διατήρηση του περιβάλλοντος με την ανταγωνιστικότητα. Γιατί ό,τι δεν είναι ανταγωνιστικό, δεν είναι διατηρήσιμο. Κι ότι δεν είναι διατηρήσιμο, δεν σώζει το περιβάλλον - το υπονομεύει και το απαξιώνει.
Κι αυτό σημαίνει επτά πράγματα:

Πληθυσμός και Πρωτογενής παραγωγή

* Πρώτον, αποκέντρωση, δηλαδή ανακούφιση των αστικών κέντρων και αναγέννηση της υπαίθρου που είναι εγκαταλελειμμένη. Όσο ο πληθυσμός φεύγει από την περιφέρεια και συγκεντρώνεται στα αστικά κέντρα, τόσο το περιβάλλον θα υποβαθμίζεται: Στα αστικά κέντρα διότι οι άνθρωποι στοιβάζονται πέρα από τα όρια του αδιαχώρητου και στην περιφέρεια διότι εγκαταλείπονται τα πάντα.
Αν δεν αντιστραφεί η συγκέντρωση των πληθυσμών σε τσιμεντόκτιστα κλουβιά, το φυσικό περιβάλλον θα συνεχίσει να καταστρέφεται παντού – και στις πόλεις και στην ύπαιθρο.
* Δεύτερον ανάταξη της Πρωτογενούς παραγωγής (Γεωργίας-κτηνοτροφίας-αλιείας- δασοκομίας- ορυχείων). Αν οι κλάδοι που αποτελούν τις βασικές οικονομικές δραστηριότητες της περιφέρειας δεν ανασυγκροτηθούν σε σύγχρονη ανταγωνιστική βάση, δεν πρόκειται οι πληθυσμοί να μετακινηθούν από τα μεγάλα αστικά κέντρα (όπου σήμερα ασφυκτιούν), στην περιφέρεια (που σήμερα ερημώνει).
Μέχρι τώρα όλοι σχεδόν οι τομείς των πρωτογενούς παραγωγής θεωρούνται αντί-οικολογικοί. Έχουμε Γεωργία που λεηλατεί τα υδάτινα αποθέματα, έχουμε Κτηνοτροφία που επεκτείνει συνεχώς τους βοσκοτόπους σε βάρος των δασικών εκτάσεων (πολλές φορές δια της μεθόδου των εμπρησμών), έχουμε Αλιεία που «ξυρίζει» το γόνο από το βυθό, δεν έχουμε καθόλου Δασοκομία, ενώ τα ορυχεία κλείσανε παντού…
Αυτή η εκφυλιστική διαδικασία, που τείνει πλέον να εκμηδενίσει την πρωτογενή παραγωγή στην Ελλάδα, οφείλεται στο ότι δεν έγιναν μεταρρυθμίσεις στη διάρθρωση των εκμεταλλεύσεων, ώστε να αποκατασταθούν οικονομίες κλίμακας στις καλλιέργειες, ευελιξία στη λήψη των αποφάσεων, (κάθετη) συμπληρωματικότητα μεταξύ παραγωγικών δραστηριοτήτων και (οριζόντιες) συνέργειες μεταξύ των διαφορετικών κλάδων.
Ο κατακερματισμός των παραγωγικών μονάδων οδηγεί άλλοτε στην υπέρ-εντατική εκμετάλλευση (που λεηλατεί φυσικούς πόρους - κυρίως υδάτινα αποθέματα και την πανίδα του βυθού), άλλοτε υπέρ-εκτατική εκμετάλλευση (που οδηγεί επίσης σε λεηλασία των φυσικών πόρων - κυρίως την καταστροφή των δασών για την δημιουργία βοσκοτόπων), άλλοτε στην εγκατάλειψη παραγωγικών κλάδων (κυρίως της δασοκομίας και των ορυχείων), άλλοτε στην απώλεια πόρων (τα κατάλοιπα μιας παραγωγικής διαδικασίας, θα μπορούσαν να είναι πολύτιμες «πρώτες ύλες» για μια άλλη παραγωγική διαδικασία - αλλά σήμερα πετιούνται), άλλοτε στην αδυναμία συνεργειών (παραγωγικές δραστηριότητες που η μία ενισχύει την άλλη, αυξάνοντας τη συνολική απόδοση των φυσικών πόρων, όπως οπωροφόρα δένδρα και μελίσσια, ή ελαιώνες με φυτεμένες ζωοτροφές στο έδαφος κλπ.).
Τέλος οι κατακερματισμένες καλλιέργειες δίνουν μεγάλη δύναμη στους μεσάζοντες απέναντι στους μεμονωμένους παραγωγούς και δημιουργούν τεράστιες αποστάσεις ανάμεσα στις τιμές των προϊόντων «στο χωράφι» (που παραμένουν πολύ χαμηλές) και στις τιμές των ίδιων προϊόντων «στο ράφι» (που καταλήγουν ιδιαίτερα υψηλές). Κι έτσι συντρίβονται και οι παραγωγοί και οι καταναλωτές.
Η συνέπεια αυτών των διαρθρωτικών προβλημάτων είναι να εγκαταλείπουν όλο και περισσότεροι την πρωτογενή παραγωγή. Κι αυτοί που παραμένουν να χρησιμοποιούν όλο και πιο ληστρικούς τρόπους εκμετάλλευσης της φύσης, με αποτέλεσμα σταδιακά να καταστρέφεται το περιβάλλον και να υποβαθμίζεται η ποιότητα των προϊόντων.

Μεταποίηση, Τεχνολογία, Ενέργεια

* Τρίτον, να ανασυγκροτηθεί η Δευτερογενής παραγωγή-Μεταποίηση: Στην Ελλάδα δεν είναι μόνο που μειώθηκε και υποβαθμίστηκε η πρωτογενής παραγωγή. «Πετύχαμε» επίσης και την αποβιομηχάνισή μας!
Σε άλλες χώρες, στο παρελθόν, η συρρίκνωση του αγροτικού τομέα είχε δύο αποτελέσματα: την αύξηση των παραγωγικότητας της πρωτογενούς παραγωγής και την αύξηση της δευτερογενούς παραγωγής-μεταποίησης, όπου βρήκε απασχόληση το ανθρώπινο δυναμικό που έφευγε από την ύπαιθρο και μετακόμιζε στις πόλεις. Και οι εργάτες γης έγιναν βιομηχανικοί εργάτες…
Εμείς στην Ελλάδα καταφέραμε, τα τελευταία τριάντα χρόνια, την ίδια ώρα που διώχναμε κόσμο από το χωράφι, τη στάνη και το ψαροκάικο, να εξαφανίσουμε αι το εργοστάσιο!
Η ανάταξη των Γεωργίας έχει νόημα μόνον αν συνοδευτεί από την ανασυγκρότηση της Μεταποίησης. Η ανταγωνιστική Γεωργία-Κτηνοτροφία θα βρίσκει ζήτηση για τα προϊόντα της από μια ανταγωνιστική Μεταποίηση, που θα μπορεί να πουλάει τα δικά της προϊόντα στο εσωτερικό και το εξωτερικό.
Κι έτσι θα δημιουργηθεί μεγάλη ποικιλία θέσεων εργασίας στην περιφέρεια, πέρα από τις αγροτικές ασχολίες. Μια αναγεννημένη και ανταγωνιστική πρωτογενής παραγωγής και μια ανασυγκροτημένη κι ανταγωνιστική μεταποίηση θα δώσουν ζωή, διέξοδο, προκοπή και ελπίδα σε πληθυσμούς της περιφέρειας, που θα αρχίσουν να πολλαπλασιάζονται λύνοντας και το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας.
Γιατί σε μεγάλο βαθμό ο δημογραφικός μαρασμός προκύπτει λόγω έλλειψης διεξόδου και προοπτικής για πληθυσμούς που κάνουν όλο και λιγότερα παιδιά, γιατί δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν στοιχειωδώς το μέλλον τους. Αν αυτό αντιστραφεί, θα αλλάξουν και οι δημογραφικές τάσεις…
Σήμερα στην Αθήνα δεν μπορεί να ζήσει κανείς - κι εκτός Αθηνών δεν θέλει να ζήσει κανείς! Οπότε ο πληθυσμός μειώνεται συνεχώς.
Αν ξαναγεννηθεί η περιφέρεια από μια πλειάδα παραγωγικών κλάδων πρωτογενών και δευτερογενών – και πάντα ανταγωνιστικών – δεν θα έχουμε μόνο μετακίνηση πληθυσμών. Θα έχουμε και επιτάχυνση των δημογραφικών ρυθμών τους.
* Τέταρτον, η μείωση του ενεργειακού κόστους. Εδώ είναι απαραίτητη η πλήρης αξιοποίηση των υφιστάμενων υδρογονανθράκων – κυρίως του λιγνίτη και του λιθάνθρακα – με πρόνοιες για την πλήρη παγίδευση του διοξειδίου του άνθρακα. Δεν είναι «οικολογικό» να απορρίπτουμε φτηνές πηγές ενέργειας, εξ αιτίας της περιβαλλοντικής τους επιβάρυνσης. Αληθινά οικολογικό είναι να εξουδετερώσουμε την περιβαλλοντική επιβάρυνση που προκαλούν οι φθηνές πηγές.
Ο λιθάνθρακας είναι πάμφθηνος και άφθονος. Ακόμα κι αν χρησιμοποιήσουμε την πιο προηγμένη τεχνολογία για να παγιδεύσουμε το διοξείδιο του άνθρακα, και πάλι παραμένει ιδιαίτερα φθηνός. Συνεπώς, η Αειφορία επιβάλει να χρησιμοποιήσουμε πλήρως τον λιθάνθρακα, όχι να τον εγκαταλείψουμε.
Ακόμα, η στροφή προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας πρέπει να γίνει με τέτοιους συνδυασμούς μεταξύ τους, που διατηρούν το κόστος χαμηλό.
Η ανασυγκρότηση της μεταποίησης σημαίνει μεγάλη ζήτηση ενεργείας. Για να καλύψουμε αυτή τη ζήτηση πρέπει να χρησιμοποιήσουμε – μεταξύ άλλων και - ανανεώσιμες πηγές. Αλλά για να διατηρήσουμε ανταγωνιστική τη Μεταποίηση, πρέπει η τιμή της ενέργειας να παραμείνει χαμηλή. Κι αυτό επιβάλει συνδυασμούς τεχνολογιών που ελαχιστοποιούν το κόστος τους.
Για παράδειγμα, οι Σαουδάραβες χρησιμοποιούν ηλιακούς αφαλατωτές διπλής απόσταξης για να παράγουν πόσιμο νερό: Το «μυστικό» είναι ότι καθώς βράζει μέσα στον πρώτο αντιδραστήρα το θαλασσινό νερό, οι υδρατμοί θερμαίνουν ένα δεύτερο αντιδραστήρα πριν μπουν στη διαδικασία ψύχρανσης. Κι αυτό κατεβάζει το κόστος τόσο, ώστε να συμφέρει ο ηλιακός αφαλατωτής ακόμα και στους Σαουδάραβες που έχουν πάμφθηνο πετρέλαιο!
Το μυστικό στις ανανεώσιμες πηγές είναι η συνδυαστική τους χρήση για τη δραστική μείωση του κόστους τους.

Χρέος και Σκουπίδια

* Πέμπτον, ένα άλλο στοιχείο του κόστους είναι οι σχετικά υψηλοί φόροι και οι εργοδοτικές εισφορές, που επηρεάζουν αρνητικά τις νέες επενδύσεις. Ουδείς επενδύει σε μια χώρα υπερχρεωμένη και με ασφαλιστικό σύστημα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Κι αυτό γιατί προεξοφλούν νέα μεγαλύτερη φορολογική επιβάρυνση και νέο υψηλότερο εργοδοτικό κόστος στο μέλλον. Πράγμα που θα επιδεινώνει συνεχώς την ανταγωνιστικότητα της παραγωγής τους.
Για να εξαλειφθεί αυτό το αντικίνητρο είναι απαραίτητο να χρησιμοποιηθεί η αναξιοποίητη περιουσία του Δημοσίου, ώστε να εξαλειφθεί ένα μεγάλο μέρος του δημοσίου χρέους και να διογκωθούν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων.
Αρκεί να αξιοποιηθεί το 10% της ακίνητης δημόσιας περιουσίας, για να πέσουν οι ετήσιες δανειακές δόσεις του κράτους στο μισό και να υπερδιπλασιαστούν σε μια πενταετία τα αποθεματικά των ταμείων. Αυτό είναι ένα απαραίτητο βήμα που θα απελευθερώσει ανταγωνιστικότητα και θα ενθαρρύνει επενδύσεις, δηλαδή θα φέρει πιο κοντά ένα νέο μοντέλο Αειφορίας.
Δεν μπορεί να δημιουργηθεί δυναμική βιώσιμης ανάπτυξης, όταν παλαιά χρέη οδηγούν σε νέα ελλείμματα, κι αυτά σε μεγαλύτερο χρέος σήμερα και μεγαλύτερα ελλείμματα αύριο. Αυτός ο φαύλος κύκλος πρέπει να σπάσει άμεσα…
* Έκτον, η Αειφορία απαιτεί επίσης την αξιοποίηση κάθε «παραπροϊόντος» της αναπτυξιακής διαδικασίας, μέχρι και τα σκουπίδια. Διότι αν δεν είμαστε σε θέση να προχωρήσουμε σε θερμική επεξεργασία των αστικών απορριμμάτων για να ανακτήσουμε ενέργεια και πρώτες ύλες, τότε δεν έχει νόημα να μιλάμε ούτε για ανταγωνιστικότητα, ούτε για περιβάλλον. Η θερμική επεξεργασία των σκουπιδιών - και η μετατροπή τους από τεράστιο «πονοκέφαλο» σε πλουτοπαραγωγική πηγή - είναι θεμελιώδης προϋπόθεση Αειφορίας.
* Έβδομον, η συνολική διαχείριση υδάτινων πόρων: Από τους βιολογικούς καθαρισμούς ως την εκτεταμένη χρήση αφαλατωτών που σταματούν και αντιστρέφουν την ερημοποίηση αγροτικών περιοχών ή να ξανά-πρασινίζουν καμένα δάση (και εκατοντάδες βραχονησίδες προς εκμετάλλευση).
Όλα αυτά δεν γίνονται από ένα νέο υπουργείο. Γίνονται από μια νέα διακυβέρνηση με στόχο σαρωτικές μεταρρυθμίσεις, από ένα άλλου τύπου κράτος (λιγότερο συγκεντρωτικό, λιγότερο γραφειοκρατικό και περισσότερο επιτελικό), από ένα άλλου τύπου ιδιωτικό τομέα (λιγότερο κρατικοδίαιτο και πιο ανταγωνιστικό), από μια κοινωνία με νέες προτεραιότητες.
Και μόνο ότι μιλάμε για «νέο υπουργείο Περιβάλλοντος» σημαίνει ότι δεν έχουμε στο μυαλό μας τίποτε απ’ όλα αυτά…
* Η Αειφορία δεν είναι απλώς μια στρατηγική «πράσινης ανάπτυξης». Είναι μια συνολική στρατηγική που λύνει ταυτόχρονα προβλήματα διαρθρωτικά, διακλαδικά, κοινωνικά, δημοσιονομικά, ασφαλιστικά, ενεργειακά, αναπτυξιακά - πάντα με έμφαση στην ανταγωνιστικότητα, στη δημιουργία «διατηρήσιμων» θέσεων εργασίας, στην αξιοποίηση του περιβάλλοντος και στην εκμετάλλευση πάσης φύσεως συνεργειών που βελτιώνουν την απόδοση τεχνολογιών και επενδύσεων.
-- Η «πράσινη ανάπτυξη» είναι ένα σύνθημα.
* Η Αειφορία είναι μια συνολική στρατηγική, που αλλάζει ολόκληρο το υπόδειγμα των σχέσεων παραγωγής κι όλες τις προοπτικές της ανάπτυξης.
-- Η «πράσινη ανάπτυξη» δεν είναι ούτε «πράσινη» (γιατί δεν εμπεριέχει ανάταξη της Γεωργίας) ούτε «ανάπτυξη» (γιατί δεν στηρίζεται στην ανταγωνιστικότητα).
* Η Αειφορία είναι οικολογική γιατί είναι βιώσιμη. Είναι ανάπτυξη γιατί είναι ανταγωνιστική. Είναι στρατηγική γιατί υποκινεί μια αυτοτροφοδοτούμενη διαδικασία. Κι είναι συνολική γιατί περιλαμβάνει τα πάντα, ανατρέπει τα πάντα και ανασυγκροτεί τα πάντα.
Γι’ αυτό το λόγο και η Αειφορία συζητείται σε όλη την Ευρώπη, αλλά δεν απασχολεί κανένα στην Ελλάδα.
Γιατί εδώ έχουμε μάθει να μη συζητάμε αυτά που πρωτίστως μας ενδιαφέρουν κι αυτά που περισσότερο έχουμε ανάγκη.

Διαβάστε επίσης

Διαβάστε επίσης