Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ Εκπρόσωπος έδωσε μιαν εύστοχη απάντηση στον Τούρκο Υπουργό Προεδρίας, επικεφαλής της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας στην ΕΕ, Εγκεμέν Μπαγίς.
Ο Μπαγίς είχε δηλώσει ότι στο Κυπριακό πρέπει να εφαρμοστεί η διαδικασία, με την οποία εκλέγεται ο Πάπας. Έτσι, κατά την άποψή του, ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ερντογάν, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, Παπανδρέου, ο κατοχικός ηγέτης Έρογλου και ο Πρόεδρος Χριστόφιας να κλειδωθούν σ’ ένα δωμάτιο και να μη βγουν απ’ εκεί μέχρι να βρουν τη λύση.
Ο Στέφανος Στεφάνου, απαντώντας στον Μπαγίς, είπε:
«Η τουρκική ηγεσία θα πρέπει να πάρει τον κ. Έρογλου και να κλειδωθούν σ' ένα δωμάτιο, και να μη βγουν απ’ εκεί μέχρι να αποφασίσουν ότι η λύση του Κυπριακού είναι αυτή, που προβλέπεται στα ψηφίσματα του ΟΗΕ και στις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου». Ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος τόνισε ότι η τουρκική ηγεσία με τον Τ/κ ηγέτη πρέπει να αποφασίσουν ότι λύση είναι η λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, που προνοεί για ένα κράτος με μια και μόνη κυριαρχία, ιθαγένεια και διεθνή προσωπικότητα. Λύση είναι αυτή που τερματίζει την κατοχή και επανενώνει το έδαφος και το λαό της Κύπρου, πρόσθεσε.
«Ας αποφασίσει, λοιπόν, η τουρκική ηγεσία να φύγουν τα κατοχικά στρατεύματα, να τερματιστεί ο εποικισμός, ας αποφασίσει να εναρμονίσει την πολιτική της με τα περί Κύπρου ψηφίσματα του ΟΗΕ και τότε το Κυπριακό μπορεί σύντομα να επιλυθεί», υπογράμμισε ο κ. Στεφάνου. Οι δηλώσεις Στεφάνου είναι ορθές. Το ερώτημα, όμως, είναι: Ποιος θα πάρει την τουρκική πολιτική ηγεσία με τους εδώ υποτελείς της και να τους κλειδώσει σε ένα δωμάτιο, μέχρι να βγει άσπρος καπνός; Δηλαδή, μέχρι να αποφασίσουν ότι η λύση που θέλουν ανταποκρίνεται στα δημοκρατικά και ευρωπαϊκά θέσμια, αφού επιθυμία της Τουρκίας είναι η ένταξη στην ΕΕ; Βέβαια, ο καθείς αντιλαμβάνεται ότι η Άγκυρα όπως και η Λευκωσία επιδίδονται σε ένα εντεινόμενο παιγνίδι εντυπώσεων και προϊδεασμού των τρίτων και ειδικά των Ην. Εθνών. Η μεν Τουρκία επικεντρώνει την επικοινωνιακή πολιτική της σε τρεις άξονες: Πρώτον, ότι το 2004 «έκανε το καθήκον της» και υποστήριξε το τερατούργημα Ανάν, ενώ οι Έλληνες της Κύπρου το απέρριψαν. Δεύτερον, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να τηρήσει τις υποσχέσεις της και να άρει τη λεγόμενη απομόνωση των Τ/κ. Και, τρίτον, η Τουρκία λέγει ότι θέλει λύση μέχρι το τέλος του χρόνου.
Από την άλλη, η Λευκωσία, διά του Προέδρου Χριστόφια διακηρύσσει, πρώτον, ότι θέλει λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, που να λαμβάνει υπόψη τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, το διεθνές και κοινοτικό δίκαιο και τις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου. Δεύτερον, η λύση πρέπει να επανενώνει το χώρο, τον τόπο, τους θεσμούς και την οικονομία. Τρίτον, ο Πρόεδρος προκαλεί την Τουρκία να τον δοκιμάσει και θα… εκπλαγεί. Τώρα, γιατί η Τουρκία θα εκπλαγεί και πόσο, αν προκαλέσει τον Δ. Χριστόφια, είναι ένα μυστήριο, που ο Πρόεδρος δεν στέργει να μας ξεδιαλύνει. Τέταρτον, ο Δ. Χριστόφιας προέβη σε μονομερείς και χωρίς ανταλλάγματα παραχωρήσεις στους Τούρκους, αποδεχόμενος την παραμονή 50.000 εποίκων, την εκ περιτροπής προεδρία και τη σταθμισμένη ψήφο. Και ο Πρόεδρος Χριστόφιας θέλει λύση μέχρι το τέλος του χρόνου, υπό την αίρεση, φυσικά, ότι η Τουρκία θα συναινέσει σε αρχές και προϋποθέσεις, που χαρακτηρίζουν μια βιώσιμη και λειτουργική λύση και όχι να προετοιμάζουν την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και τη μετατροπή της σε τουρκικό προτεκτοράτο.
Εδώ και δύο και πλέον χρόνια διεξάγονται συνομιλίες χωρίς σημαντικά αποτελέσματα. Γιατί; Επειδή ακριβώς η Τουρκία δεν επιθυμεί λύση, στηριγμένη στις αρχές και αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία λέγει ότι θέλει να ενταχθεί, αλλά κατάλυση και εξαφάνιση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ενώ ο Πρόεδρος Χριστόφιας βοήθησε το φίλο και ομοϊδεάτη του, Ταλάτ, παραδέχθηκε ότι δεν πήρε καν αντίδωρο εκ μέρους των Τούρκων. Η Κύπρος έχει ένα ισχυρό όπλο, το οποίο δεν παρουσιάζει, δεν αξιοποιεί και παραγνωρίζει συστηματικά. Είναι η ένταξη και η συμμετοχή μας στην ΕΕ. Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ισότιμο κράτος-μέλος, η Τουρκία θέλει να ενταχθεί. Η Άγκυρα κατ’ επανάληψιν έχει παραδεχθεί ότι συναντά παντού το Κυπριακό, που εμποδίζει σοβαρά την ενταξιακή πορεία της. Αυτή και μόνη η παραδοχή έπρεπε να τύχει πλήρους εκμετάλλευσης από την Κυβέρνηση Χριστόφια. Ταυτόχρονα να αξιοποιήσει την ΕΕ και εταίρους μας -Γάλλους, Γερμανούς και άλλους- για να ασκηθούν πιέσεις στην Άγκυρα για λύση συμβατή με τις ευρωπαϊκές αρχές.
Ιδού, συνεπώς, ο τρόπος να κλειδωθεί η τουρκική πολιτική ηγεσία και οι εδώ υποτελείς της σε ένα ευρωπαϊκό δωμάτιο, και να μη βγουν από εκεί αν δεν αποδεχθούν λύση ευρωπαϊκών προδιαγραφών. Είναι πραγματικά αδιανόητο, μια ευρωπαϊκή χώρα, η Κύπρος, να μην αξιοποιεί αυτήν την ιδιότητά της για λόγους που ουδείς πολίτης κατανοεί. Και πότε; Όταν η Κύπρος κατέχεται από μια χώρα, την Τουρκία, που τολμά να διεκδικεί ευρωπαϊκή ταυτότητα. Από την άλλη, είναι πρωτοφανές, η Τουρκία να επελαύνει κυριολεκτικά στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και να πείθει για τη δήθεν επείγουσα επιθυμία της για λύση μέχρι το τέλος του χρόνου και να εμφανίζει τους Έλληνες ως δήθεν αδιάλλακτους, όταν συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Αλλά γιατί να μη συμβαίνουν όλα αυτά όταν, ακόμα και για τα στοιχειώδη και επιβαλλόμενα, ο Πρόεδρος Χριστόφιας και το κόμμα του ελαύνονται και ενεργούν από καθαρά ιδεολογικά κριτήρια και αγκυλώσεις αντί με πολιτικά κριτήρια και δράσεις; Η Κύπρος θα κέρδιζε πολλά και οι εταίροι μας θα την ευχαριστούσαν αν, π.χ., υπέβαλλε αίτηση για ένταξη στο Συνεταιρισμό για την Ειρήνη. Θα τους απάλλασσε από αδίστακτους τουρκικούς εκβιασμούς και τερτίπια.
Στην πονηρή εισήγηση Μπαγίς υπεισέρχεται ξανά η τουρκική κουτοπονηριά για σύγκληση τετραμερούς, θέση που απορρίπτεται από την ελληνική πλευρά. Ο Πρόεδρος Χριστόφιας δεν φαίνεται να κατανοεί μιαν απλή αλλά πολύ σημαντική πραγματικότητα: Όσο υποχωρεί και προβαίνει σε παραχωρήσεις στους Τούρκους, άλλο τόσο αυτοί αποθρασύνονται, ευελπιστώντας και σε άλλες παραχωρήσεις, χωρίς οι ίδιοι να υποχωρούν ούτε κατά κεραίαν. Κι ακόμα: Κανείς τρίτος δεν σέβεται εκείνον που δεν σέβεται τον εαυτό του, δεν υπερασπίζει με συνέπεια τα συμφέροντά του, δεν διεκδικεί τα δίκαιά του και δεν είναι αξιόπιστος και σοβαρός έναντι των συμμάχων και εταίρων του. Ατυχώς για την Κύπρο, πράξεις, ενέργειες και ομιλίες του Προέδρου δεν προσδίδουν σοβαρή και αξιόπιστη εικόνα ούτε στον ίδιο ούτε για τον τόπο.
Σημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου