Ενώ εξαπλώνεται η Ρωσική Ενεργειακή Κοινοπολιτεία
«Κόκκινο πανί» για τις ισχυρές πολυεθνικές της Δύσης, ο Ρωσικός αγωγός
Φυσικού Αερίου SOUTH STREAM, που διακλαδίζεται προς δύο κατευθύνσεις:
η πάνω που περνά από τη Σερβία και η κάτω που περνά από την Ελλάδα
Φυσικού Αερίου SOUTH STREAM, που διακλαδίζεται προς δύο κατευθύνσεις:
η πάνω που περνά από τη Σερβία και η κάτω που περνά από την Ελλάδα
Η εφημερίδα INTERNATIONAL HERALD TRIBUNE αναφέρεται στην ενεργειακή διείσδυση της Ρωσίας στα Βαλκάνια, με αφορμή την επαναλειτουργία των διυλιστηρίων πετρελαίου στη Βοσνία, με ρωσική χρηματοδότηση, ενώ εκτενής αναφορά γίνεται στο σχέδιο κατασκευής του αγωγού φυσικού αερίου, South Stream. Όπως επισημαίνεται στο δημοσίευμα, η επαναλειτουργία των διυλιστηρίων πετρελαίου στην πόλη Bosanski Brod, στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, φανερώνει την πρόθεση της Ρωσίας για πολιτική διείσδυση σε μια περιοχή της Ευρώπης, η οποία είναι κρίσιμη για τα στρατηγικά της σχέδια.
Τα διυλιστήρια άρχισαν να λειτουργούν εκ νέου το Νοέμβριο, καθώς παρέμεναν κλειστά από το 2005, για να επιδιορθωθούν οι ζημιές που είχαν προκληθεί κατά την περίοδο των νεότερων βαλκανικών πολεμικών αναταραχών, 1992-1995. Η επαναλειτουργία τους χρηματοδοτήθηκε από τη Ρωσία, ως μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου, για τη δημιουργία πολιτικών συμμαχιών στην περιοχή, ιδιαιτέρως με τη παραδοσιακή της σύμμαχο Σερβία, επενδύοντας στην ενέργεια σε χώρες της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Σύμφωνα με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, η Βοσνία δέχθηκε 14 δις δολ., ως ξένη βοήθεια από το τέλος του πολέμου. Σε σχέση με αυτά η επένδυση της Ρωσίας, 475 εκ. δολαρίων, φαντάζει πενιχρή, ιδίως αν ληφθούν υπόψη τα τεράστια ποσά που επενδύονται στον τομέα της ενέργειας.
Στη Βοσνία ωστόσο, όπου η ανεργία ανέρχεται στο 40%, η επαναλειτουργία των διυλιστηρίων, υπό τη νέα ιδιοκτησία, την κρατική ρωσική εταιρεία Zarubezhneft προσφέρει νέες προοπτικές στην ανάπτυξη της περιοχής. Από τις 25.000 των κατοίκων της πόλης οι 4.000 χιλιάδες εργάζονταν στα διυλιστήρια. Τα διυλιστήρια αναμένεται να καλύψουν όλες τις ανάγκες της Βοσνίας σε διυλισμένα πετρελαϊκά προϊόντα, όπως βενζίνη και πετρέλαιο θέρμανσης, οι οποίες υπολογίζονται στους 1,5 εκ. τόνους ετησίως, ενώ θα μπορεί να εξάγει τις υπόλοιπες ποσότητες, καθώς, εν πλήρει λειτουργία, θα μπορεί να παράγει 4,2 εκ. τόνους.
Η επαναλειτουργία των διυλιστηρίων, τα οποία βρίσκονται στην περιοχή της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας, συμπίπτει με την υπογραφή ενεργειακών συμφωνιών μεταξύ της Gazprom και της Σερβίας, αξίας 2,5 δις δολαρίων. Σέρβοι αξιωματούχοι επισημαίνουν ότι οι συμφωνίες αυτές θα μπορούσαν να καταστήσουν το βαλκανικό αυτό κράτος έναν ενεργειακό περιφερειακό κόμβο.
Ο πετρελαϊκός κάδος της Gazprom, η Gazprom Neft, απέκτησε το 51% των μετοχών της κρατικής σερβικής πετρελαϊκής εταιρείας NIS με την υπόσχεση ότι θα συμπεριλάβει τη Σερβία στις χώρες από τις οποίες θα διέρχεται ο αγωγός φυσικού αερίου, South Stream!!!
Όπως επισημαίνει ο Dejan Ostojic, ειδικός εμπειρογνώμονας της Παγκόσμιας Τράπεζας για ενεργειακά θέματα στην Ευρώπη και στην Κεντρική Ασία, «η Ρωσία χρειάζεται τον South Stream, ως έναν εναλλακτικό διάδρομο», προσθέτοντας ότι αυτός εξυπηρετεί και τις δύο πλευρές, «η Ρωσία εξαρτάται από τους Δυτικούς καταναλωτές, όπως και αυτοί εξαρτώνται από την παροχή φυσικού αερίου». Αξιωματούχοι των ΗΠΑ και της ΕΕ έχουν εκδηλώσει την ανησυχία τους ότι ο αγωγός South Stream θα μπορούσε να υπονομεύσει τις προσπάθειές τους για την διαφοροποίηση στις πηγές φυσικού αερίου και να αυξήσει την πολιτική και οικονομική επιρροή της Ρωσίας στα Βαλκάνια. Ο Dejan Ostojic υποστηρίζει ωστόσο ότι τα οικονομικά πλεονεκτήματα είναι εμφανή. «Ένα ενεργειακό πρόβλημα για τη Ρωσία αποτελεί ενεργειακό πρόβλημα για την Ευρώπη. Κανείς δεν αρνείται ότι η ενέργεια είναι στενά συνδεδεμένη με γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά σχέδια, επικρατεί όμως η οικονομική λογική. Όλοι επιδιώκουν οφέλη».
Ο Aleksandar Kovacevic, Σέρβος εμπειρογνώμωνος ενεργειακών θεμάτων, που συνεργάζεται με τη Διεθνή Επιτροπή Ενέργειας, επισημαίνει ότι η Σερβία παίρνει ένα μεγάλο ρίσκο, επαναπαυόμενη απλά στην πρόσκληση της Ρωσίας να συμμετάσχει στο South Stream: «Εάν όλη η ενεργειακή πολιτική βασίζεται σε ένα μεγάλο σχέδιο, τότε η οικονομία διατρέχει κίνδυνο. Δεν γνωρίζουμε την εναλλακτική λύση της κυβέρνησης στην περίπτωση αποτυχίας τους σχεδίου».
Ο «ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΑΓΩΓΩΝ»
Ο Ρωσικός South Stream και ο Αμερικανικός Nabucco, που σημαίνει «Ναβουχοδονόσορ»!Στο ίδιο μήκος κύματος, σε άλλο άρθρο γνώμης, τον περασμένο μήνα και πάλι στην INTERNATIONAL HERALD TRIBUNE, με τίτλο «Russia’s next flash point», ο Denis Corboy, διευθυντής του Caucasus Policy Institute στο King’s College στο Λονδίνο και πρώην πρέσβης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στη Γεωργία, ο William Courtney, πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στο Καζακστάν και στη Γεωργία και ο Kenneth Yalowitz, πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στη Λευκορωσία και στη Γεωργία, είχαν αναφερθεί στην ανάγκη αντιμετώπισης του ρωσικού κινδύνου, ο οποίος θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια νέα εμπόλεμη σύρραξη!!!
«ΡΩΣΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ ΠΡΟΣ ΤΙΦΛΙΔΑ ΚΑΙ ΑΓΩΓΟΥΣ ΚΑΥΚΑΣΟΥ»
Όπως επισημαίνουν, ο τραγικός πόλεμος στη Γεωργία, τον περασμένο Αύγουστο έδειξε την ετοιμότητα της Ρωσίας στη χρήση της στρατιωτικής της ισχύος, ενώ στις 24 Δεκεμβρίου, ο Ρώσος Πρόεδρος, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, επιβεβαίωσε τη βούληση της Ρωσίας να διασφαλίσει τα συμφέροντά της με όλα τα διαθέσιμα μέσα. Η Μόσχα έχει δείξει την πρόθεσή της για επιβολή επί των ασθενέστερων γειτονικών κρατών της. Από τον Αύγουστο έχει διπλασιάσει τα στρατεύματά της στις δύο αποσχιστικές περιοχές της Γεωργίας, την Αμπχαζία και τη Νότια Οσσετία, ενώ τα στρατεύματά της βρίσκονται μόλις είκοσι χιλιόμετρα από την Τιφλίδα, και πολύ κοντά στους ενεργειακούς αγωγούς του Καυκάσου. Οι ρωσικές δυνάμεις θα μπορούσαν να τα καταλάβουν όποτε το θελήσουν…
«ΕΙΣΒΟΛΗ ΡΩΣΩΝ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ»
Εάν επίσης, σημειώνουν, το Κίεβο δεν ικανοποιήσει τις απαιτήσεις της Μόσχας, ο ρωσικός στρατός θα μπορούσε να εισβάλλει για να «προστατέψει» τους αγωγούς της Ουκρανίας προς την Ευρώπη! Η Ρωσία επίσης αλλοιώνει το νομικό καθεστώς της Κριμαίας μοιράζοντας ρωσικά διαβατήρια στους Ρώσους που κατοικούν εκεί και διεκδικώντας την παραμονή της ναυτικής τη;ς βάσης στη Σεβαστούπολη, μετά την εκπνοή της συμφωνίας το 2017! Η Μόσχα μοιάζει να δημιουργεί τα προσχήματα για επέμβαση!
«ΙΣΧΥΡΗ ΑΠΕΙΛΗ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΣΙΑ»
Δεν θα πρέπει επίσης να παραγνωρίζονται άλλα ενδεικτικά στοιχεία, όπως η παρουσία χιλιάδων Ρώσων στο Καζακστάν, το οποίο διαθέτει μεγάλα ενεργειακά αποθέματα. Οι ηγέτες της χώρας κάνουν ό,τι είναι δυνατό για να είναι αρεστοί στη Μόσχα, το Κρεμλίνο ωστόσο δείχνει ενοχλημένο από την εξαγωγή κάποιων ενεργειακών υλών μέσω του νοτίου Καυκάσου.
Το Αζερμπαϊτζάν και το Τουρκμενιστάν διαθέτουν επίσης μεγάλες ενεργειακές πηγές, αλλά οι κυβερνήσεις τους θα αποδεικνύονταν ανήμπορες σε ενδεχόμενες προκλήσεις της Μόσχας. Ακόμη πιο απειλητική φαντάζει η πρόσφατη εξαγγελία της Ρωσίας για τη δημιουργία μιας «διεθνούς» στρατιωτικής δύναμης για την Κεντρική Ασία.
Οι αρθρογράφοι επισημαίνουν επίσης, μεταξύ άλλων, ότι η χρήση της ισχύος από τη Ρωσία θα μπορούσε να απειλήσει σημαντικά αμερικανικά και ευρωπαϊκά συμφέροντα. Ο έλεγχος των ενεργειακών πηγών της Κασπίας θα απειλούσε δυτικές επενδύσεις εκατομμυρίων δολαρίων και θα διεύρυνε την ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία. Οι αμερικανικές και ευρωπαϊκές στρατιωτικές δυνάμεις στο Αφγανιστάν θα εξαρτώνται όλο και περισσότερο από τον ανεφοδιασμό μέσω της Κεντρικής Ασίας και του νότιου Καύκασου.
«ΚΑΡΟΤΟ ΚΑΙ ΜΑΣΤΙΓΙΟ…»
Η Δύση χρειάζεται μια διπλή στρατηγική. Πρώτον έναν διάλογο που θα ενθαρρύνει τη Ρωσία να διοχετεύσει τις φιλοδοξίες της με λιγότερο απειλητικούς τρόπους και ενέργειες που θα αποκαθιστούν την ασφάλεια των γειτονικών της χωρών. Στο πλαίσιο αυτό θα μπορούσε να αναπτυχθεί ένας διάλογος για την οικονομική ενίσχυση της Ρωσίας, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης, να διευκολυνθεί η εξυγίανση της οικονομίας της, να ενισχυθεί το παραγωγικό εμπόριο και οι επενδύσεις και να αναζητηθούν δίκαιες ενεργειακές σχέσεις με τους άλλους. Η Ευρώπη και οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν τη Ρωσία και τη Γεωργία να προβούν σε διαπραγματεύσεις για την αποκατάσταση των μεταφορών και των οικονομικών σχέσεων, οι οποίες θα ήταν επωφελείς και για την Αρμενία. Ένας διάλογος για θέματα ασφάλειας θα μπορούσε να περιλαμβάνει την πλήρη συμμόρφωση με την εκεχειρία στη Γεωργία, την εξεύρεση ενός τρόπου που θα κατοχυρώνει την ασφάλεια της Ρωσίας, καθησυχάζοντας παράλληλα τους γειτόνους της και τη δημιουργία μιας περιφερειακής συνεργασίας για την αντιμετώπιση διακρατικών απειλών, όπως της πυρηνικής τρομοκρατίας και των πανδημιών. Ο διάλογος αυτός θα μπορούσε να είναι συμπληρωματικός στις συνομιλίες ΗΠΑ-Ρωσίας για τα στρατηγικά όπλα και σε αυτές του Συμβουλίου ΝΑΤΟ-Ρωσίας.
Δεύτερον, οι ΗΠΑ και η Ευρώπη θα πρέπει να βοηθήσουν τα γειτονικά προς τη Ρωσία κράτη να αναπτύξουν την άμυνά τους και να προστατεύσουν κρίσιμες υποδομές. Η πιο συχνή αμερικανική ή νατοϊκή στρατιωτική παρουσία θα μπορούσε επίσης να θεωρηθεί κρίσιμη. Δεν απαιτείται αναγκαστικά μια μόνιμη στάθμευση στρατιωτικών δυνάμεων, αλλά θα μπορούσε να περιλαμβάνει κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, κοινό επιχειρησιακό αρχηγείο, ανταλλαγή πληροφοριών και αποθήκευση στρατιωτικού υλικού! Οι χώρες αυτές δεν μπορούν από μόνες τους να αντιμετωπίσουν το ρωσικό στρατό. Η Μόσχα θα πρέπει να υποχρεωθεί να λαμβάνει υπόψη της τις πιθανότητες αποτυχίας, πριν σχεδιάσει οποιαδήποτε επίθεση!
Και οι δυτικοί αναλυτές καταλήγουν, πως ο διάλογος με τη Ρωσία και η καλύτερη άμυνα των γειτονικών της χωρών, θα συμβάλλουν στην αποφυγή ενός ακόμη πολέμου και ενός ακόμη σημείου ανάφλεξης με τη Δύση!
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου