Οι Πομάκοι πιέζονται από τους Τουρκογενείς, καταθέτει το Στέιτ Ντιπάρτμεντ

Οι Ελληνικές κυβερνήσεις δεν ασχολούνται
με τα πραγματικά εθνικά προβλήματα

Και ξαφνικά, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ μέσα στην συνηθισμένη του ετήσια ανακοίνωση, όπου χαρακτηρίζει τους πάντες και τα πάντα, δικαίως και αδίκως, εμπλέκει τους Πομάκους της Ελλάδας ως θύματα πιέσεων των τουρκογενών, προκειμένου να αποποιηθούν την πολιτισμική και πολιτιστική τους κληρονομιά!
Η είδηση, όμως δεν βρίσκεται στο, βάσει σωστών πληροφοριών, συμπέρασμα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αλλά στο δυστυχές γεγονός πως οι Ελληνικές κυβερνήσεις επί σειρά δεκαετιών αδυνατούν να αντιληφθούν την ξεδιάντροπη απόπειρα κλοπής του εθνικού, πολιτιστικού και πολιτισμικού χαρακτήρα ενός πληθυσμού, των Πομάκων, που διαβιούν εντός της Ελληνικής Επικράτειας και οι οποίοι υπερήφανοι δηλώνουν συνεχώς τις Ελληνικές τους, από την αρχαιότητα, καταβολές και που έχουν πολεμήσει σε όλους τους πολέμους στο πλευρό των Ελλήνων και στις τάξεις του Ελληνικού Στρατού.

Η αδυναμία των ελληνικών κυβερνήσεων, που αγγίζει τα όρια του παραλόγου, να συνειδητοποιήσει την εφαρμοζόμενη επιθετική πολιτική της Άγκυρας εντός της Θράκης, δηλαδή εντός της Ελληνικής Επικράτειας, αυτόματα μεταφράζεται είτε σε ηθελημένη προδοτική ενέργεια εις βάρος των συμφερόντων των Ελλήνων πολιτών της Θράκης, είτε αποκαλύπτει την μηδενική διάθεση αντιμετώπισης του συγκεκριμένου ζητήματος λόγω χαμηλής ιεράρχησής του, είτε απλά πρόκειται για ελλιπή πληροφόρηση από τις αρμόδιες υπηρεσίες λόγω αδυναμίας συγκέντρωσης πληροφοριών (ελάχιστο ή ανίκανο ανθρώπινο δυναμικό στις υπηρεσίες πληροφοριών).
Επειδή, ο γράφων είναι πεπεισμένος πως είναι αδύνατον να μην γνωρίζουν οι Ελληνικές κυβερνήσεις τι πραγματικά γίνεται στην Θράκη και πως πιέζονται, όπως αποκαλύπτει η ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, οι Έλληνες Πομάκοι κάτοικοι της Θράκης, από τους τουρκογενείς και τους πράκτορες της Άγκυρας που δρουν μέσω του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής, εις βάρος των εθνικών συμφερόντων της χώρας μας, παραθέτω μία σειρά από τις πιέσεις που ασκούνται στους Πομάκους στην σύγχρονη (σημερινή) πραγματικότητα και μέσα σε έναν κόσμο γενικότερων ανακατατάξεων αλλά και διαμελισμών κρατών.
Οι Πομάκοι, φιλήσυχοι, ειρηνικοί, εργατικοί και αγνοί άνθρωποι, έχουν αρχίσει να μεταφέρονται από τα ορεινά χωριά τους σε μεγαλύτερους οικισμούς ή ακόμη και στις πρωτεύουσες των Νομών της Θράκης. Η μετακίνηση αυτή είναι ιδιαίτερα αισθητή στο Νομό Ξάνθης, όπου οι μέχρι χθες ορεσίβιοι Πομάκοι μετακομίζουν σε πεδινά χωριά του νομού ή ακόμη και μέσα στην πόλη της Ξάνθης, προσπαθώντας να αγοράσουν κάποιο ακίνητο ή κάποιο διαμέρισμα.
Η μετακίνησή τους αυτή γίνεται με ευθύνη των Ελληνικών κυβερνήσεων, που επί δεκαετίες δεν φρόντισαν να παρέχουν την σωστή ιατρική περίθαλψη στα ορεινά των νομών Ξάνθης και Ροδόπης, αλλά δεν παρείχαν και ουσιαστική και οργανωμένη παιδεία στα παιδιά των Πομάκων, οι οποίοι ποθούσαν να δούνε τα παιδιά τους να ζούνε καλύτερα από τους ίδιους. Επίσης, η μετακίνηση αυτή των Πομάκων πραγματοποιείται επειδή η μονοκαλλιέργεια του καπνού, με την οποία ζούσαν, δεν τους αποδίδει πλέον ικανά έσοδα για να μπορέσουν να ζήσουν με τις οικογένειές τους στις πατρικές τους κατοικίες. Η ενασχόλησή τους με την οικοδομή, αλλά και με ναυτικές εργασίες ή εργασίες με συνεργεία σε άλλα κράτη (κυρίως της Ε.Ε.) αναγκάζει τους άνδρες των οικογενειών να λείπουν για αρκετά μεγάλα χρονικά διαστήματα από την οικογένειά τους, αφήνοντάς τους στην «τύχη» ή την «ατυχία» τους, μακριά από γιατρούς και μία καλή ποιότητα ζωής.
Οι θέλησή τους για καλή εκπαίδευση των παιδιών τους, αυτόματα τους δημιουργεί οικονομικά προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζουν είτε με οικονομίες από το παρελθόν (ήταν μία κλειστή οικονομικά κοινωνία, που μόνο εισέπραττε και ξόδευε μόνο για τα απαραίτητα). Σήμερα, οι αυξημένες ανάγκες και τα μειωμένα έσοδα, τους δημιουργούν πλείστα όσα προβλήματα, με τις Ελληνικές κυβερνήσεις να μένουν αμέτοχες και να τους παραδίδουν βορρά στα νύχια των «εγνωσμένων δραστηριοτήτων» πρακτόρων του Τουρκικού Προξενείου, τουρκογενών κατοίκων της περιοχής, οι οποίοι αμείβονται αδρά (ελάχιστοι έχουν εικονική έστω εργασία) προκειμένου να μεταπείθουν τους Πομάκους ή να τους πιέζουν συναισθηματικά (μέσω Ισλάμ) ή οικονομικά (αγορά σπιτιού, οικοπέδου, σπουδές παιδιών κ.α.) ώστε να αποποιηθούν επισήμως την εθνική, την πολιτισμική και την πολιτιστική τους κληρονομιά για να δηλώσουν Τούρκοι ή Τουρκογενείς!!!
Οι επισκέψεις Τουρκογενών και πρακτόρων σε καφενεία των χωριών και στις οικίες των Πομάκων, γίνονται σε καθημερινή βάση, τείνοντας χείρα βοηθείας και λύσεις σε προβλήματα της καθημερινότητας ή ακόμη και σε οικογενειακά προβλήματα (όπως η δωρεάν εκπαίδευση των παιδιών σε Τουρκικά Πανεπιστήμια, όπου ουσιαστικά γίνονται σύγχρονοι γενίτσαροι και τους εμποτίζεται το πνεύμα του Τούρκου πολίτη).
Πού βρίσκονται οι Ελληνικές κυβερνήσεις; Πού βρίσκονται οι αρμόδιες υπηρεσίες, αλλά και οι καθ’ ύλην αρμόδιοι υπάλληλοι του Ελληνικού κράτους; Δυστυχώς, κάπου στο… πουθενά… Το ελάχιστο ανθρώπινο δυναμικό των υπηρεσιών πληροφοριών και οι κομματικές τοποθετήσεις σε θέσεις ακατάλληλων ανθρώπων, είναι το μεγάλο πρόβλημα, που κανείς δεν θέλει να δει, κανείς δεν θέλει να ομολογήσει, κανείς δεν θέλει να παραδεχθεί…
Η Θράκη, απλά, καθημερινά παραδίδεται αργά αλλά σταθερά σε αυτούς που πάντα την ήθελαν, στους Τούρκους. Και οι κυβερνήσεις, επαναλαμβάνουν την ιστορία, αγνοώντας την σκληρή πραγματικότητα και παραδίδουν (για μία ακόμη φορά) ένα κομμάτι ελληνικού πληθυσμού αλλά και ένα σημαντικό κομμάτι γης, στις ορέξεις των γνωστών εξ ανατολών «φίλων» μας…
Και εάν αυτή η αδιαφορία των υπευθύνων συνεχισθεί, πολύ φοβάμαι πως σε λίγο καιρό, οι χριστιανοί κάτοικοι θα πιέζονται από τους Τουρκογενείς για να αλλάξουν... Και η αιτία θα είναι η πλήρης αδιαφορία ΟΛΩΝ για το Ελληνικό κομμάτι γης που λέγεται Θράκη και για τους κατοίκους του, που συνεχίζουν να εμμένουν να αγωνίζονται για να την κρατήσουν Ελληνική... Αναρωτιέμαι... Ώς πότε...

Πηγή