Τρίτη 16 Μαρτίου 2010

Η δολοφονία του Θεόφιλου Γεωργιάδη από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες

Σήμερα θα αγριέψουμε. Όσο και αν θέλαμε να πιστέψουμε ότι υπάρχει ίχνος ειλικρίνειας στη διακυβέρνηση Χριστόφια, οι απανωτές εξελίξεις και τα καθεστωτικά ψέμματα μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο Χριστόφιας είναι ο “Σημίτης” της Κύπρου και μάλιστα σε “βελτιωμένη” έκδοση.

Θα επανέλθουμε λοιπόν στην δολοφονία του Άντη Χατζηκωστή, στην κλοπή του Αθάνατου Τάσσου και στο πανηγύρι της ΜΙΤ στην ελεύθερη Κύπρο.

Γιατί απλά, αυτοί που εξόντωσαν τον ήρωα Θεόφιλο Γεωργιάδη ήταν οι ίδιοι δράστες με τις προαναφερόμενες υποθέσεις και αρκετές ακόμα “αδιευκρίνηστες”.

Θα μιλήσουμε λοιπόν με ονόματα για να ξεμπερδεύουμε μια και καλή με το παραμύθι των λύτρων, της τηλεπαρουσιάστριας, των …ακροδεξιών (ακροδεξιοί Τάσο μου). Για να γνωρίζουν τουλάχιστον οι αναγνώστες την σήψη στην Κύπρο όπου απατεώνες νεόπλουτοι “χορηγοί πράσινων ομάδων” εμπλέκονται με γελοίους ψευτόμαγκες ποινικούς και όλοι μαζί με Τουρκους φασίστες πρεζέμπορους, βαποράκια της Εργενεκόν.

Μέχρι τότε, διαβάστε για τον ήρωα Θεόφιλο, τον αγώνα και τον θάνατο του. Γιατί έρχονται και άλλοι, πολλοί Θεόφιλοι εξ’ ίσου ανεξέλεγκτοι που τώρα γνωρίζουν ότι ο πρώτος εχθρός είναι ο εσωτερικός.
(Ο ήρωας που ξέχασε η κυρία Ρεπούση, η Κουλούρη, ο Γιανουλόπουλος, η Δραγώνα, η Γιαννάκου και οι λοιποί …πρόθυμοι)

Στον επιμνημόσυνο λόγο του στο ετήσιο μνημόσυνο του Θεόφιλου Γεωργιάδη που τελέστηκε σήμερα στο Πλατύ Αγλαντζιάς, ο υπουργός Εσωτερικών Ν. Συλικιώτης τόνισε ότι “μπορεί ο Θεόφιλος Γεωργιάδης να έφυγε νωρίς από κοντά μας, όμως στο σύντομο πέρασμα του από τη ζωή πρόλαβε να αφήσει τέτοιες παρακαταθήκες, τόσο σε εμάς τους ζώντες, όσο και

στις μελλοντικές γενιές, τις οποίες δεν μας επιτρέπεται να ξεχάσουμε”.
Στις 10 το βράδυ της 20ης Μαρτίου 1994, στην οδό Θουκυδίδη της Αγλαντζιάς, ένοπλος δολοφόνησε με πέντε πυροβολισμούς, τον εκπρόσωπο της Επιτροπής Αλληλεγγύης στο Κουρδιστάν Θεόφιλο Γεωργιάδη στο χώρο στάθμευσης του αυτοκινήτου του, έξω από το σπίτι του. Η δολοφονία του Θεόφιλου Γεωργιάδη αποδόθηκε σε ανθρώπους του υποκόσμου που στρατολογήθηκαν από τη τουρκική υπηρεσία πληροφοριών ΜΙΤ. Ο Θεόφιλος Γεωργιάδης γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου του 1957, στο χωριό Ευρύχου της Κύπρου. Αμέσως μετά την αποφοίτησή του από το Παγκύπριο Γυμνάσιο, το 1975, ο Θεόφιλος κατατάχθηκε στην Εθνική Φρουρά και υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία ως στη Έφεδρος Ανθυπολοχαγός στη 32 Μοίρα Καταδρομών. Εκπαιδεύτηκε στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού στο Ηράκλειο της Κρήτης και στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Ανορθοδόξου Πολέμου στη Ρεντίνα της Θεσσαλονίκης. Ο Θεόφιλος Γεωργιάδης συνέχισε να υπηρετεί ως έφεδρος στην Εθνική Φρουρά και προήχθη στον βαθμό του Υπολοχαγού. Παράλληλα, πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Παγκυπρίου Συνδέσμου Εφέδρων Καταδρομέων, του οποίου υπήρξε ιδρυτικό μέλος και δραστήριο στέλεχος. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο των Αθηνών και εξειδικεύθηκε στην τουρκολογία, με σπουδές στη Γαλλία και τη Γερμανία. Με την επιστροφή του στην Κύπρο, αρχικά προσλήφθηκε στην αστυνομική υπηρεσία με ειδικότητα στα τουρκικά θέματα. Αργότερα, το 1986, η επιστημονική κατάρτιση του Θεόφιλου του επέτρεψε να καταλάβει την θέση του λειτουργού τύπου στο Τμήμα Τουρκικών Θεμάτων του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Βαθύς γνώστης της τουρκικής ιστορίας και γλώσσας, οξυδερκής παρατηρητής και επιστημονικός – στρατηγικός αναλυτής της σύγχρονης τουρκικής πραγματικότητας, ο Θεόφιλος αξιοποίησε με τον καλύτερο τρόπο, από αυτή την κυβερνητική θέση, τα προσόντα του προς όφελος της Πατρίδας του. Κύρια αποστολή του Θεόφιλου Γεωργιάδη στο ΓΤΠ ήταν η καθημερινή μελέτη του τουρκικού Τύπου και η υποβολή σχετικών εκθέσεων και εισηγήσεων προς την κυπριακή Πολιτεία. Ο Γεωργιάδης δεν παρέλειψε ποτέ να τονίζει τα αδύνατα σημεία του τουρκικού κράτους διαλύοντας το μύθο της δήθεν “παντοδύναμης Τουρκίας των 60 εκατομμυρίων”, ένα μύθο ιδιαίτερα αρεστό στους εντός και εκτός Ελληνισμού ηττοπαθείς και άτολμους ηγετίσκους. Τεράστια ήταν και η συμβολή του στην προβολή των θέσεων του Απελευθερωτικού Μετώπου του Κουρδιστάν (ERNK), του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK) και του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού του Κουρδιστάν (ARGK). Η δολοφονία του υποστηρικτή του Κουρδικού απελευθερωτικού κινήματος, καταδεικνύει, σημειολογικά, δύο στοιχεία που ερμηνεύουν την δολοφονική ενέργεια της ΜΙΤ:
1. Η δολοφονία πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της παραμονής στην Κύπρο του τότε υπουργού Άμυνας της Ελλάδος Γεράσιμου Αρσένη, οποίος επισκεπτόταν επίσημα το Νησί με σκοπό την προώθηση του δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού χώρου.
2. Η δολοφονία σημειώθηκε την παραμονή της πιο σημαντικής κουρδικής εορτής, της γνωστής Νεβρόζ, η οποία ταυτίστηκε κατά τις δύο τελευταίες δεκαετίες με την Κουρδική εξέγερση κατά του Τουρκικού κράτους.
Η Τουρκία με τη δολοφονία του Θεόφιλου Γεωργιάδη επεδίωξε να στείλει δύο σαφή μηνύματα προς την Ελληνική πλευρά. Πρώτον, ότι θα αντιδράσει δυναμικά στο ζήτημα της ενίσχυσης της άμυνας της Κύπρου μέσω του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου και, δεύτερον, ότι θα κτυπήσει όποιον παρείχε σημαντική βοήθεια προς το Κουρδικό κίνημα. Με την εισαγωγή της μεθόδου της δολοφονίας ως μέσου άσκησης πολιτικής στην Κύπρο, πρακτική που παραδοσιακά, η Τουρκία, χρησιμοποιεί στο εσωτερικό, ενίσχυσε την ψυχολογική βία που ασκεί στο νησί μετά την εισβολή του 1974. Στην μακρά προοπτική, αυτό φαίνεται να ήταν το μεγάλο κέρδος που απεκόμισε η ΜΙΤ με τη δολοφονία του Θεόφιλου Γεωργιάδη.

http://strategy-geopolitics4.blogspot.com/2010/03/blog-post_14.html

http://taxalia.blogspot.com/2010/03/blog-post_525.html#ixzz0iHK4DiiC

Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Διαβάστε επίσης

Διαβάστε επίσης