|ΤΟΥ ΣΑΒΒΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ
Νταβούτογλου με καρότο και casus belli
Ισχύει ο εκβιασμός πολέμου για τα 12 μίλια, το Καστελόριζο που ανήκει στη… Μεσόγειο, τα θέματα του Αιγαίου και ποιο πρότυπο εισηγείται για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις
Πρόκειται για την πιο αδίστακτη προσπάθεια της Τουρκίας να επιβάλει στην έμφοβη Ελλάδα την εικόνα ότι αυτή είναι η δύναμη στην περιοχή και δορυφόρος αυτής, η Ελλάδα
Η Ελλάδα υφίσταται συνεχείς τουρκικές επιθέσεις: Με παραβιάσεις στο Αιγαίο, με αμφισβητήσεις της ελληνικής κυριαρχίας, με γκριζοποίηση ελληνικών νησιών, με επιδείξεις οθωμανικής ισχύος και με προτάσεις για ένα νέο πρότυπο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου, όντως αναδεικνύεται σε Κίσιντζερ της τουρκικής διπλωματίας, η οποία θεωρεί πια την Ελλάδα ως έναν αδύναμο δορυφόρο, η υποτέλεια του οποίου, στην τουρκική πολυδιάστατη επιθετικότητα, είναι ζήτημα χρόνου να υλοποιηθεί.
Η πρόσφατη επίσημη επίσκεψη του Νταβούτογλου στην Αθήνα και στη Δυτική Θράκη έχει όλα τα στοιχεία της αναδυόμενης και αποθηριούμενης νεο-οθωμανικής Τουρκίας: Αλαζονεία, υπεροψία της δύναμης, πολιτικής, στρατιωτικής, ενεργειακής, αλλά
και της λεγόμενης μαλακής δύναμης (soft power), που αξιοποιεί για να προβάλει την εικόνα μιας δήθεν ειρηνόφιλης και ειρηνοποιού Τουρκίας. Πέρα από το ρόλο της περιφερειακής, η Τουρκία διεκδικεί και εκείνον της μεγάλης δύναμης.
Ο ελέφαντας και το μυρμήγκι
Έναντι της Ελλάδας, η Τουρκία συμπεριφέρεται όπως ο ελέφαντας σε ένα μυρμήγκι. Η Άγκυρα γνωρίζει πάρα πολύ καλά τις φοβερές οικονομικές και κοινωνικές και στρατιωτικές δυσκολίες της Ελλάδας, η οποία θεωρείται ξανά στην Ευρώπη και στους διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς ως το «μαύρο πρόβατο» και παράδειγμα προς αποφυγήν. Ενώ η Τουρκία εμφανίζει εντυπωσιακή ανάπτυξη, παρά την παγκόσμια οικονομική κρίση, η Ελλάδα είναι οικονομικά εξαρτημένη από τα δάνεια ξένων οργανισμών. Η Τουρκία είναι μέλος της ομάδας των G-20 πιο πλούσιων χωρών του κόσμου, ενώ η Ελλάδα συγκαταλέγεται στις υπό κατάρρευση και πτώχευση χώρες. Η Τουρκία ασκεί αναθεωρητική, δηλαδή επιθετική, επεκτατική πολιτική, ενώ η Ελλάδα στηρίζεται στο διεθνές δίκαιο.
Στις διεθνείς και διακρατικές σχέσεις, όμως, το δίκαιο είναι με το μέρος του ισχυρού, που του επιτρέπει να κάνει ό,τι θέλει, ενώ ο αδύνατος υποκύπτει και υφίσταται τις επιπτώσεις της αδυναμίας του. Από την πρώτη κιόλας μέρα της επίσκεψής του στην Ελλάδα, ο Νταβούτογλου έθεσε θέμα για το Καστελόριζο. Όχι βέβαια χωρίς λόγο. Σε συνέντευξή του την περ. Κυριακή στην αθηναϊκή «Καθημερινή», ο Νταβούτογλου δήλωσε με επιτηδευμένη αλλά πονηρή αφέλεια ανατολίτη, ότι το Καστελόριζο είναι μεν ελληνικό νησί, αλλ’ ανήκει στη… Μεσόγειο! Καινοφανής θεωρία που, όμως, έχει την εξήγησή της στο βιβλίο του Τούρκου υπουργού, «Στρατηγικό Βάθος». «Το γεγονός ότι η συντριπτική πλειονότητα των νησιών του Αιγαίου βρίσκεται υπό ελληνική κυριαρχία αποτελεί το σημαντικότερο αδιέξοδο της πολιτικής της εγγύς θαλάσσιας περιοχής της Τουρκίας (…). Το ότι ο πολιτικός διαχωρισμός που έχει προκύψει, σε αντίθεση με τις γεωπολιτικές αναγκαιότητες, έχει επικυρωθεί υπέρ της Ελλάδας, παρέχουν το κατάλληλο έδαφος για να αναφύονται διάφορα ζητήματα, όπως η υφαλοκρηπίδα, τα χωρικά ύδατα, ο εναέριος χώρος, η ζώνη FIR, τα πεδία διοίκησης και ελέγχου και ο εξοπλισμός των νησιών» («Στρατηγικό Βάθος», εκδόσεις Ποιότητα, Αθήνα, σελ. 268 κ. επ.).
Απειλές, 12 ν.μ. και η υποταγή της Ελλάδας στον τουρκικό εκβιασμό
Την περ. Τετάρτη, πριν αναχωρήσει για περιοδεία στη Δυτ. Θράκη, ο Νταβούτογλου είχε συνάντηση με μικρή ομάδα Ελλήνων δημοσιογράφων (επιλεγμένων από την τουρκική πρεσβεία - η ίδια πρακτική ακολουθήθηκε πέρσι με ομάδα επιλεγμένων Κύπριων δημοσιογράφων, που συναντήθηκαν με τον Ερντογάν). Σε δηλώσεις του, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών επιβεβαίωσε την ισχύ του casus belli, όπως αυτό αποφασίστηκε από τη Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση ως αντίδραση στο δικαίωμα της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά ύδατά της από 6 σε 12 ναυτικά μίλια.
Ο Νταβούτογλου παρουσίασε στους Έλληνες δημοσιογράφους την «πρόταση» να αποσυρθούν ταυτόχρονα η απόφαση της Μεγάλης Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης για το casus belli, και η επικύρωση από τη Βουλή των Ελλήνων της Διεθνούς Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, που δίνει το δικαίωμα στην Ελλάδα να επεκτείνει τα χωρικά ύδατά της στα 12 ν.μ. Η Τουρκία δεν υπέγραψε ακόμα τη Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Με απλά λόγια, ο Νταβούτογλου απαιτεί την πλήρη υποταγή της Ελλάδας στις αξιώσεις της Τουρκίας, διαφορετικά επισείει την απειλή του casus belli, ενώ παράλληλα διατηρεί ετοιμοπόλεμη τη λεγόμενη «στρατιά του Αιγαίου» απέναντι από τα ελληνικά νησιά.
Το πιο εξωφρενικό είναι ότι ο Τούρκος υπουργός επιχειρεί εξίσωση της τουρκικής απειλής για πόλεμο κατά της Ελλάδας, διά του casus belli, με τη νόμιμη θέση της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά ύδατά της στα 12 ν.μ. Να σημειωθεί ότι η Τουρκία επιμένει σε συζήτηση «όλων των θεμάτων» που, κατά τους ισχυρισμούς της, αφορούν το Αιγαίο. Η ελληνική θέση είναι ότι η Αθήνα συζητά μόνο για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Αντίθετα η Τουρκία επιμένει στα θέματα που, από δεκαετίας, ο Νταβούτογλου είχε καταγράψει στο βιβλίο του. Σε αυτά να προστεθεί η ασίγαστη προσπάθεια της Τουρκίας να γκριζοποιήσει σχεδόν κάθε ελληνικό νησί και βραχονησίδα.
Είναι γνωστή παλαιά δήλωση Ντεμιρέλ, για δήθεν εκατοντάδες βραχονησίδες που έχουν αδιευκρίνιστο καθεστώς. Και, βέβαια, δεν πρέπει να παραγνωρίζονται οι καθημερινές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και οι αμφισβητήσεις της ελληνικής κυριαρχίας από την Τουρκία. Σε δηλώσεις του, την περ. Τετάρτη, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών επανέλαβε τη θέση της Ελλάδας, ότι οι όποιες διαφορές πρέπει να συζητούνται σε «ένα σαφές και καθαρό πλαίσιο: Σεβασμός στο Διεθνές Δίκαιο, στην κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας. Υπάρχουν και πρακτικές εκ μέρους της Τουρκίας που, κατά τη άποψή μας και το έχουμε πει αυτό από την πρώτη στιγμή, δεν συμβάλλουν σε αυτή την προσπάθεια και, το χειρότερο, προκαλούν δυσπιστία και στην κοινή γνώμη».
Ο Δ. Δρούτσας επανέλαβε ότι η Ελλάδα θέλει μεν την Τουρκία στην ΕΕ «χωρίς ημίμετρα και ειδικές σχέσεις», αλλ’ αυτό «προϋποθέτει εκπλήρωση των ανειλημμένων υποχρεώσεων της Τουρκίας προς την ΕΕ αλλά και τα κράτη-μέλη της ΕΕ», δηλ. και την Κύπρο. Για να προσθέσει ότι «όσο το Κυπριακό παραμένει ανοικτή πληγή», θα έχει «επιπτώσεις στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας».
Το χειρότερο σενάριο…
Αυτά δεν φαίνεται να απασχολούν και πολύ την Τουρκία, αν κριθεί από τις θέσεις που ο Νταβούτογλου διατυπώνει δημόσια, με δηλώσεις στους Έλληνες δημοσιογράφους ή με αρθρογραφία του. Θεωρείται αυτονόητο ότι όσα ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών εξαγγέλλει δημόσια, τα έχει καταθέσει λεπτομερώς και επίσημα στην ελληνική πλευρά. Ο Νταβούτογλου επέμεινε στο θέμα των πτήσεων τουρκικών μαχητικών και υποστήριξε ότι πρέπει να υπάρξει αμοιβαία μείωση πτήσεων, παραβλέποντας ότι οι Τούρκοι πρώτοι ήρξαντο χειρών αδίκων και παραβιάζουν τον ελληνικό εναέριο χώρο εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Ακόμα υποστήριξε ότι το χειρότερο σενάριο θα ήταν μη ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, μη επίλυση του Κυπριακού και μη συμφωνία για ένα «νέο καθεστώς για το Αιγαίο». Αυτό προϋποθέτει, κατά την Τουρκία, εξαίρεση του Καστελόριζου από την οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Ελλάδα. Να σημειωθεί η εγκληματική, πια, διστακτικότητα της Αθήνας να οριοθετήσει την ΑΟΖ με την Κύπρο, όπως της ζητούσαν επίμονα ο Τάσσος και σήμερα ο Δ. Χριστόφιας.
Εντύπωση, πάντως, προκάλεσε μήνυμα ανώτατης πηγής του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, που μιλούσε προς Τούρκους δημοσιογράφους και ανέφερε ότι περιμένει κινήσεις της Τουρκίας στις διερευνητικές ελληνοτουρκικές επαφές και στο Κυπριακό, μετά τις τουρκικές εκλογές του Ιουνίου. Η θέση αυτή, όπως σημειώνεται στον αθηναϊκό Τύπο, προσφέρει ένα βολικό άλλοθι στον Ερντογάν, ότι δηλ. προσπαθεί να κάνει κινήσεις στα ελληνοτουρκικά και στο Κυπριακό, αλλά... να περιμένουμε μετά τις εκλογές στην Τουρκία.
Κυπριακό και Αιγαίο
Σε άρθρο του στην αθηναϊκή «Καθημερινή» (10/3/2011), με τίτλο «Ένα νέο πρότυπο για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις», ο Νταβούτογλου καταθέτει, με περίτεχνο διπλωματικό τρόπο και με όρους διεθνών σχέσεων, την τουρκική πολιτικο-διπλωματική στοχοθεσία ιδιαίτερα για το Αιγαίο και το Κυπριακό. Αναφέρεται σε «προκαταλήψεις», που Ελλάδα και Τουρκία πρέπει να αφήσουν πίσω τους και εξηγεί πού το νέο πρότυπο πρέπει να βασίζεται: Στην κοινή κατανόηση της ιστορίας. Στο διαθρησκευτικό διάλογο. Σε μία νέα άποψη καλής γειτνίασης των δύο χωρών. Στην επίλυση εκκρεμών θεμάτων στο Αιγαίο, για τα οποία η Τουρκία είναι αποφασισμένη να «επιτύχει συνολική και βιώσιμη συμβιβαστική λύση». Όσον αφορά το Κυπριακό, καλεί την Ελλάδα «να τείνουμε χείρα βοήθειας στις δύο πλευρές της διαπραγμάτευσης». Ως εάν η Κύπρος να κατέχεται από εξωγήινους.
Όλα αυτά συνιστούν μια καλά οργανωμένη και μεθοδευμένη επίθεση δήθεν φιλίας και συνεργασίας της Τουρκίας προς την Ελλάδα. Αξιοποιώντας τη «μαλακή δύναμή» της και γνωρίζοντας την επισφαλή και αδύναμη θέση στην οποία βρίσκεται η Ελλάδα, η Τουρκία επιδιώκει να εμφανιστεί ως η χώρα που επιθυμεί ειρήνη, φιλία, συνεργασία και αμοιβαία αποδεκτή και συμβιβαστική λύση στα προβλήματα των δύο χωρών. Πρόκειται για την πιο πονηρή και αδίστακτη προσπάθεια της Τουρκίας, να επιβάλει στην έμφοβη και τρεμαλέα Ελλάδα την εικόνα ότι αυτή είναι η δύναμη στην περιοχή και δορυφόρος αυτής, η Ελλάδα. Αν δεν υποκύψει στην «επίθεση φιλίας και συνεργασίας», υπάρχει ο επικρεμάμενος μπαμπούλας: Το casus belli και η στρατιά του Αιγαίου. Η ελληνική και η κυπριακή διπλωματία ας ανοίξουν, επιτέλους, το «Στρατηγικό Βάθος», για να μελετήσουν και να εμβαθύνουν στα τουρκικά σχέδια κατά της Ελλάδας και της Κύπρου. Ίσως τότε, αρχίσουν να μεθοδεύουν την αντίδρασή τους, πριν να είναι πολύ αργά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου