Ο λόγος είναι ότι οι πάντες σχεδόν θεώρησαν ότι πρόκειται για μια ακόμη υπόθεση που θα «στριμώξει» τον Άκη Τσοχατζόπουλο μετά από αυτή των υποβρυχίων, και διαπίστωσαν… «αναλύοντας» την υπόθεση ότι οι ευθύνες των πολιτικών μας έχουν παραγραφεί. Να θυμίσουμε αρχικά ότι ο Τσοχατζόπουλος είχε ταχθεί υπέρ της προμήθειας των F-15, ενώ τα F-16 τα επέλεξε ο
Κώστας Σημίτης, με τη δικαιολογία ότι θα αποτελέσουν κατά κάποιον τρόπο «ενδιάμεση λύση» μέχρι η χώρα να προμηθευτεί τα Eurofighter, τα οποία… ακόμα τα περιμένουμε, έστω κι αν υπάρχει απόφαση ΚΥΣΕΑ (ναι, καλά ακούσατε, πρόταση – δέσμευση προμήθειας των EF-2000 Typhoon) και στο μεταξύ έχουμε πάρει κι άλλα F-16.
Εάν κάποιος όμως δεν έχει όρεξη να δει την υπόθεση από την αστεία της πλευρά, τότε θα είχε κάθε λόγο να οργιστεί πολύ όχι μόνο με την ασχετοσύνη διαφόρων, αλλά και με την υποκρισία της δημοσιογραφίας στην Ελλάδα και ιδίως ορισμένων «σεσημασμένων» και ιδιοτελώς σκεπτομένων… παραδοσιακά, κονδυλο-φόρων.
> Κανείς δεν θυμάται δηλαδή ότι ο Άκης Τσοχατζόπουλος δεν επιθυμούσε να εγκατασταθούν στα F-16 τα αμερικανικά (Raytheon) συστήματα αυτοπροστασίας τύπου ASPIS II αλλά προωθούσε την εγκατάσταση του ισραηλινού ASPS στην ελληνικοποιημένη του εκδοχή και με πλήρη μεταφορά της τεχνογνωσίας στην ΕΑΒ;
> Κανείς δεν θυμάται ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα βρισκόταν στην κορυφή της λίστας των εξοπλιστικών προγραμμάτων που καταγράφονταν στο απόρρητο μέρος του Μνημονίου Κατανόησης (MoU) το οποίο είχε υπογράψει η χώρα μας με το Ισραήλ;
> Κανείς δεν θυμάται ότι όλοι, δημοσιογράφοι και διάφοροι από το χώρο της βιομηχανίας, είχαν πέσει να τον φάνε φωνασκώντας για σκάνδαλο έχοντας βέβαια ο καθένας τα δικά του συμφέροντα;
> Κανείς δεν θυμάται ότι όλοι αυτοί οι πατριώτες προσπαθούσαν και πέτυχαν τελικά να διαστρέψουν την αλήθεια και κατόρθωσαν με τις γνωστές «μαϊμουδιές» που γίνονται στη διαδικασίες προμηθειών και τις αξιολογήσεις να βγάλουν καλύτερο ένα σύστημα που κινούνταν μεταξύ της δεύτερης και της τρίτης γενιάς από ένα σύστημα τέταρτης γενιάς (του οποίου μάλιστα η Πολεμική Αεροπορία θα παραλάμβανε και τους πηγαίους κωδικούς [source codes] >που θα της επέτρεπε να το επαναπρογραμματίζει κατά το δοκούν, κάτι το οποίο ήταν εντελώς αδύνατο να συμβεί με αμερικανικό σύστημα λόγω περιορισμών που θέτει η Υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας [NSA]); Και πως το έκαναν: Δίνοντας την υψηλότερη δυνατή βαθμολογία σε ερωτήματα των αξιολογούμενων συστημάτων, του είδους «υπηρετεί ήδη στις Ένοπλες Δυνάμεις;»!!! Ελπίζουμε η Δικαιοσύνη να τους θυμίσει ότι και οι… Ντακότες πετάνε ακόμα, αλά με τη λογική τους θα τις έβγαζαν καλύτερες από τα C-130… Για τέτοια πράγματα μιλάμε, εάν ενδιαφέρεται κάποιος να ψάξει.
> Κανείς δεν θυμάται το φοβερό επιχείρημα της αμερικανικής πλευράς όταν τους έλεγαν ότι «το ASPS είναι τέταρτης γενιάς σύστημα διότι είναι ψηφιακό», ότι «σιγά το πρόβλημα, μια πλακέτα είναι το να γίνει ψηφιακό»! Γι’ αυτή την «πλακέτα» και για την εξυπηρέτηση των βιομηχανικών συμφερόντων ατόμων στην Ελλάδα με όνομα και επώνυμο περιμένουμε ακόμα το ψηφιακό σύστημα αυτοπροστασίας που μας έταξαν, και δέκα χρόνια μετά, ακόμα να το δούμε…
> Κανείς δεν θυμάται τον διάδοχο του Άκη Τσοχατζόπουλου, τον Γιάννο Παπαντωνίου, να βγαίνει μετά τη λήξη της συνεδρίασης του ΚΥΣΕΑ και να ανακοινώνει την επιλογή του συστήματος αυτοπροστασίας ASPIS II για τα F-16, προβάλλοντας ως επιχείρημα που οδήγησε στην επιλογή του το «χαμηλό βιομηχανικό ρίσκο»; Το πόσο χαμηλό ήταν φάνηκε από το ότι ακόμα δεν το έχουμε παραλάβει και ότι σε κάθε ευνομούμενη πολιτεία όσοι κορόιδεψαν λέγοντας τα περί «πλακέτας» που θα έκανε ψηφιακό το σύστημα, δεν θα κυκλοφορούσαν καμαρωτοί στο δρόμο, αλλά η Δικαιοσύνη θα φρόντιζε να τους ζητήσει κάποιες εξηγήσεις… Ας ελπίσουμε ότι θα το πράξει τώρα.
> Και για να τελειώσουμε τη σύντομη αναφορά μας (σύντομη υπό την έννοια του ότι όσα έγιναν σε αυτή την υπόθεση θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο διδακτορικής διατριβής που θα ασχολείται με τα συμφέροντα στον χώρο των ελληνικών εξοπλισμών…) κανείς δεν θυμάται ότι οι ισραηλινοί, εκτός από την πλήρη μεταφορά της τεχνολογίας θα ίδρυαν στην ΕΑΒ «Οίκο Ηλεκτρονικού Πολέμου» (EW House) με δικαιώματα σχεδίασης, κατασκευής και εμπορίας συστημάτων;
Μήπως εδώ είναι το μυστικό; Το ότι εάν φτιαχνόταν το EW House διάφοροι θα έχαναν την ευκαιρία να κάνουν χρυσές δουλειές με το υπουργείο Εθνικής Άμυνας; Να φτιάχνουν κάτι που κοστίζει στο εξωτερικό π.χ. 10.000 ευρώ και να το πουλάνε 20.000 στην Ελλάδα, με τον αμυντικό προϋπολογισμό να αιμορραγεί επειδή υποτίθεται ότι με αυτές τις παραγγελίες στηριζόταν η ελληνική «αμυντική βιομηχανία»; Και βάζουμε τον όρο σε εισαγωγικά διότι τέτοιες παρασιτικές νοοτροπίες μας κατάντησαν στο σημερινό χάλι…
Σαν κάποιους σήμερα που αυτοαποκαλούνται «επιχειρηματίες» στον ευρύτερο χώρο, έχουν φαλιρίσει αυτό που παρέλαβαν για να σώσουν και δεν έχουν πληρώσει ούτε ένα ευρώ στο ελληνικό δημόσιο όπως είχαν δεσμευτεί συμβατικά, ζώντας αποκλειστικά από παραγγελίες συγκεκριμένου κλάδου των Ενόπλων Δυνάμεων και απειλώντας με απολύσεις και κλείσιμο βιομηχανικής μονάδας εάν δεν πάρουν και νέες παραγγελίες. «Έτσι κι εγώ πλένω τα πιάτα» που λέει και μια παλιά διαφήμιση… Έτσι ο καθένας μας μπορεί να παραστήσει τον επιχειρηματία… Τέτοιους «σωτήρες» βρίσκεις… και στο δρόμο.
Παρεμπιπτόντως, και επειδή μιλήσαμε για τον ηλεκτρονικό πόλεμο: Μήπως ξέρει κανείς να μας πει τι έγινε με εκείνη την εφεύρεση Ελλήνων τεχνικών την οποία προ ετών εγκατέστησαν στα παμπάλαια αλλά αξιόμαχα σε συγκεκριμένες κρίσιμες αποστολές A-7 Corsair τα οποία κατόρθωσαν στις δοκιμές να παρεμβάλλουν και να «τυφλώσουν» τα F-16;
Πόσα πράγματα θα γινόντουσαν εάν η Ελλάδα ήταν στοιχειωδώς οργανωμένη και δεν αφηνόταν βορά στα νύχια των επιτηδείων…
Σημείο Άμυνας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου