«αποστρατιωτικοποίηση» της πολιτικής διά της παραπομπής 250 αξιωματικών στη δικαιοσύνη για έκνομες αντικοινοβουλευτικές ενέργειες. Η ομαδική παραίτηση της ηγεσίας των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων την περασμένη Παρασκευή ήταν η ομολογία της πρώτης τραγικής ήττας του στρατιωτικού κατεστημένου από τον Απρίλιο του 1909, όταν οι Νεότουρκοι υπό τον διοικητή του Γ΄ Σώματος Στρατού Σεφκέτ Πασά εξεστράτευσαν εναντίον της Κωνσταντινουπόλεως, κατέστειλαν μία ερασιτεχνική εξέγερση των Παλαιοτούρκων και τελικώς οδήγησαν στην εξορία τον σουλτάνο Αμπντούλ Χαμίντ στη Βίλα Αλλατίνι, στη Θεσσαλονίκη. Υποστηρίζεται ευρέως ότι ο κ. Ερντογάν εδράζει την επιθετική πολιτική του έναντι του στρατεύματος στην υποστήριξη των πολιτών, στο αίτημα για εκδημοκρατισμό της χώρας, για «νέο κοινωνικό συμβόλαιο με τον λαό». Συμβαίνει πιθανόν και αυτό, αν και συχνά υπερτονίζεται η ισχύς της «λαϊκής θελήσεως» ή της «δυνάμεως των μαζών». Ωστόσο, το πραγματικό στήριγμα της πολιτικής του κ. Ερντογάν είναι η εντυπωσιακότατη οικονομική ανάπτυξη της χώρας τα τελευταία χρόνια. Οσο αυτή διαρκεί ο Τούρκος πρωθυπουργός μπορεί θεωρητικώς να αισθάνεται ασφαλής. Αλλά ανάπτυξη στο διηνεκές ούτε υπήρξε ούτε είναι δυνατόν να υπάρξει και ήδη επισημαίνονται κάποιες αρνητικές ενδείξεις στην τουρκική οικονομία. Κανείς πολιτικός ωστόσο δεν επιλέγει την αρνητική εκδοχή των πραγμάτων – πορεύεται με αισιοδοξία ακόμη και προς τον όλεθρο. Ως προς τα καθ’ ημάς, απλώς υπενθυμίζεται ότι η σύγκρουση του κ. Ερντογάν με τους στρατιωτικούς συχνά οδηγεί σε σκλήρυνση της ρητορείας του Τούρκου πρωθυπουργού έναντι της Ελλάδος και της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως διαπιστώθηκε και εμπράκτως στη διάρκεια του θέρους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου