Ο Έρογλου πρακτορεύει τα συμφέροντα της Τουρκίας, όχι των Τ/κ

Με τον Σάββα Ιακωβίδη

ΓΙΑΤΙ η «κυπριακής ιδιοκτησίας» αναζητούμενη λύση στο Κυπριακό, που υποστηρίζει ο Πρόεδρος Χριστόφιας, είναι όχι μόνο ολέθρια αλλά και αφελής; Ιδού η απάντηση από έναν Τουρκοκύπριο, που δεν μασά τα λόγια του. Όπως ο ΓΓ της συντεχνίας των Τ/κ δασκάλων Σενέρ Ελτζίλ αναφέρει σε γραπτή ανακοίνωσή του, με αφορμή το γνωστό διάγγελμα του κατοχικού ηγέτη, ο Ντερβίς Έρογλου, στο τραπέζι των συνομιλιών, είναι «φύλακας των συμφερόντων της Τουρκίας, όχι των Τουρκοκυπρίων». Ο Σενέρ Ελτζίλ αναφέρει ότι «αυτός που έλεγε ότι το Κυπριακό λύθηκε το 1974, η μη λύση είναι λύση, που το 2002 βγήκε ενάντια στο σχέδιο Ανάν, στο δημοψήφισμα ψήφισε ''όχι'', σε κάθε ευκαιρία έλεγε ότι είναι αντίθετος με την ΕΕ και λέει ότι θέλει να λύσει το περιουσιακό ''στο βορρά'', κατά την έκφρασή του, με βάση τις αποφάσεις του ΕΔΑΔ, αλλά προσέφυγε στο λεγόμενο ανώτατο δικαστήριο για την ίδρυση της λεγόμενης επιτροπής αποζημιώσεων στα κατεχόμενα, ''ο κ. Ερογλου, έγινε τώρα άγγελος ειρήνης''».

Με απλά λόγια, ο ΓΓ των Τ/κ δασκάλων λέγει αυτό που ο γράφων και η «Σ» εδώ και πολλά χρόνια αναλύουμε. Ότι, δηλαδή, ο κατοχικός Έρογλου, όπως προηγουμένως ο Ταλάτ και πριν από αυτόν ο παμπόνηρος και ικανός Ντενκτάς, πρακτορεύει και προάγει τα εθνικά συμφέροντα της Τουρκίας όπως αυτή τα αντιλαμβάνεται κατά της Κύπρου. Ακόμα και οι πέτρες, αν μπορούσαν να μιλήσουν, θα έλεγαν τα ίδια ακριβώς, που με τόλμη δήλωσε ο ΓΓ των Τ/κ δασκάλων και ξεσκέπασε τις οβιδιακές μεταμορφώσεις του Έρογλου. Ένα από τα μεγαλύτερα και πιο καταστροφικά λάθη, που διαχρονικά η ηγεσία μας διαπράττει, είναι η αμάθειά της για την τουρκική πολιτική και τη στοχοθεσία της. Αλλά, τι; Η τουρκική ηγεσία κάθε μέρα αποκαλύπτει και φωνάζει σε κωφούς Έλληνες τα σχέδια και τους στόχους της. Αυτά προωθούνται διά Τ/κ αντιπροσώπων: Ξεκινώντας από τον Φαζίλ Κιουτσιούκ, τον Ντενκτάς, τον Ταλάτ και σήμερα τον Έρογλου. Και αυτός, όπως και οι προκάτοχοί του είναι, κατά την ορθή έκφραση του Τ/κ συναδέλφου Σενέρ Λεβέντ, «φρουροί της τουρκικής κατοχής».

Δηλαδή είναι διορισμένοι, εντεταλμένοι και διατεταγμένοι στην προαγωγή και εξυπηρέτηση των τουρκικών, όχι των συμφερόντων των συμπατριωτών Τ/κυπρίων. Όταν, λοιπόν, ο Πρόεδρος Χριστόφιας επιμένει σε «κυπριακής ιδιοκτησίας» λύση, πρώτον, αποενοχοποιεί πλήρως την Τουρκία για τα φρικτά εγκλήματα που διαπράττει με τη συνεχιζόμενη κατοχή της Κύπρου. Δεύτερον, επιτρέπει στην Τουρκία να προωθεί και να διεκδικεί τα συμφέροντά της διά Τ/κύπριου υποτελούς αντιπροσώπου. Τρίτον, θεωρεί, αφελώς, τον κατοχικό Έρογλου ως δήθεν εκπρόσωπο των Τ/κ, ενώ γνωρίζει κάλλιστα ότι είναι πράκτορας και προαγωγός των τουρκικών συμφερόντων. Άρα, τέταρτον, η δήθεν «κυπριακής ιδιοκτησίας» αναζητούμενη λύση είναι καθαρά τουρκικής υπαγόρευσης ρύθμιση, που δεν θα καταλήξει αν δεν εξυπηρετεί και τα συμφέροντα της Τουρκίας.

Λογικό ερώτημα κάθε σκεπτόμενου πολίτη: Γιατί ο Πρόεδρος Χριστόφιας επιμένει στο… προπατορικό, δηλαδή μακαριακό αμάρτημα και συνομιλεί με έναν εγκάθετο της κατοχικής Τουρκίας, και δεν απαιτεί να συνομιλήσει απευθείας μαζί της; Διότι, όπως τα πράγματα έχουν κατολισθήσει από το 1977, ο Δ. Χριστόφιας δεν έχει, δυστυχώς για την ελληνική πλευρά, άλλη επιλογή, παρά να συνομιλεί με τον εκάστοτε Τ/κ φρουρό της τουρκικής κατοχής της πατρίδας μας, επειδή τέτοια ρύθμιση αποδέχθηκε ο Μακάριος.

Η Τουρκία ενθυλάκωσε και τσιμέντωσε αυτήν την ολέθρια υποχώρηση του Μακαρίου, επειδή την εξαιρεί και την αποενοχοποιεί των εγκλημάτων και της κατοχής. Ποιος θυμάται αν η Κύπρος κατέχεται; Αφού και Έλληνες άρχισαν να χωνεύουν την κατοχή...