Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010

Βάζουν την Τουρκία στο Αιγαίο από την... πίσω πόρτα






Με το πρόσχημα «επιχειρηματικής λύσης» όπου θα βγάλουμε λεφτά, όπως αποκάλυψε ο απεσταλμένος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ




Ω τι χαρά... Μας βρήκαν οι Αμερικανοί τη λύση για το Αιγαίο. Μέχρι να ξεκαθαρίσει (!) το ζήτημα των συνόρων –ποιων συνόρων;

Έχει βάλει ποτέ τέτοιο θέμα η Ελλάδα; Μόνιμα από το 1974 η θέση μας είναι ότι δεν διεκδικούμε τίποτα (ίσως λανθασμένα, αλλά αυτή είναι)– να προχωρήσουν οι δύο χώρες, Ελλάδα και Τουρκία, σε επιχειρηματική λύση από την οποία θα βγάλουν λεφτά!

Τη... φαεινή αυτή ιδέα –για κάποιους που όλα τα βλέπουν από την πλευρά του τι θα οικονομήσουμε– βάλανε οι Αμερικανοί να τη... ρίξει στο τραπέζι ο ειδικός απεσταλμένος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την ενέργεια στην Ευρασία, πρώην σύμβουλος του Κλίντον και πρώην καθηγητής του Χάρβαρντ και του Στάνφορντ Ρίτσαρντ Μόρνινγκσταρ, με συνέντευξή του στην «Καθημερινή» που κι αυτή δόθηκε κατά σύμπτωση στον Αθαν. Έλλις, που θυμίζουμε δικό του ήταν το ρεπορτάζ που αποκάλυπτε ότι συζητείται το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας - Βαρδάρη» για τα Σκόπια, όταν εδώ στο... Ελλάντα δεν είχε πάρει χαμπάρι κανείς.

Ο κ. Μόρνινγκσταρ ανέλαβε να κάνει το θέλημα:

«Μπορώ να φανταστώ στο Αιγαίο ή σε κάποια άλλη αμφισβητούμενη περιοχή, όπου το οικονομικό όφελος είναι και για τις δύο χώρες τόσο μεγάλο που τις συμφέρει να καταλήξουν σε μια επιχειρηματική λύση, ακόμα και εάν δεν συμφωνούν στα συγκεκριμένα σύνορα».

Ιδού λοιπόν τι μαγειρεύουν... Η ίδια πάντα πρακτική... Αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς... Και για να μην τα φορτώνουμε όλα την Αμερική, όλο και «κάποιοι» δικοί μας ξέρουν, έχουν ενημερωθεί και δεν είπαν όχι...

Από την πίσω πόρτα, με δόλωμα τώρα πιο ελκυστικό –δεν επελέγη τυχαία η στιγμή– ποντάρουν ότι πολλοί θα πουν, από να μου κόψεις το επίδομα και τη σύνταξη, ας πάει και το παλιάμπελο, και δεν θα υπάρξουν αντιδράσεις, εγκαθιστούν σε πρώτη φάση στο Αιγαίο την Τουρκία για επιχειρηματική δραστηριότητα – «εμπορική διευθέτηση» (!) το χαρακτηρίζει... κομψά ο κύριος πρώην σύμβουλος του Κλίντον. Ο οποίος κάνει κι ένα βήμα κόντρα στις πάγιες ελληνικές θέσεις... Μιλάει για «αμφισβητούμενη περιοχή» στο Αιγαίο, υιοθετώντας τις τουρκικές διεκδικήσεις!

Και ενώ συμβαίνουν αυτά που προλειάνουν το έδαφος για μοιρασιά στο Αιγαίο, με προκάλυμμα τις μπίζνες για άντληση... χρήματος –για τα σύνορα τώρα θα συζητάμε– κανείς από τους πολιτικούς μας δεν φωνάζει. Ασχολούνται με το Μνημόνιο και δεν βλέπουν τη φάκα που έχει στηθεί... Παρότι οι φίλοι μας οι Αμερικανοί δεν κρύβουν τα σχέδιά τους... Ο ειδικός απεσταλμένος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ ήταν σαφέστατος, για να μη μπορεί να ισχυρισθεί κανείς ότι δεν ήξερε και δημιουργηθούν εκ των υστέρων... παρεξηγήσεις...

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΩΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ: ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΗΠΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
Ισχυρές συμμαχικές πιέσεις για το Αιγαίο
Επιθυμούν επιτάχυνση «αμοιβαίως επωφελών ρυθμίσεων» επισείοντας επικίνδυνες περιπλοκές





Δέκτης συντονισμένων συμμαχικών συστάσεων και «ισχυρών παροτρύνσεων» (λέγε πιέσεων) γίνεται το τελευταίο διάστημα η Αθήνα, προκειμένου να συναινέσει σε διαδικασίες κάποιων «αμοιβαίως επωφελών ρυθμίσεων» στο Αιγαίο!

Όπως το «ΠΑΡΟΝ» είναι σε θέση να γνωρίζει (από το περιεχόμενο διπλωματικών εκθέσεων) τόσο από πλευράς ΝΑΤΟϊκών αξιωματούχων (της κεντρικής διοικήσεως) όσο και από την Ουάσινγκτον ευθέως:

Πρώτο: Έχουν διαβιβασθεί σοβαρές ανησυχίες «για φαινόμενα που εγκυμονούν κινδύνους σοβαρών τριβών» οι οποίες και μπορεί να μετεξελιχθούν σε πολύ πιο επικίνδυνες περιπλοκές. Εννοώντας προφανώς όσα το τελευταίο διάστημα συμβαίνουν με τις τουρκικές συστηματικές παραβιάσεις του ελληνικού χώρου.

Δεύτερο: Γίνονται (και κατ' ακρίβειαν επαναλαμβάνονται) συστάσεις για τη δρομολόγηση ατύπων εν ανάγκη διαδικασιών, οι οποίες να οδηγήσουν «σε αποτελεσματικές μεθόδους συνεργασίας των δύο συμμάχων χωρών στις διαμφισβητούμενες (sic) περιοχές»!

Ουσιαστικά συστήνεται σιωπηρό καθεστώς συγκυριαρχίας ή συνεκμεταλλεύσεως συγκεκριμένων αιγαιωτικών ζωνών, όπου η Άγκυρα το τελευταίο διάστημα επεκτείνει κι επιτείνει τα ερευνητικά της προγράμματα, για την επισήμανση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Με τέτοιο τρόπο και κυρίως με τόση μεθοδικότητα, που τείνει να δημιουργήσει de facto τετελεσμένα. Ιδιαιτέρως στην περιοχή νοτίως και νοτιοανατολικά του Καστελλόριζου, προς την κατεύθυνση της Κύπρου. Επιδιώκοντας αφενός να ελέγξει ολόκληρο τον θαλάσσιο χώρο ως δική της ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) και αφετέρου να διασπάσει οριστικά το σύστημα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδος και Κύπρου. Ή των υπολειμμάτων του, που υφίστανται ακόμη και που μπορεί ανά πάσα στιγμή να ενεργοποιηθούν ενισχυόμενα.

Οι παρεμβάσεις από πλευράς συμμαχικών κύκλων έχουν ιδιαιτέρως ενταθεί το τελευταίο διάστημα και δεν είναι καθόλου τυχαίο, ενώ δεν διαφεύγουν της προσοχής των αρμοδίων του υπουργείου Εξωτερικών υπαινιγμοί που συνδέουν αυτές τις συστάσεις με την καταθλιπτική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και γενικότερα των αδυναμιών που αποδυναμώνουν ακόμη κι εξοπλιστικά την Ελλάδα.

Όσα φαίνεται να διαβιβάζονται δεν αποτελούν, ουσιαστικά, παρά επαναφορά παλαιότερων και παγίων αντιλήψεων περί ελληνοτουρκικής συγκυριαρχίας σε μια νοητή γραμμή που διέρχεται από κυριαρχικό ελληνικό θαλάσσιο χώρο. Και την οποία νοητή γραμμή ακριβώς προσδιορίζουν οι ίδιες οι περίπου καθημερινές παραβιάσεις των τουρκικών μαχητικών πάνω από συγκεκριμένα νησιά του ανατολικού Αιγαίου.

Ειδικότερα -όπως το «ΠΑΡΟΝ» είναι σε θέση να γνωρίζει- η Ουάσινγκτον αφήνει να εννοηθεί ότι αναμένει (ή πιθανολογεί) σοβαρές εξελίξεις που σχετίζονται κυρίως με το θέμα του Ιράν και των εντάσεων που ήδη κλιμακώνονται στην περιοχή, που απαιτούν περιορισμό των συμμαχικών τριβών και σταθερότερο συντονισμό. Κάτι που μεταφράζεται σε... επιθυμητές ελληνοτουρκικές συγκλίσεις.

 





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Διαβάστε επίσης

Διαβάστε επίσης