Έλληνες... χρόνια μας πολλά

                                  "Μαύρα Χριστούγεννα εφέτος"

Mαύρα Χριστούγεννα εφέτος , έτσι με καλημέρισε ο γείτονας μου.Γέλασα του είπα Μαύρα Χριστούγεννα για τους Νεοέλληνες για τους Ελληνες δεν άλλαξε τίποτα

Ο Νεοέλληνας είναι αυτός που έχασε την υπερηφάνεια του καθώς πια δεν μπορεί να προβληθεί μέσα από την υπερκατανάλωση του, καθώς δεν μπορεί να ακολουθήσει τα δυτικά πρότυπα της μόδας. Εκλεισαν οι Τράπεζες την κάνουλα των εορτοδανείων μείωσαν την παροχή καταναλωτικών δανείων και έτσι είναι αυτός που δεν μπορεί να επισκεφθεί τα παγκοσμίου φήμης «πολιτιστικά κέντρα» (μπουζουκομάγαζα), να κλείσει τραπέζι για ρεβεγιόν σε κάποιο ακριβό εστιατόριο απολαμβάνοντας τον αστακό και  φιλέτο ως κύριο πιάτο. Είναι και δύσκολο  να επισκεφθεί και να απολαύσει ως λάτρης της μουσικής τα περίφημα κλαμπάκια τα κοινώς (ορθάδικα ή ντάμπα-ντούμπα) .

Δεν μπορεί επίσης να επισκεφθεί τα κοσμοπολίτικα κέντρα αναψυχής  και θα  κλαίγει γοερά γιατί στο ρεύμα εξόδου στις εθνικές οδούς προς αυτά δεν θα υπάρχει το λεγόμενο "μποτιλιάρισμα" έτσι ώστε να δώσει ηρωικό χαρακτήρα στην έξοδο του.Τούτος θα είναι χολωμένος καθώς έχει παραδώσει το γονικό του για να λάβει επιπλέον διαμερίσματα  και έτσι δεν μπορεί να επιστρέψει στα πάτρια..

Για τους Ελληνες που έμαθαν να μαζεύονται γύρω από ένα τραπέζι στολισμένο μόνο με ένα  τραπεζομάντιλο απλό όπου η  ώρα του φαγητού είναι ώρα ιερή, όπου τίποτα δεν υπάρχει  και δεν πετιέται στον βωμό της επίδειξης, είναι τα συνηθισμένα Χριστούγεννα, δηλαδή μέρες Γιορτής.

Και τούτο γιατί τούτοι διαθέτουν παιδεία δεν είναι απλά «πολιτισμένοι» έχουν διαμορφώσει προσωπικότητες  αυθύπαρκτες, ανεξάρτητες και ολοκληρωμένες, ικανές να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις της ατομικής και συλλογικής ζωής, προσωπικότητες που κουβαλούν τα πνευματικά αγαθά (αξίες) του Γένους τους, όπως τους παραδόθηκαν μέσα από την Ιστορία.Μια Ιστορία που δεν πέρασε σε αυτούς ως απλή αναφορά γεγονότων η συμβάντων, αλλά ως οδηγός, σαν φωτεινό άστρο που τους δίνει τον προσανατολισμό στην σύγχρονη πορεία τους.

Είναι οι Ελληνες που σε καμιά στιγμή της ζωής τους δεν δείλιασαν, γνωρίζοντας πολύ καλά τον εαυτό τους και έχοντας εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους έτσι δεν μαγάρισαν την συνείδηση τους με κίβδηλα πρότυπα,έτσι απλά δεν λύγισε το βλέμμα τους, δεν θόλωσε η ματιά τους.Είναι αυτοί που ακόμα και να τους γονατίσεις δεν προσκυνούν. Πρόκοψαν και την προκοπή τους δεν την μέτρησαν με την καταναλωτική ευμάρεια αλλά με την καλοσύνη τους και την ανθρωπιά τους. παρέμειναν έτσι ευαίσθητοι απέναντι σε κάθε τι που αφορά τον άνθρωπο και την ζωή Παράσημα τους δέν έγιναν οι τίτλοι, αλλά τα ροζιασμένα χέρια τους, τα χαραγμένα πρόσωπα τους, οι πληγές τους.Στρέφουν τα ματιά στην δόξα συνεχίζουν, μοχθούν, κοπιάζουν.

Είναι  οι Ελληνες που δεν ντρέπονται να πούν δεν ξέρω, παλεύοντας παράλληλα να πάρουν όλο και περισσότερες γνώσεις για τα γύρω τους, τόσο ως φυσικό περιβάλλον όσο και ως κοινωνικό χώρο.Ζούν έτσι έξω από μύθους και προκαταλήψεις και δεν βασίζονται σε προκατασκευασμένα σχήματα.

Είναι οι Ελληνες που  αποκτούν άμεση αντίληψη των πραγμάτων και των καταστάσεων, που επεξεργάζονται τα προσωπικά και κοινωνικά δεδομένα, που περνούν από βασανιστικό έλεγχο τις αποφάσεις του, και που πετυχαίνουν την εσωτερική απελευθέρωση τους.Είναι οι ίδιοι που λατρεύουν την επικοινωνία την συζήτηση το διάλογο και απεχθάνονται τους μονόλογους. Μιλούν απλά. τόσο απλά όσο να καταλαβαίνονται μεταξύ τους, με λέξεις απλές μεστές και όχι με βαρύγδουπους τεχνοκρατικούς όρους που αναπαράγουν την εξουσία των «ειδικών».

Εύχομαι σε όλους σας να ανακαλύψετε αυτούς τους Ελληνες,αυτή την Ελλάδα να την αγαπήσετε να την κάνετε κτήμα σας και να την προβάλλεται.

ινφογνώμων