Να σώσουμε την Ελλάδα μας!

 

Με τον Σάββα Ιακωβίδη

Η αδυναμία και οι δυσκολίες της Ελλάδας εκλαμβάνονται ως ευκαιρία για την Τουρκία να εντείνει τους εκβιασμούς εναντίον της

Ο πιο πάνω τίτλος είναι δανεικός. Σε άρθρο της την περ. Πέμπτη, η έγκυρη γαλλική εφημερίδα «Le Monde», τιτλοφορούσε: «Να σώσουμε την Ελλάδα με οποιοδήποτε τίμημα». Έγραφε: «Να σώσουμε την Ελλάδα, ναι. Αλλά πώς; Οι ευρωπαϊκές διαιρέσεις όσον αφορά τη στρατηγική, που πρέπει να ακολουθηθεί για να μη βυθιστεί στο χάος η ελληνική οικονομία, έρχονται πλέον στο φως. Το διακύβευμα αυτής της συζήτησης δεν είναι μικρό: Πρόκειται για το μέλλον του ευρώ και για το μέλλον της Ευρώπης». Ακριβώς αυτό είναι το μεγάλο διακύβευμα, για το οποίο, η μεν Ευρώπη καθυστέρησε να αντιδράσει και να δράσει, η δε Ελλάδα, δηλ. η πολιτική ηγεσία της, αδυνατεί να κατανοήσει σε ποια οδυνηρή και επίφοβη θέση βρίσκεται σήμερα. Αύριο συνεδριάζουν οι Υπουργοί Οικονομικών της ΕΕ και στις 23 και 24 θα συγκληθεί η Σύνοδος των 27. Η «Monde» επισημαίνει ότι «δεν αρκεί να σβήσουμε την πυρκαγιά: Η κρίση είναι βαθιά και η εστία θα ανάψει ξανά με το πρώτο φύσημα ανέμου».

Η έγκυρη γαλλική εφημερίδα επισημαίνει και τα εξής: «Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έχει δίκαιο. Μόνο μακροπρόθεσμες απαντήσεις μπορεί να θεραπεύσουν το κακό στη ρίζα του. Συνεπώς πρέπει να συνεχίσουμε να βοηθούμε την Ελλάδα αλλά παρακολουθώντας από κοντά τις μεταρρυθμίσεις της και την εφαρμογή των μέτρων λιτότητας, τα οποία υιοθετεί. Και, κυρίως, εφευρίσκοντας εκ νέου την οικονομική και δημοσιονομική διακυβέρνηση της ζώνης του ευρώ». Να το πούμε με απλά λόγια: Αν η Ελλάδα καταρρεύσει και οδηγηθεί σε πτώχευση, τότε θα συμπαρασύρει σε απίστευτες οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές περιπέτειες και τη ζώνη του ευρώ. Όλες οι χώρες της ευρωζώνης και ειδικά οι μεγάλες, που είναι και οι πιστωτές της Ελλάδας, θα υποστούν τις συνέπειες. Εξάλλου, όπως σημειώνουν αμερικανικά ΜΜΕ, η οικονομική και πολιτική κρίση στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με νέους φόβους για το ρυθμό ανάπτυξης της αμερικανικής οικονομίας, κλονίζει ξανά τις διεθνείς αγορές και επιβεβαιώνει την παγκοσμιοποίηση της οικονομίας και των εξ αυτής αναταράξεων.
Αυτά δημιουργούν ανασφάλειες στην ευρωπαϊκή και στην αμερικανική οικονομίες με παγκόσμιες επιπτώσεις. Γι’ αυτό και οι Ευρωπαίοι ηγέτες, η Κομισιόν, το ΔΝΤ και οι ΗΠΑ, με καταιγισμό δηλώσεων αξιωματούχων τους στηρίζουν τις προσπάθειες της Ελλάδας να σταθεί στα πόδια της. Θα σταθεί; Ο Γάλλος Πρόεδρος, Νικολά Σαρκοζί, κάλεσε τη Γερμανίδα καγκελάριο Μέρκελ να στηρίξει την Ελλάδα. Οι ίδιοι οι Έλληνες θα στηρίξουν την Ελλάδα; Οι διαδηλώσεις και οι αντιδράσεις των «αγανακτισμένων» είναι η έμπρακτη συνειδητοποίηση του μέσου Έλληνα ότι η κατάσταση δεν μπορεί να πάει παραπέρα. Ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης Παπανδρέου ενθυμίζει το γνωστό: Παλαιός οίνος σε νέους ασκούς. Ο Πρωθυπουργός διόρισε δοκιμασμένα και έμπειρα στελέχη, γράφει ο αθηναϊκός Τύπος. Απορία: Αυτούς τους έμπειρους γιατί δεν τους χρησιμοποίησε προηγουμένως;
Το ζητούμενο σήμερα για την Ελλάδα είναι: Πρώτον, πολιτική σταθερότητα. Δεύτερον, επιδίωξη και επίτευξη εθνικής συνεννόησης για την αντιμετώπιση του χρέους. Τρίτον, οι Έλληνες, πολίτες και ηγεσία, καλούνται να μαζέψουν τα μυαλά και την υπευθυνότητά τους και να ανασκουμπωθούν για να σώσουν την Ελλάδα από πιθανή χρεοκοπία. Τέταρτον, τώρα ή ποτέ είναι η ώρα σκληρής και οδυνηρής αυτοκριτικής. Το, «μαζί τα φάγαμε», πρέπει να αντικατασταθεί από το «μαζί θα σώσουμε την Ελλάδα με κάθε τρόπο και μέσο». Η χώρα δεν μπορεί να κατακρημνισθεί στο χάος και στο βάραθρο εξαιτίας μικροπολιτικής και στενόκαρδης αντίληψης των κινδύνων και απειλών. Πέμπτον, η ανάκαμψη και η σωτηρία της Ελλάδας προέχει επειγόντως και για δύο άλλους, εξίσου κρίσιμους λόγους.
Ο πρώτος είναι η αποθηρίωση της Τουρκίας που, μετά τις εκλογές της περ. Κυριακής, έβαλε στοίχημα την τροποποίηση του Συντάγματος, που θα διανοίξει νέες προοπτικές για τη χώρα. Ήδη, διατεταγμένοι ξένοι πολιτικοί συγκρίνουν την οικονομική και γεωπολιτική σημασία της Τουρκίας έναντι της μίζερης, και υπό την απειλή της πτώχευσης, Ελλάδας. Ο δεύτερος λόγος συναρτάται προς την ασφάλεια της Ελλάδας και εξ αυτής και της Κύπρου. Η τουρκική πολιτική δεν διαφοροποιείται. Αντίθετα, η αδυναμία και οι δυσκολίες της Ελλάδας εκλαμβάνονται ως ευκαιρία για την Τουρκία να εντείνει τους εκβιασμούς εναντίον της. Αν ούτε και αυτά η πολιτική ηγεσία δεν τα συνειδητοποιεί, τότε ακόμα περισσότερο η Ελλάδα κινδυνεύει.