Ψήφος εμπιστοσύνης, υποψίες και εθνική κυριαρχία

Η κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου έλαβε τελικά ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή, με 255 ψήφους υπέρ και 38 κατά, ενώ νωρίτερα είχε δηλώσει στην ομιλία του ότι κάθε ψήφος είναι ψήφος υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στο Ευρώ.
Στη διαδικασία ήταν παρόντες 293 από τους 300 βουλευτές. Ψήφο εμπιστοσύνης έδωσαν οι βουλευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΛΑΟΣ και της Δημοκρατικής Αριστεράς. Αρνητική ήταν η ψήφος των βουλευτών του ΚΚΕ, του Σύριζα, του ανεξάρτητου βουλευτή Παναγιώτης Κουρουμπλή, του Πάνου Καμμένου της ΝΔ (που διαγράφηκε από την Κοινοβουλευτική Ομάδα) και του Χρήστου Κατσούρα (ΠΑΣΟΚ).

«Ηχηρές» όμως ήταν οι δηλώσεις του Υπουργού Εσωτερικών, Τάσου Γιαννίτση, ο οποίος ανέφερε ότι «υπάρχει αφανής υπόγειος πόλεμος, με στόχο...
τoν πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, μέσα και έξω από τη χώρα, πάνω από τα κεφάλια του ελληνικού λαού και αυτοί που το κάνουν δεν έχουν ονοματεπώνυμο». Αξία έχει και ως έννοια, η δήλωσή του ότι «η εθνική κυριαρχία κερδίζεται με πολιτικές που προσφεύγουν λιγότερο στα δάνεια, με πολιτικές που κατανοούν μέχρι ποιου σημείου μπορεί να φτάσει η δανειοδότηση.» Τι ακριβώς εννοούσε ο υπουργός μας; Μήπως αντιλαμβάνεται ότι οι Ευρωπαίοι που δείχνουν ανεξέλεγκτοι ετοιμάζουν να περάσουν μια άτυπη «κόκκινη γραμμή» προσβάλλοντας αυτό που άλλοι ονομάζουν εθνική αξιοπρέπεια και άλλοι εθνική κυριαρχία κατά τρόπο που θα έπρεπε να επισείσει κάποια εντελώς διαφορετική ελληνική απάντηση;
Το δεδομένο είναι ότι το τελευταίο διάστημα έχουν πληθύνει οι δηλώσεις για ζητήματα τόσο σοβαρά, που αγγίζουν τον πυρήνα της εθνικής μας ασφάλειας και ανεξαρτησίας. Και είναι σημαντικές γιατί προέρχονται από υψηλά ιστάμενα πρόσωπα της πολιτικής σκηνής της χώρας μας. Πέρα από τις δηλώσεις του Γ. Παπανδρέου ή του Α. Σαμαρά, του Γ. Καρατζαφέρη, του Π. Μπεγλίτη, του Π. Καμμένου, του Κωστή Χατζηγάκη και λοιπών, τέτοια ζητήματα δεν πρέπει να μένουν στον αέρα.
Είτε πρόκειται για πράγματα που γνωρίζει ο καθένας εις βάρος του άλλου και τα λέει για να δημιουργηθεί αίσθηση και να αναπτυχθεί συνωμοσιολογία ή αν τα εξετάσουμε σοβαρά, θα πρέπει όλοι αυτοί να δώσουν επίσημες απαντήσεις στο Κοινοβούλιο ή στους εισαγγελείς, αναλόγως με την περίπτωση.
Ασχέτως του τι δήλωσε για παράδειγμα ο Πάνος Καμμένος και σε όποιο επίπεδο αξιοπιστίας δικαιούται ο καθένας μας να πιστεύει ότι κινείται ο βουλευτής, αυτό που προκαλεί τρομερή έκπληξη είναι ότι δεν βρέθηκε συνάδελφός του να ζητήσει από τον πρωθυπουργό να απαντήσει σε τρία – τέσσερα θέματα που έθιξε. Υφίσταται ή όχι θέμα ανεξέλεγκτης δυνητικής εμπράγματης διεκδίκησης με τη χώρα να μην μπορεί να κάνει απολύτως τίποτε; Γιατί τόση πρεμούρα με την υπογραφή ενός χαρτιού από τους πολιτικούς αρχηγούς; Υφίσταται θέμα σε ποιο νόμισμα εξυπηρετείται μέρος του χρέους το οποίο επιχειρούν οι «εταίροι» να ανατρέψουν μέσω της νομικής διαδικασίας;
Εάν όσα κατήγγειλε ο βουλευτής έχουν έστω και την ελάχιστη δόση αλήθειας, τότε, λυπούμαστε που το λέμε αλλά σε άλλες εποχές θα άνοιγε με συνοπτικές διαδικασίες το Γουδή.
Σημείο Άμυνας