Το μετέωρο χέρι του Προέδρου…

Με τον Σάββα Ιακωβίδη

Η μοίρα του δύστηνου αυτού τόπου κρέμεται από τη γλωσσική, νομική, πολιτική, επικοινωνιακή και διαπραγματευτική ανεπάρκεια Χριστόφια-Έρογλου
Η άσκηση πολιτικής δεν γίνεται με χαμόγελα, χημείες, ευσεβείς πόθους και μονομερείς και άνευ ανταλλαγμάτων παραχωρήσεις. Ένας σοβαρός και υπεύθυνος ηγέτης έχει τρεις μέγιστους στόχους στην άσκηση της διακυβέρνησης και στην υλοποίηση της πολιτικής του: Πρώτον, την ασφάλεια του λαού και του κράτους, και την υπεράσπισή τους έναντι εσωτερικών και κυρίως εξωτερικών εχθρών και απειλών. Δεύτερον, την επιβίωση του λαού εντός των κρατικών ορίων. Τρίτον, τη λειτουργία δημοκρατικών θεσμών, ελευθεριών και δικαιωμάτων. Ο Πρόεδρος Χριστόφιας έχει μια περίεργη αντίληψη περί των πιο πάνω. Πίστεψε ότι η ιδεολογική συγγένειά του με τον
κατοχικό Ταλάτ ήταν ένας σημαντικός παράγοντας στην προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού. Νόμισε ότι η προσωπική χημεία μαζί του θα διευκόλυνε τις συνομιλίες, Χειρότερα: Είχε την καταστροφική παραίσθηση ότι προβαίνοντας σε γενναιόδωρες, καθ’ ομολογίαν του, μονομερείς και άνευ ανταλλαγμάτων παραχωρήσεις στους Τούρκους, θα εξημέρωνε το τουρκικό θηρίο και θα κατέληγε σε συμφωνία επίλυσης του προβλήματος.
Σήμερα, διαπιστώνει την αλαζονεία και τον κυνισμό μιας Τουρκίας, που έχει κυριολεκτικά αποθηριωθεί, δεν σέβεται τίποτε και δεν λογαριάζει κανέναν. Όχι πάντως τον Πρόεδρο Χριστόφια, στον οποίο ο υπερφίαλος Νταβούτογλου διαμήνυσε ωμά και αδίστακτα, πρώτον, ότι δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία. Δεύτερον, δεν πρόκειται να παρακαθίσει στο ίδιο τραπέζι με την Κύπρο. Τρίτον, ακόμα και ένας Τούρκος να βρισκόταν στο νησί, η Τουρκία θεωρεί ότι έχει εθνικά συμφέροντα εδώ και θα τα διεκδικεί. Και πότε αυτές και πολλές άλλες ωμές και κυνικές θέσεις, που μόλις τώρα αφύπνησαν τον Δ. Χριστόφια; Αφού είχαν προηγηθεί μονομερείς ενέργειες, κινήσεις και παραχωρήσεις προς τους Τούρκους, από τους οποίους εδώ και τρία χρόνια περιμένει… αντίδωρο! Μετά την τελευταία συνάντησή του με τον κατοχικό Έρογλου, ο Πρόεδρος Χριστόφιας επανέλαβε ότι θέλει λύση, αν είναι δυνατόν και πριν από την κυπριακή προεδρία της ΕΕ. Για να προσθέσει ότι περιμένει το χέρι τους για να συμφωνήσει.
Θα περιμένει για πολύ καιρό ακόμα… Στην άσκηση σοβαρής και υπεύθυνης πολιτικής, ακόμα και ο εχθρός σου σε λαμβάνει υπόψη όταν εσύ ο ίδιος σέβεσαι τον εαυτό σου. Κανένας εχθρός και κανένας τρίτος δεν πρόκειται να σεβαστεί τον αντίπαλό του, όταν αυτός εμφανίζει εικόνα γελοίου ικέτη, γλοιώδους δούλου και, κυρίως, ανθρώπου έτοιμου να παραχωρήσει τα πάντα, από αδυναμία, από ασχετοσύνη, από κακό υπολογισμό ή από την ολέθρια τάση να ξεμπερδεύει για να τελειώνει. Ο εχθρός σε σέβεται αν, παρά την ήττα σου, διατηρείς την αξιοπρέπειά σου, επιμένεις στις διεκδικήσεις σου και είσαι σκληρός διαπραγματευτής. Η εικόνα την οποία εκπέμπει ο Δ. Χριστόφιας είναι εκείνη ενός διαπραγματευτή, που στηρίζεται σε ευσεβείς πόθους και σε εύηχες ρητορικές διακηρύξεις. Ο Πρόεδρος προέβη σε γενναιόδωρες παραχωρήσεις στους Τούρκους. Τι εισέπραξε ως αντίδωρο; ΤΙΠΟΤΕ!
Οι Τούρκοι έχουν ενθυλακώσει όσα ο Πρόεδρος μονομερώς τους παραχώρησε και αναμένουν και άλλες παραχωρήσεις, στηριζόμενοι στη λογική ότι, αφού δεν απαιτεί ανταλλάγματα, γιατί εκείνοι να δώσουν; Αλλ’ είναι και κάτι άλλο, τρομακτικά επικίνδυνο για την ελληνική πλευρά. Με αφορμή τις πρόσφατες ασυναρτησίες Έρογλου περί… πολέμου που, δήθεν, θα έκαναν οι Έλληνες, τίθεται ξανά το μέγα ζήτημα της επικοινωνίας Χριστόφια-Έρογλου. Ο Πρόεδρος δεν γνωρίζει ούτε αγγλικά ούτε τουρκικά. Ο Έρογλου δεν γνωρίζει ούτε αγγλικά ούτε ελληνικά. Η συνεννόηση των δύο γίνεται μέσω διερμηνέων.
Ο Πρόεδρος έχει δίπλα του τον γαμπρό του Μούδουρο. Δεν γνωρίζουμε ποιον έχει ο Έρογλου. Φανταστείτε τώρα τη σκηνή: Μιλά ο Δ. Χριστόφιας στα ελληνικά -τρομάζουμε να πιστέψουμε ότι μιλά στα… αγγλικά- τα λεγόμενά του μεταφράζονται στα τουρκικά και στα αγγλικά. Το αντίθετο γίνεται με τον Έρογλου. Χριστόφιας και κατοχικός ηγέτης δεν έχουν νομικές ή συνταγματικές γνώσεις.
Με αφορμή, λοιπόν, τις ασυναρτησίες Έρογλου, που αυτός απέδωσε σε δημοσιογράφους, αξιωματούχοι του Προεδρικού αναφέρθηκαν χλευαστικά σε «τσουνάμι εν κρανίω Έρογλου».
Και απέδωσαν τα λεχθέντα υπ’ αυτού σε έλλειψη επικοινωνίας και ελλιπούς κατανόησης των όσων διαμείβονται στις διαπραγματεύσεις, με την παρεμβολή μεταφραστών, διερμηνέων, κτλ. Ιδού η εφιαλτική πραγματικότητα: Η μοίρα του δύστηνου αυτού τόπου κρέμεται από τη γλωσσική, νομική, πολιτική, επικοινωνιακή και διαπραγματευτική ανεπάρκεια Χριστόφια-Έρογλου. Και με αυτήν τη βαβέλ, αναμένεται να συμφωνηθεί… λύση!