P-3C το νέο ΑΦΝΣ για την ανατολική Μεσόγειο

Απόφαση επιτέλους μετά από χρόνια παλινωδιών και αναποφασιστικότητας αναφορικά με το πρόγραμμα των Αεροσκαφών Ναυτικής Συνεργασίας (ΑΦΝΣ) έλαβε το ΠΝ το οποίο με έγκυρες πηγές του επιτελείου έχει καταλήξει στην υλοποίηση της πρότασης της Lockheed Martin και η οποία δεδομένων και των οικονομικών συνθηκών δείχνει και είναι και η πιο ορθολογική.


Αυτό τουλάχιστον μέχρι να καταστεί η χώρα ικανή να αποκτήσει ένα εντελώς νέο αεροσκάφος Ναυτικής Συνεργασίας, για την κάλυψη των τεράστιων αναγκών που θα προκύψουν τα επόμενα χρόνια ειδικά για την επιτήρηση της Ανατ. Μεσογείου.
Έτσι προς  οριστική λύση βαίνει το πρόβλημα του ΠΝ αναφορικά τα ΑΦΝΣ τα οποία βρίσκονται εδώ και χρόνια καθηλωμένα εξαιτίας εξάντλησης του ορίου ζωή τους με αποτέλεσμα η Ελλάδα να στερείται των δυνατοτήτων επιτήρησης του Αιγαίου αλλά και των περιοχών νότια και ανατολικά της Κρήτης.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες το ΠΝ έχει αποδεχτεί τη λύση που προτείνει  η Lockheed Martin για την δωρεάν προσφορά 4 αεροσκαφών P-3C από τα αποθέματα του αμερικανικού Ναυτικού και παράλληλα την αναβάθμιση δύο από τα υπάρχοντα P-3B.
Στο ίδιο θέμα έχει αναφερθεί πρώτα και το YENED.blogspot σε σχετική είδησή του. 
Πιο συγκεκριμένα η πρόταση της αμερικανικής εταιρείας αφορά αεροσκάφη του επιπέδου update II, ενδεχομένως και ΙΙ.5  θα έχουν μέγιστο όριο πτητικής εκμετάλλευσης 15.000 ωρών (ή 25 χρόνια) ενώ πριν την παράδοσή τους θα έχουν υποστεί πρόγραμμα εκτίμησης επιτρεπόμενου ορίου ζωής SLAP (Service Life Assessment Program). Μέσω του συγκεκριμένου προγράμματος γίνεται διάγνωση των προβλημάτων δομής των αεροσκαφών και χρησιμοποίηση ειδικών συλλογών αντικατάστασης κρίσιμων μερών του αεροσκάφους.
Σε σχέση με την αναβάθμιση των δύο P-3B αυτή περιλαμβάνει  επέκταση της δομικής τους ζωής γεγονός που θα εξασφάλιζε 4 χρόνια επιχειρησιακής ζωής  ή περί τις 1.500-1.800 επιπλέον ώρες πτήσης και κόστος 250 εκατομμύρια ευρώ, το κονδύλιο δηλαδή που προβλεπόταν για την αγορά νέων αεροσκαφών.
Να σημειωθεί ότι το αμερικανικό Ναυτικό διέθετε τουλάχιστον 24 Μοίρες αεροσκαφών P-3C το 1991 σήμερα όμως αυτές έχουν μειωθεί στις 12 και τα αεροσκάφη που προσφέρονται στην Ελλάδα προέρχονται από  το υλικό των ανενεργών αυτών Μοιρών.
Παράλληλα δεν αποκλείεται ένα περαιτέρω πρόγραμμα αναβάθμισης των αεροσκαφών αυτών βάσει των αναγκών του ΠΝ το οποίο θα πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον την δυνατότητα εκτόξευσης βλημάτων AGM-84 Harpoon, δυνατότητα που δεν ήταν διαθέσιμη στα P-3B. Για την ακρίβεια μόνο ένα εκ των πέντε αεροσκαφών θεωρητικά είχε τις απαραίτητες καλωδιώσεις για τη μεταφορά Harpoon αλλά ουδέποτε αυτή η έστω θεωρητική δυνατότητα ούτε εξακριβώθηκε ούτε και αξιοποιήθηκε.
Επισης κασοι για το λιδιο
Το απαράδεκτο αυτό κενό που έχει προέλθει από την ανυπαρξία ρόλου για την 353ΜΝΑΣ –καθώς δεν έχει αεροσκάφη- και την αδυναμία της Ελλάδας να προσφέρει αεροσκάφη στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ για τον έλεγχο θαλασσίων οδών στη Ν.Α. Μεσόγειο το εκμεταλλεύεται εδώ και καιρό το τουρκικό Ναυτικό προσφέροντας στην βορειοατλαντική συμμαχία την επιχείρηση «Mediterranean Shield» τόσο με  τα έξι αεροσκάφη CN-235 ASuW του Ναυτικού όσο και με τα τρία CN-235MPA της ακτοφυλακής τα οποία πραγματοποιούν έλεγχο στις θαλάσσιες περιοχές της ελληνικής ΑΟΖ , της ΑΟΖ που η ελληνική πλευρά έχει σταθεί πλήρως ανίκανη να ανακηρύξει.
Επιπλέον τα τουρκικά  αεροσκάφη εκτός  από τις εισόδους  που πραγματοποιούν στο κεντρικό Αιγαίο, πραγματοποιούν και καταγραφές του στόλου του ΠΝ αλλά και αποτύπωση όλων των εμπορικών πλοίων της Ανατολικής Μεσογείου με το σύστημα Automatic Identification System (AIS).
 defencenet.gr