Ποιοι λυπούνται-ποιοι θα παραστούν στην κηδεία του δαίμονα;

  Με τον Σάββα Ιακωβίδη

Δεν μισούμε τους εχθρούς μας, ιδιαίτερα όταν είναι νεκροί. Όμως, οφείλουμε να θυμόμαστε το όνομά τους. Εσαεί. Όταν πρόκειται για εγκληματίες, οι αθλιότητες και τα εγκλήματά τους πρέπει να παραμένουν στη μνήμη. Ο Ραούφ Ντενκτάς είναι νεκρός. Ήταν ένας σεσημασμένος και ορκισμένος καταστροφέας της Κύπρου. Για τους Τούρκους θεωρείται «ήρωας». Για τους Έλληνες ήταν
ένας αδίστακτος εγκληματίας του κοινού ποινικού Δικαίου. Από την ίδρυση της τ/κ τρομοκρατικής οργάνωσης ΤΜΤ, το 1957, μέχρι τις τελευταίες του στιγμές, ο Ντενκτάς είχε δύο μόνο στόχους. Πρώτον, να προάγει τα εθνικά συμφέροντα και την πολιτική της Τουρκίας, που κατευθύνονται σταθερά και καταστροφικά κατά της Κύπρου, της Κυπριακής Δημοκρατίας και του Ελληνισμού της νήσου. Ο Ντενκτάς, όπως προηγουμένως ο Κιουτσιούκ, όπως μετέπειτα ο Ταλάτ και σήμερα ο Έρογλου, ήταν ένας εντεταλμένος πράκτορας των τουρκικών στοχεύσεων εναντίον των Ελλήνων.
Ο Ντενκτάς δεν εμπιστεύθηκε ποτέ τους Έλληνες. Ως Εισαγγελέας της αποικιοκρατικής βρετανικής διοίκησης, συνήργησε στην καταδίκη πολλών αγωνιστών της ΕΟΚΑ. Αυτός συνέβαλε στη θανατική καταδίκη του Μιχαλάκη Καραολή. Δεύτερον, ο υποτελής Τ/κ ηγέτης ένα όνειρο είχε σε όλη τη ζωή του: Τη διχοτόμηση, σε πρώτο στάδιο, της Κύπρου, την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την εν παντί υπονόμευση του κυπριακού κράτους. Εξέφραζε διαχρονικά μιαν απίστευτη λύσσα κατά της συνεργασίας Ελλήνων και Τούρκων. Διασάλπιζε το σύνθημα «από Τούρκο σε Τούρκο». Αργότερα, επέμενε: «Τούρκος φεύγει, Τούρκος (έποικος) έρχεται». Ευθύνεται για δολοφονίες Τ/κυπρίων και Ελλήνων. Ο Ντενκτάς, κατ’ εντολήν της Τουρκίας, ανακήρυξε το κατοχικό ψευδοκράτος, στις 15/11/1983. Ακόμα και την ώρα που εκμετρούσε το ζην, ζήτησε από την κόρη του να διαμηνύσει στους Έλληνες: «Εδώ είναι μια ανεξάρτητη δημοκρατία, να τους το πεις».
Ο πρόεδρος Χριστόφιας, παλαιότερα, είχε πάρα πολύ ορθά χαρακτηρίσει τον κατοχικό ηγέτη, ως τον «κακό δαίμονα της Κύπρου». Αυτός ο δαίμονας έταξε σκοπό της ζωής του, υπηρετώντας την τουρκική πολιτική, να καταστρέψει την Κύπρο. Από τα δικά του πολιτικά και άλλα εγκλήματα ακόμα υποφέρει ο τόπος. Ο πρόεδρος Χριστόφιας, σε μιαν ανεπίτρεπτη χειρονομία αχρείαστης αβρότητας, ζήτησε από τον άλλο υποτελή της Τουρκίας, τον κατοχικό Έρογλου, να μεταβιβάσει στην οικογένεια Ντενκτάς τα συλλυπητήρια του ιδίου και της ελληνικής κοινότητας για τον θάνατο του δαίμονα. Δεν ξέρουμε αν ο Πρόεδρος λυπάται για τον θάνατο του δαίμονα. Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων της Κύπρου, που υποφέρουν και θα συνεχίσουν να υφίστανται τα δεινά της πολιτικής Ντενκτάς, δεν λυπούνται. Αντίθετα θυμούνται και οργίζονται επειδή γνωρίζουν ότι η πολιτική Ντενκτάς συνεχίζεται με απαραμείωτη αδιστακτότητα με στόχο την τουρκοποίηση της Κύπρου.
Από την άλλη, δυστυχώς, δεν έχουμε ούτε κατά το ένα έκτον του Ντενκτάς, έναν Έλληνα Κύπριο ηγέτη, ικανό να υπερασπίσει τα δίκαια και τα συμφέροντά μας. Πρέπει να παραδεχτούμε: Ο Ντενκτάς ήταν ένας πανέξυπνος, τετραπέρατος, παμπόνηρος, αδίστακτος πολιτικός, που μετήλθε τα πάντα για να υποστηρίξει τα συμφέροντα της Τουρκίας σε βάρος της Κύπρου. Αντιμετώπισε όλους σχεδόν τους Προέδρους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Τον Ντενκτάς, οι Έλληνες θα τον θυμούνται ως εγκληματία, δολοφόνο, καταστροφέα και κακό δαίμονα ενός τόπου, που δεν αγάπησε ποτέ. Είμαστε περίεργοι να δούμε ποιοι Έλληνες θα τολμήσουν να παραστούν σήμερα στην κηδεία του. Ο Ντενκτάς θα καγχάζει σαρδόνια από τον τάφο του…