Ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας, Τανέρ Γιλντίζ, δήλωσε σήμερα ότι κανένας δε θα πρέπει να δοκιμάζει το παρελθόν της Τουρκίας ή την τουρκική κυβέρνηση. Όπως χαρακτηριστικά τόνισε «αυτό ενέχει μεγάλο ρίσκο».
Οι δηλώσεις αυτές έρχονται ως απάντηση και σχόλιο στην απόφαση της Κυπριακής Δημοκρατίας να προχωρήσει σε γεωτρήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο και στη δήλωση του υπουργού Εξωτερικών της Κύπρου ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να πράξει τίποτα.
Σύμφωνα με τα όσα θέλει να πιστεύει ο Τανέρ Γιλντίζ, καμία έρευνα δε μπορεί να διενεργηθεί στην περιοχή, γιατί τα σύνορα είναι ακαθόριστα. Το αστείο είναι ότι χαρακτήρισε την προσπάθεια της Κυπριακής Δημοκρατίας να διενεργήσει έρευνες για πετρέλαιο, αντίστοιχη με το να στείλει η Τουρκία την Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίου στη Θεσσαλονίκη για έρευνες…
Και συμπλήρωσε ότι αυτά τα λέει για να τονίσει ότι και η Τουρκία μπορεί να έχει δικαιώματα στη Μεσόγειο της οποίας οι ΑΟΖ είναι ακόμα ακαθόριστες. Δε μπορούν να εκτελούν έρευνες απλά υπογράφοντας συμφωνίες με εταιρείες.
Στο χορό των δηλώσεων προστέθηκε και η… φερέ-φωνή του κατοχικού ηγέτη Ντερβίς Έρογλου, ο οποίος είπε πως η τουρκική πλευρά δε θα αποφύγει να πάρει μέτρα σε περίπτωση που οι «Ελληνοκύπριοι» (σ.σ. το θέτουμε σε εισαγωγικά γιατί η απόφαση είναι εξ ολοκλήρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, ως ανεξάρτητου αναγνωρισμένου κράτους, ενώ το «Ελληνοκύπριοι» σε αυτήν την περίπτωση χρησιμοποιείται για να υποδηλώσει ξεχωριστή κρατική οντότητα) προχωρήσουν κανονικά στις προσπάθειές τους.
Με ύφος αδικημένου δήλωσε ότι είναι λάθος να αναλαμβάνεται δράση απλά με τη θέληση των «Ελληνοκυπρίων» σχετικά με ένα θέμα που αφορά το μέλλον όλου του νησιού, χαρακτηρίζοντας την Ανατολική Μεσόγειο ως ημί-κλειστή θάλασσα σύμφωνα με το… διεθνές δίκαιο κι άρα όλα τα κράτη θα πρέπει να συναινέσουν σε μια τέτοια πρωτοβουλία! Ότι τους γουστάρει στο νεοθωμανικό θέατρο του παραλόγου! Πρώτα χαρακτήριζαν έτσι το Αιγαίο. Σήμερα στην κατηγορία εντάσσεται και η Μεσόγειος για να μην αισθάνεται το Αιγαίο… μοναξιά!
Θεωρούμε ότι οι δηλώσεις για κλιμάκωση της κρίσης με το Ισραήλ στοχεύουν και την Ελλάδα και την Κύπρο.
Καταρχάς, οι δηλώσεις των Τ. Ερντογάν και Α. Νταβούτογλου, για συχνότερη παρουσία πλοίων στην Ανατολική Μεσόγειο στο πλαίσιο των κυρώσεων εις βάρους του Ισραήλ δεν λένε τίποτα. Αν ήθελαν να κατευθύνουν τις απειλές τους εις βάρος του Ισραήλ και να είναι αξιόπιστες, θα έπρεπε να αναφέρουν ότι τα τουρκικά πλοία θα περιπολούν έξω από τη Γάζα για να προστατεύσουν τους μελλοντικούς στολίσκους… αν θα υπάρξουν ποτέ ξανά.
Τα πλοία στην Ανατολική Μεσόγειο, στο πλαίσιο των δηλώσεων – διακηρύξεων εις βάρος του Ισραήλ είναι στάχτη στα μάτια για να δικαιολογηθεί η παρουσία της Τουρκίας στην περιοχή που αφορά την Ελλάδα και την Κύπρο και φυσικά τη νήσο Μεγίστη (Καστελόριζο). Εξάλλου, για τη συμφωνία οριοθέτησης της ΑΟΖ Κύπρου και Ισραήλ θα μπορούσε να είχε διαμαρτυρηθεί τότε… «Ευτυχώς» η έλλειψη σοβαρότητας των δύο μεγάλων κομμάτων στις διεθνείς σχέσεις φρόντισε να αφήσει κενά μέχρι σήμερα, τα οποία θα πρέπει να καλύψουμε τώρα, έχοντας κατά νου τη στρατιωτική ισχύ – κάτι που έδειχναν να απεχθάνονται οι οπαδοί του «βουτύρου» (βούτυρο ή κανόνια) Έλληνες πρωθυπουργοί.
Ειρωνικά θα μπορούσαμε να ρωτήσουμε αν αυτήν τη στιγμή μπορεί να προσφέρει τις υπηρεσίες κουμπάρου ο Κ. Καραμανλής ή να προσφύγει σε οινοποσία, ζεϊμπέκικα και χαρά ο Γ. Παπανδρέου, για να λύσουν το πρόβλημα που δημιουργείται.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι για άλλη μια φορά η Τουρκία θέτει ζητήματα στο τραπέζι με στόχο να ικανοποιηθούν μερικά από αυτά. Πιο αδύναμος κρίκος φαίνεται ότι είναι η Ελλάδα, λόγω πολιτικής και οικονομικής κατάστασης.
Το μέγιστο που επιδιώκει φαινομενικά η Τουρκία είναι η σύγκρουση με το Ισραήλ. Το κέρδος σε αυτήν την περίπτωση θα είναι η εικόνα του ισλαμικού κράτους που έχει τη δύναμη και το σθένος να πάει κόντρα στο εβραϊκό κράτος. Η όποια αποτυχία θα μπορούσε να χρεωθεί από την Τουρκία στην αμερικανική κυβέρνηση που στηρίζει το Ισραήλ, διαιωνίζοντας με τον τρόπο αυτό δημοφιλή στερεότυπα της Μέσης Ανατολής προς όφελός της…
Το δεύτερο σημείο στο οποίο μπορεί να κερδίσει είναι ανταλλάγματα αναφορικά με την Κύπρο και την Ελλάδα. Ιδιαίτερα με την Ελλάδα, η οποία βρίσκεται σε πιεστική κατάσταση, πολιτική και οικονομική. Κι εδώ είναι το ερώτημα τι θα γίνει. Πόσο απίθανο είναι η τουρκική κίνηση να μη γίνει εναντίον του Ισραήλ γνωρίζοντας ότι είναι αδιέξοδο, αλλά εναντίον άλλων στόχων στην περιοχή θεωρούμενων ως πιο… «μαλακών»;
Σημείο Άμυνας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου