Πέμπτη 18 Μαρτίου 2010

Συνέντευξη του υπουργού Εθνικής Άμυνας Ευάγγελου Βενιζέλου

ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Θελήσαμε να σας ενημερώσουμε για τα ζητήματα πουImage συνδέονται με τον μέλλον των Ελληνικών Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και με τα προγράμματα των υποβρυχίων του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού πριν από τη σημερινή απογευματινή συνεδρίαση της αρμόδιας Κοινοβουλευτικής Υποεπιτροπής, η γνώμη της οποίας είναι προϋπόθεση για την έκδοση της σχετικής απόφασης του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Άμυνας αύριο, γιατί η συνεδρίαση αυτή δεν είναι δημόσια και γιατί δεν θέλαμε να πληροφορηθείτε αυτά που θα διαμειφθούν και κυρίως την εισήγησή μας εξωδίκως. Προτιμούμε να έχουμε μία απευθείας ενημέρωση ώστε και εσείς να μπορέσετε να θέσετε τα ερωτήματά σας και να λάβετε στο μέτρο του δυνατού απαντήσεις. Γιατί θεωρούμε ότι μόνον η άμεση και πλήρης πληροφόρηση βοηθάει στο να κάνετε και εσείς τη δουλειά σας και η κοινή γνώμη να ενημερωθεί όσο γίνεται καλύτερα για ένα θέμα που έχει μακρά ιστορία και μία σημασία πέραν της οικονομικής, η οποία είναι και πολιτική και συμβολική.
Δεν θα σας κουράσω με μία μακρά εισαγωγή. Θα θυμίσω μερικά πράγματα.
Όταν αναλάβαμε τα καθήκοντά μας τον Οκτώβριο του 2009 βρήκαμε μία εν εξελίξει οξύτατη κρίση στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και στο πρόγραμμα των Υποβρυχίων.
Στις 21 Σεπτεμβρίου του 2009, μεσούσης της προεκλογικής περιόδου η γερμανική πλευρά, η ThyssenKrupp Marine Systems που ελέγχει μέχρι στιγμής και τα Ναυπηγεία και την HDW, που είναι η υποκατασκευάστρια των υποβρυχίων τύπου 214 και τύπου 209, είχε καταγγείλει τις συμβάσεις που την συνδέουν με το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας για τα υποβρύχια του Πολεμικού Ναυτικού και είχε κινήσει τη διαδικασία προσφυγής στη διεθνή διαιτησία, στη διαιτησία του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου.
Απειλούσε -και εν πολλοίς εξακολουθεί να απειλεί μέχρι σήμερα- με άμεση παύση πληρωμών και με διακοπή λειτουργίας των Ναυπηγείων, πρωτοβουλία που θα είχε καταλυτικές συνέπειες στις θέσεις εργασίας, θα οδηγούσε σε απόλυση 1.300 περίπου εργαζομένους στα Ναυπηγεία, ενώ θα έθετε σε απόλυτο και μακροχρόνιο κίνδυνο τα προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού.
Σας θυμίζω επίσης ότι, επί τη βάσει δύο συμβάσεων -αυτής του 2000 για την ναυπήγηση τεσσάρων (4) νέων υποβρυχίων τύπου 214 και αυτής του 2002 για τον εκσυγχρονισμό τριών (3) υποβρυχίων τύπου 209, συνολικού προϋπολογισμού με σημερινές τιμές, 2 δισεκατομμυρίων 838 εκατομμυρίων ευρώ- το ελληνικό Δημόσιο είχε καταβάλει μέχρι την καταγγελία των συμβάσεων από τη γερμανική πλευρά 2 δισεκατομμύρια 32 εκατομμύρια ευρώ χωρίς να έχει παραλάβει ούτε ένα καινούργιο, ούτε ένα εκσυγχρονισμένο υποβρύχιο.
Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι βρισκόμασταν μπροστά σε μία εξαιρετικά πολύπλοκη κατάσταση για το μέλλον και την προοπτική των Ναυπηγείων, για τις θέσεις εργασίας, για τον ελληνικό ναυπηγικό τομέα και για όλη την ελληνική αμυντική βιομηχανία, για τα υποβρύχια και για τα πολύτιμα χρήματα που είχαν καταβληθεί από το υστέρημα του ελληνικού λαού όλα αυτά τα χρόνια χωρίς κανένα πραγματικό αντίκρισμα.
Ευρισκόμενοι μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση, η Κυβέρνηση αποφάσισε να αναλάβει μία πρωτοβουλία διαπραγμάτευσης με την γερμανική πλευρά, ώστε να βρεθεί μία συνολική λύση για όλα αυτά τα προβλήματα, μία λύση συμβιβαστική, μία λύση εξώδικη, μία λύση επωφελής.
Μετά από σκληρή διαπραγμάτευση συμφωνήθηκε το διαδικαστικό πλαίσιο. Συμφωνήθηκε να ανατεθούν καθήκοντα ανεξάρτητου εκτιμητή στη διεθνώς γνωστή εταιρεία Lazard Freres, η οποία είχε διαδραματίσει με επιτυχία το ρόλο αυτό και στην περίπτωση της Ολυμπιακής Αεροπορίας.
Η Lazard ανέλαβε να εκτιμήσει τις προτάσεις της Γερμανικής πλευράς ως προς τον μελλοντικό βασικό ή αποκλειστικό μέτοχο των Ναυπηγείων. Σας θυμίζω ότι οι μετοχές ανήκουν στην ThyssenKrupp Marine Systems, αυτή τις διαθέτει και το ελληνικό δημόσιο, διατηρεί σύμφωνα με τις συμβάσεις -και πιο συγκεκριμένα σύμφωνα με την αρχική σύμβαση αποκρατικοποίησης των Ναυπηγείων του 2001, σύμβαση μεταξύ της ΕΤΒΑ και του Συνεταιρισμού Εργαζομένων των Υποβρυχίων από τη μια μεριά που είχαν τις μετοχές και με την HDW από την άλλη μεριά που τώρα ανήκει στην ThyssenKrupp Marine Systems- το ελληνικό δημόσιο διατηρεί μέχρι τον Νοέμβριο του 2011 το δικαίωμα να εκφράσει την αντίρρησή του σε σχέση με την περαιτέρω μεταβίβαση των μετοχών σε άλλο φυσικό ή νομικό πρόσωπο.
Μ’ αυτή τη νομική βάση, το δημόσιο επενέβη και έθεσε υπό έλεγχο τη διαδικασία και εν τέλει η ThyssenKrupp Marine Systems αφού διερεύνησε διάφορες προτάσεις, ελληνικές και ξένες, κατέληξε σε μία και μόνη πρόταση που υπέβαλε στην κρίση της Lazard. Την πρόταση να αποκτήσει το 75% των μετοχών των Ελληνικών Ναυπηγείων η εταιρεία Abu Dhabi Mar συμφερόντων κατά 70% της πριγκιπικής οικογένειας το Abu Dhabi και κατά 30% της οικογένειας Σάφα. Ο κ. Ισκαντάρ Σαφά είναι ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας Abu Dhabi Mar.
Σημειώνω εδώ ότι αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο, γιατί στο μεταξύ η ThyssenKrupp Marine Systems συνήψε εταιρική συμφωνία, συμφωνία θα έλεγα στρατηγικής συνεργασίας με την Abu Dhabi Mar για τις ναυπηγικές δραστηριότητές της και στη Γερμανία.
Η Abu Dhabi Mar αποκτά τον έλεγχο του σημαντικότερου ιστορικού Ναυπηγείου της ThyssenKrupp στο Αμβούργο και τον έλεγχο της ναυπήγησης των πολεμικών πλοίων επιφανείας που ως τώρα χειρίζεται η ThyssenKrupp στη Γερμανία. Άρα πρόκειται για μία ευρύτερη σχέση των δύο εταιρικών σχημάτων.
Υπό την έννοια αυτή, η Abu Dhabi Mar έχει τη στήριξη και τη συμμετοχή των κρατικών αρχών του Abu Dhabi και την αποδοχή των κρατικών αρχών της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, γιατί κατά την γερμανική νομοθεσία οι μεταβιβάσεις μετοχών και οι αλλαγές στα εταιρικά σχήματα της ναυπηγικής βιομηχανίας των πολεμικών σκαφών τελούν υπό τον έλεγχο της γερμανικής Κυβέρνησης.
Μπροστά, λοιπόν, σ’ αυτά τα δεδομένα, έπρεπε να πάρουμε μία απόφαση. Και η απόφαση ήταν να διαπραγματευτούμε επωφελώς για το δημόσιο συμφέρον. Η διαπραγμάτευση έγινε επί αρκετές ημέρες σε τεχνικό και νομικό επίπεδο και εν τέλει στο επίπεδο των ίδιων των εκπροσώπων των εμπλεκομένων εταιρειών, με εμένα εδώ στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, με διαρκή ενημέρωση του κ. Αναπληρωτή Υπουργού, του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, της Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών και βεβαίως της ομάδας των νομικών συμβούλων, των νομικών συμβούλων της Διυπουργικής Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων, του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και του Κέντρου Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Οικονομικού Δικαίου οι οποίοι μετείχαν όλοι διαρκώς στη διαπραγμάτευση δι’ εμού ή απευθείας μεταξύ ομάδων συμβούλων.
Καταλήξαμε, λοιπόν, μετά από μία πολύ σκληρή διαπραγμάτευση στο σχήμα το οποίο περιληπτικά γνωρίζετε και το οποίο έγινε αντικείμενο των σχολίων σας και των δημοσιευμάτων σας. Θέλω να διευκρινίσω εδώ ότι η διαπραγμάτευση και το αποτέλεσμά της είναι παντελώς άσχετη με το γεγονός ότι υπάρχει μία διακρατικού και διακυβερνητικού χαρακτήρα επαφή μεταξύ Ελληνικής Δημοκρατίας και Abu Dhabi Mar.
Η επίσκεψη των Υπουργών Επικρατείας και Οικονομίας στο Abu Dhabi και η αυριανή αναμενόμενη εδώ επίσκεψη εμπορικής αντιπροσωπείας της Κυβέρνησης του Abu Dhabi δεν επηρεάζει κατ’ ουσίαν σε τίποτα την διαπραγμάτευση. Γιατί η διαπραγμάτευση στα ουσιώδη και κρίσιμα σημεία της, είναι διαπραγμάτευση που αφορά τα υποβρύχια, είναι διαπραγμάτευση που αφορά τη γερμανική πλευρά η οποία ήταν, είναι και θα είναι ο κρίσιμος υποκατασκευαστής των υποβρυχίων.
Άρα και όλοι οι κρίσιμοι διακανονισμοί οικονομικού χαρακτήρα είναι διακανονισμοί που αφορούν στην πραγματικότητα την ελληνική και τη γερμανική πλευρά, γιατί η νέα εταιρεία που εισέρχεται στο σχήμα, στην πραγματικότητα ζητά και λαμβάνει την έγκριση να αποκτήσει τις μετοχές.
Το αντάλλαγμα που δίνει η Abu Dhabi Mar, είναι ότι αποδέχεται να διατηρηθεί το βέτο του ελληνικού Δημοσίου σε περίπτωση περαιτέρω μεταβίβασης μετοχών και πέραν της ημερομηνίας του Νοεμβρίου του 2011, εις το διηνεκές, εφόσον εκτελούνται προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού στα Ναυπηγεία. Πάντα θα εκτελούνται κάποια προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού στα Ναυπηγεία.
Επιπλέον το ελληνικό Δημόσιο αποκτά το δικαίωμα βέτο, για λόγους εθνικής ασφάλειας ή δημόσιας τάξης και ως προς τα φυσικά πρόσωπα των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου των Ναυπηγείων. Ένα δικαίωμα, που έως τώρα δεν είχε. Άρα διατηρεί το δικαίωμα βέτο ως προς τους μετόχους χωρίς χρονικό περιορισμό και αποκτά δικαίωμα βέτο ως προς τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου επίσης χωρίς χρονικό περιορισμό.
Αυτό είναι το σκέλος κατά την Abu Dhabi Mar, η οποία βεβαίως θα παρουσιάσει και το πρόγραμμα των πρωτοβουλιών ναυπηγικού χαρακτήρα που θα αναλάβει. Θυμίζω όμως εδώ ότι οι πρωτοβουλίες αυτές μπορούν να είναι μόνο στρατιωτικού χαρακτήρα, γιατί στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Κοινοτικού Δικαίου και της απαγόρευσης των κρατικών ενισχύσεων, προς το παρόν και έως ότου διαχωριστούν σε δυο διαφορετικά νομικά πρόσωπα οι στρατιωτικές και οι μη στρατιωτικές δραστηριότητες, στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά μπορούν να αναπτύσσονται και να εκτελούνται μόνο στρατιωτικού χαρακτήρα δραστηριότητες.
Διευθετείται επιπλέον και το ζήτημα των σχέσεων με την Ευρωπαϊκή Ένωση με τον τρόπο αυτό. Όπως ζήτησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα διαχωριστούν τα περιουσιακά στοιχεία του Σκαραμαγκά που καλύπτουν μη στρατιωτικές δραστηριότητες και θα πουληθούν με πλειοδοτικό διαγωνισμό σε ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο που θα τα αποκτήσει, για να τα αξιοποιήσει επιχειρηματικά και εμπορικά σε μη στρατιωτικές δραστηριότητες.
Επίσης, η Abu Dhabi Mar αίρει την πρότασή της την αρχική, να της επιτραπεί να μειώσει κατά 350 τις θέσεις των εργαζομένων. Αυτό εθεωρήθη απαράδεκτο από την ελληνική Κυβέρνηση, οι θέσεις δεν μειώνονται, θα γίνει απολύτως σεβαστή η ελληνική και κοινοτική νομοθεσία στα θέματα αυτά. Προστατεύουμε έτσι και τις άμεσες και τις έμμεσες θέσεις εργασίας, γιατί υπάρχουν και οι θέσεις εργασίας των υπεργολαβικών επιχειρήσεων που συνδέονται με τον Σκαραμαγκά.
Επίσης διευκρινίζεται ότι η προστασία μας και η μέριμνά μας δεν αφορά μόνο τον Σκαραμαγκά και τους εργαζόμενους του, αλλά όλη τη ναυπηγική βιομηχανία. Εξίσου σημαντικό πρόβλημα με τον Σκαραμαγκά είναι για μας η Ελευσίνα και το Νεώριο, οι άλλοι τόσοι εργαζόμενοι εκεί. Άρα δεν υπάρχει καμία αποκλειστικότητα, δεν υπάρχει καμία κάμψη της ισορροπίας. Έχουμε διασφαλίσει πλήρως και το μέλλον, από την άποψη αυτή, της Ελευσίνας και του Νεωρίου, ως προς τα προγράμματα του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού.
Με τους Γερμανούς, βεβαίως, τα πράγματα ήταν πιο σκληρά και πιο συγκεκριμένα γιατί είχαμε να κάνουμε με δυο συμβάσεις εν εξελίξει, προβληματικές, καταγγελθείσες, υπό διαιτησία, και είχαμε να κάνουμε με ποσά που έχουν καταβληθεί και που δεν έχουν αποδώσει αντίκρισμα.
Το πρώτο θέμα που έπρεπε να διευθετηθεί ήταν το θέμα του πρώτου ιστορικά υποβρυχίου τύπου 214, του γνωστού υποβρυχίου «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ». Η θέση της ελληνικής Κυβέρνησης, όπως τη διατυπώσαμε εμείς, ήταν και είναι πως το υποβρύχιο αυτό πρέπει να πουληθεί σε τρίτη χώρα και δεν αλλάζει καθόλου η απόφασή μας αυτή. Πρέπει να δούμε όμως ποια είναι η πραγματική αξία και ποια πρέπει να είναι η πραγματική εμπορική τιμή.
Κατά την αμετακίνητη θέση της γερμανικής πλευράς λόγω της χωριστής συμφωνίας που διέπει την κατασκευή και τις πληρωμές για τον «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ» επειδή αυτό κατασκευάστηκε στο Κίελο από την HDW και όχι στον Σκαραμαγκά από τα Ελληνικά Ναυπηγεία, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση αυτό να τιμολογηθεί σήμερα με παραπάνω από 300 εκατ. ευρώ.
Με δεδομένο ότι εκτιμάται πως ο εκσυγχρονισμός του υποβρυχίου «ΩΚΕΑΝΟΣ» τύπου 209 μεγάλης ηλικίας, κόστισε στο ελληνικό Δημόσιο σύμφωνα με τις συμβάσεις περίπου 390 εκατ. ευρώ, με δεδομένο ότι η ιστορική τιμή των υποβρυχίων 214 το 2000 ήταν 463,25 εκατ. ευρώ και με δεδομένες τις διεθνείς τιμές για τα υποβρύχια τύπου 214, δεν μπορούσαμε να αποδεχτούμε σε καμία περίπτωση να πιστωθούμε για το υποβρύχιο αυτό, μόνο 300 εκατ.
Γι' αυτό και προτείναμε στους Γερμανούς, προς λύπη τους, να παραλάβουμε το υποβρύχιο εφόσον το έχουμε αποπληρώσει, ώστε εμείς και με τη βοήθεια της Abu Dhabi Mar, να το διαθέσουμε σε τρίτη χώρα δίνοντάς του και την αξία που έχει επιχειρησιακά και οικονομικά. Διότι η πιστοποίησή του από τον πολεμικό γερμανικό νηογνώμονα τη BWB και η πιστοποίησή του δια της παραλαβής από το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, του προσδίδει την αρμόζουσα εμπορική του αξία.
Δεν θα συζητήσω τώρα το ζήτημα των τεχνικών χαρακτηριστικών του σκάφους, γιατί αυτό το χειρίζεται κατά τρόπο απόλυτα επαρκή και επαγγελματικό το Πολεμικό Ναυτικό, από τον αρχηγό του μέχρι τον κυβερνήτη του «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗ», που ήταν εγκατεστημένος στο Κίελο 6,5 χρόνια και έχει την πλήρη γνώση ως κυβερνήτης του σκάφους.
Στη σημερινή συζήτηση στην Υποεπιτροπή θα είναι παρόν σύσσωμο το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού, ο αρχηγός του ΓΕΝ, ο Διευθυντής Εξοπλισμών, οι αρμόδιοι αξιωματικοί μηχανικοί και ο κυβερνήτης του «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗ».
Το επόμενο ζήτημα ήταν τι θα γίνει με τη σύμβαση του εκσυγχρονισμού, με δεδομένο ότι ήδη έχουν παλαιωθεί ακόμη περισσότερο τα σκάφη τύπου 209 και είναι πανάκριβος ο εκσυγχρονισμός επί παλαιών σκαφών. Είναι απλό να καταλάβει κανείς ότι η θέση του Πολεμικού Ναυτικού είναι ότι δεν έχει νόημα ο εκσυγχρονισμός. Έχει νόημα η απόκτηση νέων υποβρυχίων.
Αυτό είχε συζητηθεί και το 2008 και το 2009 πριν τις εκλογές, με αφορμή πρόταση της γερμανικής πλευράς να αντικαταστήσει τον εκσυγχρονισμό με δυο νέα υποβρύχια τύπου όμως 209. Τα υποβρύχια τύπου 209 δεν είναι σύγχρονα υποβρύχια, ακόμη κι αν κατασκευάζονται σήμερα, είναι παλαιές οι τεχνικές τους προδιαγραφές. Τα σύγχρονα υποβρύχια είναι τα υποβρύχια 214 με την αναερόβια προώθηση και όλα τα άλλα τεχνικά χαρακτηριστικά. Άρα και το Ναυτικό ήθελε και εμείς θέλαμε δυο νέα υποβρύχια, αλλά δυο νέα υποβρύχια τύπου 214.
Καταλήξαμε στην πρόταση και στη θέση να προτείνουμε και τελικώς να γίνει δεκτό να αντικατασταθεί ο εκσυγχρονισμός των δυο υποβρυχίων 209 από την κατασκευή δυο νέων υποβρυχίων τύπου 214. Δεν παραγγέλνουμε υποβρύχιο σε αντικατάσταση του «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ», άρα μειώνεται η συνολική οροφή των υποβρυχίων.
Δεν παραγγέλνουμε δηλαδή τρία νέα υποβρύχια, αλλά δυο νέα υποβρύχια σε αντικατάσταση του εκσυγχρονισμού δυο υποβρυχίων, άρα τελικώς το Πολεμικό Ναυτικό θα παραλάβει μετά την πώληση του «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ» πέντε υποβρύχια νέα τύπου 214 και ένα εκσυγχρονισμένο τύπου 209.
Η τιμή των δυο νέων υποβρυχίων συμφωνείται για πρώτη φορά στην ιστορία αυτών των διαπραγματεύσεων ως fixed price, ως τιμή δηλαδή κατ’ αποκοπήν χωρίς μελλοντικές προσαρμογές με την πάροδο του χρόνου, στο ύψος των 500 εκατ. ανά υποβρύχιο. Θυμίζω ότι προ 10 ετών η τιμή ήταν 463,25 εκατ. χωρίς την εγγύηση των μη προσαρμογών και μέσα από την πολύπλοκη διαδικασία των αντισταθμιστικών της εγχώριας προστιθέμενης αξίας κ.ο.κ.
Το εύρος διαπραγμάτευσης που είχε υπόψη του η ΓΔΑΕ και το ΓΕΝ όταν ξεκινήσαμε τη διαπραγμάτευση, η αφετηρία προς διαπραγμάτευση αναμένοντας μια μεγαλύτερη τιμή από τη γερμανική πλευρά ήταν με τιμές ανοιγμένες στο τέλος της δεκαετίας, μεταξύ των 380 και 540 εκατ. ευρώ. Άρα εμείς σταματήσαμε σε σημείο κατώτερο της υπολογιζομένης αφετηρίας της διαπραγμάτευσης, στα 500 αντί των 540 εκατ.
Διαμορφώνεται συνεπώς η συνολική εικόνα των σχέσεων με τη γερμανική πλευρά ως εξής:
Συνολικός προϋπολογισμός των δυο συμβάσεων του 2000 και του 2002 είναι τα 2.838 εκατ. -καταβληθέντα έως τώρα από την ελληνική πλευρά τα 2.032 εκατ.- και εκφράζομαι σε χιλιάδες εκατομμυρίων δυστυχώς, γιατί μιλάμε για πάρα πολύ μεγάλα ποσά, τα οποία έχει καταβάλλει το ελληνικό Δημόσιο).
Υπολείπονται υπό την έννοια αυτή 806 εκατ. Το ανεκτέλεστο υπόλοιπο της σύμβασης εκσυγχρονισμού υπολογίζεται σε 602 εκατ. Από αυτά, τα 485 εκατ. πιστώνονται σε διαθέσιμα ποσά και τα 117 εκατ. ισούνται με δέσμες ανταλλακτικών που είχαν αγοραστεί από τη γερμανική πλευρά για τον εκσυγχρονισμό και θα χρησιμοποιηθούν από το Ελληνικό Ναυτικό για την υποστήριξη του «ΩΚΕΑΝΟΣ» και των μη εκσυγχρονιζομένων υποβρυχίων τύπου 209, που θα παραμείνουν για αρκετά χρόνια ακόμη στην ενέργεια, έως ότου ολοκληρωθεί το πρόγραμμα ναυπήγησης.
Αυτό σημαίνει ότι υπολείπονται από τη σύμβαση ως έχει, 515 εκατ. Και προσθέτουμε στη σύμβαση αυτή το 1 δισ. -τα 1.000 εκατ. των δυο νέων υποβρυχίων. Αφαιρουμένης, όμως, μιας μετριοπαθούς τιμής για τον «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗ» -300 εκατ. είπαν οι Γερμανοί, ας υπολογίσουμε εμείς 350 εκατ. για να μην κάνουμε υπεραισιόδοξη κίνηση- βλέπουμε ότι η επιπλέον επιβάρυνση του ΕΜΠΑΕ και του συνολικού προϋπολογισμού είναι της τάξεως των 165 εκατ.
Το καινούριο στοιχείο είναι οι κατ’ αποκοπήν τιμές, οι fixed prices και βεβαίως το χρονοδιάγραμμα πληρωμών το οποίο εκτείνεται στα επόμενα 9 χρόνια με ποσά μεταξύ 50 και 200 εκατ. Αυτά είναι τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της συμφωνίας.
Θυμίζω δε επίσης ότι:
Τα τεχνικά προβλήματα του «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗ» εμφανίστηκαν για πρώτη φορά τον Μάιο του 2005. Σύμφωνα με τη σύμβαση στις 30 Σεπτεμβρίου του 2006 έπρεπε ή να παραληφθεί ή να απορριφθεί το υποβρύχιο. Στις 30 Σεπτεμβρίου του 2006 ούτε παρελήφθη ούτε απερρίφθη, ούτε καταγγέλθηκε η σύμβαση, αλλά αφέθηκε de facto η αίσθηση ότι όλα τελούν υπό συζήτηση και όλα μπορούν να διορθωθούν.
Μεταξύ του 2004 και του 2008 κατεβλήθησαν από ελληνικής πλευράς 780 εκατ. Κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής είχε εμφανιστεί το τεχνικό πρόβλημα του «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗ». Το 2008 ο γερμανικός πολεμικός νηογνώμονας πιστοποίησε τη βελτίωση των τεχνικών χαρακτηριστικών.
Έκτοτε το ελληνικό Δημόσιο σταμάτησε τις πληρωμές και δεν κατέληξε σε κανένα αποτέλεσμα. Και όλο αυτό μας οδήγησε τον Σεπτέμβριο του 2009 στην καταγγελία, τη διαιτησία, την απειλή διακοπής της λειτουργίας των Ναυπηγείων και την απειλή απόλυσης των εργαζομένων και στο αποτέλεσμα να έχουμε δώσει 2.033 εκατ. ευρώ χωρίς να έχουμε στα χέρια μας τίποτα.
Άρα χειριζόμαστε το ζήτημα έτσι, για πρώτη φορά νομίζω με τόση διαφάνεια ενώπιον της Βουλής και της κοινής γνώμης, αλλά και ενώπιον όλων των υπηρεσιακών παραγόντων. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης, το οποίο έχει εγκριθεί από την Διυπουργική Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων, από τη Διυπουργική Επιτροπή των συναρμοδίων Υπουργών, θα τεθεί υπό την κρίση της αρμόδιας Κοινοβουλευτικής Υποεπιτροπής και αύριο υπό την κρίση του ΚΥΣΕΑ πριν την υπογραφή της σύμβασης.
Βεβαίως υπάρχουν ορισμένες εκκρεμότητες. Είναι δεδομένος και έχει συμφωνηθεί ο πυρήνας της συμφωνίας αυτής. Οι άλλες πλευρές έχουν ορισμένα δευτερεύοντα θέματα. Η γερμανική πλευρά θα ήθελε να είναι καλύτερη η πληρωμή του πρώτου ή των δυο πρώτων ετών, για τα οποία έχουμε θέσει όριο 200 εκατ. ευρώ.
Για το θέμα αυτό θα πραγματοποιηθεί σήμερα μια συζήτηση με τη συμμετοχή και του Υπουργού Οικονομικών, ο οποίος ούτως ή άλλως θα συνυπογράψει ως εκπρόσωπος του Ελληνικού Δημοσίου λόγω του ενυπάρχοντος συμβιβασμού προκειμένου να αποσαφηνιστεί και το ζήτημα αυτό με βάση τα δημοσιονομικά μας δεδομένα.
Και η πλευρά της Abu Dhabi Mar ζητάει δευτερεύουσες, θα έλεγα διατυπωτικού χαρακτήρα βελτιώσεις, ζητήματα τα οποία όλα θα έχουν διευκρινιστεί μέχρι αύριο το απόγευμα, δηλαδή μέχρι και τη λήψη της τυπικής απόφασης του ΚΥΣΕΑ επί του θέματος αυτού. Επαναλαμβάνω όμως ότι όλα αυτά δεν αφορούν τους οικονομικούς διακανονισμούς και την ουσία της συμφωνίας.
Η συμφωνία αυτή είναι συμφωνία πλαίσιο. Υπολογίζουμε ότι σε 4-5 μήνες θα έχουμε την αναλυτική σύμβαση η οποία και θα κυρωθεί δια νόμου από τη Βουλή.
Στο μεταξύ, τα Ελληνικά Ναυπηγεία με την παρούσα διοίκησή τους θα λάβουν τραπεζικό δάνειο 20 εκατ. ευρώ με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου προκειμένου να χρηματοδοτηθεί η λειτουργία και η δραστηριότητα των Ναυπηγείων, προκειμένου να πληρώνονται οι εργαζόμενοι, οι οποίοι από τον Νοέμβριο έως σήμερα πληρώνονται με χρηματοδοτήσεις του Πολεμικού Ναυτικού επί τη βάσει παλαιότερων άσχετων συμβάσεων οι οποίες εκκρεμούσαν.
Έχουμε καταβάλει περίπου 17 εκατ. προς το σκοπό αυτό. Και η καταβολή του δανείου θα γίνεται ανά 15νθήμερο ώστε να είμαστε βέβαιοι ότι τα χρήματα οδηγούνται εκεί που πρέπει να οδηγηθούν, δηλαδή στους εργαζόμενους και τη λειτουργία των Ναυπηγείων ώστε να αρχίσουν να πραγματοποιούνται οι εν πλω δοκιμές 4 υποβρυχίων που υπάρχουν αυτή τη στιγμή ανεκμετάλλευτα στον Σκαραμαγκά. Τρία καινούρια τύπου 214 και ένα εκσυγχρονισμένο τύπου 209.
Αυτή είναι η κατάσταση, αυτό εμφανίζουμε ενώπιον της Βουλής και αυτό θα εφαρμόσουμε εφ' όσον λάβουμε αύριο την έγκριση του ΚΥΣΕΑ. Που έχουμε βεβαίως κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι θα τη λάβουμε διότι είναι ενήμερος και ο Πρωθυπουργός και όλα τα μέλη της κυβέρνησης επί όλων των πτυχών της διαπραγμάτευσης. Αυτά.
Παρακαλώ.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ, 10 χρόνια πριν από την ίδια θέση ο προκάτοχος σας της προηγούμενης κυβέρνησης ήταν εξίσου αισιόδοξος όσο και εσείς. Εσάς τι σας κάνει να είσαστε αισιόδοξος;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Εγώ δεν είμαι αισιόδοξος, καθόλου αισιόδοξος. Είμαι απολύτως ρεαλιστής και σας ανακοίνωσα όλη την αλήθεια με τις αρνητικές και τις θετικές όψεις της αλήθειας. Το μόνο που ξέρω είναι ότι έχουμε κάνει μια πολύ σκληρή διαπραγμάτευση και την κατοχυρώνουμε νομικά στον μέγιστο δυνατό βαθμό.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να ολοκληρώσω το ερώτημα;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Παρακαλώ.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τι δικλείδες ασφαλείας μπαίνουν, ούτως ώστε να μην επαναληφθεί αυτό το φαινόμενο. Από ό,τι βλέπουμε το ναυπηγείο ουσιαστικά μετατρέπεται σε στρατιωτικό.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Οι δικλείδες ασφαλείας είναι οι εξής: Πρώτον, δικαίωμα βέτο του Ελληνικού Δημοσίου στις μεταβιβάσεις των μετοχών. Δεύτερον, δικαίωμα βέτο του Ελληνικού Δημοσίου στη σύνθεση του Διοικητικού Συμβουλίου. Τρίτον, πληρωμές περιορισμένης οροφής ανά έτος. Σε καμία περίπτωση πάνω από την οροφή που είπαμε, ώστε να ελέγχουμε το αποτέλεσμα.
Και το χρονοδιάγραμμα πληρωμών θα διασταυρωθεί στην αναλυτική σύμβαση με διάγραμμα υποχρεώσεων της άλλης πλευράς, άρα και με διάγραμμα παραδόσεως εργασιών. Και βεβαίως σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα θα έχουμε στα χέρια μας τον «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗ» προς πώληση και 4 υποβρύχια προς αξιοποίηση.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να κλείσω το ερώτημα;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Παρακαλώ, νόμιζα ότι έχετε τελειώσει.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μετά από όλα αυτά που συνέβησαν εξετάζετε το ενδεχόμενο να τεθούν, προοπτικά έστω, τα ναυπηγεία υπό δημόσιο έλεγχο;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όχι.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αφού ουσιαστικά ο αποκλειστικός πελάτης …..
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Απαντώ: Όχι. Διότι αν το εξετάζαμε αυτό για τον Σκαραμαγκά έπρεπε να εξετάσουμε το ίδιο πράγμα και για την Ελευσίνα. Δεν είναι η στιγμή δημοσιονομικά αλλά και διεθνώς να ανοίξουμε τέτοιου είδους συζητήσεις. Επίσης θα είχαμε τεράστια προβλήματα δικαίου του ανταγωνισμού και δικαίου Ε.Ε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ, θα ήθελα μια διευκρίνιση, την εξής: Όταν θα γίνει μετά από 3, 4, 5 μήνες η συμφωνία θα είναι διπλή ταυτόχρονα και στην ίδια τιμή; Δηλαδή εκτίμηση του θέματος των υποβρύχιων και μεταβίβαση στο νέο υπηρεσιακό σχήμα;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Προφανώς. Όπως ακριβώς το framework agreement είναι ένα ενιαίο, έτσι θα είναι και η αναλυτική συμφωνία. Μάλιστα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ δεν κατάλαβα καλά. Θέλω να δω μήπως έχετε κάνει λάθος. Μας λέτε ότι το υποβρύχιο «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ» το κοστολογούν οι Γερμανοί με 300 εκατ.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ναι.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το καινούριο 300 εκατ.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Για το καινούριο, ποιο καινούριο;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Το «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ». Καινούριο δεν είναι;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Τόσα το κοστολογούν τώρα. Εμείς θα έχουμε δώσει στο τέλος των πληρωμών με βάση την αρχική σύμβαση του 2000, 463,25 εκατ. Διότι εφ' όσον έχουμε μια σύμβαση 1.853 εκ. για 4 υποβρύχια το 2000, 1853 δια 4 ίσον 463,255.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και δώσαμε 390 εκ. για το μεταχειρισμένο;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Μάλιστα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αυτό δεν αποτελεί σκάνδαλο;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Σας λέω τα αριθμητικά δεδομένα. Εμείς, όπως ξέρετε, αναλάβαμε τα καθήκοντά μας στις 7 Οκτωβρίου 2009.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ θα ήθελα ένα σχόλιο σας με τη διπλή ιδιότητα, και του έγκριτου συνταγματολόγου και του Υπουργού Εθνικής Άμυνας. Να κάνετε ένα σχολιασμό για τις 2 συμβάσεις του 2000 και του 2002 που βρέθηκαν στα χέρια σας και τις αντιμετωπίσατε. Δηλαδή αυτό το χάος με τις προκαταβολές, αυτό το ύψος μάλλον των προκαταβολών. Θα ήθελα ένα σχόλιό σας γιατί τέτοιο πράγμα δεν έχει ξαναγίνει…. Ευχαριστώ
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Το ζήτημα των προκαταβολών είναι ένα γενικότερο ζήτημα. Δεν εμφανίζεται μόνο στις συμβάσεις των υποβρυχίων. Εμφανίζεται σε όλες λίγο πολύ τις συμβάσεις πολεμικού υλικού. Και αυτό είναι ένα ζήτημα το οποίο το χειριζόμαστε τώρα με τον τρόπο που ξέρετε και θα ρυθμιστεί και νομοθετικά με τον τρόπο που έχουμε πει. Δεν είναι όμως πρόβλημα μόνο των υποβρυχίων. Είναι πρόβλημα σχεδόν όλων. Ίσως να υπάρχει μια εξαίρεση των συμβάσεων κύριου αμυντικού υλικού.
Θα κάνετε οικονομία ερωτήσεων αν καλύπτεστε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θέλω να μεταφέρω ένα ερώτημα που νομίζω το έχει ο κάθε Έλληνας πολίτης.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Παρακαλώ.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πληροφορήθηκα από τα δημοσιεύματα του Τύπου ότι το Πολεμικό Ναυτικό παραλαμβάνει το υποβρύχιο «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ». Ένα υποβρύχιο που στη συνείδηση του Έλληνα είχε πρόβλημα τεχνικό.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ναι, βεβαίως.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Και μέχρι πρότινος η ηγεσία του Πολεμικού Ναυτικού αρνείτο κατηγορηματικά να βάλει την υπογραφή της για την παραλαβή. Τι άλλαξε τώρα δηλαδή και το Πολεμικό Ναυτικό το παραλαμβάνει; Είναι εντάξει δηλαδή το υποβρύχιο; Είναι ασφαλές; Είναι αξιόπλοο;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Καταρχάς πρέπει να σας πω ότι δεν δικαιούμαι να δώσω μία πρωτογενή απάντηση. Νομίζω ότι δικαιούμαι όμως να μεταφέρω τη γνώμη του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού που θα την εκφράσει και το ίδιο απευθείας σήμερα στην υποεπιτροπή της Βουλής.
Η εκτίμηση του Ναυτικού είναι ότι μετά και την ολοκλήρωση των δοκιμών που απομένουν και μετά και την επίκαιρη πιστοποίηση που θα κάνει η ΒWB, δηλαδή ο νηογνώμονας ο πολεμικός ο γερμανικός, το υποβρύχιο θα είναι τεχνικά επαρκές, αξιόπλοο και αξιόμαχο, επιχειρησιακό.
Επίσης θέλω να σας πω ότι η συζήτηση αυτή περί ενός υποβρυχίου που γέρνει και το οποίο εμείς θέλουμε να πουλήσουμε, είναι μία συζήτηση η οποία απαξιώνει το υποβρύχιο και βλάπτει το δημόσιο συμφέρον.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ, αφού το υποβρύχιο είναι καλό και θα το πιστοποιήσει και ο γερμανικός νηογνώμονας και μάλιστα και το Πολεμικό Ναυτικό θα βάλει την υπογραφή του ότι είναι αξιόπλοο, ερωτώ γιατί δεν το παραλαμβάνουμε εμείς, δεν το αξιοποιούμε επιχειρησιακά; Δε το θέτουμε δηλαδή στη δύναμη του Πολεμικού Ναυτικού, αφού λέμε ότι είναι καλό. Αυτό είναι το ένα. Και δεύτερον, εάν δεν βρούμε αγοραστή τι θα το κάνουμε το υποβρύχιο;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Η αίσθηση που μας μεταφέρεται από τους γνωρίζοντες και εν προκειμένω από το νέο βασικό μέτοχο των Ελληνικών Ναυπηγείων που είναι η Abu Dhabi Mar, είναι ότι υπάρχουν διαθέσιμοι αγοραστές οι οποίοι δεν είναι αφελείς. Κανείς αγοραστής δεν παίρνει ένα τεχνικά ακατάλληλο υποβρύχιο. Επίσης, απ’ τις συζητήσεις που είχα με ομολόγους μου στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, έχω αποκομίσει την αίσθηση αυτή.
Τώρα, εάν μετά την ύψωση της ελληνικής σημαίας εμφανιστεί το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού σύσσωμο, μάχιμοι και μηχανικοί και κάνουν ομαδικό διάβημα περί του ότι θέλουμε το «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ» πάση θυσία, αυτό θα το αντιμετωπίσει το Υπουργικό Συμβούλιο. Αλλά εμείς το παίρνουμε για να το μεταπουλήσουμε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δεν αποκλείεται να το κρατήσουμε όμως.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Δεν είναι κάτι το οποίο μας έχει απασχολήσει. Εμείς το παίρνουμε για να το πουλήσουμε. Αλλά θέλουμε να το πουλήσουμε στην τιμή που πρέπει και θέλουμε να το πουλήσουμε σε ανθρώπους οι οποίοι δεν είναι περαστικοί. Είναι άνθρωποι οι οποίοι έχουν στα δικά τους πολεμικά ναυτικά τους δικούς τους μηχανικούς και τους δικούς τους νηογνώμονες.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ωραία, εάν δεν το πουλήσουμε τι θα γίνει;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Θα ήθελα παρακαλώ να σταματήσει εδώ αυτή η συζήτηση, γιατί αυτή η συζήτηση έτσι όπως διεξήχθη χωρίς να έχει καταγγελθεί η σύμβαση και χωρίς να έχουν ληφθεί μέτρα από το 2006 έως το 2010, βλάπτει το δημόσιο συμφέρον.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ένα απ’ τα θετικά κομμάτια αυτής της συμφωνίας είναι το δικαίωμα βέτο που έχει το ελληνικό Δημόσιο, το οποίο μάλιστα διευρύνεται και πέραν του 2011 αν κατάλαβα καλά.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Απολύτως.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αφού όμως τα ναυπηγεία έχουν να κατασκευάσουν οπλικά συστήματα για το Πολεμικό Ναυτικό. Σωστά;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Θα σας απαντήσω σε αυτό. Καταρχάς τα επόμενα 9 χρόνια θα διεξάγεται το πρόγραμμα των υποβρυχίων, γιατί έχουμε ένα χρονοδιάγραμμα πληρωμών που καλύπτει περίπου 8,5 χρόνια. Πρώτα αυτό. Δεύτερο, κατά τη συμφωνία πλαίσιο, η Abu Dhabi Mar θα εμφανίσει το δικό της σχέδιο δράσης για πολεμικά σκάφη, άλλα πέραν της Ελλάδος.
Και φυσικά, μπορεί να προκύψουν και νέες ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού για επισκευές ή κατασκευές. Αλλά πάντως κατέστη σαφές στην όλη συζήτηση -για να είμαστε ξεκάθαροι, χωρίς υπονοούμενα, με ευθύτητα– ότι το μείζον πρόγραμμα για το οποίο έχει δεσμευτεί η προηγούμενη κυβέρνηση διακρατικά με τη Γαλλική Δημοκρατία, το πρόγραμμα των φρεγατών, για το οποίο είναι ανοιχτή μία δύσκολη μακρά διαπραγμάτευση σε διακρατικό και εμπορικό επίπεδο, δε θίγεται. Και την επιλογή του Έλληνα εταίρου, γιατί θα υπάρχει μεγάλη ελληνική συμπαραγωγή, θα την κάνει η γαλλική πλευρά.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άλλο ήθελα να πω. Θα μπορούσε να μην υπάρχει δικαίωμα βέτο στο ελληνικό δημόσιο, ενώ είναι σε εξέλιξη εξοπλιστικά προγράμματα για λογαριασμό του Πολεμικού Ναυτικού;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Γιατί; Το ελληνικό Δημόσιο έχει βέτο στη Lockheed Martin ή στη Βoeing;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θα μπορούσε ένας κολοσσός να μπει στα ναυπηγεία όπου κατασκευάζουν πλοία του ναυτικού, ακόμα και ένα τουρκικό..
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Με συγχωρείτε, απαντώ… Είναι τόσο αυτονόητο. Δηλαδή στις εταιρείες που κατασκευάζουν αεροπλάνα ή στις εταιρείες που κατασκευάζουν άρματα, έχει το ελληνικό Δημόσιο βέτο; Είχε και το ελληνικό δημόσιο βέτο στη Arma Μetal για τα άρματα; Στην Lockheed, στην Boeing, στην Alenia για τα αεροσκάφη; Ποιος πληρώνει; Ο αγοραστής πληρώνει.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Απ’ όσα μας περιγράψατε μέχρι στιγμής, περιγράψατε ένα σκάνδαλο στην αρχική σύμβαση τουλάχιστον.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Αυτά είναι δικές σας εκφράσεις.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ναι, δικές μου εκφράσεις. 390 εκατ. το καινούργιο, 490 το μεταχειρισμένο, εκσυγχρονισμός, 300 εκατ. η αξία του καινούργιου...
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Με συγχωρείτε, είναι άλλο πράγμα η υπογραφή μιας σύμβασης και άλλο πράγμα η εξέλιξη και η παθολογία μιας σύμβασης.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ναι, αλλά μιλήσατε ότι πλέον θα ελέγχετε τη σύμβαση, τις πληρωμές της σύμβασης εφεξής, θα βάλετε οροφή. Κάτι που σημαίνει ότι η προηγούμενη σύμβαση δεν είχε οροφές και δεν υπήρχε κανένας έλεγχος.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Σας απαντώ ότι απ’ τη στιγμή που παρουσιάστηκε το πρόβλημα, το οποίο κατά τους Γερμανούς και κατά την BWB διορθώθηκε, απ’ τη στιγμή εκείνη κατεβλήθησαν 780 εκατ.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Απ’ τη στιγμή που λύθηκε το πρόβλημα;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όχι, όχι. Απ’ τη στιγμή που εμφανίστηκε μέχρι το 2008. Από το 2008 και μετά δεν κατεβλήθησαν χρήματα, εξ ου και η εμπλοκή.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άρα υπήρχε, είχαν καταβληθεί τα χρήματα, όπως είπατε και εσείς, εσείς το είπατε, όλα αυτά τα ποσά, τα 2 δισ. 38 εκατ. είχαν καταβληθεί χωρίς να παραληφθεί ούτε ψαρόβαρκα, όχι υποβρύχιο.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Τώρα το μάθατε αυτό;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Όχι, απλά θέλω να το ακούσω, γιατί άλλο να το λέτε εσείς, άλλο να το λέω εγώ.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ούτε εγώ το λέω, ούτε εσείς. Το λένε οι αριθμοί.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ακριβώς. Ακόμα ισχυρότερο στοιχείο. Πώς θα πουληθεί το υποβρύχιο; Με βάση ποιου νομικού πλαισίου;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Νομικό πλαίσιο θα αποκτήσουμε γιατί κακώς δεν έχουμε ως τώρα. Πρέπει να σας πω ούτε νομικό πλαίσιο για εν πλω δοκιμές υποβρυχίων είχαμε. Γιατί δεν έχουν γίνει ποτέ εν πλω δοκιμές υποβρυχίων. Τώρα εκδίδουμε την πάγια διαταγή για εν πλω δοκιμές υποβρυχίων. Άρα συμπληρώνεται και το κανονιστικό μας πλαίσιο.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αν δεν αποκτήσουμε νομοθεσία επί των ημερών σας, πότε θα την αποκτήσουμε; Τουλάχιστον τους νόμους ξέρετε να τους φτιάχνετε.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Και τα άλλα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ένα τελευταίο, επειδή μιλήσατε για αξία υποβρυχίου, αν το παραλάβει το Πολεμικό Ναυτικό, αυτή τη στιγμή το έχει πιστοποιήσει η BWB, δεν είναι τυχαία η πιστοποίησή της.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Προφανώς δεν είναι.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Άρα, δεν ξέρουμε τι παραπάνω θα δώσει η πιστοποίηση αν το παραλάβει το Πολεμικό Ναυτικό.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ένα υποβρύχιο πιστοποιημένο από δύο ΝΑΤΟικές χώρες έχει μεγαλύτερα πλεονεκτήματα, απ’ ό,τι αν έχει πιστοποιηθεί από μία ΝΑΤΟική χώρα. Θα μου επιτρέψετε, αντιλαμβάνεστε ότι όλα τα θέματα έχουν λίγο-πολύ τεθεί. Να κάνουμε ακόμα δύο ερωτήσεις; Να κάνουμε δύο ερωτήσεις για τα υποβρύχια και εάν θέλει κανείς… Ό,τι νομίζετε. Το λέω για τη δική σας οικονομία. Παρακαλώ.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Σχετικά με τις απειλές της Thyssen που όπως είπατε συνεχίζονται, εν τοιαύτη περιπτώσει το βέτο της ελληνικής κυβέρνησης θα αφορά και τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας των εργαζόμενων;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Απολύτως. Με συγχωρείτε, υπάγονται στην ελληνική νομοθεσία. Δεν εισάγεται εξαίρεση από την ελληνική νομοθεσία.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πρώτα απ’ όλα, αφού λέτε ότι δεν είναι αφελείς όσοι ενδιαφέρονται για τα υποβρύχια, ειλικρινώς δεν αντιλαμβάνομαι γιατί ισχυρίζεστε ότι η συζήτηση περί ενός υποβρυχίου που γέρνει απαξιώνει και βλάπτει. Ιδίως όταν εσείς μας καλείτε σε αυτή τη συνέντευξη για να μας δώσετε εξηγήσεις.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Εγώ σας κάλεσα στη συνέντευξη για να δώσω απαντήσεις, όχι για να κάνω ερωτήσεις.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να προχωρήσω με τα ερωτήματα. Το κρίσιμο υποτίθεται σε αυτή την ιστορία ήταν ότι το υποβρύχιο παρουσίαζε προβλήματα ευστάθειας. Εδώ δεν έχω μια απάντηση. Θεωρείτε ότι τα προβλήματα αυτά έχουν αποκατασταθεί; Δεν έχω καταλάβει ειλικρινώς εδώ πέρα τι έχει συμβεί με το υποβρύχιο. Θεωρείτε ότι είναι αξιόπλοο; Εάν είναι αξιόπλοο και δεν το παραλαμβάναμε, εσείς θεωρείτε ότι πρέπει να αναζητηθούν ευθύνες σε όσους είχαν βάλει στο παρελθόν την υπογραφή τους σε αυτές τις συμβάσεις;
Άλλο ερώτημα: Από πότε θα ξαναρχίσουν οι πληρωμές του Δημοσίου προς τους Γερμανούς; Όταν θα παραλάβουμε τα υποβρύχια ή από αύριο; Όταν θα υπογραφεί η συμφωνία-πλαίσιο; Ρήτρες θα επιδιώξετε να πάρετε απ’ τους Γερμανούς;
Και ένα τελευταίο πολιτικό: Αυτή η συμφωνία για την παροχή ουσιαστικά ακόμη ενός δισ. πιστεύετε ότι θα κατευνάσει το Βερολίνο οικονομικά ώστε να βοηθήσει την ελληνική κυβέρνηση σε αυτή την μάχη που δίνει για να διασώσει την ελληνική οικονομία;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Αρχίζω απ’ τα τεχνικά θέματα και θα καταλήξω με το πολιτικό. Επαναλαμβάνω για μια ακόμη φορά. Κανείς δεν συνήψε εκ μέρους του ελληνικού Δημοσίου μία συμφωνία, αποδεχόμενος να πάρει ένα υποβρύχιο που δεν είναι τεχνικά επαρκές. Όποιοι υπογράψανε τη συμφωνία του 2000 και του 2002, υπέγραψαν συμφωνίες οι οποίες πέραν των όρων τους, στόχευαν στο να αποκτηθούν τεχνικώς αξιόπιστα υποβρύχια.
Δε δικαιούμαι εγώ ως Υπουργός ή ο κ. Αναπληρωτής Υπουργός, να εκφράσουμε τεχνική γνώμη. Δεν ξέρουμε εμείς πρωτογενώς ποια είναι τα τεχνικά χαρακτηριστικά του υποβρυχίου. Το 2008 μετά τις βελτιώσεις που έγιναν, η BWB, ή γερμανική αρχή πιστοποίησης το πιστοποιεί και θα μας πουν και δημόσια οι αξιωματικοί οι αρμόδιοι του Πολεμικού Ναυτικού αυτό που μας είπαν στις εσωτερικές συσκέψεις, εάν το κρίνουν και οι ίδιοι τεχνικώς αποδεκτό. Εμάς μας είπαν ότι το κρίνουν. Θα το πουν και ενώπιον της Βουλής.
Ως προς τις πληρωμές. Οι πληρωμές θα αρχίσουν μετά την υπογραφή και την εκπλήρωση της αναλυτικής σύμβασης και οι πληρωμές του πρώτου έτους στην πραγματικότητα καλύπτουν την ολοκλήρωση των εν πλω δοκιμών για τέσσερα υποβρύχια, η οποία κοστίζει γιατί οι εν πλω δοκιμές έχουν απαιτήσεις πολλές και βέβαια την έναρξη της κατασκευής των δυο καινούργιων 214.
Ως προς το πολιτικό θέμα θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι δεν ασκήθηκε πίεση της γερμανικής Κυβέρνησης για το θέμα αυτό. Μας πιέζει το γεγονός ότι έχουμε 1.300 ανθρώπους που δεν πληρώνονται και κινδυνεύουν να απολυθούν. Μας πιέζει το γεγονός ότι κινδυνεύει με απαξίωση μια μεγάλη βιομηχανική και αμυντική υποδομή στο Σκαραμαγκά. Και μας πιέζει το γεγονός ότι έχουμε δώσει 2 δισ. από τον ιδρώτα του ελληνικού λαού χωρίς να έχουμε πάρει τίποτε, με τον κίνδυνο για πολλά χρόνια αντιδικώντας στη διεθνή διαιτησία, να μην πάρουμε τίποτε. Αυτά μας πιέζουν. Όχι η γερμανική Κυβέρνηση.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Δεν απαντήσατε όμως σε ένα ερώτημα που έθεσε ο συνάδελφος.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Παρακαλώ, θυμίστε μου.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Αν σκοπεύετε να κάνετε κάποια έρευνα για το πώς οδηγηθήκαμε σε αυτή την κατάσταση;
ΥΠΟΥΡΟΣ: Σας παρακαλώ, έρευνα κάνουμε διαρκώς. Προσπαθούμε να μάθουμε τα δεδομένα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ναι, αλλά ο λαός θέλει να μάθει που πήγαν τα 2 δισ. από το υστέρημά του.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Με συγχωρείτε, τα 2 δισ. από το υστέρημά του πήγαν στους Γερμανούς, οι οποίοι είχαν και έχουν στην ιδιοκτησία τους και τα Ναυπηγεία και τη HDW. Εκεί πήγαν. Το θέμα είναι εμείς τι παίρνουμε ως αντάλλαγμα. Ας πάρουμε τα υποβρύχια, αυτό θέλουμε να πάρουμε.
Κοιτάξτε, για τον κ. Μπεγλίτη και για εμένα το βασικό δεν είναι να αναδείξουμε τις ευθύνες του ενός ή του άλλου. Το βασικό είναι να προστατέψουμε το δημόσιο συμφέρον και το συμφέρον του Πολεμικού Ναυτικού. Κατά τα άλλα οι πολίτες έχουν νου και γνώση και αξιολογούν, όπως κι εσείς βεβαίως έχετε και νου και γνώση και πολύ καλή ενημέρωση και αξιολογείτε.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:Εν πάση περιπτώσει επί της πολιτικής σας τακτικής η ερώτηση κ. Υπουργέ. Γιατί σπεύσατε να μας ενημερώσετε λεπτομερώς για την υπόθεση σήμερα, πριν συζητηθεί η υπόθεση στη Βουλή και πριν μπουν οι υπογραφές;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Σας ξαναλέω: Σας ενημέρωσα αναλυτικά γιατί η συνεδρίαση στη Βουλή είναι κλειστή.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:Θα μπορούσατε να το κάνετε μετά και μετά την υπογραφή της σύμβασης.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όχι με συγχωρείτε. Δεν θα είχα τη δυνατότητα να ελέγξω τη ροή της πληροφόρησης μετά από τη συζήτηση στην Επιτροπή. Διότι η συζήτηση στην Επιτροπή γίνεται μεταξύ πολλών ανθρώπων οι οποίοι δεν κωλύονται να μεταφέρουν στα Μέσα Ενημέρωσης τη δική τους εικόνα και εσείς έπρεπε να έχετε μια αυθεντική και άμεση ενημέρωση.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:Δώστε μου λοιπόν το δικαίωμα, όπως και οι συνάδελφοι, της αλλαγής του θέματος συζήτησης.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Θα ‘ρθούμε αμέσως. Να κλείσουμε με τα υποβρύχια και αν θέλετε να κάνετε κάποιες ερωτήσεις για άλλο θέμα, αμέσως μετά. Αν δεν υπάρχει κάτι που πραγματικά είναι ανατρεπτικό…
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ, οι νέες γερμανικές απαιτήσεις μπορείτε να μας πείτε ποιες είναι;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Δεν υπάρχουν γερμανικές απαιτήσεις.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Όχι γιατί μιλήσατε για μια συνάντηση με τον κ. Παπακωνσταντίνου το απόγευμα.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Θα ήθελαν ορισμένα ποσά να έρθουν πιο μπροστά. Οι πληρωμές του 2010–2011, δεν το ξέρω κι εγώ θα μας το πουν το απόγευμα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Διευκρίνιση είναι. Επειδή έχετε πει κ. Υπουργέ δυο διαφορετικά πράγματα, η πιστοποίηση υπάρχει από το γερμανικό Πολεμικό Ναυτικό ή από την BWB; Έχετε πει και το ένα και το άλλο.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Με συγχωρείτε, αν δεν εκφράστηκα με την αναγκαία ακρίβεια, επαναλαμβάνω ότι αυτός που πιστοποιεί η BWB.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Η οποία δεν έχει γίνει ακόμη.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Έχει γίνει το 2008, αλλά ζητήσαμε για την άνοιξη του 2010 να γίνουν και ορισμένες συμπληρωματικές δοκιμές όπως προβλέπεται.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μάλιστα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Για τους εργαζόμενους στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά πλέον ποιες είναι οι διαβεβαιώσεις του Υπουργείου;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Τα Ναυπηγεία έχουν ιδιοκτήτη, έχουν δουλειά, αντικείμενο εργασίας και διέπονται από την εργατική νομοθεσία χωρίς εξαίρεση. Νομίζω ότι εξαντλήσαμε το θέμα των υποβρυχίων, πραγματικά το εξαντλήσαμε. Δηλαδή ειλικρινά αν πιστεύετε ότι αφήσαμε τίποτε… Θέλετε να ρωτήσετε για άλλο θέμα;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είναι πολλά θέματα, δεν σας βλέπουμε κ. Υπουργέ.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Μα δεν έχω αντίρρηση.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Για το πρόστιμο από την Ευρωπαϊκή Ένωση καταλήξατε;
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Να ρωτήσω κάτι;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Ας ρωτήσει ο συνάδελφός σας και θα σας απαντήσω και σε αυτό.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Γυρίζοντας προς το παρελθόν θα δούμε ότι κάνουμε τεράστιες παραγγελίες οπλικών συστημάτων, οι οποίες τυχαίνει να έχουν προβλήματα. Να δίνουμε προκαταβολές και να μην παραλαμβάνουμε τα οπλικά συστήματα, όπως το συγκεκριμένο που μιλάμε σήμερα που έχουμε δώσει 2 δισ. ευρώ προκαταβολή.
Κατά τη γνώμη μου δυο πράγματα συμβαίνουν: ή δεν ξέρουμε να κάνουμε συμβάσεις και να παραγγέλνουμε πράγματα, ή όλες αυτές οι εταιρείες είναι μπαταχτσήδες. Μήπως θα πρέπει από εδώ και πέρα στο μέλλον να αναθέτουμε όλα αυτά τα πράγματα σε κάποια εταιρεία να τα παραγγέλνει, να τα πιστοποιεί και να έρχεται να μας τα δίνει, για να γλιτώσουμε χρήματα από όλα αυτά που δίνουμε γύρω-γύρω και δεν ξέρουμε που έχουν πάει; Ευχαριστώ πολύ
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Σας λέω απλώς ότι όπου μπορούμε να κάνουμε προμήθειες μέσω της NAMSA ή μέσω του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας το κάνουμε κι αυτό, αλλά από την άλλη εμείς πρέπει να βελτιώσουμε τη νομοθεσία μας, εμείς πρέπει να βελτιώσουμε τις διοικητικές μας πρακτικές, εμείς πρέπει να βελτιώσουμε τη νομική μας υποστήριξη.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πόσο πιστεύετε ότι θα μας κοστίσει αυτό στο μέλλον κ. Υπουργέ;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όχι, όχι… Θα μας ωφελήσει.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Τα χρήματα που έχουμε δώσει τα τελευταία 20 χρόνια σε προκαταβολές για οπλικά συστήματα που δεν τα έχουμε παραλάβει ακόμη …
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Μιλάτε γενικά τώρα.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Ναι γενικότερα μιλάω.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Εγώ άλλο απαντώ. Λέω ότι εφόσον εμείς κάνουμε αυτά που πρέπει, θα προστατέψουμε το δημόσιο συμφέρον. Εάν έχουμε καλή τεκμηρίωση, καλή νομική υποστήριξη, καλή εθνική νομοθεσία θα βοηθήσουμε τον εαυτό μας, τη χώρα μας, τους πολίτες. Ότι υπάρχουν οπλικά συστήματα με προβλήματα, είναι αλήθεια. Ότι υπάρχουν προκαταβολές μεγάλες, είναι αλήθεια. Ότι δεν είχε πάντα το δημόσιο την καλύτερη νομική υποστήριξη, είναι αλήθεια. Αυτά όλα τα θέτουμε υπό έλεγχο και τα διορθώνουμε, με πολύ δουλειά, σας διαβεβαιώ.
Τώρα ως προς το θέμα των παράνομων κρατικών ενισχύσεων έχει επέλθει συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση την οποία σας την περιέγραψα προηγουμένως. Δεν το προσέξατε. Είπα ότι σύμφωνα με τις προδιαγραφές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής διαχωρίζονται τα περιουσιακά στοιχεία του Σκαραμαγκά που δεν καλύπτουν πολεμικές δραστηριότητες στρατιωτικές δραστηριότητες, αυτά θα δημοπρατηθούν ώστε κάποιος άλλος, φυσικό ή νομικό πρόσωπο, να μπορεί να τα αποκτήσει για να αναπτύξει εμπορικές δραστηριότητες. Αυτή είναι η συμφωνία.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΕΚΤΟΣ ΘΕΜΑΤΟΣ
Παρακαλώ αν θέλετε μια–δυο ερωτήσεις πέρα του Σκαραμαγκά, κλείνουμε το Σκαραμαγκά.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Θέλω να σας ρωτήσω γιατί η Κυβέρνηση δεν ήταν έτοιμη να φορολογήσει ορισμένες επαγγελματικές τάξεις, έτσι όπως βαριά και με πόνο ψυχής –καθώς λέει- φορολογεί τους μισθωτούς, τους οποίους και μόνο τα εισοδήματα μπορεί να εντοπίσει. Γιατί όχι τους ιδιοκτήτες ΤΑΞΙ; Δεν είχατε ετοιμάσει ένα σχέδιο, ενώ δηλώνατε έτοιμοι να κυβερνήσετε; Και δεν μιλάω για χρήματα ή για παροχές, μιλάω για σχέδιο. Γιατί τους υπαλλήλους της Βουλής και γιατί τους ιδιοκτήτες πρατηρίων; Γιατί αυτή η καθυστέρηση, γιατί να πρέπει να περιμένουμε από το επόμενο έτος
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Θα σας απαντήσω κ. Τσιγουρή. Δυστυχώς η επιβολή μέτρων περιορισμού του εισοδήματος στο δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και στους συνταξιούχους, αποδίδει καρπούς άμεσα. Και αυτό είναι σκληρό και άδικο γιατί οι καρποί ενός φορολογικού συστήματος αναδιανεμητικού και δίκαιου χαρακτήρα, έρχονται καθυστερημένα κατά περίπου ένα ολόκληρο οικονομικό έτος.
Είχαμε εξετάσει και ήμουν οπαδός αυτής της εκδοχής να εφαρμοστεί το νέο φορολογικό σύστημα ήδη και για τα εισοδήματα του 2009. Αλλά υπάρχουν πάρα πολλές παραγωγικές και κοινωνικές ομάδες που ισχυρίζονται ότι έτσι παραβιάζεται το πλαίσιο της ασφάλειας Δικαίου.
Υποχρέωσή μας και προοπτική μας και ελπίδα μας είναι το νέο φορολογικό σύστημα που έρχεται να αντικαταστήσει μια χύμα φορολογική κατάσταση, να λειτουργήσει αναδιανεμητικά και αναπτυξιακά.
Αυτό που χρειαζόμαστε είναι ένα φορολογικό σύστημα που να λειτουργεί στην πραγματικότητα ως μια μεγάλη εθνική κοινωνική συμφωνία, ριζοσπαστικής αναδιανομής εισοδημάτων και ευκαιριών και κυρίως ως μια εθνική συμφωνία μετάβασης από την παραοικονομία στην επίσημη οικονομία.
Σημασία άλλωστε δεν έχει να φορολογείς αυτά τα εισοδήματα που δεν μπορούν να κρυφτούν που είναι δηλωμένα, σημασία έχει να συλλάβεις τα αδήλωτα εισοδήματα και αυτό το καταλαβαίνει ο καθένας. Αυτή είναι η απάντηση.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Κύριε Υπουργέ, χτες στη Βουλή είπατε ότι το τάγμα ειδικής σύνθεσης στο Αφγανιστάν μετατρέπεται σε τάγμα εκπαίδευσης. Αλλάζει αυτό κάτι στην αποστολή της ελληνικής δύναμης;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Όχι. Το τάγμα ειδικής σύνθεσης παραμένει στην Καμπούλ, ισχύουν οι εθνικοί περιορισμοί, συγκροτούνται τρεις ομάδες 31, 17, και 10 ατόμων που θα προσφέρουν υπηρεσίες εκπαιδευτικές στη Σχολή Εκπαίδευσης Αξιωματικών Μηχανικού, σε ειδικά σχολεία Μηχανικού Μάχης και Μηχανικού Κατασκευών. Όπως τα είπα ακριβώς στη Βουλή.
Τώρα, αν αναφέρεστε και στο θέμα της εκπαίδευσης πιλότων της αφγανικής αεροπορίας σε μεταφορικά αεροσκάφη τύπου C-27, που συμπτωματικά διαθέτει η ελληνική Πολεμική Αεροπορία -δεν διαθέτουν πολλές Αεροπορίες αυτά τα αεροσκάφη- έχουμε προσφερθεί να κάνουμε την εκπαίδευση αυτή στην Ελλάδα.
Υπάρχει η αντιπρόταση όσο καιρό τη Διοίκηση του αεροδρομίου της Καμπούλ την ασκεί η Ελλάδα, να μεταβούν εκεί και κάποιοι λίγοι εκπαιδευτές να κάνουν στο υπό ελληνική Διοίκηση αεροδρόμιο εκπαίδευση σε μεταφορικά αεροσκάφη σε C-27. Δεν έχουμε ακόμη απαντήσει, εξετάζουμε διάφορες παραμέτρους, θέλουμε να δούμε αν αυτό είναι εφικτό. Για μας, η προτίμησή μας είναι η εκπαίδευση να γίνει εδώ.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Είπατε προχθές «στρατηγική ψυχραιμία» σε ό,τι αφορά τις κινήσεις του τουρκικού Ναυτικού, αλλά και τα ραντάρ τον τελευταίο καιρό στο Αιγαίο που πολλαπλασιάζονται. Σε τι ακριβώς συνίσταται αυτή η εκπεφρασμένη από εσάς τακτική;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Παρακολουθούμε τα πάντα με πολύ μεγάλη προσοχή. Ανακοινώνουμε δημόσια όλα όσα συμβαίνουν, διατυπώνουμε τα αναγκαία διπλωματικά διαβήματα, δίνουμε εντολή σε αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας και σε σκάφη του Πολεμικού Ναυτικού να παρακολουθούν όπως πρέπει και βεβαίως είμαστε σε εγρήγορση, διότι ζούμε σε μια περίοδο μεγάλης θεσμικο-πολιτικής έντασης στη γειτονική μας χώρα και είναι απολύτως αναγκαίο να αποφύγουμε την «εξαγωγή» της έντασης που υπάρχει στο εσωτερικό της Τουρκίας, στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Έχουμε πικρή εμπειρία από το παρελθόν και αυτό που θέλουμε είναι να υπάρχει σταθερότητα στην Τουρκία, να υπάρχει μια δημοκρατική νομιμοποιημένη Κυβέρνηση που να είναι αξιόπιστος συνομιλητής, να υπάρχει μια δυτική προοπτική και μια δυτική πορεία, που σημαίνει και αποδοχή αρχών του ευρωπαϊκού νομικού πολιτικού και θα έλεγα και στρατιωτικού πολιτισμού και όλα αυτά δεν μπορούμε να τα βλέπουμε μέσα από μία οπτική γωνία εξαρτημένων αντανακλαστικών, πρέπει να τα βλέπουμε με στρατηγική θεώρηση, ψύχραιμα, αλλά και χωρίς επαναπαύσεις και χωρίς διολισθήσεις.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Με συγχωρείτε. Η παρατήρηση είναι η εξής. Η δυτική προοπτική που αναφέρατε τυχαίνει αυτό τον καιρό να την εκφράζει τουλάχιστον προς τα έξω ο ενοχλητικός προς εμάς στρατός, τουλάχιστον μέρος του, η Κυβέρνηση Ερντογάν στρέφεται σαφώς προς Ανατολάς και το δηλώνει.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Αφήστε να το δούμε αυτό. Αυτό είναι ένα ιστορικού χαρακτήρα ερώτημα, το οποίο δεν νομίζω ότι έχει απαντηθεί, ούτε θα απαντηθεί τόσο εύκολα. Παρακολουθούμε επί έναν αιώνα την εξέλιξη, επί ένα και πλέον αιώνα, τώρα δύο και πλέον αιώνες, την εξέλιξη του λεγόμενου ανατολικού ζητήματος, δεν θα το λύσουμε αυτό μέσα σε λίγους μήνες, ούτε μέσα σε λίγα λεπτά μιας συνέντευξης.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Εσείς είστε υπέρ της προσφυγής στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο; Και εσείς και ο κ. Μπεγλίτης μπορείτε να απαντήσετε.
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Σας παρακαλώ έχουμε εκφραστεί για το θέμα αυτό.
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Πότε;
ΥΠΟΥΡΓΟΣ: Αυτό το οποίο είναι κρίσιμο για τη χώρα είναι να δανειζόμαστε στις διεθνείς αγορές με λογικά και δίκαια επιτόκια χωρίς κερδοσκοπικούς εκβιασμούς. Η Ελλάδα με βάση τα δημοσιονομικά δεδομένα της και τα δεδομένα της πραγματικής της οικονομίας δεν είναι μία χώρα που περιμένει να καταφύγει είτε σε ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο, είτε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Είναι μία χώρα που μπορεί να εξυπηρετεί το δημόσιο χρέος της, είναι μία χώρα αξιόπιστη, είναι μία χώρα που έχει την 30στή σε όγκο οικονομία στον κόσμο και είναι 15η στον κόσμο ως άθροισμα αποταμιεύσεων και επενδύσεων, δικαιούται να δανείζεται, είναι έντιμη απέναντι στους πιστωτές της, κανείς δεν δικαιούται να κερδοσκοπεί εις βάρος της και να την εκβιάζει. Ευχαριστώ πολύ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Διαβάστε επίσης

Διαβάστε επίσης