Περί ΑΟΖ

Το βάθος της ΑΟΖ

Amsterdam, Athina, Kazan, Kula, Thessaloniki είναι ονομασίες των λασποηφαιστείων που υπάρχουν στην περιοχή του Αναξιμάνδρου, η οποία βρίσκεται νότια του συμπλέγματος Καστελλόριζου. Τα λασποηφαίστεια δεν είναι μια απλή λεπτομέρεια. Είναι μια γεωλογική ένδειξη του βάθους της ΑΟΖ και έμμεσα της αξίας της.



 Οι περισσότεροι μιλούν βέβαια για τα 200ΝΜ δίχως να συνειδητοποιούν το μέγεθος του εμβαδού της. Μόνο όταν βλέπουν ένα χάρτη, όπου αποδεικνύεται ότι η Ελλάδα διαθέτει τη δεύτερη μεγαλύτερη ΑΟΖ μέσα στη Μεσόγειο θάλασσα, αντιλαμβάνονται τη γεωστρατηγική της αξία μέσω της γεωπολιτικής, αλλά η τελευταία αποκτά την πραγματική της αξία με το βάθος. Μόνο με το βάθος βλέπουμε τις λιθοσφαιρικές πλάκες και κατανοούμε τη σημασία της απόκλισης για τα γιγάντια κοιτάσματα, το πλήθος των λασποηφαιστείων στη μεσογειακή ράχη, τις λεπιώσεις πρίσματος επαύξησης. Αλλιώς ποιο νόημα θα είχαν οι ψαμίτες με καλύμματα αλάτων του Μεσσηνίου;

Κι όμως η στόχευση είναι ουσιαστική για τις γεωτρήσεις που θα ακολουθήσουν. Με αυτόν τον τρόπο αποκτούν αξία και τα μη συμβατικά αποθέματα υδρογονανθράκων, όπως το αποδεικνύουν ειδικοί σαν τον Α. Φώσκολο και Η. Κονοφάγο. Με αυτόν τον τρόπο τα χαρτογραφημένα λασποηφαίστεια νότια της Κρήτης του Dimitrov αλλάζουν ριζικά την εικόνα που έχουμε για την ελληνική ΑΟΖ. Και επινοούμε την έννοια του τόξου που ενισχύει τη γεωλογική συνέχεια που υπάρχει από τους Παξούς έως το σύμπλεγμα Καστελλόριζου.

Επιπλέον οι υδρίτες που αποτελούνται από εγκλωβισμένο μόριο μεθανίου μέσα σε κλωβό από μόρια ύδατος, αλλά και με μόρια αιθανίου και προπανίου, προσφέρουν πρακτικές και όχι μόνο θεωρητικές και επιστημονικές μεθόδους εκμετάλλευσης της ΑΟΖ. Αν οι υπεύθυνοι και όχι μόνο οι επιστήμονες και οι τεχνοκράτες κατανοούσαν την πραγματική αξία όλου του θέματος δεν θα καθυστερούσαν δεκαετίες για να υλοποιήσουν την ελληνική ΑΟΖ.

Τώρα όμως αυτά τα δεδομένα είναι γνωστά και σε μη ειδικούς, έτσι ακόμα και οι πολιτικοί μπορούν να αποκτήσουν μια πραγματική εικόνα όχι του προβλήματος, αλλά της οικονομικής λύσης. Αρκεί, λοιπόν, να κάνουν την απαραίτητη στρατηγική κίνηση για να ενεργοποιηθεί η δύναμη του βάθους της ελληνικής ΑΟΖ αντί να εξετάζουν παθητικά το βάθος του γειτονικού κράτους.

Από τη Ζώνη Παξών στην ΑΟΖ του Καστελλόριζου

Όταν δεν έχουμε πρόσβαση σε επιστήμονες του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών, το κοινό στοιχείο που υπάρχει μεταξύ Παξών και Καστελλόριζου δεν φαίνεται άμεσα. Βέβαια, η αγορά του Φύλλου Καστελλόριζου εξηγεί πολλές λεπτομέρειες που είναι στρατηγικά σημαντικές και για το θέμα της υφαλοκρηπίδας αλλά βέβαια και για το θέμα της ΑΟΖ που μας αφορά άμεσα. Ας αρχίσουμε πρώτα με μια αναφορά περί αποθέσεων καρστικών εγκοίλων (Α.Desiο 1931)

«Το Καστελλόριζο είναι διάσπαρτο από καρστικά έγκοιλα, δολίνες, ουβάλες, κλειστές κοιλάδες καθώς και από πλήθος υποθαλάσσιες σπηλιές. Μικρές δολίνες παρατηρούμε και στις νησίδες Ρω και Στρογγύλη. […] Η μορφολογία του Καστελλόριζου και των νησίδων του εμφανίζει χαρακτηριστικά πανεπιπέδου. Όλα τα παραπάνω συνηγορούν στο ότι το μεγαλύτερο μέρος των καρστικών μορφών δημιουργήθηκε όταν το Καστελλόριζο και οι νησίδες του ήταν ενωμένα με την περιοχή της Λυκίας»
Με άλλα λόγια, η υφαλοκρηπίδα ως πρόβλημα λύνεται μέσω γεωλογίας, αφού το σύμπλεγμα Καστελλόριζου προέρχεται από τη θάλασσα δηλαδή από τον ελληνικό χώρο και όχι από την ξηρά, δηλαδή την γειτονιά, όπως λένε μερικοί… Επιπλέον, αν διαβάσουμε την αναφορά του Marine Geology 1984 βρίσκουμε το εξής περί Ζώνης Παξών.

«Πρόκειται για μια ανθρακική, νηριτική σειρά από το Σενώνιο μέχρι πιθανώς και το μέσο Μειόκαινο που είναι συνέχεια του αυτόχθονου Bay Daglari των ακτών της Λυκίας.»
Υπάρχει, λοιπόν, μια γεωλογική συνέχεια που ενώνει τους Παξούς κοντά στην Κέρκυρα, κατεβαίνει στο Ιόνιο, περνά κάτω από Κρήτη, ανεβαίνει γύρω από τα Δωδεκάνησα για να καταλήξει στο σύμπλεγμα Καστελλόριζου. Αυτό δεν είναι μόνο ένα τεχνικό επιχείρημα, αλλά μια γεωλογική πραγματικότητα που ενώνει τα ακριτικά νησιά της Ελλάδας, τα οποία όπως βρίσκονται στην περιφέρειά της προσφέρουν στην πατρίδα μας τις μεγαλύτερες γενικευμένες κυψέλες Voronoi για τον καθορισμό της ελληνικής ΑΟΖ. Δεν υπάρχει κανένας λόγος πια να κρύβονται αυτά τα γεωλογικά δεδομένα, διότι ενισχύουν όλες τις στρατηγικές μας προσπάθειες και προσφέρουν ένα ενιαίο πλαίσιο για την οριοθέτηση και όχι μόνο για την θέσπιση. Αφού υπάρχει πολιτική βούληση πρέπει να την υποστηρίξουμε επιστημονικά με όλους τους τομείς που διαπρέπουν οι Έλληνες ερευνητές δίχως δισταγμούς, επιφυλάξεις και βέβαια φοβικά σύνδρομα.


Οι παράλογοι χάρτες της Τουρκίας

Την ώρα που μερικοί ειδικοί του παρελθόντος, αναρωτιούνται ακόμα αν έχει νόημα η ΑΟΖ κι αν αξίζει να αποδεχθούν ότι οι προσπάθειές τους σε άλλο τομέα ήταν μάταιες, ενώ βλέπουμε τις δυνατότητες της πρώτης και την απουσία αποτελεσμάτων των δεύτερων, έρχεται η Τουρκία με τον παραδοσιακό της τρόπο, που πάντα με τακτ και ύφος ζητά τα πάντα, και εκδίδει παράλογους χάρτες με περιοχές εξουσιοδοτήσεων όχι μόνο στην κρατική εταιρεία ΤΡΑΟ αλλά και στη SHELL.

Η Τουρκία βλέπει ότι καθυστερούμε απαράδεκτα τη θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ κι ενώ ξέρει ότι το Δίκαιο της Θάλασσας δεν την συμφέρει με την όλη νομοθεσία του για τα παράκτια κράτη, και έτσι προσπαθεί να κερδίσει εντυπώσεις δίχως να φοβάται το γελοίο της υπόθεσης. Διότι η ελληνική γραφειοκρατία τής προσφέρει ένα χώρο μεγάλο για να κινηθεί. Όμως ακόμα και σε αυτές τις άσκοπες κινήσεις, η Τουρκία παίρνει θάρρος και εκδίδει παράλογους χάρτες που καταπατούν όχι μόνο τα θεωρητικά δικαιώματα της ελληνικής ΑΟΖ αλλά και τα πραγματικά δικαιώματα της κυπριακής ΑΟΖ σε βαθμό που φλερτάρει ακόμα και με την αιγυπτιακή ΑΟΖ. Βέβαια το Τουρκικό Υπουργείο Ενέργειας και Φυσικών Πόρων όταν βάζει γελοίες περιοχές, όπως είναι οι επόμενες: 5027, 5028, 5033, 5034, 5035 δεν τις αναθέτει στη SHELL, η οποία στην ουσία βρίσκεται αποκλειστικά στο θεωρητικό χώρο της τουρκικής ΑΟΖ, και βάζει την κρατική εταιρεία. Για τις περιοχές 5027 και 5028, η Κύπρος μπορεί βέβαια να δείξει τα 13 της επίσημα blocks και να ανατρέψει εύκολα τα ψευτοδεδομένα της Τουρκίας.

 Όσον αφορά στην Ελλάδα, η απουσία της θέσπισης δεν προσφέρει αποτελεσματικά και πρακτικά εργαλεία για να αντιμετωπίσει την τουρκική προπαγάνδα. Είναι λοιπόν απαραίτητο να θεσπίσουμε την ελληνική ΑΟΖ ακόμα και για να μπορέσουμε να αντικρούσουμε τη γελοιότητα της Τουρκίας όσον αφορά τις περιοχές που βρίσκονται μεταξύ Δωδεκανήσων και της Κύπρου. Την ώρα που προχωράμε δυναμικά με το Euro Asia Interconnector δεν είναι ανάγκη να δίνουμε στην Τουρκία την ελευθερία να καταπατά δικαιώματα που δεν θα είναι πλέον θεωρητικά. Ας ξυπνήσουν λοιπόν οι δικοί μας και ας αντιληφθούν όσο πιο γρήγορα γίνεται το παίγνιο που παίζεται στην περιοχή του συμπλέγματος του Καστελλόριζου και Κύπρου. Για να κρατήσουμε αυτό που μας ανήκει!
 Ν. Λυγερός